Συνταγές

Γεύση

Quiche Lorraine με σπανάκι και Βουβαλίσιο Καβουρμά
Υλικά:
Ζύμη:
280 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
130 gr. βούτυρο από το ψυγείο και κομμένο σε μικρά κομματάκια
1 κρόκος αυγού
5 κουταλιές σούπας παγωμένο νερό
Γέμιση:
300 gr. Βουβαλίσιο Καβουρμά κομμένο σε μικρά κομμάτια
200 gr. σπανάκι πλυμένο, καλά στραγγισμένο και κομμένο
50 gr. ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι
100 gr. γιαούρτι
4 αυγά
100 ml κρέμα γάλακτος
200 gr. τριμμένο ντόπιο Ζακύνθου
Πιπέρι
Παρασκευή:
Ζύμη:
Σε λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι και προσθέτουμε το βούτυρο.
Δουλεύουμε το μείγμα με τα δάχτυλα μέχρι να γίνει σαν ψίχουλα, προσθέτουμε τον κρόκο και το νερό και ζυμώνουμε. Τυλίγουμε τη ζύμη με μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα. Ανοίγουμε τη ζύμη με πλάστη και την τοποθετούμε σε ταρτιέρα 26 εκ.
Τρυπάμε με πιρούνι την ζύμη και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180oC για 10 λεπτά.
Γέμιση:
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι μαζί με το ελαιόλαδο και προσθέτουμε το καβουρμά, αφήνουμε για 3 λεπτά και προσθέτουμε το σπανάκι, ρίχνουμε τη γέμιση στην ταρτιέρα, χτυπάμε τα αυγά μαζί με το γιαούρτι την κρέμα γάλακτος και το τριμμένο Ντόπιο, πιπερώνουμε και περιχύνουμε τη γέμιση. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180oC για περίπου 1 ώρα.
Αξιώτης Παράσχος 05/05/2017 

Quiche Lorraine - Κις Λορεν: .........
Δεν πρόκειται βέβαια για κανένα kiss (φιλί στα Αγγλικά) αλλά για τη Γαλλική λέξη quiche που αποτελεί παραφθορά της Γερμανικής λέξεως küchen (κέικ) και που στην τοπική διάλεκτο της επαρχίας της Λωρραίνης, της βορειοδυτικής Γαλλίας λέγεται kuchen. Το quiche lorraine είναι γνωστό ως η αυθεντική συνταγή από την οποία προήλθαν όλες οι άλλες παραλλαγές του quiche. Η ονομασία έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά στην πόλη Nancy, πρωτεύουσα της Λωρραίνης, το 1605. Αρχικά, η γέμιση αποτελούνταν μόνο από αυγά και κρέμα γάλακτος. Κατά το 19ο αιώνα, πρόσθεσαν μικρές λωρίδες μπέικον που χαρακτηρίζει το quiche Lorraine του σήμερα.. Το τυρί δεν είναι το κύριο συστατικό του quiche lorraine, όμως απαντάται στην εκδοχή του quiche vosgienne, της επίσης Γαλλικής επαρχίας του Βόσγκος, μαζί με κομμάτια ή λωρίδες ζαμπόν. Κατ' επέκταση είθισται να προστίθενται τυριά που λιώνουν εύκολα. Όταν προστίθεται κρεμμύδι στο quiche lorraine, τότε ονομάζεται quiche alsacienne, (κις Αλζασιέν) χαρακτηριστικό της επαρχίας της Αλσατίας (Γαλλία επίσης).
Βουβαλίσιο κρέας:..........
Το βουβαλίσιο κρέας είναι το καλύτερο, σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο πανεπιστήμιο της Νάπολης. Το κρέας από βούβαλο είναι πηγή πρωτεϊνών και σιδήρου, ενώ η περιεκτικότητα του σε λίπη και χοληστερόλη είναι πολύ μικρότερη από το κρέας στρουθοκαμήλου και από το κρέας του κοτόπουλου. Και για όσους μετράνε τις θερμίδες στις μερίδες τους, 100γρ. βουβαλίσιου κρέατος δίνουν στον οργανισμό 130 θερμίδες, ενώ η αντίστοιχη ποσότητα κοτόπουλου 140-165 θερμίδες και βοδινού 260-300 θερμίδες. Στην Ελλάδα, οι βούβαλοι εκτρέφονται κυρίως στην περιοχή της λίμνης Κερκίνης, στο νομό Σερρών και ξεπερνούν σε αριθμό τους 2500. Κρέας και αλλαντικά βούβαλου μπορείτε να βρείτε κυρίως σε καταστήματα delicatessen.
Καβουρμάς:............
«Καβουρμάς» κυριολεκτικά σημαίνει καβουρντισμένο. Η λέξη είναι γλωσσικό δάνειο από την τουρκική kavurmak-καβουρντίζω. Το ελληνικό αντίστοιχο ρήμα είναι σιγοκαίω, σιγοψήνω, τσιγαρίζω, ψήνω ανακατεύοντας διαρκώς. Με προέλευση από τον Πόντο, και ονομασία από το τούρκικο kavurma που σημαίνει καβουρδίζω, η συνταγή αυτή για συντήρηση του κρέατος συνηθίζεται περισσότερο στη Θράκη και κατάγεται από πολύ παλιά. Γίνεται με πολλά είδη κρεάτων, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα της περιοχής: μοσχάρι, βουβάλι, πρόβατο ή κατσίκι.
Το κρέας αλατίζεται αρχικά για να στεγνώσει και κατόπιν μαγειρεύεται σε σιγανή φωτιά με μπαχαρικά (μοσχοκάρυδο, μπαχάρι, κανέλα, γαρύφαλο) και σιγοκαβουρδίζεται με λίπος. Κατόπιν διατηρείται σε δοχεία σκεπασμένο με το λίπος του (στα σπίτια) ή συσκευάζεται σε κυλινδρικό σχήμα. Ο καβουρμάς έχει συμπαγή υφή και κόβεται σε φέτες. Πολύ νόστιμο και ιδιαίτερο αλλαντικό, με υψηλή τιμή που δικαιολογείται από τη διαδικασία παρασκευής του.
Σε παλαιότερες εποχές - χωρίς ψύξη, το καβούρντισμα ήταν συνηθισμένη μέθοδος συντήρησης του κρέατος. Σήμερα ο καβουρμάς παρασκευάζεται για την απόλαυση της νοστιμιάς του, αφού πρόκειται για ένα παραδοσιακό προϊόν κρέατος, υψηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας. Ο καβουρμάς αποτελείται από βρασμένα κομμάτια κρέατος ανακατεμένα με το ζωμό τους και μοιάζει λίγο με πηχτή, αλλά η υφή του είναι πιο συμπαγής. Έχει ιδιαίτερη γεύση κι αποτελεί μεζέ για πραγματικούς μερακλήδες. Τρώγεται ωμός, κομμένος σε μικρά κομμάτια και ταιριάζει πολύ με κόκκινο κρασί ή τσίπουρο. Επίσης προστίθεται δίνοντας πρωτοτυπία, νοστιμιά και άρωμα σε ζυμαρικά, πίτες, σαγανάκι και ομελέτα.
Σπανάκι, η σούπερ τροφή:........
Το ημερολόγιο έδειχνε 700 μ.Χ. και ο αυτοκράτορας της Κίνας, δέχθηκε ένα περίεργο δώρο από τον βασιλιά του Νεπάλ. Κάτι πράσινα φύλλα, χωρίς ιδιαίτερη οσμή και με ασυνήθιστη γεύση. Μια γεύση γλυκιά και πρωτόγνωρη, που αποκαλύφθηκε, όταν οι μάγειρες της αυτοκρατορικής αυλής, αποφάσισαν να βράσουν τα πολύτιμα χορταρικά. Και το όνομα αυτών: σπανάκι!
Κάπως έτσι, λέγεται, πως έκανε την εμφάνισή του το σπανάκι στις κουζίνες του κόσμου. Σήμερα, αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο φαγητό, που έχει αγαπηθεί από πολλούς λαούς του κόσμου και που μαγειρεύεται ανά τον πλανήτη σε διάφορες παραλλαγές. Το θρεπτικό σπανάκι, υπάρχει στην αγορά όλο τον χρόνο-φρέσκο και κατεψυγμένο, αλλά οι βασικότερες εποχές, όπου μπορείτε να είστε σίγουροι για την φρεσκάδα του είναι η άνοιξη (από Μάρτιο έως Μάιο) και το φθινόπωρο (από Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο).
Γιαούρτι:..................
Το γιαούρτι (από την τούρκικη λέξη yoğurt) είναι τροφή σε κρεμώδη κατάσταση που παράγεται από γάλα που έχει υποστεί ζύμωση. Το γιαούρτι έχει απαλή υφή με ελαφρώς όξινο άρωμα που οφείλεται στο γαλακτικό οξύ που περιέχει. Έχει υψηλή θρεπτική αξία, μπορεί δε να παραχθεί από γάλα αγελάδας, προβάτου και βούβαλου. Το γιαούρτι, στη σημερινή του μορφή και χρήση, πιθανότατα προήλθε από περιοχές που σήμερα ανήκουν στην Τουρκία, αν και υπάρχουν αναφορές στον ινδοϊρανικό πολιτισμό του 500 π.Χ. που το αναφέρουν ως τροφή των θεών (μαζί με μέλι).
Για σήμερα μια πολλή εύκολη και νόστιμη συνταγή Κις Λορεν με Βουβαλίσιο καβουρμά,όλες τις συνταγέςτου περιοδικού Στιγμές θα τις βρείτε στο fb Στιγμές & Πανδαισία γεύσεων, περιμένω τις απορίες σας αλλά και τις ερωτήσεις σας στο E-mail: trailsofflavour@gmail.com
Αξιώτης Παράσχος 05/05/2017

Τούρτα με Kit-Kat και M&Ms
Υλικά: Για το Παντεσπάνι Σοκολάτας
9 αβγά
270 gr. ζάχαρη
2 βανίλιες
Ελάχιστο αλάτι
Ξύσμα από ένα πορτοκάλι
100 gr. αλεύρι μαλακό
100 gr. κορν-φλάουρ
50 gr. κακάο
40 gr. λειωμένο βούτυρο κρύο
Υλικά: Για την τούρτα
7 πακέτα Kit-Kat ( πρέπει να βάλουμε στο ψυγείο )
300 gr. M&M's
50 cm. φαρδιά κορδέλα
Υλικά: Για το Σιρόπι
3 φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη
3 φλιτζάνια του τσαγιού νερό
Βανίλια
Υλικά: Για τη γέμιση μους σοκολάτας
½ φλιτζάνι τσαγιού βούτυρο - το ½ από 1 πακέτο βούτυρο των 250 gr.
¾ φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη
6 κρόκους αβγών
6 ασπράδια αβγών
200 gr. Σοκολάτα κουβερτούρα
½ φλιτζάνι ζάχαρη
Ελάχιστο αλάτι
Βανίλια
1 κουταλιά της σούπας κονιάκ
Παρασκευή: Για το Παντεσπάνι Σοκολάτας
Ανάβουμε το φούρνο μας στους 175ο C στον αέρα. Στρώνουμε με λαδόκολλα τον πάτο 2 ταψιών 22 εκατοστών διαμέτρου και ύψους 5 εκατοστών.
Λειώνουμε το βούτυρο και το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει. Βάζουμε μια κατσαρόλα με νερό να βράσει, για να βάλουμε από πάνω μια δεύτερη κατσαρόλα μικρότερη και να δημιουργήσουμε μπαιν-μαρι. Χτυπάμε με το σύρμα χειρός στη δεύτερη κατσαρόλα τα αβγά, προσθέτουμε τη ζάχαρη και στη συνέχεια, προσθέτουμε τις βανίλιες, το αλάτι και το ξύσμα, συνεχίζοντας το χτύπημα, μέχρι να αρχίσουν να αχνίζουν.
Μεταφέρουμε το μίγμα των χλιαρών αβγών, στο μίξερ, και τα χτυπάμε με το σύρμα του μίξερ στην 3η ταχύτητα για 5 λεπτά και έπειτα στη 2η ταχύτητα, μέχρι να φουσκώσουν. Κοσκινίζουμε σε ένα μπολ, 2 φορές το αλεύρι μαζί με το κορν-φλάουρ και το κακάο. Σταματάμε το μίξερ και προσθέτουμε στο μίγμα των αυγών, λίγο-λίγο το αλεύρι με το κορν-φλάουρ και το κακάο, ανακατεύοντας απαλά για να ενωθούν. Προσθέτουμε και το βούτυρο και συνεχίζουμε να τα ανακατεύουμε απαλά, μέχρι να ομογενοποιηθούν. Μοιράζουμε το μίγμα στα 2 ταψιά και τα φουρνίζουμε για 35 λεπτά περίπου. Όταν τα ξεφουρνίσουμε τα αφήνουμε πάνω στον πάγκο να κρυώσουν και έπειτα τα αναποδογυρίζουμε για λίγο σε σχάρα για να αναπνεύσουν.
Παρασκευή: Για το Σιρόπι
Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη για 3 λεπτά. (Ο χρόνος θα μετρήσει από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει).
Βγάζουμε το σιρόπι από τη φωτιά και ρίχνουμε την βανίλια, ανακατεύουμε καλά και το αφήνουμε να κρυώσει.
Παρασκευή: Για τη γέμιση μους σοκολάτας
Αφήνουμε το βούτυρο έξω από το ψυγείο για να μαλακώσει. Λειώνουμε τη σοκολάτα σε ένα τηγανάκι σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία και την αφήνουμε να κρυώσει. Κατά διαστήματα την ανακατεύουμε για να μη σας κάνει κρούστα. Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη άχνη μέχρι να γίνει άσπρο και αφράτο μίγμα. Προσθέτουμε έναν-έναν τους κρόκους, ενώ συνεχίζουμε να το χτυπάμε. Τέλος, ρίχνουμε λίγη-λίγη την λειωμένη σοκολάτα. Σε ένα καθαρό μπολ, με το μιξεράκι χειρός και σε χαμηλή ταχύτητα, χτυπάμε τα ασπράδια με ελάχιστο αλάτι, μέχρι να γίνει μια σφιχτή μαρέγκα. Προσθέτουμε τμηματικά το ½ φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη και τη βανίλια. Συνεχίζουμε να τα χτυπάτε για 3 λεπτά ακόμα να δέσει η μαρέγκα και να γυαλίσει. Αδειάζουμε τη μισή μαρέγκα στο μίγμα με τη σοκολάτα και τα ανακατεύουμε πολύ απαλά με μια σπάτουλα. Ρίχνουμε και την υπόλοιπη μαρέγκα, απαλό ανακάτεμα, μέχρι να ομογενοποιηθούν. Βάζουμε για λίγο το μπολ με την κρέμα στο ψυγείο να σφίξει.
Συναρμολόγηση της Τούρτας
Βγάζουμε τα Kit-Kat από το ψυγείο, ανοίγουμε τις συσκευασίες και τα χωρίζουμε στα 2 με προσοχή, για να μην έχουμε απώλειες. Τα αφήνουμε στην άκρη και κόβουμε το κάθε παντεσπάνι οριζόντια στα δύο. Αυτό το κάνουμε με ένα μεγάλο μαχαίρι. Τη μους θα την απλώσουμε σε 2 πάτους και θα καλύψουμε και την τούρτα ολόκληρη, πρέπει να προσέχουμε με την ποσότητα που θα βάλουμε σε κάθε στρώση, για να μας φτάσει.
Βάζουμε τον πρώτο πάτο παντεσπάνι στην πιατέλα. Τον σιροπιάζουμε ελαφρώς, του απλώνουμε ένα μέρος από τη μους σοκολάτας και ακουμπάμε από πάνω τον δεύτερο πάτο. Τον σιροπιάζουμε και του απλώνουμε το δεύρο μέρος μους σοκολάτας. Ακουμπάμε τον τρίτο πάτο, που μόνο τον σιροπιάζουμε. Καλύπτουμε όλη την τούρτα με την υπόλοιπη μους και κολλάμε γύρω-γύρω τις σοκολάτες Kit-Kat. Δένουμε απαλά γύρω από τις σοκολάτες την κορδέλα και κάνουμε ένα ωραίο φιόγκο. Αδειάζουμε με προσοχή τα M&Ms, τα απλώνουμε να πάνε παντού και όσα μας περισσέψουν, τα βάζουμε γύρω από την τουρτα πάνω στην πιατέλα, για διακόσμηση.
Αξιώτης Παράσχος 28/04/2017

η ...τούρτα ............Πώς γεννήθηκε η ...τούρτα γενεθλίων;

Κάθε τόσο, κάποιος αγαπημένος μας έχει γενέθλια και σύμφωνα με τη προσφιλή μας συνήθεια, η τούρτα γενεθλίων μαζί με έστω και ένα κεράκι συμβολικό, είναι απαραίτητα.
Ποια είναι όμως η προέλευση της τούρτας γενεθλίων; Πώς ξεκίνησε αυτή η συνήθεια, που έχει κερδίσει όλο το δυτικό κόσμο και όχι μόνο;
Η ιστορία του κέικ γενεθλίων ή του γλυκού ψωμιού ξεκινά από την Αρχαία Ελλάδα, όπου για να τιμήσουν τη γέννηση της θεάς Αρτέμιδος, έφτιαχναν ένα γλυκό στρογγυλό ψωμί, στο οποίο τοποθετούσαν ένα ή περισσότερα αναμμένα κεριά, που συμβόλιζαν τη λάμψη του φεγγαριού, αφού η θεά Άρτεμις ήταν θεά του κυνηγιού, της φύσης, του φεγγαριού και της γονιμότητας.
Η πρώτη τούρτα γενεθλίων όπως την ξέρουμε σήμερα, πιστεύεται ότι έγινε το μεσαίωνα στη Γερμανία. Οι Γερμανοί για να γιορτάσουν τα γενέθλια των μικρών παιδιών, χρησιμοποίησαν την τούρτα και ονόμασαν τη γιορτή Kinderfest. Από την εποχή αυτή και μετά, οι τούρτες αρχίζουν να έχουν παραπάνω από ένα στρώματα - επίπεδα και να χρησιμοποιούνται υλικά, που κάνουν το ψωμί πιο γλυκό και πιο αφράτο. Αυτό το είδος κέικ ή ψωμιού ονομάζεται από τους Γερμανούς Geburtstagorten και από τον 17ο αιώνα αρχίζει να διακοσμείται περίτεχνα, έχοντας όμως τη δυνατότητα να το αποκτήσουν μόνο οι πλούσιοι της εποχής. Πιο προσιτό γίνεται από τον 18ο αι και μετά.
Η ιστορία των γενέθλιων κεριών
Όπως ήδη αναφέραμε στην Αρχαία Ελλάδα, τοποθετούσαν πάνω στο γλυκό ψωμί κεριά, συμβολίζοντας τη λάμψη του φεγγαριού. Πίστευαν πως ο καπνός μεταφέρει τις προσευχές πιο γρήγορα στη θεά. Ορισμένοι ερευνητές βέβαια δεν αποδίδουν την προέλευση των γενέθλιων κεριών στους αρχαίους Έλληνες αλλά στους Γερμανούς του 17ου αιώνα και στην αντίληψη ότι ένα κερί πάνω στην γενέθλια τούρτα συμβολίζει το φως της ζωής. Στις μέρες μας πολλοί λαοί τοποθετούν κεριά πάνω στο γενέθλιο γλυκό, ένα για κάθε χρόνο που κλείνει, πιστεύοντας ότι μια σιωπηλή ευχή πριν το σβήσιμό τους, θα πραγματοποιηθεί μόνο αν τα κεριά σβήσουν όλα μαζί.
Όσο για το πασίγνωστο τραγουδάκι "Happy birthday" που τραγουδούν όλες οι αγγλόφωνες και μη χώρες καθιερώθηκε από την πρώτη δεκαετία του 1900 σαν μια ταυτόχρονη ευχή όλων των καλεσμένων για χαρούμενα γενέθλια του προσώπου που γιόρταζε.
Η ιστορία της γαμήλιας τούρτας
Λέγεται ότι την ιδέα για την πρώτη πολυεπίπεδη τούρτα είχε ένας Γάλλος σεφ. Ωστόσο η «γλυκιά πρωταγωνίστρια» της γαμήλιας δεξίωσης έχει τις ρίζες της στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έκτοτε, καθιερώθηκε ως έθιμο του γάμου στις παραδόσεις πολλών λαών.
Αρχικά, είχε τη μορφή μιας πίτας σαν κριθαρένιο ψωμί, που ψηνόταν ειδικά για την περίσταση. Οι νεόνυμφοι την έφερναν μπροστά στην εστία του γαμπρού, εκείνος έτρωγε ένα κομμάτι και έσπαγε την υπόλοιπη στο κεφάλι της νύφης. Η κίνηση αυτή συμβόλιζε την απομάκρυνση της νύφης από την παρθενία, τη θέση ισχύος του άντρα προς τη γυναίκα, αλλά και την ουσιαστική παραίτησή της από τους ιερούς δεσμούς που τη συνέδεαν με την πατρική της οικογένεια. Επίσης, αποτελούσε προμήνυμα μιας ευτυχισμένης και πλούσιας ζωής με πολλούς απογόνους. Συχνά οι καλεσμένοι μάζευαν τα ψίχουλα που έπεφταν κάτω, καθώς τα θεωρούσαν σημάδι καλής τύχης. Η παράδοση αυτή εξαφανίστηκε όταν το γαμήλιο γλύκισμα έγινε μεγαλύτερο και δεν ήταν δυνατόν να πέφτει στο κεφάλι της νύφης.
Στην Αγγλία, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι καλεσμένοι έφερναν στη γαμήλια τελετή μικρά σπιτικά κέικ ως δώρο στους μελλόνυμφους. Σύμφωνα με το έθιμο, τα κέικ τοποθετούνταν το ένα πάνω στο άλλο, ώστε να δημιουργηθεί ένας όσο γίνεται πιο ψηλός σωρός, και το ζευγάρι προσπαθούσε να φιληθεί πάνω από αυτόν. Αν οι νεόνυμφοι κατάφερναν να ανταποκριθούν στην πρόκληση, τότε ο γάμος τους θα ήταν ευτυχισμένος... Τα χρόνια περνούσαν, οι καλεσμένοι πλήθαιναν σε αριθμό και η παραδοσιακή απλή τούρτα άλλαξε. Λέγεται ότι την ιδέα για πολυεπίπεδη τούρτα είχε ένας Γάλλος σεφ, ο οποίος θεώρησε ότι ήταν ασύμφορο να στοιβάζονται μικρότερα γλυκίσματα το ένα πάνω στο άλλο ή να παρασκευάζονται πολλές τούρτες. Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι η καλύτερη λύση ήταν η παρασκευή μιας μεγάλης συμπαγούς τούρτας. Ωστόσο, ακόμα και στις πρώτες πολυεπίπεδες τούρτες τα πάνω στρώματα ήταν ψεύτικα, φτιαγμένα από σκληρό γλάσο ζάχαρης. Αργότερα, που ολόκληρη η τούρτα παρασκευαζόταν με πραγματικά υλικά, έπρεπε να λυθεί ένα ακόμη πρόβλημα: Τα ψηλότερα επίπεδα βυθίζονταν στα χαμηλότερα.
Για την επίλυσή του χρησιμοποιήθηκαν στύλοι που συγκρατούσαν τα στρώματα, αποτελώντας ταυτόχρονα διακοσμητικά στοιχεία. Το γλασάρισμα έγινε πιο συμπαγές, για να συγκρατεί καλύτερα τους στύλους και να μη βυθίζονται στο κατώτερο επίπεδο. Ακολουθώντας την παράδοση Όπως κάθε γαμήλιο έθιμο, οι παραδόσεις που αφορούν τη γαμήλια τούρτα ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα.
Η σημερινή της σκηνογραφική παρουσία ως «βασίλισσας της δεξίωσης» είναι περισσότερο αμερικανική ιδέα παρά ευρωπαϊκή. Όμως πέρα από την όποια glamorous εμφάνισή της, ακόμη και σήμερα στη Δύση η τούρτα παραμένει σύμβολο της ένωσης, της καλής τύχης, της αγνότητας και της γλυκύτητας που θα πρέπει να έχει η μελλοντική κοινή ζωή του ζευγαριού. Όσο για την εμφάνιση και τη γεύση της;
Οι Βρετανοί, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ξεκίνησαν την παράδοση της γαμήλιας τούρτας, προτιμούν τα σχήματα πυραμίδας, όπου στο τελευταίο στρώμα βρίσκεται μια μεγάλη διακοσμητική σύνθεση από φρούτα. Το γλάσο συνήθως έχει ως βάση το κονιάκ.
Οι Γάλλοι, που και αυτοί με τη σειρά τους επιμένουν ότι ήταν οι εμπνευστές του εθίμου, συνηθίζουν να προσφέρουν μια γιγάντια, πολυεπίπεδη τούρτα -έως και 10 στρώματα- λίγο πριν από το τέλος της δεξίωσης.
Οι Γερμανοί αγαπούν τους ογκώδεις στολισμούς, που περιλαμβάνουν αμυγδαλωτά, φιστίκια και φουντούκια, ενώ οι Ιταλοί αγαπούν τη λευκή τούρτα με τις παραδοσιακές γεύσεις από κρέμα, σοκολάτα ή βανίλια με φρούτα και ρούμι, διακοσμημένη ρομαντικά με μικρά, αληθινά λουλούδια.
Στην Ιταλία, που η μόδα της γαμήλιας τούρτας έγινε θεσμός μόλις στα μέσα της δεκαετίας του '50, αμέσως μόλις οι νεόνυμφοι κόψουν την τούρτα και απολαύσουν το πρώτο κομμάτι μαζί, προσφέρουν οι ίδιοι από ένα κομμάτι στους γονείς τους. Περίπου την ίδια χρονική περίοδο η παράδοση της γαμήλιας τούρτας ήρθε και στην Ελλάδα
Για σήμερα και για τους μικρούς μας φίλους μια τούρτα γενεθλίων, όλες τις συνταγέςτου περιοδικού Στιγμές θα τις βρείτε στο fb
Στιγμές & Πανδαισία γεύσεων περιμένω τις απορίες σας αλλά και τις ερωτήσεις σας στο E-mail: trailsofflavour@gmail.com
Αξιώτης Παράσχος 26/04/2017

Καρέ χοιρινό γεμιστό με μανιτάρια και πράσο
Υλικά:
1 καρέ χοιρινό χωρις κόκκαλα περίπου 2 kg.
250 gr. μανιτάρια κομμένα
1 πράσο κομμένο
2 σκελίδες σκόρδο σε φετούλες
10 φέτες μπέικον
Μουστάρδα
Χυμό από 1 λεμόνι
Αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή:
Ζητάμε από τον χασάπη μας να μας ανοίξει το καρέ για γέμισμα.
Απλώνουμε σε πάγκο το καρέ μας.
Το αλατοπιπερώνουμε καλά και το αλείφουμε με μουστάρδα.
Κατόπιν στρώνουμε στην επιφάνειά του το μπέικον, το πράσο και τα μανιτάρια.
Τυλίγουμε σφιχτά σε ρολό. Αλατοπιπερώνουμε και στην εξωτερική πλευρά του ρολού μας, καθώς και λίγη μουστάρδα, δένουμε καλά με σπάγκο ή μέσα σε λαδόκολλα.
Το βάζουμε σε μια γάστρα, χωρίς το καπάκι της, με ένα ποτήρι νερό και το χυμό του λεμονιού.
Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, σε αέρα, στους 150ο C για 4 ώρες.
Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, θα το γυρίσετε μια φορά για να πάρει χρώμα και η άλλη πλευρά.
Όταν ψηθεί, βγάλτε το από το φούρνο, και σερβίρετε.
Αξιώτης Παράσχος 21/04/2017 

Σουπιές με σπανάκι
Υλικά:
1.000 gr. σουπιές καθαρισμένες
2 kg. Σπανάκι Φρέσκο μόνο τα φύλλα ή 1 συσκευασία Σπανάκι σε φύλλα
2 ματσάκια μάραθο χονδροκομμένο
2 ματσάκι μαϊντανό
3 κρεμμύδια ψιλοκομμένο
200 gr. κόκκινο κρασί
4 σκελίδες σκόρδο
50 gr. ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τις σουπιές και τις κόβουμε. Όπως επίσης ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα.
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει λίγο και ρίχνουμε τα κρεμμύδια, το σκόρδο και τις σουπιές, ανακατεύοντάς τα ελαφρά για περίπου 10΄, προσθέτουμε το κρασί και το νερό.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε να βράσουν σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε τα σπανάκια αφού πρώτα τα έχουμε καθαρίσει καλά και τα έχουμε πλύνει, τον μάραθο, το αλάτι και πιπέρι στην γεύση, τα αφήνουμε να ψηθούν όλα μαζί μέχρι να είναι μαλακές οι σουπιές και να απορροφηθεί το νερό.
Αξιώτης Παράσχος 21/04/2017 

Ντοματοκεφτέδες με Δυόσμο και φέτα
Υλικά:
4 μεγάλες ώριμες ντομάτες (με τη φλούδα)
1 φλιτζάνι του τσαγιού πουρέ πατάτας σε σκόνη
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι τριμμένο
4 φρέσκα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
200 gr. φέτα τριμμένη
10 φύλλα δυόσμο ψιλλοκομένο
1 κουταλάκι του γλυκού ψιλοκομμένο μαϊντανό
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
3 κουταλιές της σούπας αλεύρι
1 ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Αλεύρι για το πανάρισμα
Παρασκευή:
Κόβουμε στη μέση τις ντομάτες και αφαιρούμε όλους τους σπόρους.
Στο μπλέντερ τοποθετούμε τις ντομάτες μέχρι να κοπούν σε πολύ μικρά κομματάκια.
Σε ένα ψιλό τρυπητό αφήνουμε τις ντομάτες μέχρι να στραγγίξει τα υγρά του.
Σε ένα μπολ αδειάζουμε τις στραγγισμένες ντομάτες και τις αναμειγνύουμε με την φέτα, τα κρεμμύδια, το δυόσμο τον μαϊντανό, το μπέικιν πάουντερ, το αλεύρι, τον πουρέ πατάτας, το αλάτι και το πιπέρι, προσθέτουμε τόσο αλεύρι ώστε το μίγμα να γίνει αρκετά πηχτό.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το αφήνουμε να ζεσταθεί.
Φτιάχνουμε το μείγμα κεφτεδάκια και τα πανάρουμε μέσα στο αλεύρι και τηγανίζουμε με προσοχή στο λάδι. Τηγανίζουμε τους κεφτέδες μέχρι να πάρουν ένα βαθύ ρόδινο χρώμα και από τις δύο πλευρές.
Τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να τραβήξουν το λάδι τους.
Αξιώτης Παράσχος 21/04/2017 

κάθε πότε πρέπει να τρώμε............;
Πλέον γνωρίζουμε πολύ περισσότερα απ' ό,τι στο παρελθόν για τη σχέση της τροφής με την υγεία. Οι κανόνες, βέβαια, αλλάζουν συνεχώς, καθώς διαρκώς προκύπτουν νέες έρευνες. Ιδού τα τελευταία στάνταρ.
Πριν από κάποια -όχι πολλά- χρόνια, το κόκκινο κρέας θεωρείτο υγιεινό ενώ τα ζυμαρικά ήταν διατροφικός εχθρός. Eπειτα, τα ζυμαρικά έγιναν μέρος της καλής διατροφής και το κόκκινο κρέας απαγορευμένο.
Αυτές οι εκτιμήσεις άντεξαν μέχρι τον ερχομό της «τρέλας» με τη δίαιτα Atkins, οπότε οι κανόνες ανατράπηκαν και πάλι. Το νεότερο μονοπάτι προς την υγιεινή διατροφή, είναι το κόκκινο κρασί, εκτός αν τον ρόλο αυτό κλέψει η μαύρη σοκολάτα ή αν αναδειχθεί κάτι άλλο ή ακόμη και τίποτε από τα παραπάνω. Με κάθε θεραπεία, εμφανίζεται κι ένα πρόβλημα, κάθε νέα αλήθεια με κάποιον τρόπο μετατρέπεται -εν μέρει- σε μύθο.
Ωστόσο, όλες αυτές οι τροφές και ακόμη περισσότερες μπορεί να είναι ωφέλιμες για το σώμα, υποστηρίζει ο καθηγητής Χειρουργικής του πανεπιστημίου της Κολούμπια Mehmet Oz.
«Θέλεις να είσαι υγιής; Τότε ξέχασε τα αναψυκτικά διαίτης και τις τροφές χαμηλών λιπαρών. Στη θέση τους, βάλε μερικά αβγά, γάλα πλήρες, αλάτι, λιπαρά, ξηρούς καρπούς, κρασί, σοκολάτα και καφέ», παροτρύνει ο αγαπημένος πλέον γιατρός που έγινε γνωστός από τις εκπομπές της Οπρα Γουίνφρι. Αλλά μην το παρακάνεις, γιατί ίσως τελικά η ποσότητα να παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο.
Κόκκινο κρέας
Σύμφωνα με τη νέα ιατρική αντίληψη, όταν η κατανάλωση κρέατος είναι ρυθμισμένη σε μικρές μερίδες (π.χ. μερίδα κόκκινου κρέατος περίπου 150 - 180 γραμμαρίων) δύο με τρεις φορές το πολύ την εβδομάδα, και για την παρασκευή του δεν χρησιμοποιούνται άλλες λιπαρές και ανθυγιεινές ουσίες όπως βούτυρο, μπέικον, κέτσαπ, τότε δεν έχει τόσο πολύ σημασία η προέλευση και η διατροφή του ζώου. Ωστόσο, περισσότερο από μισό κιλό κόκκινο κρέας την εβδομάδα θα συντελέσει στην αύξηση βάρους, οπότε καλό είναι να τηρείτε αυτό το όριο, συμπληρώνοντάς το μενού του με ψάρι.
Κόκκινο κρασί
Η ρεσβερατρόλη, ένα αντιοξειδωτικό που βρίσκεται στο φλοιό των σταφυλιών, μειώνει την επίδραση της κακής χοληστερόλης, που με τη σειρά του μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών. Κάποιες έρευνες πάνω σε ζώα έδειξαν ότι συμβάλλει στη μείωση της παχυσαρκίας και του διαβήτη. Βέβαια, η περιεκτικότητα του κόκκινου κρασιού σε ρεσβερατρόλη είναι πολύ μικρή -θα έπρεπε να πιει κανείς 60 λίτρα κρασί για να έχει όφελος-, έτσι συστήνεται η πρόσληψη αυτού του αντιοξειδωτικού ως ξεχωριστό συμπλήρωμα διατροφής. Ακόμα κι έτσι, μη φοβάσαι να πίνεις λίγο κόκκινο κρασί κάθε μέρα: Έχει σχετικά λίγες θερμίδες, αυξάνει την καλή και μειώνει την κακή χοληστερόλη, προστατεύει τις αρτηρίες από τη ζημιά που προκαλούν οι τελευταίες. Προσοχή, όμως: Όχι πάνω από δύο ποτήρια!
Γάλα
Το γάλα είναι πιο πολύπλοκη υπόθεση απ' ό,τι δείχνει. Αληθεύει ότι τα παιδιά που πίνουν πλήρες γάλα λαμβάνουν και πολλές θερμίδες, αλλά το γάλα μπορεί στην πραγματικότητα να ελέγξει το βάρος, γιατί το ασβέστιο του δεσμεύει το λίπος της τροφής μέσα στο στομάχι κατά την πέψη κι έτσι το σώμα απορροφά λιγότερα από τα αρχικά λιπαρά. Κάποιες μελέτες, μάλιστα, δεν βρίσκουν διαφορά σε αυτήν τη λειτουργία ανάμεσα στο πλήρες γάλα, με εκείνο των χαμηλών λιπαρών και στο αποβουτυρωμένο.
Ξηροί καρποί
Οι ξηροί καρποί, παρότι είναι κατά συνθήκη πλούσιοι σε πολυακόρεστα λιπαρά και θερμίδες, μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα της κακής χοληστερόλης και να περιορίσουν το αίσθημα της πείνας.
Αβγό
Τα αβγά και το κρέας είναι επικίνδυνα σε υπερβολικές ποσότητες. Πάντως, οι περισσότεροι διατροφολόγοι άνετα πια συστήνουν ένα αβγό με τον κρόκο του τη μέρα, ως μια φθηνή πηγή πρωτεΐνης υψηλής ποιότητας, ακόμα κι αν μερικοί ασθενείς θα χρειαστεί να διακόψουν το πρόγραμμα και να κάνουν εξετάσεις για να ελέγξουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα τους.
Σοκολάτα
Η σοκολάτα είναι μία ακόμα πηγή αντιοξειδωτικών σε αυτή την περίπτωση με τη μορφή των φλαβονοειδών, τα οποία δίνουν στο κακάο την πικρή γεύση. Όσο πιο σκούρα είναι η σοκολάτα, τόσο λιγότερες οι προσμείξεις σε γάλα ή σε άλλα συστατικά και τόσο μεγαλύτερη η συγκέντρωση σε φλαβονοειδή -εξ ου και ο χαρακτηρισμός σοκολάτα «υγείας». Πάντως, περισσότερο από 30 γραμμάρια σοκολάτα υγείας μερικές φορές τη βδομάδα μπορεί να οδηγήσουν στην αύξηση βάρους.
Κατεψυγμένα & κονσέρβες
Τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα διατηρούν τη θρεπτική και πρωτεϊνική αξία τους, κρατώντας το περιεχόμενο αποστειρωμένο και αποφεύγοντας την οξείδωση χάρη στην τεχνική της κονσερβοποίησης. Τα κατεψυγμένα φρούτα και λαχανικά περνούν συνήθως από μια διαδικασία λεύκανσης μέσα από βραστό νερό ή στον ατμό, η οποία εμποδίζει την οξείδωση, αδρανοποιεί τα ένζυμα και αυξάνει τη συγκέντρωση ινών στην τροφή. Συνολικά, δεν υστερούν διατροφικά από τα νωπά και είναι η δεύτερη καλύτερη επιλογή έπειτα από τα νωπά.
Αλάτι
Το αλάτι είναι μία ακόμη ουσία η οποία έχει δαιμονοποιηθεί. Παρότι η καρδιά μας δεν μπορεί να χτυπήσει χωρίς αυτό, πάρα πολύ χλωριούχο κάλιο μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση σε επικίνδυνα επίπεδα -αλλά μόνο στο 10% του πληθυσμού. Ο μόνος τρόπος να γνωρίζει κανείς αν είναι ευαίσθητος σε αυτό είναι να ελέγξει την αρτηριακή του πίεση πριν και μετά την κατανάλωση έντονα αλατισμένης τροφής.
Για σήμερα 3 απλές συνταγές για το τραπέζι μας μετά το Πάσχα.
περιμένω τις απορίες σας αλλά και τις ερωτήσεις σας στο 
Αξιώτης Παράσχος 21/04/2017

Κοκορέτσι
Το κοκορέτσι είναι παραδοσιακό έδεσμα που το βρίσκουμε σε όλες τις καλές ταβέρνες και ψητοπωλεία, ενώ συνηθίζεται να υπάρχει στα πασχαλινά τραπέζια.
Υλικά:
2 συκωταριές με γλυκάδια από αρνί γάλακτος
2 κιλά έντερα από αρνί γάλακτος
4 λεμόνια
2 μπόλιες από αρνί
κόλιαντρο τριμμένο
κύμινο τριμμένο
αλάτι - πιπέρι στην γεύση
σούβλα για κοκορέτσι
μπόλικα κάρβουνα
Παρασκευή:
Καταρχήν, πρέπει να γνωρίζουμε ό,τι το κοκορέτσι χρειάζεται πολύ χρόνο για να ετοιμαστεί.
Δεν είναι τόσο το πλύσιμο των αντέρων και το πέρασμα της συκωταριάς στη σούβλα, όσο το γεγονός ότι χρειάζεται να το ετοιμάσουμε από την προηγούμενη ημέρα για να στραγγίζει το βράδυ πριν το ψήσουμε.
Πρώτα απ' όλα ετοιμάζουμε τα μπαχαρικά που είναι το άλφα και το ωμέγα.
Σε ένα μπωλ, αναμειγνύουμε μπόλικο αλάτι και φρέσκοτριμμένο πιπέρι, κόλιαντρο και λίγο κύμινο, ίσα για τη μυρωδιά.
Πλένουμε καλά τις συκωταριές και τα γλυκάδια και τα κόβουμε σε χοντροκομμένα κομμάτια.
Το μυστικό για πετυχημένο κοκορέτσι είναι να βάζουμε περισσότερα μαλακά κομμάτια (από πνευμόνι, καρδιά, νεφρά, γλυκάδια) απ'ότι συκώτια, τα οποία πικρίζουν όταν ψηθούν.
Στη συνέχεια, περιχύνουμε το μείγμα των μπαχαρικών στα κομμάτια της συκωταριάς και τα αφήνουμε στο ψυγείο.
Παράλληλα, ετοιμάζουμε τις μπόλιες και τα έντερα.
Οι μπόλιες θέλουν πέρασμα από χλιαρό νερό για να ζεσταθούν και να καθαρίσουν καλά.
Οι αντεριές (τα έντερα) είναι το δύσκολο κομμάτι, γιατί θέλουν εξονυχιστικό πλύσιμο στο εσωτερικό τους.
Τις βάζουμε κάτω από την βρύση ώστε να πέφτει νερό απευθείας μέσα τους και στη συνέχεια τις στραγγίζουμε και τις αφήνουμε σε ένα μεγάλο μπωλ με μπόλικα κομμένα λεμόνια.
Μόλις είμαστε έτοιμοι, περνάμε στη σούβλα τα γλυκάδια και τα συκώτια εναλλάξ. Από πάνω τυλίγουμε τις μπόλιες ώστε να κρατάει τα κομμάτια στη θέση τους, και όπου χρειάζεται βάζουμε οδοντογλυφίδες για να γίνει πιο σταθερό.
Έπειτα, δένουμε την μία αντεριά στο άκρο της σούβλας και την πλέκουμε σταυρώνοντας κατά μήκος του κοκορετσιού μέχρι να δούμε ότι δημιουργείται ένα παχύ αλλά σταθερό στρώμα.
Στη συνέχεια, πλέκουμε οριζόντια και δένουμε στο άλλο άκρο.
Αφήνουμε το κοκορέτσι με τη σούβλα όρθια όλο το βράδυ να στραγγίξει όλα τα νερά.
Την επόμενη ημέρα, ανάβουμε φωτιά και ετοιμάζουμε γερή θράκα από μπόλικα κάρβουνα.
Βάζουμε πάνω το κοκορέτσι αλλά ξεκινάμε το ψήσιμο από ψηλά και με αργή περιστροφή.
Όταν αρχίσει να βγάζει αφρούς από το εσωτερικό, σημαίνει ότι βράζει μέσα.
Τότε, μόλις ροδίσει και το εξωτερικό, κατεβάζουμε το κοκορέτσι μας πιο χαμηλά και συνεχίζουμε το γύρισμα πιο γρήγορα.
Πως καταλαβαίνουμε ότι το κοκορέτσι είναι έτοιμο;
Απλά, το τρυπάμε που και που με ένα πιρούνι.
Όταν πάψει να βγάζει ζουμί, το κοκορέτσι είναι έτοιμο για κόψιμο και σερβίρισμα!
Αξιώτης Παράσχος 16/04/2017 

Σούβλισμα του Αρνιού
Τα μυστικά για το σούβλισμα του πασχαλινού Αρνιού
Το έθιμο επιτάσσει αρνί ή κατσίκι.
Σε κάθε περίπτωση ό,τι κι αν αποφασίσετε, το σφαχτό δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλο και ιδανικά
είναι να φτάνει τα 7 με 8 κιλά.
Το σφαχτό πρέπει να πλένεται και καθαρίζεται καλά με νερό και κρεμιέται τυλιγμένο με ένα μεγάλο πανί, συνήθως ένα καθαρό σεντόνι, για να μην έχει επαφή με μύγες και έντομα, ώστε να στεγνώσει και να κρυώσει. Αυτή η διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί από το μεγάλο Σάββατο.
Κυριακή του Πάσχα, νωρίς το πρωί ξεκινάει η διαδικασία σουβλίσματος.
Εργαλεία για το σούβλισμα
Σύρμα για το στερέωμα-δέσιμο του αρνιού στη σούβλα ψιλό.
Πένσα ή κόφτης για να δέσουμε το σύρμα.
Σπάγκος για το ράψιμο του αρνιού.
Χοντρή βελόνα (σακοράφα) για το ράψιμο.
Υλικά για το αρνί
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι χυμός λεμονιού
1 φλιτζάνι αλατοπίπερο με χοντρό αλάτι
Το δέσιμο του αρνιού στη σούβλα
Επειτα από τα προαναφερθέντα όλα είναι έτοιμα για να περαστεί το αρνί στη σούβλα.
Προσοχή στο να περάσουν τα πόδια σταυρωτά στη διχάλα στο τέλος της, τα οποία θα δεθούν με τον σπάγκο ελαφρά. Για να δεθούν καλύτερα, σπάστε ελαφρά τα πίσω πόδια.
Στη συνέχεια, δέστε τον λαιμό προσεκτικά σε δύο σημεία να στερεωθεί καλά πάνω στη σούβλα και τέλος, ανασηκώστε τα μπροστινά πόδια προς τα πάνω και δέσε γερά στο σημείο.
Το επόμενο βήμα είναι να δεθεί καλά η πλάτη του αρνιού, σημαντικό για να μην σπάσει το σφάγιο όσο ψήνεται. Εδώ θα χρειαστεί μια σακοράφα για το ράψιμο του αρνιού. Περάστε το σπάγκο ψηλά στη ράχη δένοντας σταυρωτά την πλάτη. Το μυστικό είναι να ακουμπήσει καλά η σπονδυλική στήλη εσωτερικά πάνω στη βέργα της σούβλας. Μετρήστε μια παλάμη και δέστε με τον ίδιο τρόπο στη μέση του σφαχτού. Ανάλογα με το βάρος του αρνιού, μπορεί να γίνει και ένα τρίτο δέσιμο πιο χαμηλά, λίγο πιο κάτω από τη νεφραμιά.
Μόλις τελειώσουμε με το στήριγμα του αρνιού στη σούβλα, αλείφουμε το αρνί μας εσωτερικά και εξωτερικά με χυμό λεμονιού και μετά με το ελεόλάδο.
Αλατοπιπερώνουμε μέσα έξω και προσθέτουμε το σκόρδο.
Το κλείσιμο δηλαδή το ράψιμο της κοιλιάς του αρνιού γίνεται στο τέλος με σπάγκο και χοντρή βελόνα (σακοράφα). Το αρνί μας είναι πλέον έτοιμο για ψήσιμο.
Σούβλισμα
Τη φωτιά για το ψήσιμο τους αρνιού μας την ανάβουμε πρωί πρωί, υπολογίζοντας μία ώρα περίπου, πριν τοποθετήσουμε το αρνί μας για να έχουν γίνει τα κάρβουνα.
Μπορούμε να φτιάξουμε ένα λάκκο διαστάσεων 1.50 x 0.80 μέτρων, βάθους 10 εκατοστών περίπου, για να ψήσουμε εκεί το αρνί μας αν δεν έχουμε έτοιμη μεγάλη ψησταριά.
Η φωτιά μας θέλει μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα στην αρχή. Το πιο συνηθισμένο λάθος είναι η πολύ φωτιά στην αρχή του ψησίματος η οποία θα δώσει αμέσως χρώμα μέσα σε 10 λεπτά.
Αν γίνει αυτό θα πρέπει να αραιώσουμε κατευθείαν την φωτιά μας για να ψηθεί το αρνί μας σωστά.
Το καλό ψήσιμο ενός μεγάλου αρνιού βάρους 12-14 κιλών γίνεται σε χαμηλή φωτιά και χρειάζεται 4 ½ με 5 ώρες. Αν είναι μικρότερο, βάρους 8-10 κιλών χρειάζεται 4 ώρες περίπου.
Αν θέλουμε το αρνί μας να είναι έτοιμο μέχρι το μεσημέρι θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στη φωτιά το αργότερο μέχρι τις 8.30 το πρωί.
Στη διάρκεια του ψησίματος συμπληρώνουμε με κάρβουνα αν χρειαστεί και αναλόγως χαμηλώνουμε την απόσταση του αρνιού με την φωτιά προς το τέλος.
Προσοχή θέλει και η κατανομή της φωτιάς, ιδιαίτερα στα πόδια και στο λαιμό που πρέπει να είναι περισσότερη, γιατί αυτά τα σημεία ψήνονται πιο δύσκολα.
Το γύρισμα στην αρχή του ψησίματος πρέπει να είναι αργό και προς το τέλος γρηγορότερο για να μην μας αρπάξει.
Η αρχική απόσταση του αρνιού από την φωτιά μας δεν πρέπει να είναι πάνω από 30 εκατοστά.
Για το ψήσιμο του αρνιού χρειαζόμαστε 10 κιλά κάρβουνα περίπου.
Το αρνί είναι έτοιμο όταν πιέζοντας τα μπροστινά πόδια η πλάτη (σπάλα) είναι μαλακή.
Αν δοκιμάζοντας με το μπούτι με ένα μαχαίρι δεν τρέχει υγρά ή αίμα, τότε το σφάγιο είναι έτοιμο να κατέβει από τη φωτιά.
Αξιώτης Παράσχος 16/04/2017

Μαγειρίτσα
Η παράδοση θέλει το Μ. Σάββατο, μετά την Ανάσταση και έπειτα από τις ημέρες νηστείας, από τα ζωικά τρόφιμα, να τρώμε μαγειρίτσα.
Φτιαγμένη κυρίως με χορταρικά, είναι ό,τι πρέπει για το στομάχι, που λόγω νηστείας, απείχε τόσες μέρες από το κρέας και κάνει πιο εύκολη την προσαρμογή του οργανισμού μας.
Υλικά:
1 ολόκληρη συκωταριά αρνίσια φρέσκια
1 αντεριά
2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
10 φρέσκα κρεμμυδάκια σε ροδέλες
μαϊντανό ψιλοκομμένα
2 μεγάλα μαρούλια
μάραθο ψιλοκομμένο ή Άνηθο
1 φλυτζ. τσαγιού κρασί
1 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι στην γεύση
χυμό από 2 λεμόνια
Για το αυγολέμονο
3 αυγά
χυμό από 2 λεμόνια
Παρασκευή:
Πλένουμε τα έντερα με άφθονο νερό και πολλές φορές, μέσα - έξω.
Στη συνέχεια, διπλώνοντας την άκρη από κάθε αντεράκι, τη σπρώχνουμε προς τα μέσα με ένα λεπτό ξύλο, έτσι που να γυρίσει όλο το έντερο το μέσα - έξω.
Αφού κάνουμε το ίδιο με όλα τα έντερα, τα βάζουμε σε μια λεκάνη και τα ξαναπλένουμε, πολλές φορές.
Όταν είναι έτοιμα, τα βάζουμε σε ένα μπολ με λίγο νερό και το χυμό δύο λεμονιών και τα βάζουμε στο ψυγείο για 2 περίπου ώρες να ασπρίσουν.
Στο μεταξύ, πλένουμε πάρα πολύ καλά τη συκωταριά.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, βάζουμε τη συκωταριά, τα έντερα και νερό που να τα σκεπάζει και τα ζεματάμε για 10', φροντίζοντας να τα ξαφρίσουμε καλά.
Στη συνέχεια, τα βγάζουμε, τα πλένουμε με άφθονο κρύο νερό και ψιλοκόβουμε τη συκωταριά.
Έπειτα, ψιλοκόβουμε και τ᾿ αντεράκια, τα βάζουμε μαζί με τα συκωτάκια και τ᾿ ανακατεύουμε.
Ξεπλένουμε την κατσαρόλα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε, σε μέτρια φωτιά, τα ξερά κρεμμύδια, μαζί με τα αντεράκια ψιλοκομμένα και τη συκωταριά, τουλάχιστον για 5' και έπειτα σβήνουμε με το κρασί.
Όταν εξατμιστεί, προσθέτουμε ζεστό νερό που να τα σκεπάζει, αλατοπιπερώνουμε και μαγειρεύουμε για 30' - 40' περίπου, ανάλογα την ηλικία και το βάρος του ζώου, καθώς και το μέγεθος των κομματιών, που έχουμε κόψει τη συκωταριά.
Πλένουμε πολύ καλά τα λαχανικά μας, παίρνουμε πρώτα τα μαρούλια, τα κρατάμε όλα μαζί και τα χοντροκόβουμε.
Συνεχίζουμε κόβοντας τα κρεμμυδάκια σε ροδέλες και έπειτα ψιλοκόβουμε το μαϊντανό και το μάραθο ή τον Άνηθο. Όταν μαλακώσει η συκωταριά, ρίχνουμε τα λαχανικά μέσα στη κατσαρόλα, πιέζοντάς τα για να χωρέσουν, κι όταν "πέσουν" λίγο (μειωθεί ο όγκος τους), τ᾿ ανακατεύουμε και μισοσκεπάζουμε την κατσαρόλα.
Τ᾿ αφήνουμε να μαγειρευτούν για 30' περίπου, μέχρι να μαλακώσουν και να μείνουν με λίγο ζουμάκι.
Όταν το φαγητό μας γίνει, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο λιγότερο, βγάζουμε ½ κούπα ζουμί από την κατσαρόλα, κι ετοιμάζουμε το αυγολέμονο.
Χωρίζουμε τους κρόκους από τ᾿ ασπράδια, χτυπάμε μια σφικτή μαρέγκα, ρίχνουμε τους κρόκους έναν - έναν, συνεχίζοντας το χτύπημα, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και τέλος, σιγά - σιγά, το ζουμί από τη κατσαρόλα μας.
Περιχύνουμε με το αυγολέμονο το φαγητό, σβήνουμε τελείως τη φωτιά, κι ανακατεύουμε ελαφρά.
Αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω στο κλειστό μάτι της κουζίνας, για λίγο και εμέσως σερβίρουμε.
Αξιώτης Παράσχος 16/04/2017

Ορθόδοξο και Καθολικό Πάσχα
Γιατί Ορθόδοξοι και Καθολικοί γιορτάζουμε ξεχωριστά το Πάσχα;
Φέτος, οι Ορθόδοξοι και οι Καθολικοί θα εορτάσουμε το Πάσχα στις 16 Απριλίου, ακριβώς την ίδια ημερομηνία.
Γεγονός σπάνιο, αφού Ορθόδοξοι και Καθολικοί δεν εορτάζουμε το Πάσχα από κοινού; Γιατί συμβαίνει αυτό; Για ποιον λόγο η ημερομηνία του Πάσχα μετακινείται μέσα στον χρόνο και ποια είναι η σχέση ανάμεσα στους αστρονομικούς υπολογισμούς και στον καθορισμό της ημερομηνίας του; Και πόσες φορές ακόμα το «Πάσχα μας» θα συμπέσει;
Ο κύκλος της Σελήνης
Όλα ξεκίνησαν από τους Εβραίους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το σεληνιακό ημερολόγιο που βασιζόταν στον κύκλο της Σελήνης. Γιόρταζαν το Πάσχα -από την εβραϊκή λέξη «πεσάχ» που σημαίνει «διέλευση» (της Ερυθράς Θάλασσας)- την 14η του μήνα Νισάν, η οποία ήταν η μέρα της πρώτης εαρινής πανσελήνου, που συμβαίνει κατά την εαρινή ισημερία ή αμέσως μετά από αυτήν.
Η εαρινή ισημερία συνδέθηκε με τον εορτασμό του Χριστιανικού Πάσχα από τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την Ανάσταση του Χριστού. Αυτό συνέβη, επειδή ο Χριστός αναστήθηκε την πρώτη ημέρα μετά το Εβραϊκό Πάσχα, που έπεσε εκείνο το χρόνο Σάββατο (το οποίο άρχιζε τότε -όπως και οι υπόλοιπες ημέρες- στις 6 το απόγευμα της Παρασκευής).
Αρχικά, οι διάφορες χριστιανικές τοπικές εκκλησίες γιόρταζαν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες. Οι ιουδαΐζουσες εκκλησίες κυρίως της Μικράς Ασίας το γιόρταζαν κατά την ημέρα του θανάτου του Χριστού την 15η του εβραϊκού μήνα Νισάν (σε όποια ημέρα της εβδομάδας έπεφτε), ενώ οι εθνικές εκκλησίες προτιμούσαν την πρώτη Κυριακή -ως αναστάσιμη ημέρα- μετά τη πρώτη εαρινή πανσέληνο.
Λόγω αυτών των διαφωνιών, η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια, υπό τον Μέγα Κωνσταντίνο το 325 μ.Χ., αποφάσισε ότι το Πάσχα θα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης και, αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή, τότε την αμέσως επόμενη Κυριακή. Με αυτό τον τρόπο, αφενός το χριστιανικό Πάσχα δεν θα συνέπιπτε ποτέ με το εβραϊκό, αφετέρου ο εορτασμός του χριστιανικού Πάσχα συνδέθηκε με ένα αστρονομικό φαινόμενο, την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης (την «Πασχαλινή πανσέληνο»). Συνεπώς, για να υπολογιστεί η ημερομηνία του Πάσχα ενός έτους, αρκούσε να βρεθεί αρχικά η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου και, στη συνέχεια, η πρώτη Κυριακή μετά από αυτή την πανσέληνο. Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ανέθεσε στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να γνωστοποιεί κάθε χρόνο στις άλλες εκκλησίες την ημέρα του Πάσχα, αφού προηγουμένως είχε υπολογιστεί η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου, με τη βοήθεια των αστρονόμων της Αλεξάνδρειας.
Η αλλαγή στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα το Ιουλιανό Ημερολόγιο αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, αρχής γενομένης στις 16 Φεβρουαρίου 1923, η οποία μετονομάστηκε σε 1η Μαρτίου. Αφαιρέθηκαν δηλαδή 13 ημέρες από το 1923, γιατί στις δέκα ημέρες λάθους Γρηγοριανού και Ιουλιανού μεταξύ 325 μ.Χ. και 1582 είχαν προστεθεί άλλες τρεις ημέρες, στη διάρκεια των περίπου τρεισήμισι αιώνων που είχαν περάσει από την εισαγωγή του Γρηγοριανού Ημερολογίου στη Δύση.
Αρχικά η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία -αντίθετα από το ελληνικό κράτος- διατήρησε το Ιουλιανό Ημερολόγιο, αλλά το 1924 αποδέχτηκε το εκκλησιαστικό ημερολόγιο να ταυτισθεί με το πολιτικό και να ισχύσει για τις ακίνητες εορτές. Δεν έκανε όμως κάτι ανάλογο για το Πασχάλιο Ημερολόγιο και για τις κινητές εορτές, που εξακολουθούν να υπολογίζονται με βάση το Ιουλιανό ή Παλαιό Ημερολόγιο.
Όμως, η διαφορά του εορτασμού του Πάσχα ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Καθολικούς δεν βασίζεται μόνο στο λάθος του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλά και στο σφάλμα του λεγόμενου «Μετωνικού Κύκλου» του 5ου αιώνα π.Χ., τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι χριστιανοί αλεξανδρινοί αστρονόμοι και με βάση τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να υπολογίζει τις ημερομηνίες των μελλοντικών εαρινών πανσελήνων.
Στις 13 ημέρες της λανθασμένης Ιουλιανής εαρινής ισημερίας, πρέπει να προστεθεί και το λάθος του 19ετούς Μετωνικού κύκλου, το οποίο ανέρχεται, από το 325 μ.Χ. έως σήμερα, σε τέσσερις έως πέντε περίπου ημέρες, με συνέπεια η Μετώνεια (ή Ιουλιανή) πανσέληνος να υπολογίζεται τέσσερις έως πέντες ημέρες αργότερα από την πραγματική.
Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το παλαιό Ιουλιανό Ημερολόγιο και τον κύκλο του Μέτωνος για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα. Έτσι, συχνά το ορθόδοξο Πάσχα εορτάζεται όχι την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο, αλλά την επόμενη (όπως το 2012) ή μετά τη δεύτερη εαρινή πανσέληνο (όπως το 2002 και το 2013), αντί της πρώτης Κυριακής μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο, όπως είχε ορίσει η Σύνοδος της Νίκαιας.
Κοινό Πάσχα
Οι Καθολικοί γιορτάζουν το Πάσχα σύμφωνα με τον κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, αλλά η εαρινή ισημερία και η εαρινή πανσέληνος υπολογίζονται σύμφωνα με το νέο Γρηγοριανό Ημερολόγιο, έχοντας λάβει υπόψη και το Μετώνειο σφάλμα. Έτσι, η Γρηγοριανή - Καθολική πανσέληνος είναι πολύ πιο κοντά στην αστρονομική (συχνά συμπίπτει ή απέχει μόνο μια ημέρα) από ό,τι η Ιουλιανή - Ορθόδοξη.
Στον 21ο αιώνα τα όρια εορτασμού του Ορθόδοξου Πάσχα υπολογίζεται ότι είναι από τις 4 Απριλίου το νωρίτερο έως τις 8 Μαΐου το αργότερο. Τα όρια του Καθολικού Πάσχα είναι από τις 22 Μαρτίου το νωρίτερο έως τις 25 Απριλίου το αργότερο. Αυτό σημαίνει ότι οι Καθολικοί δεν θα έχουν ποτέ Πάσχα τον Μάιο και οι Ορθόδοξοι ποτέ Πάσχα τον Μάρτιο.
Από κοινού εορτάζεται το Πάσχα για Ορθόδοξους και Καθολικούς, όταν τόσο η Γρηγοριανή, όσο και η Ιουλιανή - Μετώνεια πασχαλινή πανσέληνος πέσουν από την Κυριακή μέχρι το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας (αρκεί να είναι μετά τις 3 Απριλίου και οι δύο πανσέληνοι), οπότε την αμέσως επόμενη Κυριακή είναι το κοινό Πάσχα.
Αυτό συμβαίνει και φέτος, στις 16 Απριλίου 2017, ενώ θα συμβεί και κατά τα έτη: 2025 (20 Απριλίου), 2028, 2031, 2034, 2037, 2038, 2041 κ.α. Συνολικά, κατά τον τρέχοντα αιώνα το Πάσχα θα είναι κοινό 31 έτη, ενώ κάθε επόμενο αιώνα αυτό θα συμβαίνει όλο και πιο σπάνια.
Εγώ και εφέτος θα σας θυμίσω ΄΄ γιατί όλοι ξέρετε πώς θα πρέπει να τα μαγειρέψετε - ψήσετε ΄΄ την μαγειρίτσα το κοκορέτσι και το σουβλιστό αρνί. Εύχομαι σε όλους καλό Πάσχα και περιμένω τις απορίες σας αλλά και τις ερωτήσεις σας στο E-mail: trailsofflavour@gmail.com
Αξιώτης Παράσχος 16 / 04 / 2017

07 / 04 / 2017

Αγκινάρες με ντομάτα
Υλικά:
8 μέτριες, τρυφερές φρέσκες αγκινάρες
4 μεγάλες Ντομάτες κόκκινες τριμμένες
άνηθος ψιλοκομμένος
3 πατάτες σε ροδέλες
2 καρότα σε ροδέλες
8 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 φλ. Ελαιόλαδο
1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε κρύο νερό λίγο αλάτι και το χυμό από τα 2 λεμόνια.
Κόβουμε τα κοτσάνια από τις Αγκινάρες τα καθαρίζουμε από τις ίνες και τα ρίχνουμε στο νερό.
Αφαιρούμε τα φύλλα από τις αγκινάρες και από τις καρδιές με ένα κουταλάκι ξύνουμε το χνούδι.
Τρίβουμε παντού με λεμόνι να μην μαυρίσουν και τις ρίχνουμε στην λεκάνη με το νερό.
Σε μια κατσαρόλα προσθέτουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και προσθέτουμε τις αγκινάρες με τα κοτσανάκια τους, τα κρεμμυδάκια τα καρότα.
Αλατοπιπερώνουμε στην γεύση και σοτάρουμε για 5΄, ανακατεύοντας.
Προσθέτουμε τις πατάτες και τις Ντομάτες πασπαλίζουμε με το κορν φλάουρ πάνω από τα υλικά της κατσαρόλας, ανακατεύουμε και προσθέτουμε όσο νερό χρειαστεί να καλυφθούν τα υλικά.
Όταν οι Αγκινάρες πάρουν μια βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε και μαγειρεύουμε το φαγητό για 45΄.
Προσθέτουμε τον άνηθο και ανακατεύουμε, αφήνουμε για 5΄ ακόμη σε χαμηλή φωτιά.
Σερβίρουμε το φαγητό χλιαρό.
Αξιώτης Παράσχος

Μπάμιες με καλαμαράκια
Υλικά:
500 gr. φρέσκα καλαμαράκια κομμένα
500 gr. φρέσκες ή κατεψυγμένες μπάμιες
2 ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
100 gr. ελαιόλαδο
50 ml. Λευκό κρασί
μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κουταλάκι ζάχαρη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Αν οι μπάμιες είναι φρέσκες, τις καθαρίζουμε, αφαιρώντας με ένα μικρό κοφτερό μαχαίρι το κοτσάνι, μαζί με το σκληρό περίβλημα που έχει, τις πλένουμε και βουτάμε το κομμένο μέρος σε αλάτι, τις αφήνουμε για 30΄ στην συνέχεια ξεπλένουμε καλά με νερό και λίγο ξύδι.
Αν οι μπάμιες είναι κατεψυγμένες τις ξεπλένουμε απλώς με νερό και λίγο ξύδι.
Βάζουμε σε κατσαρόλα το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σοτάρουμε το κρεμμύδι με τα καλαμαράκια κομμένα σε ροδέλες. Ρίχνουμε μέσα τις ντομάτες, το μαϊντανό, τη ζάχαρη, το πιπέρι, λίγο νερό και βράζουμε τη σάλτσα για 15΄. Βάζουμε τις μπάμιες σε μία πήλινη γάστρα μικρή, ρίχνουμε το μίγμα με τη σάλτσα που έχουμε βράσει και ανακατεύουμε ελαφρά, σκεπάζουμε με το καπάκι.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180ο .
Βάζουμε την πήλινη γάστρα μας στον φούρνο και ψήνουμε το φαγητό, προσοχή σκεπασμένο για 30΄ περίπου, μέχρι να μαλακώσουν οι μπάμιες, χωρίς όμως να λιώσουν.
Αξιώτης Παράσχος 07 / 04 / 2017

Κέικ Νηστίσιμο με καρύδια και σταφίδες
Υλικά:
2 ½ φλιτζάνι αλεύρι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 ½ φλιτζάνι φυτική μαργαρίνη
2 φλιτζάνια καρυδόψιχα τριμμένη
2 φλιτζάνια σταφίδες
2 κ.γ. baking powder
3 κ.σ. κονιάκ
1 φλιτζάνι χυμό πορτοκαλιού
λίγο ελαιόλαδο για τη φόρμα
Παρασκευή:
Χτυπάμε στο μίξερ τη Φυτική μαργαρίνη με τη ζάχαρη
Ρίχνουμε σιγά σιγά το χυμό πορτοκαλιού και το κονιάκ, χτυπάμε πολύ καλά το μείγμα.
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το baking powder και προσθέτουμε στο μείγμα με τη μαργαρίνη εναλλάξ το αλεύρι τις σταφίδες και την καρυδόψιχα.
Αλείφουμε με λάδι μια φόρμα και ρίχνουμε το μείγμα μας. Ψήνουμε στους 180ο για 40 περίπου λεπτά.
Όταν κρυώσει ξεφορμάρουμε και προαιρετικά πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.
Αξιώτης Παράσχος 07 / 04 / 2017 

1η Απριλίου
Λαβράκι φιλέτο με μανιτάρια
Υλικά :
1 λαβράκι περίπου 600 gr.
300 gr. μανιτάρια κομμένα σε λεπτές φέτες
ελαιόλαδο
1 φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο
λευκό κρασί
τρυφερά φύλλα ρόκας
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε το Λαβράκι και το φιλετάρουμε ή λέμε στον ψαρά μας να μας το φιλετάρει.
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε τηγάνι και σοτάρουμε το κρεμμυδάκι τα μανιτάρια και το σκόρδο, προσθέτουμε το κρασί και αφήνουμε να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας περιστασιακά μέχρι το υγρό να μειωθεί κατά το ήμισυ αλατοπιπερώνουμε στην γεύση. Αλατοπιπερώνουμε τα φιλέτα και τα στρώνουμε στο ταψί, τα ψήνουμε στο γκριλ για 5΄ λεπτά.
Σερβίρουμε αμέσως και κερνάμε τα φιλέτα μας από επάνω με την σάλτσα μανιταριών, γαρνίρουμε με τα τρυφερά φύλλα ρόκας.
Αξιώτης Παράσχος 01 / 04 / 2017 

1η Απριλίου
Λαβράκι με φινόκιο στην Λαδόκολλα
Υλικά :
1 λαβράκι περίπου 600 gr.
10 Ντοματίνια
1 Φινόκιο
2 κλωναράκια σέλινο
Κρασί άσπρο
1 φρέσκο κρεμμυδάκι σε ροδέλες
ελαιόλαδο
1 κλωναράκι Δεντρολίβανο
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180ο C. Παίρνουμε μια λαδόκολλα και την αλείφουμε στο κέντρο με ελαιόλαδο. Καθαρίζουμε πολύ καλά και πλένουμε το λαβράκι μας. Το αλατοπιπερώνουμε στην γεύση και το τοποθετούμε στην λαδόκολλα.
Σε ένα τηγάνι σοτάρουμε όλα τα λαχανικά με λίγο ελαιόλαδο για 3΄ λεπτά. Προσθέτουμε λίγο κρασί και σιγοβράζουμε για άλλα 5΄ περίπου ή έως ότου εξατμιστεί το υγρό. Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι στην γεύση. Γεμίζουμε με το μίγμα λαχανικών την κοιλιά του ψαριού, περιχύνουμε με το υπόλοιπο μίγμα προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο και το κλωναράκι Δεντρολίβανου. Διπλώνουμε πολύ καλά τη λαδόκολλα γύρω από το ψάρι για να κλείσει καλά. Τοποθετούμε σε ταψί και ψήνουμε στον προθερμασμένο φούρνο για 25΄ λεπτά περίπου.
Αξιώτης Παράσχος 01 / 04 / 2017 

1η Απριλίου
Λαβράκι με κάπαρη & Ελιές
Υλικά:
1 λαβράκι περίπου 600 gr.
1 κρεμμύδι χοντροκομμένο
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
3 ώριμες ντομάτες
2 πατάτες με την φλούδα
πράσινες ελιές χωρίς κουκούτσι
150 gr. κάπαρη
μαϊντανό
ελαιόλαδο
πιπέρι &ρίγανη στη γεύση
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε το Λαβράκι και το φιλετάρουμε ή λέμε στον ψαρά μας να μας το φιλετάρει. Το κεφάλι και το κόκκαλο τα φυλάμε να κάνουμε εάν θέλουμε σούπα.
Ζεσταίνουμε το λάδι σε βαθύ τηγάνι και σοτάρουμε το κρεμμύδι και τις πατάτες που έχουμε κόψει σε χοντρές λωρίδες μέχρι να μαλακώσουν. Προσθέτετε το σκόρδο και σοτάρετε για 1' ακόμη, αφαιρούμε τις πατάτες και τις στρώνουμε σε 2 πιάτα. Στο τηγάνι μας τώρα προσθέτουμε τις ντομάτες, τη ρίγανη και το πιπέρι. Σιγοβράζετε για 5΄ λεπτά. Τοποθετούμε τα φιλέτα μέσα στη σάλτσα.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά μέχρι να ετοιμαστεί το ψάρι περίπου 10΄ λεπτά. Προσθέτουμε λίγο νερό, αν χρειαστεί. Προσθέτουμε στο τέλος τις ελιές και την κάπαρη. Δοκιμάζουμε τη σάλτσα και προσθέτουμε αλάτι αν χρειάζεται, διότι οι ελιές και η κάπαρη είναι αλατισμένες.
Αξιώτης Παράσχος 01 / 04 / 2017 

Απρίλιος
Ο Απρίλιος, ή Απρίλης, ή Απρίλτς (Ποντιακά), είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Hμερολόγιο, ο όγδοος κατά το Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες. 
Ο Απρίλιος στην αρχαιότητα: Η λέξη Απρίλιος ετοιμολογείται από το λατινικό Aprillis, από το ρήμα aperire, που σημαίνει «ανοίγω». Είναι ο μήνας κατά τον οποίο ο καιρός «ανοίγει» και έρχεται η Άνοιξη, όπως σημειώνεται στο Μέγα Συναξαριστή. Ο Απρίλιος μέχρι την εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα περιελάμβανε 29 ημέρες και από τότε 30. Το 65 μ. Χ. ο Νέρων προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius) σε ανάμνηση της σωτηρίας του μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του στην οποία συμμετείχε και ο δάσκαλός του Σενέκας, που τελικά αυτοκτόνησε για να αποφύγει τον εξευτελισμό.
Ο Απρίλιος στην Ελληνική λαογραφία: Ο ελληνικός λαός αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με τα ονόματα Απρίλης, Απρίλες, και Λαμπριάτης από την συμπτωματικά μεγάλη θρησκευτική εορτή που τελείται συνήθως το μήνα αυτό. Ο Απρίλιος και ο Μάιος θεωρούνται οι καθ΄ αυτού μήνες των λουλουδιών εξ ου και η ονομασία Απριλομάης: "Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα". Η ενασχόληση, επίσης, του λαού μας με την γεωργία μάς έχει κληροδοτήσει και πολλές παροιμίες και δημώδη στιχάκια. Για τις απριλιάτικες βροχές, για παράδειγμα, λέγεται το εξής: «Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά που 'χει πολλά σπαρμένα». Σ' άλλες πάλι περιοχές ο Απρίλης αποκαλείται και ως Αϊ-γεωργίτης λόγω της εορτής του Αγίου Γεωργίου στις 23 του μήνα, η οποία γιορτάζεται με διάφορους αθλητικούς και ιππικούς αγώνες. Οι κτηνοτρόφοι, και οι Σαρακατσάνοι, θεωρούν τον Άγιο Γεώργιο προστάτη τους.
Πρωταπριλιά: Η «Πρωταπριλιά» με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό έθιμο. Στην Ελλάδα το αρχαίο αυτό έθιμο έφτασε, μάλλον, την εποχή των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες. Επειδή τον Απρίλιο ο καιρός καλοσύνευε συνήθιζαν την πρωταπριλιά να πηγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν φυσικά με άδεια χέρια, κι έτσι κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια. Στη χώρα μας διαγωνίζονται για το ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα.
Εμείς σήμερα θα φτιάξουμε τα ψάρια που έπιασαν οι ψαράδες και δεν μας έχουν πει ψέματα από ΄΄ όλα τα ψάρια ΄΄ που έπιασαν θα χρησιμοποιήσουμε μόνο τα λαβράκια.
Αξιώτης Παράσχος 01 / 04 / 2017

25η Μαρτίου 2017
Μπακαλιάρος με κουρκούτι & Σκορδαλιά
Σκορδαλιά
Υλικά:
1 κιλό πατάτες
6 σκελίδες σκόρδο, λιωμένες
1 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
1 φλυτζ. τσαγιού ζωμό βακαλάου σουρωμένο
5 κουτ. σούπας ξύδι
αλάτι & άσπρο πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Βάζουμε το σκόρδο και λίγο αλάτι σε γουδί και τα χτυπάμε μέχρι να λιώσει το σκόρδο. Παίρνουμε ένα μικρό κομμάτι μπακαλιάρο και το βράζουμε με λίγο νερό για να μας βγάλει το ζουμί του, όταν βράσει μετά από 10΄ λεπτά σουρώνουμε το ζουμί και το αφήνουμε λίγο να κρυώσει. Πλένουμε τις πατάτες και τις βράζουμε με τη φλούδα και λίγο αλάτι, μέχρι να μαλακώσουν, αφού βράσουν τις καθαρίζουμε προσεκτικά και τις ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ ή στο γουδί. Τις πολτοποιούμε όσο ακόμα είναι καυτές. Έπειτα προσθέτουμε το αλάτι, το πιπέρι, το σκόρδο και το ξύδι, με χαμηλή ταχύτητα στο μίξερ μας, προσθέτουμε λίγο - λίγο το ελαιόλαδο και το ζωμό χτυπάμε μέχρι να γίνει ένα ομοιόμορφο μείγμα. Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε, σκόρδο, αλάτι, ή ξύδι, ανάλογα με την γεύση μας.

Μπακαλιάρος με κουρκούτι
Υλικά:
1 φύλλo ξαρμυρισμένο μπακαλιάρο
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
λίγο αλεύρι
Υλικά τo κουρκούτι:
250 gr. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουτάκι μικρό μπύρα
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Κόβουμε το ψάρι σε κομμάτια όχι πολύ μεγάλα και το στραγγίζουμε καλά σε απορροφητικό χαρτί.
Ξεκινάμε το κουρκούτι σε μια λεκανίτσα προσθέτουμε την μπύρα το αλάτι και το πιπέρι, ανακατεύουμε με σύρμα και προσθέτουμε σιγά - σιγά το αλεύρι ανακατεύουμε πολύ καλά έως ότου γίνει ένας χυλός. Αφήνουμε για 15΄ λεπτά το κουρκούτι να ξεκουραστεί. Προσθέτουμε ελαιόλαδο στο τηγάνι μας και σε καυτό λάδι θα αρχίσουμε να τηγανίζουμε τον Μπακαλιάρο, ανακατεύουμε καλά ξανά το κουρκούτι , βουτάμε ένα κομμάτι ψάρι σε λίγο αλεύρι και το τινάζουμε. Το βουτάμε στο κουρκούτι και το τοποθετούμε προσεκτικά στο καυτό λάδι. Χαμηλώνουμε την φωτιά μας και αφήνουμε να ροδίσει σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, γυρίζουμε να τηγανιστεί και από την άλλη μεριά και να πάρει ένα ωραίο χρυσό χρώμα.
Αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίσει.
Σερβίρουμε τον μπακαλιάρος με σκορδαλιά και τηγανιτές πατάτες.
Αξιώτης Παράσχος 24 / 03 / 2015

25η Μαρτίου

Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.
Τι συνέβη, άραγε, στις 25 Μαρτίου του 1821 και την έχουμε αναδείξει ως την ημέρα της εθνικής μας εορτής; Τίποτα απολύτως λένε οι ιστορικοί. Ή σχεδόν τίποτα, για να είμαστε ακριβείς, πέρα από κάποιες αψιμαχίες. Κανένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός που να δικαιολογεί αυτή την επιλογή. Ούτε καν η ύψωση του λαβάρου της Μονής της Αγίας Λαύρας και η ορκωμοσία των παλληκαριών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Το περιστατικό της Αγίας Λαύρας είναι ένας εθνικός μύθος. Τον οφείλουμε στον γάλλο περιηγητή και ιστορικό Φρανσουά Πουκεβίλ (1770-1838), ο οποίος συνέγραψε την τετράτομη Ιστορία της Αναγεννήσεως της Ελλάδος (1824). Η ιστορία διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, αλλά και μέσω του πίνακα Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας (1851) του σημαντικού έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη (1814-1878).
Άλλωστε και ο ίδιος ο Παλαιών Γερμανός δεν αναφέρει λέξη για το περιστατικό στα απομνημονεύματά του. Είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι εκείνη την ημέρα δεν βρισκόταν στη Μονή της Αγίας Λαύρας, αλλά στην Πάτρα, όπου όντως όρκισε τους επαναστάτες της περιοχής στην Πλατεία του Αγίου Γεωργίου.
Η επέτειος να γιορτάζουμε τον εθνικό ξεσηκωμό στις 25 Μαρτίου καθιερώθηκε στις 15 Μαρτίου 1838 από τον βασιλιά Όθωνα, προκειμένου να συνδεθεί με το εκκλησιαστικό γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ήταν και επιθυμία του Αλέξανδρου Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας να συνδεθεί η έναρξη της επανάστασης με μια μεγάλη εκκλησιαστική εορτή για να τονωθεί το φρόνημα των υπόδουλων Ελλήνων.
Στην πραγματικότητα, η Επανάσταση δεν ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821, αλλά λίγες μέρες νωρίτερα στην Πελοπόννησο, μία περιοχή με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς και μικρή στρατιωτική παρουσία των Τούρκων. Ο στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής της Πελοποννήσου (Μόρα Βαλεσί) Χουρσίτ Πασάς βρισκόταν στα Γιάννινα για να εξοντώσει τον Αλή Πασά, ο οποίος είχε αυτονομηθεί από την Υψηλή Πύλη. Πριν από την αναχώρησή του, ο Χουρσίτ είχε λάβει διαβεβαιώσεις από τους προεστούς του Μοριά ότι οι φήμες που κυκλοφορούσαν για τον επικείμενο ξεσηκωμό των ραγιάδων ήταν ανυπόστατες.
Αχαιοί και Μανιάτες ερίζουν για το ποιος έριξε την πρώτη τουφεκιά του εθνικού ξεσηκωμού. Στις 21 Μαρτίου αρχίζει η πολιορκία των Καλαβρύτων από τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους. Είναι η πρώτη πολεμική ενέργεια της Επανάστασης και θα λήξει νικηφόρα μετά από πέντε ημέρες.
Στις 23 Μαρτίου οι Μανιάτες υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τη συνεπικουρία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη καταλαμβάνουν την Καλαμάτα και με διακήρυξή τους κάνουν γνωστό στη διεθνή κοινότητα τον ξεσηκωμό των Ελλήνων. Την ίδια ημέρα, οι άνδρες του Αντρέα Λόντου θέτουν υπό τον έλεγχό τους τη Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο), ενώ επαναστατικός αναβρασμός επικρατεί στην Πάτρα. Από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό το Άγιο Όρος αναχωρεί ο σερραίος έμπορος και φλογερός πατριώτης Εμμανουήλ Παππάς, προκειμένου να ξεκινήσει την Επανάσταση στη Μακεδονία.
Η 23η Μαρτίου είναι ο πρώτος σημαντικός σταθμός του εθνικού αγώνα και θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πάρει τη θέση της 25ης Μαρτίου στο εορταστικό καλεντάρι της χώρας μας.
Στις 25 Μαρτίου, εκτός από την Επανάσταση εναντίων των Τούρκων, γιορτάζεται και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του Χριστιανισμού.
Η παράδοση θέλει την 25η Μαρτίου να τρώμε μπακαλιάρο και μάλιστα με σκορδαλιά.
Αξιώτης Παράσχος 24 / 03 / 2017

Χαλβάς νηστίσιμος
Υλικά:
500 gr. σιμιγδάλι χοντρό
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
½ φλιτζάνι καρύδια
½ φλιτζάνι σταφίδες ξανθές
κανέλα σε σκόνη
καρύδι τριμμένο
Υλικά για το σιρόπι:
2 φλιτζάνια ζάχαρη
1 ½ φλιτζάνι μέλι
6 φλιτζάνια νερό
1 ξυλάκι κανέλα
5 γαρύφαλλα
1 φλούδα λεμονιού
Παρασκευή:
Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε όλα τα υλικά να βράσουμε το σιρόπι, για 15΄ λεπτά.
Σε μια άλλη κατσαρόλα βάζουμε το λάδι και το σιμιγδάλι σε χαμηλή φωτιά, και ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι το σιμιγδάλι να πάρει το χρώμα που εμείς θέλουμε. Προσθέτουμε τα καρύδια τις σταφίδες και ανακατεύουμε όλα μαζί, σβήνουμε την φωτιά μας και με προσοχή ρίχνουμε το σιρόπι στο σιμιγδάλι, ξαναβάζουμε την κατσαρόλα πάλι σε σιγανή φωτιά και σιγά - σιγά ανακατεύουμε μέχρι να μας πήξει. Τον αφήνουμε για λίγο να κρυώσει και τον ρίχνουμε σε φόρμα η σε φαρμάκια που μάς αρέσουν ή ακόμα και σε ποτήρια, όταν κρυώσουν καλά τα ξεφορμάρουμε και πασπαλίζουμε με κανέλα και τριμμένο καρύδι.
Αξιώτης Παράσχος 17 / 03 / 2017

Σουπιές με σπανάκι
Υλικά:
4 σουπιές καθαρισμένες και κομμένες σε λουρίδες
1kg. Σπανάκι
3 ντομάτες κόκκινες ψιλοκομμένες
8 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
2 σκελίδες σκόρδο
1 ματσάκι άνηθο, ψιλοκομμένο
Άσπρο κρασί
ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
O ιχθυοπώλης μας μπορεί να καθαρίσει τις σουπιές, εμείς να τις πλύνουμε καλά και να τις κόψουμε σε λουρίδες.
Ζεματάμε για λίγο το σπανάκι και αμέσως το βγάζουμε σε ένα σουρωτήρι. Σοτάρουμε τις σουπιές μας με το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα σβήνουμε με λίγο κρασί προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια, το σκόρδο, την Ντομάτα και αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για 30 ΄ λεπτά, εάν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νερό και αλατοπιπερώνουμε στην γεύση. Όταν δοκιμάσουμε τις σουπιές μας και είναι μισοψημένες προσθέτουμε το σπανάκι, ανακατεύουμε ελαφρά και αφήνουμε έως ότου ψηθούν, προς το τέλος ρίχνουμε τον Άνηθο αφήνουμε για άλλα 5 ΄ να σιγοβράσει συνοδεύουμε με φρυγανισμένο χωριάτικο ψωμί και σερβίρουμε. Ένα πεντανόστιμο σαρακοστιανό πιάτο.

Αξιώτης Παράσχος 17 / 03 / 2017

Ταραμοκεφτέδες
Υλικά:
100 gr. ταραμά κόκκινο
250 gr. μπαγιάτικο ψωμί την ψίχα
1 κρεμμύδι, τριμμένο
1 ντομάτα, τριμμένη
χυμός από 1 λεμόνι
ελαιόλαδο για τους κεφτέδες αλλά και για το τηγάνισμα
3 πατάτες βρασμένες και τριμμένες με τον τρίφτη
μαϊντανό ψιλοκομμένο
άνηθο ψιλοκομμένο
πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Μουσκεύουμε το ψωμί και το στύβουμε.
Βάζουμε σε μπολ τον ταραμά, το ψωμί και όλα τα άλλα υλικά, ζυμώνουμε καλά και αφήνουμε το μείγμα για 1 ώρα στο ψυγείο να σφίξει. Πλάθουμε κεφτεδάκια στο μέγεθος που προτιμάμε και τα τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο.
Μόλις ροδίσουν τα τοποθετούμε σε χαρτί κουζίνας να απορροφήσει το λάδι και σερβίρουμε.
Νόστιμος σαρακοστιανός μεζές για ουζάκι. 

Αξιώτης Παράσχος 17 / 03 / 2017

Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Η λέξη νηστεία είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρνητικό μόριο νη και το ρήμα εσθίω, που είναι άλλος τρόπος του έσθω και του έδω και που σημαίνει τρώγω. Νήστις - η πρώτη λέξη που δημιουργήθηκε - σημαίνει αυτός που δεν εσθίει, που δεν τρώγει. Από την λέξη αυτή στη συνέχεια προήλθε το ρήμα νηστεύω και το αφηρημένο ουσιαστικό νηστεία, που αρχικά σήμαινε την πλήρη αποχή από τροφές και ποτά, δηλαδή την ασιτία και ατροφία.
Αργότερα, με την αύξηση της χρονικής διάρκειας και την προοδευτική διαμόρφωση του θεσμού της νηστείας, νηστεία δεν σήμαινε μόνο την πλήρη αποχή από στερεές ή υγρές τροφές, αλλά και την μερική αποχή, την αποχή δηλαδή από ορισμένες τροφές και την λήψη άλλων, συγκεκριμένων τροφών. Έτσι έχουμε την διάκριση σε νηστήσιμες και αρτυμένες ή αρτύσιμες τροφές.
Κατά την διάκριση αυτή νηστήσιμες τροφές θεωρούνται το ψωμί, τα λαχανικά, οι καρποί και μάλιστα οι ξηροί, οι ελιές και άλλα.
Αρτύσιμα, αντίθετα, θεωρούνται τα διάφορα φαγητά που μαγειρεύουμε με την χρήση ελαίου ή βουτύρου και διαφόρων καρυκευμάτων, όπως και το κρασί (Όταν δεν τρώμε λάδι, δεν πίνουμε και κρασί).
Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι χριστιανική χρονική περίοδος νηστείας. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα. Ονομάζεται "Σαρακοστή" γιατί περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας, δηλ. από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Βδομάδα. "Μεγάλη" Σαρακοστή ονομάζεται όχι για τη μεγάλη διάρκειά της αλλά για τη σημασία της που γίνεται σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού. Αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για τη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού. Στη πραγματικότητα μαζί με την εβδομάδα των Αγίων Παθών είναι πεντηκονθήμερη περίοδος.
Για σήμερα 3 απλές νηστήσιμες συνταγές για το τραπέζι τις Σαρακοστής.
Αξιώτης Παράσχος 17 / 03 / 2017

Λουκουμάδες
Υλικά:
250 gr. αλεύρι κόκκινο που φουσκώνει μόνο του
4 gr. μαγιά
300 ml. +- νερό χλιαρό
½ κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Σπορέλαιο για το τηγάνισμα
μέλι
κανέλα σε σκόνη
καρύδι τριμμένο
Παρασκευή:
Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, προσθέτουμε τη ζάχαρη και το αλάτι και τα ανακατεύουμε καλά.
Προσθέτουμε το νερό, το οποίο πρέπει να είναι χλιαρό και έχει ήδη διαλυμένη μέσα του τη μαγιά. Ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ένας παχύρευστος χυλός.
Σκεπάζουμε το χυλό με μια πετσέτα και τον αφήνουμε σε ζεστό μέρος για 30΄ λεπτά περίπου. Σε κατσαρόλα βάζουμε το σπορέλαιο να ζεσταθεί καλά. Με το κουτάλι της σούπας παίρνουμε μίγμα και το ρίχνουμε στο καυτό λάδι. Κάθε φορά πριν επαναλάβουμε τη διαδικασία, βουτάμε το κουτάλι στο νερό. Μόλις οι λουκουμάδες πάρουν χρυσαφί χρώμα, τους βγάζουμε με μια τρυπητή κουτάλα και τους τοποθετούμε σε μια πιατέλα όπου έχουμε στρώσει απορροφητικό χαρτί.
Πριν κρυώσουν οι λουκουμάδες τους περιχύνουμε με μέλι και πασπαλίζουμε με κανέλα και τριμμένο καρύδι.

Αξιώτης Παράσχος 10 / 03 / 2017

Σουπιές
Υλικά:
500 gr. Σουπιές καθαρισμένες και κομμένες σε λουρίδες
1 πακέτο μακαρόνια της αρεσκείας σας ή χοντρό κριθαράκι
4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
2 ντομάτες κόκκινες ψιλοκομμένες
Άνηθο ή μαϊντανό
Άσπρο κρασί
Ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια με το λάδι και τις σουπιές για λίγη ώρα, σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε την ντομάτα και αλατοπιπερώνουμε, αφήνουμε να βράσουν καλά μέχρι να μαλακώσουν οι σουπιές, τέλος προσθέτουμε τον άνηθο. Βράζουμε τα μακαρόνια μας ανακατεύουμε με τις σουπιές και τα σερβίρουμε ζεστά.
Εάν θέλουμε να φτιάξουμε τις σουπιές με κριθαράκι προσθέτουμε το κριθαράκι στις σουπιές με λίγο νερό σε μια γάστρα και ψήνουμε στο φούρνο για 20΄ λεπτά στους 170ο C.
Εναλλακτικά μπορούμε να αφαιρέσουμε τις ντομάτες και τον άνηθο, να τις κάνουμε άσπρες, προσθέτοντας μαϊντανό θα γίνουν πεντανόστιμες .
Αξιώτης Παράσχος 10 / 03 / 2017

Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Σαλάτα με πλιγούρι
Υλικά:
250 gr. πλιγούρι
3 ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμύδια
1 πράσινη πιπεριά ψιλοκομμένη
3 ντομάτες ψιλοκομμένες
μαϊντανός χοντροκομμένος
4 ντοματίνια
φρέσκος δυόσμος
ελαιόλαδο
λεμόνι
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Βάζετε το πλιγούρι να βράσει. Αποσύρετε από τη φωτιά και το αφήνετε να φουσκώσει και να κρυώσει.
Ρίχνουμε όλα τα ψιλοκομμένα υλικά και ανακατεύουμε ελαφρά, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού αλάτι και πιπέρι, μια εύκολη - χορταστική και δροσερή συνταγή για τις ημέρες της Σαρακοστής.
Αξιώτης Παράσχος 10 / 03 / 2017

Αξιώτης Παράσχος 03 / 03 / 2017
Αυτές οι Συνταγές είναι Αφιερωμένες για όλες τις Γυναίκες.
Φιλετάκια Μεταξά ( για 2 άτομα )
Υλικά:
4 φέτες μοσχαρίσια φιλετάκια
250 gr.μανιτάρια κομμένα σε χοντρές φέτες
50 gr. βούτυρο
2 κ.σ. αλεύρι
50 ml. Κρασί κόκκινο
ελαιόλαδο
150 ml. Μαυροδάφνη
150 ml. Μεταξά Brandy 5*
αλάτι και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Ζητάμε από τον Χασάπη μας να μας κόψει τέσσερα φιλετάκια, το επόμενο βήμα μας είναι να ανακατέψουμε καλά την Μαυροδάφνη με το Μεταξά, κόβουμε τα μανιτάρια σε φέτες και είμαστε έτοιμοι την τελευταία στιγμή πριν καθίσουμε στο τραπέζι να μαγειρέψουμε. Σε δυνατή φωτιά βάζουμε ένα τηγάνι να κάψει για λίγο, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το μισό βούτυρο, μόλις λιώσει το βούτυρο προσθέτουμε τα φιλετάκια, τα ψήνουμε όσο εμείς θέλουμε αλλά ποτέ ΄΄ πολύ ψημένα ΄΄ αφαιρούμε από το τηγάνι τα φιλετάκια για να ετοιμάσουμε την σάλτσα μας. Σε ένα άλλο τηγάνι και σε μεσαία φωτιά βάζουμε το υπόλοιπο βούτυρο να λιώσει και ρίχνουμε τα μανιτάρια μέσα. Όταν ψηθούν περίπου 3 με 4 λεπτά τα αφαιρούμε και κρατάμε το τηγάνι με το βούτυρο και όσο υγρό έχει μέσα, προσθέτουμε το αλεύρι μας ανακατεύοντας συνέχεια ώστε να φτιάξουμε ένα ρου, προσθέτουμε λίγο νερό και το κρασί, όταν αρχίζει να πήζει ελαφρά, προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι στη γεύση και τέλος προσθέτουμε την Μαυροδάφνη με το Μεταξά.
Στο πρώτο μας τηγάνι προσθέτουμε τα Φιλετάκια τα μανιτάρια και όλη την σάλτσα που μόλις φτιάξαμε, σιγοβράζουμε όλα μαζί για 2 λεπτά και σερβίρουμε αμέσως, μπορούμε να τα συνοδέψουμε με ένα άγριο ρύζι και σπαράγγια.

Σοκολατένιο Αγάπης
Υλικά:
200 gr. σοκολάτα γάλακτος σπασμένη σε μικρά κομματάκια
200 gr. maltesers
200 gr. μπισκότα τύπου digestive θρυμματισμένα
75 gr. βούτυρο λιωμένο
50 ml. κρέμα γάλακτος
Παρασκευή:
Θρυμματίζουμε τα μπισκότα και λιώνουμε σε μπεν μαρι τη σοκολάτα. Όταν είναι έτοιμη η σοκολάτα μας ρίχνουμε το λιωμένο βούτυρο και την κρέμα γάλακτος, ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να γίνει μια λεία κρέμα, αφήνουμε να κρυώσει το λίγο μείγμα και προσθέτουμε τα maltesers, τα θρυμματισμένα μπισκότα και ανακατεύουμε καλά μέχρι να ενσωματωθούν όλα τα υλικά.
Στρώνετε σε μια φόρμα για κέικ λαδόκολλα και ρίχνουμε το μείγμα.
Βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο να παγώσει, κόβουμε σε κομμάτια και εάν θέλουμε διακοσμούμε με κομμένα maltesers.

ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ
Την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας 08 / 03 / 2017
Διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους.
Σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Μαζί σήμερα θα φτιάξουμε ( οι άνδρες ) για να τιμήσουμε την Γυναίκα με Φιλετάκια Μαδέρα και για το τέλος Σοκολατένιο Αγάπης .
΄΄ Μα θα μου πείτε εσείς οι άνδρες τι μας βάζεις Αξιώτη να κάνουμε τώρα εμείς δεν ξέρουμε να φτιάχνουμε φαγητά και γλυκά αλλά όσο και να το θέλουμε δεν έχουμε χρόνο ΄΄ και εγώ θα σας απαντήσω ΄΄ ότι σήμερα πρέπει έστω για μία μέρα να βρούμε τον χρόνο και να τα καταφέρουμε ΄΄ εξάλλου αυτές οι συνταγές είναι πάρα πολύ εύκολες ας δοκιμάσουμε.
Πέρσι τιμήσαμε την ημέρα της γυναίκας με το γλυκό Μιμόζα. Μια τούρτα που μας έρχεται από την Ιταλία, και θυμίζει το άνθος της μιμόζας, που είναι το σύμβολο της ημέρας της γυναίκας..... Η ανθοφορία της, συμπίπτει με τη γιορτή της γυναίκας!
Η ευτυχία... η χαρά... η καλοσύνη... η αγάπη... η ελπίδα... η επιτυχία... η ομορφιά... Όλες γένους θηλυκού ... Όλες μοναδικές.... Χρόνια πολλά ... Στην κάθε γυναίκα ξεχωριστά!
Χρόνια σας πολλά. Αξιώτης Παράσχος 

Καθαρά Δευτέρα

Καλαμαράκια γεμιστά

Υλικά:
1 κιλό καλαμαράκια
1 κρεμμύδι τριμμένο
4 κρεμμυδάκια φρέσκα σε ροδέλες
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
4 ώριμες ντομάτες τριμμένες
μαϊντανός ψιλοκομμένος
άνηθος ψιλοκομμένος
½ φλυτζ. τσαγιού ρύζι
κρασί
1 κουτ. σούπας ντοματοπελτέ
λίγη ζάχαρη
ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
Οδοντογλυφίδες
Παρασκευή:
Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα καλαμαράκια και μην ξεχάσουμε μέσα προσέχοντας να μη μείνει άμμος, ψιλοκόβουμε τα πλοκάμια, σε μια κατσαρόλα και σε μέτρια φωτιά, ρίχνουμε ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα κρεμμύδια, το σκόρδο, το ρύζι και τα πλοκάμια που έχουμε ψιλοκόψει, σβήνουμε με το κρασί. Σιγοβράζουμε για λίγο και προσθέτουμε τις μισές ψιλοκομμένες ντομάτες και όλα τα άλλα υλικά με λίγο νερό. Μετά από 10΄ κατεβάζουμε από την φωτιά την κατσαρόλα μας και αφήνουμε να κρυώσει. Η επόμενη κίνηση είναι να γεμίσουμε με ένα μικρό κουταλάκι τα καλαμαράκια μας αφήνοντας λίγο αέρα να μην σκάσουν στο ψήσιμο και κλείνουμε με μια οδοντογλυφίδα. Αφού τελειώσουμε με όλα τα τοποθετούμε σε φαρδιά κατσαρόλα προσθέτουμε ελαιόλαδο και τις υπόλοιπες ντομάτες λίγο νερό και σιγοβράζουμε για 20΄ λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν τα καλαμαράκια, εάν χρειαστεί προσθέτουμε νερό. Αφαιρούμε τις οδοντογλυφίδες από τα καλαμαράκια, τα σερβίρουμε και τα περιχύνουμε με τη σάλτσα τους.
Καλή σας όρεξη και καλά κούλουμα.

24 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος

Καθαρά Δευτέρα

Ταραμοσαλάτα

Υλικά:
200 gr. ταραμά άσπρο
1 φραντζόλα ψωμί άσπρο (2 ημερών)
1 ½ ποτήρι ελαιόλαδο
½ ποτήρι χυμός λεμονιού
1 κρεμμύδι μεσαίο τριμμένο ψιλό
λίγο μαϊντανό και ελίτσες για γαρνίρισμα
Παρασκευή:
Παίρνουμε το ψωμί μας το οποίο πρέπει να έχει ξεραθεί αρκετά, του αφαιρούμε την κόρα και στη συνέχεια μουσκεύουμε την ψίχα καλά σε ένα βαθύ μπολ. Ύστερα τρίβουμε σε κομμάτια τη βρεγμένη ψίχα. Στο γουδί ( το μυστικό της επιτυχίας είναι το γουδί μας ) πολτοποιούμε καλά τον ταραμά με δυνατές και γρήγορες κινήσεις προσθέτοντας λίγο λεμονάκι.
Στη συνέχεια ρίχνουμε τη τριμμένη και βρεγμένη ψίχα και συνεχίζουμε το γούδισμα. Προσθέτουμε κατά σειρά λάδι, λεμόνι, χτυπάμε και ξανά λάδι, λεμόνι επαναληπτικά μέχρι να αρχίσει να ομογενοποιείται. Προς το τέλος προσθέτουμε το λιωμένο σχεδόν κρεμμύδι και επαναλαμβάνουμε την ίδια κίνηση. Συνοδεύει την ολόφρεσκη ζεστή λαγάνα.

24 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος

Κυριακή της Τυροφάγου

Βακαλάο πλακί

Υλικά:
1 φύλλο μπακαλιάρο ( υγράλατο )περίπου 1 kg.
4 πατάτες
5 φρέσκα κρεμμυδάκια
ελαιόλαδο
1 kg. Ντοματίνια
1 κουταλιά πελτέ
4 σκελίδες σκόρδο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι πολύ λίγο και πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:

Αν ο μπακαλιάρος μας θέλει ξαρμύρισμα τον ξαρμυρίζουμε. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια και τα βάζουμε μαζί με τοελαιόλαδο σε ένα τηγάνι να μαραθούν ελαφρά. Προσθέτουμε τα σκόρδα και τα ντοματίνια κομμένα στην μέση, αλατίζουμε ελάχιστα και προσθέτουμε το πιπέρι. Αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για 5΄, καθαρίζουμε τις πατάτες, τις πλένουμε και τις κόβουμεσε στρογγυλές φέτες. Τις αλατίζουμε ελάχιστα και τις στρώνουμε σε ταψάκι, στρώνουμε πάνω τους το μπακαλιάρο και περιχύνουμε με τη σάλτσα, προσθέτουμε νερό ελαιόλαδο και τον μαϊντανό. Βάζουμε το φαγητό μας στο φούρνο και ψήνουμε για 1 ώρα περίπου στους 180ο C, εάν χρειαστεί προσθέτουμε νερό.

24 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 

24 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος

Κυριακή της Τυροφάγου & Καθαρά Δευτέρα

26 Φεβρουαρίου, την Κυριακή της Τυροφάγου, το μεσημέρι φτιάχνουν αρνί στο φούρνο ή ξινιστό (λεμονάτο), ρυζόγαλο και μαντολάτο.

Κατά την τρίτη εβδομάδα, την Τυροφάγο ή Τυρινή (από την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Απόκρεω μέχρι και την Κυριακή της Τυροφάγου), καταλύουμε απ όλα, όλες τις ημέρες, εκτός από κρέας (λευκή νηστεία). την εβδομάδα αυτή ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης την ονομάζει "προνήστιμον" και η υμνογραφία "προκαθάρσιον", επειδή κατ εξοχήν αυτή μάς προετοιμάζει, για να εισέλθουμε στην Τεσσαρακοστή.
Με την Κυριακή της Τυρινής, κλείνει η προπαρασκευαστική περίοδος των τριών εβδομάδων του Τριωδίου και εισερχόμεθα στην Μ. Τεσσαρακοστή.

τα έθιμα του λαού μας: Την εβδομάδα αυτή εξαφανίζονταν από το σπίτι όλα τα κρεατικά. Το Παστό ήταν στις λαγήνες του, και κανείς δεν αρτευόταν. Οι τσομπάδηδες μοίραζαν γάλα στους χωριανούς τους για να φτιάξουν τις γαλόπιτες τις ξιπόλυτες, τις μακαρονόπιτες και τυρόπιτες να πήξουνε τις γιαούρτες. Οι νοικοκυρές ετοίμασαν τα γαλακτερά φαγητά και γλυκίσματα αυτά για να κεράσουν τις μπούλες και τους φίλους . Τα ψάρια επιτρέπονταν στο σιτηρέσιό τους. Έμφαση σε όλα δίνονταν την Κυριακή της Τυρινής.
Το πρωί ήταν ο καθιερωμένος εκκλησιασμός. Το μεσημέρι το τραπέζι περιλάμβανε, πρώτα το τυροζούμι, βακαλάο πλακί ή ψητό με σκορδαλιά. Ο βακαλάος τότε ήταν το φαί των φτωχών. Συνοδευόταν από γαλόπιτα την ξιπόλυτη, γιατί δεν είχε φύλλο.
Το βράδυ ετοίμαζαν μακαρόνια με μπόλικη μυζήθρα και με χοιρινό λίπος που συνοδευόταν από τηγανητό βακαλάο και κρασί.

Εμείς σήμερα θα φτιάξουμε μαζί για την Κυριακή της Τυροφάγου τον Βακαλάο πλακί και θα συνεχίσουμε με συνταγές για την Καθαρά Δευτέρα. Η Καθαρά Δευτέρα είναι απαρχή μιας σημαντικότατης περιόδου για την Ορθόδοξη Εκκλησία, της Σαρακοστής, που συνδυάζεται με νηστεία τροφών και παθών. Η πρώτη βδομάδα της Σαρακοστής ονομάζεται Καθαρά Εβδομάδα και δίνει το χρόνο στο πιστό να εξαγνιστεί και να καθαριστεί και να προετοιμαστεί. Οι πιστοί, την Καθαρά Δευτέρα τρέφονται με λαγάνα εις ανάμνηση της βοήθειας που προσέφερε ο Θεός στους Ισραηλίτες με τα «άζυμα» και τους οδήγησε στη Έξοδο από την Αίγυπτο.

Η παρασκευή της είναι ίδια με τα άζυμα (δηλαδή χωρίς προζύμι) και με αυτό τον τρόπο αρχίζει η νηστεία των τροφών. Χαλβάς

ο συνηθισμένος χαλβάς στη μορφή που τον συναντάμε σε όλα τα Βαλκάνια και την Τουρκία είναι ένα απλό γλυκό. Για τους Έλληνες ο χαλβάς αποτελεί ένα από τα σαρακοστιανά γλυκά τους και ιδίως η παραλλαγή που φτιάχνεται με ταχίνι. Ταραμάς είναι η λέξη που χρησιμοποιούν οι Έλληνες αναφερόμενοι στους κόκκους από ερυθρό χαβιάρι (αυγά) που βγαίνει από τον μπακαλιάρο ή τον κυπρίνο και το οποίο-όπως και τα ξαδέλφια του, το μαύρο χαβιάρι και το αυγοτάραχο του τόνου - θεωρείται ένα από τα εκλεκτότερα είδη αυγοτάραχου. Στο εμπόριο διατίθενται δύο είδη ταραμά. Ο λευκός και αυτός με το βαθύ ρόδινο χρώμα. Ο λευκός ταραμάς θεωρείται ποιοτικά ανώτερος. Οι Έλληνες, ως φημισμένοι καλοφαγάδες, συνήθως τρώμε συγκεκριμένα είδη θαλασσινών την Καθαρή Δευτέρα.
Λαχταριστές νηστίσιμες λιχουδιές όπως χταποδάκι, καλαμαράκια, μύδια και γαρίδες, μια μεγάλη ποικιλία λαχανικών τουρσί, ειδικά μικρές πράσινες πιπεριές, καρότα και κουνουπίδι, ελιές και σαλάτες. Οι σαλάτες είναι φυσικά και αυτές νηστίσιμες, όπως η ταραμοσαλάτα. Όσο για επιδόρπιο, νηστίσιμος χαλβάς και κουλουράκια στη διάθεσή μας.

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ....Θαλασσινά: γαρίδες, καραβίδες, αστακός, καβούρια, χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές. Οστρακοειδή: μύδια, στρείδια, κυδώνια, γυαλιστερές. Όσπρια: φασολάδα, μαυρομάτικα σαλάτα. Λαχανικά: κάθε λογής σαλάτες και τουρσί. Λαγάνα.
Γλυκά: χαλβάς, γλυκά του κουταλιού και γλυκά του ταψιού.

Για την Καθαρά Δευτέρα εμείς σήμερα μαζί θα φτιάξουμε την παραδοσιακή Ταραμοσαλάτα με λευκό ταραμά και γεμιστά Καλαμαράκια.

Από εμένα, Πολλές ευχές για καλή διασκέδαση τις όμορφες - γιορτινές αυτές μέρες.

17 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος

Ρυζόγαλο διαφορετικό

Υλικά:
850 ml γάλα πλήρες
160 gr. ρύζι γλασέ
200 gr. ζάχαρη κρυσταλλική
80 gr. σοκολάτα υγείας σπασμένη σε μικρά κομματάκια
3 κρόκους
10 φράουλες
80 gr. κάστανα βρασμένα, θρυμματισμένα
Παρασκευή:
Βράζουμε το ρύζι σε 400 ml νερό . Αποσύρουμε από τη φωτιά μόλις το ρύζι απορροφήσει το νερό.
Ανακατεύετε καλά με ένα σύρμα τους κρόκους με τη ζάχαρη και αραιώνουμε με λίγο από το γάλα.
Βάζουμε σε μία κατσαρόλα το υπόλοιπο γάλα με τα κάστανα και τις μισές φράουλες κομμένες στη φωτιά για να πάρουν μία βράση. Μόλις το μίγμα βράσει, προσθέτουμε το ρύζι. Αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε το μίγμα με τους κρόκους και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε συνέχεια για να μην κόψει το ρυζόγαλο, προσθέτουμε τα κομμάτια σοκολάτας, εάν δεν έχει πήξει αρκετά, το βάζουμε ξανά σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να πήξει. Σερβίρουμε σε μπολάκια ή σε φόρμα και γαρνίρουμε με σιρόπι φράουλας και με τις υπόλοιπες φράουλες.

17 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος  
Γουρουνόπουλο στο φούρνο
Υλικά:
1 χοιρινό μπούτι περίπου 2 kg.
2 μέτρια κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
3 σκ. σκόρδο
500 ml. μπίρα
30 gr. μέλι
30 gr. μουστάρδα
50 gr. ελαιόλαδο
1 ποτηράκι λευκό κρασί
50 gr. Ντόπιο τυρί Τριμμένο
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Το πρώτο μας βήμα είναι να φτιάξουμε μια μαρινάδα με το κρεμμύδι, μέλι, μουστάρδα, ένα μέρος από το ελαιόλαδο, σκόρδο, πιπέρι, το Ντόπιο και την μπύρα, ανακατεύοντας καλά και την αφήνουμε για 2 ώρες. Τοποθετούμε το κρέας σε γάστρα ή το σκεύος όπου θα το ψήσουμε και το σκεπάζουμε με τη μαρινάδα, το καλύπτουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε στο ψυγείο περίπου 6 ώρες καλό θα ήταν να το αφήσουμε όλο το βράδυ. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180°. Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε ελαιόλαδο, αφαιρούμε το κρέας από την μαρινάδα και σοτάρουμε καλά από όλες τις μεριές. Το ξαναβάζουμε στο σκεύος του, το περιχύνουμε με λίγες κουταλιές μαρινάδας και το ψήνουμε στο φούρνο περίπου 2 ώρες, γυρίζοντάς το και προσθέτοντας μαρινάδα. Όταν ψηθεί το μεταφέρουμε σε πιατέλα. Το ζουμί που έχει το ταψί το βάζουμε σε τηγάνι με λίγο νερό και το βράζουμε έως ότου γίνει μια πηχτή σάλτσα, περιχύνουμε το χοιρινό μας. Μπορούμε να σερβίρουμε με μικρές βραστές πατατούλες με φλούδα.

Της Απόκρεω

Τσικνοπέμπτη εχτές και τα ψητά είχαν την τιμητική τους! Κοκορέτσι, εξοχικό , παϊδάκια και άλλα "υγιεινά" εδέσματα στο αποκριάτικο τραπέζι; Ας δούμε λίγο μετά αυτήν την ημέρα και την λέξη "τσικνοπέμπτη" προέρχεται από την λέξη "τσίκνα" (η μυρωδιά του ψημένου κρέατος) και από την λέξη "Πέμπτη". Γιορτάζεται αλώστε την Πέμπτη, 11 ημέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα. Είναι μια μέρα διασκέδασης και ετοιμασίας για την νηστεία της Σαρακοστής πριν από το Πάσχα.
Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στη 2η εβδομάδα της περιόδου που ονομάζεται Τριώδιο, η οποία αποτελείται από τρεις εβδομάδες: την 1η εβδομάδα Προφωνή ή Προφωνέσιμη, την 2η εβδομάδα Κρεατινή ή Κρεοφάγος και την 3η εβδομάδα Τυρινή ή Τυροφάγος.
Η Τσικνοπέμπτη είναι ντυμένη στα κόκκινα. Θέλει κόκκινο κρέας και το κόκκινο κρέας φυσικά κόκκινο κρασί.
Η Τσικνοπέμπτη, είναι ένα ετήσιο έθιμο στην Ελλάδα την περίοδο του καρνάβαλου το οποίο έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στους αιώνες. Είναι μια μέρα κατά την οποία όλοι οι Έλληνες τρώνε κρέας και πηγαίνουν φυσικά στις ταβέρνες.
Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες.
Και από σήμερα ξεκινάμε μέχρι και την Κυριακή των Απόκρεω λογικό είναι να κάνουμε μια μικρή αποτοξίνωση και να σας προτείνω λαδερά ή και ψάρια διότι την Κυριακή έχουμε πάλι κρέας
Κυριακή των Απόκρεω - Εορτάζει 56 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
Την Κυριακή των Απόκρεω τρώμε κρέας στο φούρνο, ρυζόγαλο, μαντολάτο. Την εβδομάδα που ακολουθεί έτρωγαν ψάρια, αυγά, γιαούρτια και την Κυριακή έφτιαχναν και τα ρυζόγαλα. Ιδιαίτερο γλύκισμα των Απόκρεω είναι το μαντολάτο.
Από την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Απόκρεω μέχρι και την Κυριακή της Τυροφάγου, καταλύουμε απ όλα, όλες τις ημέρες, εκτός από κρέας ( λευκή νηστεία ), την εβδομάδα αυτή ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης την ονομάζει ΄΄ προνήστιμον ΄΄ και η υμνογραφία, επειδή κατ εξοχήν αυτή μάς προετοιμάζει, για να εισέλθουμε στην Τεσσαρακοστή.
Με την Κυριακή της Τυρινής, κλείνει η προπαρασκευαστική περίοδος των τριών εβδομάδων του Τριωδίου και εισερχόμεθα στην
Μ. Τεσσαρακοστή, μην ξεχνάμε ότι από αύριο 20 Φεβρουαρίου, Νηστεία - Επιτρέπονται όλες οι τροφές εκτός από το κρέας έως της
26 Φεβρουαρίου, την Κυριακή της Τυροφάγου, το μεσημέρι φτιάχνουν αρνί στο φούρνο ή ξινιστό (λεμονάτο), ρυζόγαλο και μαντολάτο. Το βράδυ τρώμε τυριά και αυγά βραστά και για την Καθαρά Δευτέρα θα σας έχω ωραίες εύκολες συνταγές.
19 Φεβρουαρίου των Απόκρεω σας προτείνω δύο συνταγές, ένα γουρουνόπουλο στο φούρνο και ένα ρυζόγαλο λίγο διαφορετικό.
17 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 

14 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος   

Saint Valentine ΄΄ Προστάτης των ερωτευμένων ΄΄
Ριζότο με Σπαράγγια & Κορμός με Φράουλες
Ριζότο με Σπαράγγια 
Υλικά:
3 φλιτζ. ρύζι αρμπόριο
500 gr. σπαράγγια
8 φλιτζάνια περίπου ζωμό λαχανικών
1 κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
3 κουταλιές μαργαρίνη
1 ποτηράκι λευκό κρασί
100 gr. Γραβιέρα Τριμμένη
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Με ένα μαχαιράκι αφαιρούμε από τα σπαράγγια τη σκληρή επιφάνεια, κόβουμε τις άκρες των βλαστών και τα ξεπλένουμε.
Σε μια κατσαρόλα βράζουμε το ζωμό μαζί με τα σπαράγγια για περίπου 15΄.
Τα στραγγίζουμε, κρατάμε το ζωμό σε μια κατσαρόλα τον διατηρούμε ζεστό σε χαμηλή φωτιά και κόβουμε τα σπαράγγια σε κομμάτια.
Σε μια άλλη κατσαρόλα λιώνουμε τη μαργαρίνη και σοτάρουμε το κρεμμύδι.
Προσθέτουμε το ρύζι και το σοτάρουμε ανακατεύοντας για περίπου 3 λεπτά ακόμα.
Σβήνουμε με το κρασί, αφήνουμε να εξατμιστεί το αλκοόλ και ρίχνουμε σιγά σιγά το ζωμό με μια κουτάλα, ανακατεύοντας διαρκώς, φροντίζοντας πριν ρίξουμε την επόμενη κουταλιά να έχει απορροφηθεί η προηγούμενη.
Μόλις τελειώσουμε με το ζωμό και έχει μαλακώσει το ρύζι, προσθέτουμε τα σπαράγγια, ανακατεύουμε για 2΄ και κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά.
Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι την γραβιέρα, ανακατεύουμε και σερβίρουμε.

Κορμός με Φράουλες
Υλικά:
375 gr. τυρί κρέμα
160 ml. κρέμα γάλακτος
2 κουτ. σούπας ζάχαρη μαύρη
18 μπισκότα σαβαγιάρ
250 ml κρασί γλυκό
500 gr. φράουλες κομμένες σε φέτες
Υλικά για τη σαντιγί:
1 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος
1 κουτ. σούπας ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη
Παρασκευή:
Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί κρέμα μαζί με την κρέμα γάλακτος και τη μαύρη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Στρώνουμε σε μια παραλληλόγραμμη φόρμα κέικ αντικολλητικό χαρτί, βουτάμε 6 σαβαγιάρ στο κρασί και τα τοποθετούμε στη βάση της. Σκεπάζουμε με φράουλες και στη συνέχεια με τη μισή κρέμα τυριού. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία και τελειώνουμε με σαβαγιάρ. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και τοποθετούμε τον κορμό στο ψυγείο για 5 ώρες τουλάχιστον. Χτυπάμε το 1 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος με την άχνη μέχρι να σχηματιστεί μια σφιχτή σαντιγί. Τη μεταφέρουμε στο ψυγείο. Αναποδογυρίζουμε το γλυκό σε πιατέλα και γαρνίρουμε με τη σαντιγί και φράουλες. 

ο Άγιος Βαλεντίνος

03 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος  
Ποιος ήταν ο Άγιος Βαλεντίνος;
Η 14η Φεβρουαρίου είναι η μέρα που γιορτάζει ο Άγιος Βαλεντίνος και έχει καθιερωθεί ως η μέρα των ερωτευμένων, αφού σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο συγκεκριμένος άγιος είναι ο προστάτης των ζευγαριών.
Ποιος ήταν όμως στην πραγματικότητα ο Άγιος Βαλεντίνος;
Καταρχάς, κάτι που ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει είναι ότι η 14η Φεβρουαρίου, είναι στην πραγματικότητα η μέρα που πέθανε ο άγιος Βαλεντίνος στη Via Flaminia βόρεια της Ρώμης.
Λίγα είναι γνωστά για τον βίο του οσιομάρτυρα Βαλεντίνου, ενώ δεν έχει διευκρινιστεί αν πρόκειται για ένα πρόσωπο ή δύο διαφορετικούς άγιους με το ίδιο όνομα. Λόγω των συγκεχυμένων πληροφοριών, δεν αναφέρεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε, ενώ και η Καθολική εκκλησία υποβίβασε τη γιορτή του σε απλή τοπική εορτή.
Σύμφωνα με τον κυρίαρχο θρύλο, ο Βαλεντίνος, ήταν ιερωμένος που έζησε τον 3ο αιώνα και κρυφά από τον αυτοκράτορα Κλαύδιο τον Γοτθικό (που βρισκόταν τότε στην εξουσία), πάντρευε ερωτευμένα ζευγάρια Χριστιανών και γενικά βοηθούσε τους Χριστιανούς, γεγονός που θεωρούνταν έγκλημα. Συνελήφθη για την πράξη του αυτή και φυλακίστηκε, ωστόσο ο αυτοκράτορας αρχικά αποφάσισε να του δώσει χάρη, μέχρι που ο Βαλεντίνος προσπάθησε να τον μυήσει στον Χριστιανισμό και ο αυτοκράτορας τον καταδίκασε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Ωστόσο ο Βαλεντίνος επέζησε από τον λιθοβολισμό κι έτσι τον αποκεφάλισαν έξω από την πύλη της Flaminia στις 14 Φεβρουαρίου του 169
Ένας άλλος θρύλος ωστόσο λέει ότι ο Βαλεντίνος ήταν πρώην επίσκοπος του Terni, μίας πόλης στην νότια Umbria (έτσι λεγόταν τότε η κεντρική Ιταλία) και βρισκόταν σε κατ' οίκον περιορισμό, όταν ο δικαστής Αστέριος, αμφισβητώντας την εγκυρότητα της Χριστιανικής θρησκείας τον έβαλε σε μία δοκιμασία. Του παρουσίασε την τυφλή θετή του κόρη και του είπε ότι αν την κάνει να βρει το φως της θα έχει ότι ζητήσει. Πράγματι εκείνος αποκατέστησε την όραση της κόρης και ο δικαστής ταπεινωμένος τον ρώτησε τι θέλει να κάνει. Ο Άγιος Βαλεντίνος του είπε να σπάσει μέσα σε τρεις μέρες όλα τα ειδωλολατρικά αγάλματα που έχει και στη συνέχεια να βαπτιστεί. Ο δικαστής το έκανε και στη συνέχεια βάπτισε και όλη του την οικογένεια, ωστόσο αυτή η μεταστροφή του μεγάλου δικαστή δεν άρεσε στον αυτοκράτορα Κλαύδιο, ο οποίος συνέλαβε τον Άγιο Βαλεντίνο και η κατάληξη και αυτού του θρύλου είναι ακριβώς η ίδια με του προηγούμενου.
Τη σημασία που έχει σήμερα η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου την απέκτησε τον 14ο αιώνα, όπου συνδέθηκε με την έννοια της ευγενούς αγάπης και την πρώτη γραπτή αναφορά του ως αγίου την συναντάμε το 1382 στο ποίημα Το Κοινοβούλιο των Πτηνών (Parlement of Foules) του Τζέφρι Τσόσερ.
Η σύνδεση της 14ης Φεβρουαρίου με τους ερωτευμένους οφείλεται στον Άγγλο ποιητή Τζέφρι Τσόσερ, ο οποίος τον 14ο αιώνα έγραψε ένα ποίημα στο οποίο περιέγραφε ερωτευμένα ζευγάρια να ανταλλάσσουν λουλούδια την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μέχρι τον 15ο αιώνα, η ανταλλαγή λουλουδιών και η έκφραση αγάπης με ερωτικά μηνύματα γραμμένα σε χαρτί, είχε καθιερωθεί στους κύκλους της αριστοκρατίας.
Σήμερα η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, είναι επίσημη εορτή στην Αγγλικανική Κοινωνία, καθώς και στην Λουθηρανική Εκκλησία. Στην περιοχή της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ωστόσο, ο Άγιος Βαλεντίνος ο Πρεσβύτερος γιορτάζεται στις 6 Ιουλίου και ο Ιερομάρτυρος Άγιος Βαλεντίνος (Ο Επίσκοπος του Τerni), γιορτάζεται στις 30 Ιουλίου. Παρόλα αυτά, λόγω της γενικής ασάφειας του βίου του συγκεκριμένου Αγίου, έχει καθιερωθεί το όνομα Βαλεντίνος ή Βαλεντίνη να γιορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου, την επικρατέστερη ως ημέρα θανάτου του συγκεκριμένου αγίου και το διακοσμημένο με άνθη λείψανο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στην βασιλική εκκλησία Saint Mary in Cosmedin στη Ρώμη.
Πέρσι την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου σας είχαμε προτείνει τον Γλυκός Πειρασμός Αγάπης Δύο Καρδιές = 1, φέτος θα σας προτείνουμε για την συγκεκριμένη ημέρα να φτιάξετε ένα άκρος γευστικό μενού αυστηρά για ΔΥΟ.
Ξεκινήστε με ένα ποτήρι Σαμπάνια με μια φράουλα συνεχίστε μέχρι το τέλος.
Σερβίρετε το πρώτο πιάτο Στρείδια με μία ελαφριά σάλτσα λεμόνι.
Αμέσως μετά μία σαλάτα Γαρίδες και Αβοκάντο ενώ για κυρίως πιάτο ένα Ριζότο με Σπαράγγια.
Στο τέλος θα σερβίρετε ένα γλυκό πιο; Μα τις Φράουλες βουτηγμένες στην αμαρτία ................... 
Μαζί σήμερα θα φτιάξουμε το Ριζότο με Σπαράγγια και έναν κορμό με Φράουλες. 

1. Κοκκινόψαρο στο φούρνο 
2. Κοκκινόψαρο Σούπα 

Κοκκινόψαρο στο φούρνο
03 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά:
2 μεγάλα κοκκινόψαρα
1 κιλό περίπου πατάτες
μαϊντανό
2 κρεμμύδια
1 σκελίδα σκόρδο
2 ντομάτες κόκκινες τριμμένες
1 ποτήρι κρασιού κρασί κόκκινο
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
ελαιόλαδο
Παρασκευή:
Πλένουμε τα κοκκινόψαρα, τα καθαρίζουμε από τα λέπια τους, το αλατίζουμε, ρίχνουμε από πάνω τις δύο τριμμένες ντομάτες και τα αφήνουμε για περίπου μία ώρα να μαριναριστούν.
Σε ένα ταψάκι προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο τα κρεμμύδια το σκόρδο το κρασί και τον μαϊντανό. Προσθέτουμε τις πατάτες που έχουμε καθαρίσει και κόψει σε ομοιόμορφες ροδέλες. Τοποθετούμε τα Κοκκινόψαρα από επάνω προσθέτουμε λίγο νερό την υπόλοιπη Ντομάτα και ελαιόλαδο αλατοπιπερώνουμε στην γεύση.
Ψήνουμε στους 180οC για μία ώρα περίπου.

Κοκκινόψαρο Σούπα

Υλικά:
2 κοκκινόψαρα
2 πατάτες
2 καρότα
1 ντομάτα κόκκινη
1 κρεμμύδι
άνηθο
1 λεμόνι
1 ματσάκι σέλινο
1/2 φλιτζάνι ρύζι
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
Ελαιόλαδο
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε πλένουμε τα λαχανικά τα κόβουμε και τα βράζουμε όλα μαζί σε μια κατσαρόλα με το ρύζι.
Αφού μαλακώσουν, τοποθετούμε από πάνω το καθαρισμένο ψάρι το αλάτι και το πιπέρι και αφήνουμε τη σούπα να βράσει.
Μόλις ετοιμαστεί σερβίρουμε ζεστή και περιχύνουμε με ελαιόλαδο και πασπαλίζουμε με τον άνηθο.

Κοκκινόψαρο

03 / 02 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 
Το κοκκινόψαρο απαντάται στο βόρειο Ατλαντικό, από τη βόρεια Ευρώπη και Αμερική, έως και τη Γροιλανδία και την Ισλανδία. Είναι πελαγικό και ωκεάνιο είδος (δηλαδή ζει στα μεσόνερα και στον ανοικτό ωκεανό) από τα 100 μ. έως τα 1.000 μ. βάθος. Το μέγιστο μήκος του είναι τα 100 εκ. (α μέσο μήκος 45 εκ.), το μέγιστο βάρος του 15 κ. και ζει έως 60 χρόνια.
Η κατάσταση του αποθέματος του κοκκινόψαρου Sebastes marinus norvegicus διαφέρει, σε κάποιες ο πληθυσμός του κρίνεται ικανοποιητικός, ενώ στη Νορβηγία το κοκκινόψαρο έχει καταχωρηθεί ως απειλούμενο. Αντίστοιχα, σε διαφορετικό βαθμό ποικίλουν οι απορρίψεις (ψάρια που πετιούνται πίσω στη θάλασσα), η παρεμπίπτουσα αλιεία απειλούμενων ειδών και οι επιπτώσεις σε ευαίσθητα οικοσυστήματα όπως τα κοράλλια. Η διαχείριση του αλιευτικού στόλου κοκκινόψαρου χαρακτηρίζεται μερικώς αποτελεσματική.
Μαζί θα φτιάξουμε σήμερα το Κοκκινόψαρο στο φούρνο και Κοκκινόψαρο Σούπα.

Κέικ Τυριού - Cheesecake με μυζήθρα
Υλικά:
για την βάση:
80 gr. digestive μπισκότα
50 gr. βούτυρο
220 gr. ξινή μυζήθρα
200 gr. μασκαρπόνε
120 gr. άχνη ζάχαρη
1¼ κουταλάκια του γλυκού κόρν φλάουρ
2 αυγά
1 λοβό βανίλιας
1 κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού
Ξύσμα λεμονιού, προαιρετικά
Σπιτική μαρμελάδα από Κόκκινα Φρούτα ή φρούτα του δάσους
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180° C και ξεκινάμε την προετοιμασία.
Χτυπάμε τα υλικά για την γέμιση στο μίξερ για 5΄, εκτός από τον χυμό του λεμονιού και τα σποράκια της βανίλιας, τα οποία προσθέσουμε στο τέλος.
για την γέμιση:
80 gr. γιαούρτι στραγγιστό

Παρασκευή:
για την βάση:
Θρυμματίζουμε τα μπισκότα και λιώνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία το βούτυρο, αναμειγνύουμε τα θρυμματισμένα μπισκότα και το βούτυρο. Απλώνουμε το μείγμα, ομοιόμορφα σε στρογγυλή φόρμα ή τσέρκι.
για την γέμιση:
Μεταφέρουμε την κρέμα επάνω στην βάση και ψήνουμε στους 170° C, για 20 λεπτά και κατόπιν στους 120° C Κελσίου για άλλα 25΄.
Αφήνουμε το cheesecake να κρυώσει καλά και ξεφορμάρουμε.
για την επικάλυψη:
Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε την μαρμελάδα σε χαμηλή θερμοκρασία, αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά και περιχύνουμε το cheesecake - διακοσμούμε με τα φρούτα του δάσους.
20 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 

Κέικ Τυριού - Cheesecake

20 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 

Το cheesecake θεωρείται πως ήταν πολύ διαδεδομένο γλυκό στην Αρχαία Ελλάδα. Ο γιατρός Αίγιμος έγραψε την πρώτη συνταγή cheesecake στο βιβλίο του «πλακουντοποιϊκόν σύγγραμμα». Αργότερα , ο ρωμαίος πολιτικός Marcus Porcius Cato (Cato the Elder) έγραψε το De Agri Cultura , που είναι το αρχαιότερο σωζόμενο έργο της Λατινικής πεζογραφίας. Σε αυτό το έργο αναφέρει συνταγές για 2 κέικ που χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικούς σκοπούς. Το ένα από αυτά ( το placenta), μοιάζει με τα σημερινά cheesecake που έχουν σαν βάση μείγμα που ψήνεται χωριστά και είναι τραγανό. Η μοντέρνα έκδοση του τσίζκέικ, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, αναπτύχθηκε το 1872 από τον Ουίλιαμ Λώρενς στη Νέα Υόρκη, στη προσπάθειά του να παράγει ένα γαλλικό τυρί. Αντί για το συγκεκριμένο τυρί, δημιούργησε ένα τυρί κρέμα, το οποίο αργότερα πατεντάρισε ο Τζέιμς Κραφτ, και αποτελεί το κύριο συστατικό των τσίζκεϊκ ανά την υφήλιο.

Το τσιζκέικ στα αγγλικά σημαίνει κέικ τυριού είναι γλυκό που αποτελεί από δύο τουλάχιστον στρώσεις, από τις οποίες η παχύτερη αποτελείται από ένα μίγμα μαλακού τυριού, αυγών και ζάχαρης. Το κατώτερο στρώμα ή βάση αποτελείται από θρυμματισμένα μπισκότα, ζύμη ή σπογγώδες κέικ. Στο τελικό στρώμα το γλυκό διακοσμείται με μαρμελάδα ή φρούτα. Υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός παραλλαγών, πχ. ψημένο ή ψυγείου, με αυγά ή χωρίς, με φρούτα αντί για μαρμελάδα, με τυρί ρικότα, ξινή κρέμα ή μυζήθρα (οπότε και λέγεται μυζηθρόπιτα) αντί για τυρί κρέμα.

Αρχαία Ελλάδα: Οι ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι το πρώτο cheesecake το έφτιαξαν στη Σάμο, περί το 2000 π.Χ. Για πολλούς αιώνες το γλυκό δεν προσφερόταν σε συμπόσια, αλλά αποτελούσε αποκλειστικά τροφή για... νύφες και αθλητές. Μάλιστα, ήταν επίσημη τροφή των αθλητών που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 776 π. Χ. καθώς αποτελούσε πηγή ενέργειας χωρίς πρόσθετα λίπη.

Ωστόσο, οι πρώτες συνταγές του διάσημου γλυκού χρονολογούνται τον 3ο αιώνα π.Χ, όταν το όνομα του εδέσματος ήταν «πλακουντοπουκόν». Η πρώτη συνταγή για το cheesecake που έχει καταγραφεί είναι από τον Αθήναιο, με τίτλο «πλακουντοπουκόν σύγγραμμα» και χρονολογείται γύρω στο 230 π. Χ.

Η συνταγή, όπως αναφέρει ο Αθήναιος, είχε ως εξής:

«Χτυπάτε το τυρί όσο χρειαστεί, το ανακατεύετε με βρεγμένο αλεύρι, μέχρι να γίνει απαλό σαν χυλός. Το απλώνετε στο σκεύος, ρίχνετε μέλι και το βάζετε σε πάγο. Πρέπει να το φάτε δροσερό, μόνο δροσερό!»

Η κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. απετέλεσε ορόσημο για τη διάδοση του γλυκού, το οποίο ήταν από τα πρώτα... πιάτα που υιοθέτησαν οι Ρωμαίοι από τους Έλληνες. Μάλιστα, ενώ αρχικά η συνταγή για το γλυκό παρέμεινε ίδια, η ονομασία του προσαρμόστηκε στα λατινικά κι έγινε «placenta». Στη συνέχεια η Placenta άρχισε να ψήνεται σε φούρνους, κάτι που δε γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα, όπου το γλυκό το προσέφεραν παγωμένο. Στη Ρώμη, επίσης, το γλυκό προσφερόταν και σε ναούς, ως δώρο για τους θεούς, με ο όνομα «libum».

Από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το cheesecake διαδόθηκε εκτενώς από το 1.000 μ.Χ. κι έπειτα στη Βορειοδυτική Ευρώπη.

Μαζί σήμερα θα φτιάξουμε Κέικ Τυριού - Cheesecake με Ξινό Τυρί μυζήθρα όπως τότε με μικρές αλλαγές.

Κατσικάκι στο φούρνο

20 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά:
1 ½ kg. κατσικάκι ( 1 μπουτάκι )
6 πατάτες
2 κ.σ. μουστάρδα
1 κ.γ. ρίγανη
2 λεμόνια (ο χυμός τους)
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
1 καρότο
1 πιπεριά κίτρινη
1 πιπεριά πράσινη
1 κρεμμύδι
1 φλιτζ. Ελαιόλαδο
Θυμάρι - 1 κλωναράκι Δεντρολίβανο
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε το αρνάκι και το αλατοπιπερώνουμε.
Καθαρίζουμε τις πατάτες, τις κόβουμε και τις βάζουμε σε ταψί, χοντροκόβουμε τις πιπεριές το καρότο και το κρεμμύδι αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε όλα μαζί τα υλικά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180οC.
Ετοιμάζουμε σε μπολ το μείγμα με το ελαιόλαδο, τη μουστάρδα, τα μυρωδικά, και το σκόρδο.
Περιχύνουμε με το μισό μείγμα τις πατάτες. Βάζουμε από πάνω το αρνάκι και το περιχύνουμε κι αυτό με το μείγμα που ετοιμάσαμε. Προσθέτουμε 2 ποτήρια νερό και σκεπάζουμε με λαδόκολλα. Ψήνουμε σκεπασμένο το φαγητό για μία ώρα.
Ξεσκεπάζουμε το φαγητό, περιχύνουμε με το χυμό λεμονιού. Ψήνουμε για περίπου ακόμη 1 ώρα, να πάρει χρώμα και να ψηθεί.

Κατσικάκι - Κατσίκα - Γίδα

20 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 

Η οικόσιτη γίδα (επιστημονική ονομασία: Αιξ η κατοικίδιος ), γίδα ή αίγα, είναι υποείδος της εξημερωμένης κατσίκας και κατάγεται από την άγρια (μη εξημερωμένη) κατσίκα της Νοτιοδυτικής Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης. Πρόκειται για ζώο μηρυκαστικό, της οικογένειας των βοοειδών και της τάξης των αρτιοδάχτυλων. Μαζί με το πρόβατο θεωρείται από τα πρώτα ζώα που εξημερώθηκαν από τους ανθρώπους. Εκτρέφονται για το γάλα, το κρέας και για το τρίχωμά τους. Η ευκολία στην απόκτηση και στη συντήρησή της, έκανε πολλούς να τη χαρακτηρίσουν «αγελάδα του φτωχού».

Οι κατσίκες φαίνεται να εξημερώθηκαν σχεδόν 10.000 χρόνια πριν στα Όρη του Ιράν. Ζώα αγροδίαιτα, ευκίνητα και έξυπνα. Η γαλακτοπαραγωγή της εγχώριας κατσίκας διαρκεί 6 μήνες και φθάνει το ενάμισι λίτρο ημερησίως. Το γάλα της μπορεί να καταναλωθεί φρέσκο, αν και συνιστάται η παστερίωση, με σκοπό την απομάκρυνση των μικροβίων. Το γάλα της κατσίκας είναι πυκνότερο από της αγελάδας.

Από το γάλα της αίγας παράγεται τυρί, βούτυρο, παγωτό και άλλα προϊόντα. Το κατσικίσιο γάλα μπορεί να αντικαταστήσει το αγελαδινό για όσους είναι αλλεργικοί στο τελευταίο.

Το βούτυρο της κατσίκας είναι λευκό, επειδή οι αίγες παράγουν γάλα με την κίτρινη ουσία Β- καροτίνη και αυτή μετατρέπεται σε έναν άχρωμο τύπο της βιταμίνης Α.

Το κρέας του αίγου είναι εξαιρετικό και περιζήτητο, καθώς το κρέας του αρνιού είναι παχύτερο. Η ποιότητά του εξαρτάται και από την ηλικία του ζώου (τα μικρά σε ηλικία ζώα, ερίφια, έχουν καλύτερο κρέας). Η αίγα μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους, ενώ από τα φαγώσιμα όργανα της κατσίκας, ο εγκέφαλος, τα πόδια και το κεφάλι της, αποτελούν βάση για σούπες και άλλα φαγητά.

Όταν πρόκειται να αγοράσουμε κρέας, το πρώτο πράγμα που επιλέγουμε είναι αν θα πάρουμε ντόπιο ή εισαγόμενο.
Ο τρόπος να ξεχωρίζουμε τα ντόπια αρνιά και κατσίκια, είναι από το είδος της σφραγίδας που έχουν.
Τα εγχώρια κρέατα έχουν μπλε σφραγίδα, ενώ τα εισαγωγής καστανή σφραγίδα.
Ανάλογα με την ηλικία των ζώων και το βάρος τους, το κρέας τους κατατάσσεται ως εξής:
Κατσίκια:
Η γίδα και ο τράγος (αρσενική κατσίκα), είναι ζώα μεγαλύτερα του ενός έτους, που έχουν τεκνοποιήσει και ζυγίζουν πάνω από 20 κιλά.
Το βετούλι ή μιλιόρι είναι μεγαλύτερο του ενός έτους, έως δύο ετών, δεν έχει τεκνοποιήσει ακόμα και ζυγίζει πάνω από 15 - 20 κιλά.
Το βεργάδι ή δευτερομίλιορο, είναι κατσίκι μεγαλύτερο των δύο ετών.
Το κατσίκι είναι από 3,5 μηνών μέχρι ενός έτους, (χρονιάρικο) και ζυγίζει 10-16 κιλά.
Το κατσίκι γάλακτος είναι μέχρι 3,5 μηνών και ζυγίζει μέχρι 10 κιλά, το πολύ.

Ποιό κομμάτι διαλέγουμε:

  • Σβέρκος ή λαιμός: Μαζί με τα 5 - 6 πρώτα πλευρά στο μπροστινό κομμάτι του αρνιού, λέγεται κολιέ.
    Έχει μαλακό και λιπαρό κρέας. Συνήθως το κάνουμε βραστό ή ραγού.
  • Σπάλα - στήθος: Είναι τρυφερό, αλλά πολύ λιπαρό κρέας. Η σπάλα είναι κατάλληλη για ψητή, γεμιστή, μπρεζέ, κομμένη σε μερίδες, φρικασέ, εντράδα, ή αλεσμένη σε κιμά για μπιφτέκια. Το στήθος είναι καλύτερο για βραστό.
  • Καρέ - Παϊδάκια: Είναι τρυφερό κρέας με κόκκαλα, λιγότερο λιπαρά από τη σπάλα.
    Το καρέ που περιλαμβάνει ενωμένα τα παϊδάκια με γυμνωμένα, καθαρισμένα τα άκρα, κάνει για ψητό στην κατσαρόλα.
    Τα παϊδάκια, τρυφερό και εύγευστο κομμάτι που είναι κατάλληλο για μαγείρεμα σε ψησταριά, πανέ, σοτέ, ή στη σχάρα.
  • Σέλα ή κιλότο - Νεφραμιά: Έχουν μαλακό και σχετικά φτωχό σε λίπος κρέας.

Μπούτι: Αρκετά τρυφερό κρέας με σχετικά λίγο λίπος. Ολόκληρο είναι ιδανικό για ψητό. Μαζί θα φτιάξουμε σήμερα μπουτάκι στο φούρνο με πατάτες.

Φρουτοσαλάτα ( 1 μπωλ 360 Θερμίδες )

13 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά: για 4 άτομα
200 gr. στραγγιστό γιαούρτι
1 μπανάνα κομμένη σε φέτες
1 μήλο κομμένο σε καρέ
2 αχλάδια κομμένα σε καρέ
30 gr. καρύδια σε κομματάκια
30 gr. σταφίδες
2 κ.σ. μέλι
Παρασκευή: 
Βάζουμε σε ένα μπολ όλα τα φρούτα ( μπορείτε να βάλετε ότι φρούτα σας αρέσουν σε αναλογία ), προσθέτουμε το μέλι και ανακατεύουμε, αφήνουμε να μαριναριστούν στο ψυγείο για 15΄.
Μοιράζουμε τα φρούτα σε 4 μπολάκια, προσθέτοντας από πάνω το γιαούρτι, τα καρύδια και τις σταφίδες.

Σαλάτα με Μακαρόνια ( 1 μερίδα 270 Θερμίδες )

13 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά: για 4 άτομα
2 φλιτζάνια ζυμαρικά βίδες ( ολικής άλεσης )
2 κ.σ ελαιόλαδο
1/3 του φλιτζανιού γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά
1 κ.σ ξίδι ή χυμό λεμόνι
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο προαιρετικά
1 φλιτζάνι ντοματάκια cherry κομμένα στη μέση
1 φλιτζάνι κόκκινη πιπεριά ψιλοκομμένη
1 φλιτζάνι καρότο τριμμένο
1 φλιτζάνι αγγούρι ψιλοκομμένο
½ φλιτζάνι φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
½ φλιτζάνι ελιές καλαμών
100 gr. Τυρί Φέτα
Φρέσκο βασιλικό
Αλάτι - πιπέρι στη γεύση
Παρασκευή:
Σε κατσαρόλα βάζουμε αλατισμένο νερό για να βράσουμε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες τις συσκευασίας
Ανακατεύουμε το γιαούρτι με το λάδι και το ξίδι, προσθέτουμε το σκόρδο, πιπέρι και λίγο αλάτι να γίνουν ένα σώμα.
Βάζουμε τα μακαρόνια που έχουν κρυώσει κάτω από κρύο νερό και ανακατεύουμε με την σος γιαουρτιού που έχουμε φτιάξει.
Προσθέτουμε όλα τα άλλα υλικά τις ντομάτες, την πιπεριά, τα καρότα, το κρεμμυδάκι, τις ελιές, την Φέτα και τον βασιλικό ανακατεύουμε ελαφρά και σερβίρουμε.

Τα Χριστουγέννα η Πρωτοχρονιά και τα Θεωφάνια Πέρασαν ΤΩΡΑ;

13 / 01 / 2017 Αξιώτης Παράσχος  

Οι γιορτές περάσανε και σύμφωνα με στατιστικές έρευνες συνήθως μας αφήνουνε ως «δώρο» 2 - 3 κιλά επιπλέον. Οι μέρες των εορτών περιλαμβάνουν πολλά γλυκά, όπως μελομακάρονα, δίπλες και κουραμπιέδες, αλλά και τρόφιμα πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, αφού τα γεύματα περιλαμβάνουν κυρίως κρέας και μάλιστα χοιρινό. Τις μέρες αυτές παρατηρείτε επίσης και αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ.

Επομένως οι μέρες που ακολουθούν τις γιορτινές θα πρέπει ουσιαστικά να έχουν ένα διορθωτικό χαρακτήρα. Στόχος είναι λοιπόν να χαθούν τα κιλά που προστέθηκαν, να αντισταθμιστεί η αυξημένη πρόσληψη των κορεσμένων λιπαρών οξέων και του αλκοόλ.
Ξεκινώντας με την απώλεια βάρους, θα πρέπει να ακολουθηθεί μια διατροφή υποθερμιδική. Δηλαδή μια διατροφή που θα περιέχει χαμηλότερες θερμίδες από αυτές που χρειάζεται ένας οργανισμός έτσι ώστε να προκύψει αρνητικό θερμιδικό ισοζύγιο και να υπάρξει απώλεια βάρους. Χρειάζεται υπομονή για να χαθούν σωστά, τα κιλά που προστέθηκαν.
Για να αντισταθμιστεί η αυξημένη πρόσληψη των κορεσμένων λιπαρών οξέων, τα οποία ευθύνονται για την αύξηση της «κακής» χοληστερόλης (LDL) θα πρέπει να αυξήσουμε την πρόσληψη των αντιοξειδωτικών και να μειώσουμε την πρόσληψη των ζωικών λιπαρών. Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή παίζει και η άσκηση. Επομένως από την μια πλευρά αυξάνεται η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, που είναι κύριες πηγές αντιοξειδωτικών, και από την άλλη μειώνεται η πρόσληψη των τροφών που είναι πλούσιες σε ζωικά λίπη. Τροφές που περιέχουν ζωικά λιπαρά είναι το κόκκινο κρέας (μοσχάρι, αρνί, χοιρινό κα οι κιμάδες τους), τα τυριά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα αυγά, το ζωικό βούτυρο και βέβαια φαγητά που περιέχουν κρυμμένα όσα προαναφέραμε (π.χ. κέικ, πίτες, πάστες κ.α.). Βέβαια δεν θέλουμε να αποκλείσουμε από την διατροφή μας τελείως τα παραπάνω τρόφιμα αλλά να τα καταναλώνουμε με μέτρο.

Μαζί θα φτιάξουμε σήμερα σαλάτα με μακαρόνια και μια φρουτοσαλάτα για το βράδυ εάν πεινάσουμε.

Δίπλες

30 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος  
Υλικά:
Για την Ζύμη:
10 αυγά
1 κιλό αλεύρι
χυμό από 1 λεμόνι
1 σφηνάκι ούζο
1 κ.γ. ζάχαρη
1/2 κ.γ. αλάτι
Για το Σιρόπι:
1 κιλό νερό
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό μέλι
2 κ.σ. λάδι
250γρ. καρύδια
1 κ.σ. κανέλα
Παρασκευή:
Σπάμε τα αυγά σε ένα μπολ, τα χτυπάμε, ρίχνουμε το ποτό με το λεμόνι, μετά το αλάτι και τη ζάχαρη, και τα χτυπάμε όλα μαζί.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα το μείγμα των αυγών. Ζυμώνουμε και αν χρειαστεί προσθέτουμε αλεύρι, μέχρι να έχουμε μια πολύ σφιχτή ζύμη. Το τυλίγουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε για 1 ώρα.
Βάζουμε μπόλικο λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει.
Κόβουμε τη ζύμη μας σε μεγάλες ροδέλες και μετά ξανά στη μέση. Παίρνουμε ένα μικρό κομμάτι. Την πατάμε λίγο με το χέρι. Βάζουμε τη μηχανή για τα ζυμαρικά στο 2 (χοντρό) και περνάμε το ζυμάρι από μέσα. Μετά το περνάμε και μια δεύτερη φορά από το ίδιο σημείο. Βάζουμε τη μηχανή μας στο 4 (μεσαίο) και περνάμε τη λωρίδα μας από εκεί πάλι 2 φορές. Βάζουμε τη μηχανή στο 6 (λεπτό) και περνάμε τη λωρίδα μας για 2 ακόμα φορές από μέσα. Έχουμε πλέον μια πολύ μακριά και λεπτή λωρίδα ζύμης. Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για τις υπόλοιπες λωρίδες. Φροντίζουμε να τις σκεπάσουμε από πάνω για να μην ξεραθούν στο μεταξύ όσες κάνουμε. Κόβουμε τις λωρίδες μας σε κομμάτια ορθογώνια. Παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης από αυτά που κόψαμε. Το ανοίγουμε λίγο με τα χέρια και το ρίχνουμε στο τηγάνι. Το γυρνάμε αμέσως και από την άλλη πλευρά. Μετά το τσιμπάμε από τη μια άκρη με ένα πιρούνι και το γυρνάμε γύρω γύρω για να πάρει το στρογγυλό σχήμα. Θέλει γρήγορες κινήσεις. Για να τηγανιστούν, τις κρατάμε λίγο με το πιρούνι μας κάτω από το λάδι. Δεν θέλει πολύ, ίσα να πάρουν λίγο χρώμα. Μετά τις αφήνουμε όρθιες σε ένα ταψάκι να φύγει λίγο λάδι. Αφού φτιάξουμε τις δίπλες μας, κάνουμε το σιρόπι. Σε κατσαρόλα βράζουμε πρώτα τη ζάχαρη με το νερό για λίγο. Μετά προσθέτουμε το μέλι και το λάδι. Το λάδι το βάζουμε για να μη μαλακώνουν οι δίπλες. Το σιρόπι θα αφρίσει. Πρέπει να το ξαφρίσουμε. Όταν είναι έτοιμο σβήνουμε το μάτι, αλλά αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω. Βάζουμε μέσα στο σιρόπι μία μία δίπλα, τη γυρνάμε καλά και μετά τις βάζουμε στο ταψί. Έχουμε ανακατέψει το καρύδι με την κανέλα. Σε κάθε στρώση από δίπλες ρίχνουμε καρυδάκι λοιπόν από πάνω και έτοιμες οι δίπλες μας. 

Λαλάγγια
30 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά:
1 kg. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 gr. ελαιόλαδο
1 φακελάκι ξερή μαγιά
λίγο χλιαρό νερό
Αλάτι στη γεύση
λάδι για το τηγάνισμα
Παρασκευή:
Μέσα σε μία λεκάνη βάζουμε το αλεύρι και το λάδι. Ζυμώνουμε με τα χέρια μας το μίγμα μέχρι να γίνει μια τριφτή ζύμη. Αλατίζουμε και ζυμώνουμε πάλι. Διαλύουμε τη μαγιά σε ένα ποτηράκι με λίγο χλιαρό νερό, τη ρίχνουμε μέσα στο μίγμα του αλευριού και ξανά ζυμώνουμε.
Προσθέτουμε χλιαρό νερό ώστε να φτιάξουμε μια μαλακή ζύμη. Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να φουσκώσει για τουλάχιστον 1 ώρα.
Αμέσως μετά ξανά ζυμώνουμε και κόβουμε τη ζύμη σε μεγάλα μπαλάκια. Κάθε μπαλάκι το ανοίγουμε σε ένα κορδόνι. Κόβουμε το κορδόνι στα 3 και το διπλώνουμε να γίνει στρογγυλό.
Βάζουμε μπόλικο ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και μόλις ζεσταθεί καλά τηγανίζουμε τα λαλάγγια μέχρι να γίνουν χρυσά από όλες τις πλευρές.
Συνοδέψτε τα με μια πικάντικη φέτα ή ντόπιο Ζακυνθινό τυρί ( λαδοτύρι )  

Λαλάγγια & Δίπλες

30 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Λαλάγγια: Πεντανόστιμα τηγανητά κουλουράκια!
Τα λαλάγγια ή τηγανίτες όπως τα έλεγαν στη Μεσσηνία, αποτελούσαν εθνική παράδοση για την περιοχή και δεν έλειπαν από κανένα σπίτι κατά την διάρκεια των μεγάλων θρησκευτικών εορτών.
Την παραμονή, όλες οι νοικοκυρές άφηναν κάθε άλλη ασχολία και έδιναν προτεραιότητα στην παρασκευή των τηγανίδων. Οι ποσότητες ήταν μεγάλες, διότι οι οικογένειες είχαν πολλά μέλη και διότι έπρεπε να φιλέψουν όσους ήταν ανήμποροι να τις παρασκευάσουν καθώς και αυτούς που πενθούσαν. Ειδικότερα, την παραμονή των Χριστουγέννων, έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην ετοιμασία τους. Γέμιζαν ολόκληρα καλάθια με αυτές πλασμένες όχι μόνο με το κλασσικό σχήμα, αλλά και με Χριστουγεννιάτικα θέματα, όπως αστεράκια, σταυρούς κ.λ.π. Η πρώτη και μεγαλύτερη τηγανίδα ήταν του Χριστού. Σήμερα σε αρκετά σπίτια διατηρείται η παράδοση των λαλαγγιών, αλλά και οι κατά τόπους Σύλλογοι κατά την διάρκεια των εκδηλώσεών τους ξαφνιάζουν ευχάριστα τους επισκέπτες τους προσφέροντας τηγανίδες.
Δίπλες: Οι "σταρς" του γάμου της Γιορτής και της χαράς!!!
Τα χιλιοτραγουδισμένα γλυκά που συνοδεύουν πάντα και παντού τις χαρές μας.
Η ιστορία τους χάνεται πίσω στο χρόνο, τόσο πίσω που λέγεται ότι όταν τα αυγά ήταν δυσεύρετα στα πιο απομακρυσμένα χωριά της Μεσσηνιακής γης, οι νοικοκυρές έκαναν το ζυμάρι τους με σκέτο νερό και αλεύρι...
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό μεσσηνιακό προϊόν, που η φήμη του έχει ξεπεράσει τα στενά όρια της Καλαμάτας και έχει γίνει γνωστό σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Οι δίπλες είναι συνυφασμένες με τις πιο έντονες στιγμές της ζωής μας.
Προσφέρονται κυρίως σε αρραβώνες, γάμους, βαπτίσεις και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις.
Υπάρχουν για να μας γλυκαίνουν το παρελθόν, να συνοδεύουν το παρόν και να ευ-οιωνίζουν το μέλλον.
Σύμφωνα μάλιστα, με το τοπικό έθιμο λέγεται ότι όσο πιο πολλά διπλώματα έχουν τόσο πιο πολύ δένουν οι χαρές!!!Οι σημερινές συνταγές είναι παραδοσιακές για τις γιορτές σας.

Βασιλόπιτα

23 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά:
550 gr. αλεύρι δυνατό κοσκινισμένο
120 gr. βούτυρο γάλακτος λιωμένο
130 gr. χλιαρό γάλα
150 gr. ζάχαρη
40 gr. μαγιά μπύρας
3 αυγά φρέσκα
1 κουτ. σούπας ούζο
½ κουτ. γλυκού μαχλέπι
½ κουτ. γλυκού κακουλέ ή ξύσμα από 1 λεμόνι
1 πρέζα αλάτι
1 κρόκος αυγού για επικάλυψη
1 φλουρί
Παρασκευή:
Σ᾿ ένα μπολ, τρίβουμε με τα χέρια μας τη μαγιά, προσθέτουμε το χλιαρό γάλα, 1 κουτ. γλυκού ζάχαρη και 4 κουταλιές αλεύρι ώστε να γίνει ένας αραιός χυλός. Τον ανακατεύουμε πολύ καλά, σκεπάζουμε το μπολ με μια πετσέτα και αφήνουμε το χυλό σε ζεστό μέρος για 15΄ με 20΄, ώστε να ενεργοποιηθεί η μαγιά. Προσοχή! στο διάστημα αυτό, δεν κουνάμε το μπολ. Όταν περάσει το εικοσάλεπτο και το ξεσκεπάσουμε, θα δούμε ότι ο χυλός, έχει ανέβει και στην επιφάνεια έχουν σχηματιστεί φυσαλίδες. Σ᾿ ένα μπολ, χτυπάμε το βούτυρο (λιωμένο αλλά όχι ζεστό), τη ζάχαρη, το αλάτι, το μαχλέπι, το ούζο και το κακουλέ, για 5'. Έπειτα ρίχνουμε ένα - ένα τ᾿ αυγά, κι όταν ενσωματωθούν, προσθέτουμε και τη μαγιά, που έχει γίνει πλέον. Συνεχίζουμε το χτύπημα για 1' ακόμη και μετά ρίχνουμε λίγο - λίγο το μισό αλεύρι. Σταματάμε το μίξερ και αρχίζουμε να ζυμώνουμε με τα χέρια μας, ρίχνοντας λίγο - λίγο το υπόλοιπο αλεύρι, μέχρι η ζύμη να γίνει μαλακή, ελαστική και να κολλάει ελαφρά στα χέρια. Μεταφέρουμε τη ζύμη στον πάγκο της κουζίνας μας και τη ζυμώνουμε για 15΄ λεπτά. Έπειτα βάζουμε τη ζύμη πάλι στο μπολ, ελαφρά βουτυρωμένο, τη σκεπάζουμε με πετσέτα και μια κουβερτούλα και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος, να διπλασιαστεί σε όγκο, περίπου μία έως μιάμιση ώρα. Όταν γίνει η ζύμη, βουτυρώνουμε ένα ταψί στρογγυλό και το βουτυρώνουμε.
Κρατάμε στην άκρη λίγη από τη ζύμη, για να φτιάξουμε τα νούμερα 2017. Απλώνουμε την υπόλοιπη ζύμη στο ταψί, βάζουμε το φλουρί το οποίο έχουμε πλύνει πολύ καλά, την πατάμε με τα χέρια μας να πάει παντού, τη σκεπάζουμε με πετσέτα και μια λεπτή κουβερτούλα και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος, να διπλασιαστεί σε όγκο, περίπου μισή έως μία ώρα. Όταν φουσκώσει η ζύμη και πριν την ψήσουμε, την αλείφουμε με ένα πινέλο, πολύ απαλά, με χτυπημένο κρόκο αυγού, αραιωμένο με μια κουταλιά της σούπας νερό. Έπειτα, φτιάχνουμε ότι σχέδιο μας αρέσει με το ζυμάρι που έχουμε κρατήσει μαζί με το 2017, το κολλάμε επάνω στην ζύμη προσεκτικά και το αλείφουμε κι αυτό με αυγό μπορούμε να πασπαλίσουμε και με σουσάμι. Έχουμε προθερμάνει καλά το φούρνο μας στους 170°C, στον αέρα και ψήνουμε τη βασιλόπιτα για 25΄- 30΄ περίπου, μέχρι να φουσκώσει καλά και να ροδίσει.
Τη βγάζουμε από το ταψί, την αφήνουμε να κρυώσει, την τοποθετούμε σε πιατέλα.
Χρόνια πολλά, για το ξεκίνημα της νέας χρονιάς σας εύχομαι υγεία, ευτυχία και ευημερία

Γουρουνόπουλο γεμιστό

23 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά:
1 μικρό γουρουνόπουλο γάλακτος, ολόκληρο 7 με 10 κιλών
ζητάμε από τον κρεοπώλη να αφαιρέσει τα πόδια από το γόνατο και κάτω, το πλύνουμε καλά και το αφήνουμε να στεγνώσει
6 κ.γ. μίγμα CITRONSALT από την σειρά μπαχαρικών ΄΄ μονοπάτια των γεύσεων ΄΄ ή εάν δεν έχετε *( αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, λεμόνι και ξύσμα από 3 λεμόνια )
Για τη γέμιση:
350 gr. κιμά μοσχαρίσιο
350 gr. κιμά χοιρινό
2 λουκάνικα με πράσο ψιλοκομμένα
500 gr. ρύζι σπυρωτό
4 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
150 ml. κόκκινο κρασί
100 gr. κουκουνάρια
νερό
ελαιόλαδο
4 κ.γ. μίγμα ΒΒQ από την σειρά μπαχαρικών ΄΄ μονοπάτια των γεύσεων ΄΄ ή εάν δεν έχετε **( τσίλι - πιπέρι άσπρο - σκόρδο - πάπρικα - κρεμμύδι - σέλινο )
αλάτι στην γεύση

Παρασκευή:
Αφαιρούμε το έντερο που περιβάλλει τα λουκάνικα, τα κόβουμε σε κομματάκια και τα σοτάρουμε. Σοτάρουμε και τα κρεμμυδάκια, σβήνουμε με το κρασί, προσθέτουμε το νερό και μετά το ρύζι. Σβήνουμε τη φωτιά ρίχνουμε το μίγμα ΒΒQ ή εάν δεν έχουμε τα μπαχαρικά** και τα κουκουνάρια. Αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει. Τρίβουμε το γουρουνόπουλο καλά εξωτερικά αλλά και εσωτερικά με το μίγμα CITRON SALT ή εάν δεν έχουμε τα μπαχαρικά και το λεμόνι*.
Γεμίζουμε και ράβουμε το λαιμό και την κοιλιά.
Ψήνουμε στους 170ο C, για 4 ώρες και 30΄ περίπου, σε ταψί στο οποίο έχουμε βάλει μερικές κληματόβεργες, σκεπασμένο με βρεγμένη λαδόκολλα τις 2 πρώτες ώρες. 
Αλείφουμε κατά διαστήματα με το ζουμί του και με χυμό λεμονιού.

Ιστορία της βασιλόπιτας

23 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλαιό, προέρχεται από εκείνο το τελούμενο στην αρχαία εορτή των «Κρονίων» (των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι, από τους οποίους και προήλθε η συνήθεια της τοποθέτησης νομίσματος μέσα στη πίτα και της ανακήρυξης ως «Βασιλιά της βραδιάς».
Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν. Στην αρχαιότητα υπήρχε το έθιμο του εορταστικού άρτου, τον οποίο σε μεγάλες αγροτικές γιορτές οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στις θεούς. Τέτοιες γιορτές ήταν τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια. Χαρακτηριστικό στοιχείο της βασιλόπιτας είναι ότι ο άνθρωπος δοκιμάζει την τύχη του με το κέρμα, προσπαθώντας να μαντέψει πώς θα του έρθουν τα πράγματα στη νέα χρονιά. Σε όποιον πέσει το φλουρί, θα είναι ο τυχερός και ευνοούμενος του νέου έτους! Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο με τη Βασιλόπιτα.
Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση
Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη, υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέει και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει.
Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως «λύτρα» στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή.
Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού.
Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και Μεγάλου Βασιλείου).
Θα σας δώσω αυτήν την συνταγή με παραλλαγή όπως την φτιαχνουμε σήμερα σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. 

Αυγολέμονο ζακυνθινό Χριστουγέννων
16 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Υλικά:
1 μεγάλη γαλοπούλα ή έναν μεγάλο κόκορα
1 φλιτζάνι ρύζι για πιλάφι ( γλασέ )
3 λεμόνια
1 καρότο ( προαιρετικά )
1 πράσο ( προαιρετικά )
6 αυγά ( για 6 άτομα )
Άνηθο
τριμμένο ντόπιο Ζακυνθινό τυρί
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Βράζουμε το πουλερικό σε μια κατσαρόλα με το καρότο και το πράσο ( προαιρετικά ) και ελαφρώς αλατισμένο νερό, που ίσα να το σκεπάζει.
Μόλις βράσει το πουλερικό, όχι όμως να διαλύεται, το βγάζουμε από την κατσαρόλα και προσθέτουμε το ρύζι. Ανακατεύουμε καλά.
Χτυπάμε σε μεγάλο μπολ τα ασπράδια των αυγών μέχρι να πήξουν. Προσθέτουμε το χυμό των λεμονιών ανακατεύοντας απαλά. Κατόπιν προσθέτουμε έναν - έναν τους κρόκους ανακατεύοντας απαλά.
Αφού το ρύζι βράσει, κατεβάζουμε την κατσαρόλα από το μάτι. Απαλά ρίχνουμε από πάνω το αυγολέμονο και κουνάμε απαλά την κατσαρόλα. Στη Ζάκυνθο δίνουνε και φιλάκια καθώς το ρίχνουν για να μην κόψει.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα να μαλακώσει το αυγολέμονο με τη ζέστη της σούπας.
Σερβίρουμε με αρκετό τυρί τριμμένο - Άνηθο και μπόλικο πιπέρι.

Πολπέτες - μπροκολίνες τση Σιόρας Αντζολίνας
16 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος
Υλικά:

500 gr. μοσχαρίσιο κιμά
100 gr. Μπρόκολο ( τα κοτσάνια ψιλοκομμένα )
150 gr. πατάτες
150 gr. τυρί Ντόπιο Ζακύνθου ( λαδοτύρι )
1 μεγάλο κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
3 φέτες ψίχα από μπαγιάτικο ψωμί
100 ml. κόκκινο κρασί
2 αυγό
Δυόσμο - Μαϊντανό - Ρίγανη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Αλεύρι για το τηγάνισμα
Μπρόκολα βρασμένα για το σερβίρισμα
Ψιλοκόβουμε τα σκόρδα, το κρεμμύδι, τον μαϊντανό, και τον δυόσμο.
Σε ένα σκεύος ανακατεύουμε όλα τα υλικά και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι στην γεύση. Ζυμώνουμε τον κιμά για 15΄ λεπτά για να αφρατεύσει. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε στο ψυγείο μία ώρα.
Σερβίρουμε με καταπράσινα μπρόκολα εποχής!
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Παρασκευή:
Βράζουμε τις πατάτες και τα κοτσάνια από το μπρόκολο σε αλατισμένο νερό, όταν είναι έτοιμα τα στραγγίζουμε και τα πολτοποιούμε, τα αφήνουμε να κρυώσουν. Μουλιάζουμε το ψωμί στο κρασί μέχρι να μαλακώσει.
Πλάθουμε μεγάλους ή μικρούς κεφτέδες, αλευρώνουμε και τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο.

Χριστόψωμο ή Ζακυνθινή κουλούρα ή κουλούρα της γωνιάς

16 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος

Υλικά:
1 kg. αλεύρι μαλακό
1 kg. αλεύρι σκληρό
100 gr. ζάχαρη
3 φλιτζάνια τσαγιού λάδι
1/2 φλιτζάνι τσαγιού κρασί
2 φλιτζάνια τσαγιού καρύδι και αμύγδαλο χονδροκομμένο
3 κουταλάκια γλυκού αλάτι
κανέλλα, γαρίφαλο, γλυκάνισο
λίγο σουσάμι
νερό όσο πάρει
100 gr. προζύμι
Παρασκευή:
Σε μια λεκάνη τρίβουμε το αλεύρι με το λάδι και το κρασί με τα χέρια μας, αυτό το λέγανε «ανάπιασμα».
Το μίγμα παίρνει ένα κιτρινωπό χρώμα.
Κάνουμε μια λακκούβα στη μέση του μίγματος αυτού και βάζουμε όσο νερό παίρνει μαζί με τη ζάχαρη για να γίνει μια μαλακή ζύμη. Προσθέτουμε το προζύμη.
Αρχίζουμε να το ζυμώνουμε για πολύ ώρα μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη, προσθέτουμε αν χρειάζεται ακόμα λίγο ζεστό νερό και λιγάκι λάδι για να μην κολλάει, αυτό το τελευταίο λίγο νερό λέγεται «γαλάκτισμα». Προσθέτουμε επίσης τα αμύγδαλα, τα καρύδια, τις σταφίδες, την κανέλλα, το γαρύφαλλο και το γλυκάνισο και τα ζυμώνουμε για λίγο ακόμα.
Το πλάθουμε βάζοντας και το σουσάμι το διακοσμούμε και προσθέτουμε τα Καρύδια με το μισό τσόφλι που ένα από όλα έχει μέσα το « ύβρεμα » το αφήνουμε σε ζεστό μέρος για να φουσκώσει σκεπασμένο λέγετε «πίθωμα» ( η ζύμη όταν φουσκώσει θα γίνει περίπου διπλάσια στο πάχος ).
Όταν φουσκώσει το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο, ψήνετε στους 180ο C για 1 ώρα και 15΄ λεπτά περίπου.

Μπροκολόσουπα για την Παραμονή Χριστουγέννων 

16 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος

Υλικά:
500 gr. φρέσκο μπρόκολο
100 gr. ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 πράσο ψιλοκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 πατάτα καθαρισμένη και κομμένη σε κυβάκια
4 φλιτζάνια ζωμό λαχανικών
1/4 κ.γ. τριμμένο μοσχοκάρυδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μεγάλη κατσαρόλα και σοτάρουμε το κρεμμύδι το πράσο και το σκόρδο να μαλακώσουν
Ρίχνουμε στην κατσαρόλα το ζωμό, το μπρόκολο και την πατάτα. Αφήνουμε να βράσουν όλα, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε τη σούπα να σιγοβράσει για ένα τέταρτο της ώρας
Με μια τρυπητή κουτάλα βγάζουμε τα λαχανικά και τα λιώνουμε στο μίξερ καλά. Τα προσθέτουμε στην κατσαρόλα και συνεχίζουμε για 5΄ λεπτά ακόμα. Προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο και αλατοπιπερώνουμε.

Το γιορτινό τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων στην Ζάκυνθο 

16 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 

Χριστοπαραμονιάτικη κουλούρα
Το χριστόψωμο ή Ζακυνθινή κουλούρα ή κουλούρα της γωνιάς.
Αν βρεθείτε στη Ζάκυνθο παραμονή Χριστουγέννων, θα δείτε στην κουζίνα όλων των σπιτιών να βράζουν μπρόκολα και να φτιάχνουν την κουλούρα.
Στην Ζάκυνθο παραμονή Χριστουγέννων κόβουμε την Ζακυνθινή Κουλούρα όπως τότε έτσι και σήμερα.
Περιείχε αλεύρι ντόπιο, κανελλογαρύφαλα, λάδι, κρασί, γλυκάνισο και την πλάθανε με σουσάμι. Όσα άτομα ήταν τόσα καρύδια ολόκληρα βάζανε επάνω. Κάτω από ένα καρύδι έβαζε η νοικοκυρά το « ύβρεμα ». 
Σ' ένα ποτήρι βάζανε λάδι και κρασί και το έριχναν πάνω στη κουλούρα την οποία ο νοικοκύρης την κράταγε πάνω από την φωτιά που πριν είχαν κάψει ξύλο από σκίνο, ελιά και κυπαρίσσι, και την σταύρωνε. Όσο μεγαλύτερη είναι η φλόγα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η τύχη. 
Όλα ξεκινούν όταν οι νοικοκυρές ζυμώνουν με τον παραδοσιακό τρόπο την κουλούρα. Μέσα σε ξύλινες σκάφες και με τη χρήση αλευριού πολύ καλής ποιότητας, με πολλά αρωματικά βότανα και με αρκετή δόση από καρύδια, σταφίδα, κρασί και λάδι, δημιουργούν ένα υπέροχο ψωμί, αφράτο και εύγευστο. Αυτό το ψωμί, αφού το στολίσουν με πολλά περίτεχνα σχέδια από το ίδιο ζυμάρι και αφού το εμπλουτίσουν με κάποιο χρυσό ή ασημένιο νόμισμα, που το αποκαλούν «ύβρεμα», το ψήνουν σε φούρνο με ξύλα και το διατηρούν ζεστό μέχρι τη βραδινή οικογενειακή ιεροτελεστία, στην οποία παίρνουν μέρος όλα τα μέλη της οικογένειας,
Παραμονή Χριστουγέννων, το απόγευμα, η οικογένεια μαζεύεται στο εορταστικό τραπέζι το οποίο φιλοξενεί στο κέντρο του, τη μεγάλη χριστουγεννιάτικη κουλούρα, μια νταμιτζάνα κόκκινο κρασί και τα πιάτα για το βραδινό έδεσμα. Το έδεσμα δεν είναι άλλο από μια μπροκολόσουπα που φτιάχνεται μέσα σε λίγα λεπτά από τις νοικοκυρές και σερβίρεται με λεμόνι, ντόπιες ελιές και κρεμμύδι. Όλα τα φαγητά είναι νηστίσιμα και υγιεινά.
Δίπλα από την αναμμένη εστία του σπιτιού βρίσκεται ένα ποτήρι που περιέχει λάδι με κρασί και ένα θυμιατό κάτω από την εικόνα της Παναγίας με το θείο βρέφος.
Ο μεγαλύτερος άνδρας της οικογένειας παίρνει τον δίσκο με την κουλούρα στα χέρια του. Πάνω στον δίσκο ακουμπάνε τα χέρια τους όλα τα μέλη της οικογένειας. Ο δίσκος με την κουλούρα μεταφέρεται πάνω από τη φωτιά στο αναμμένο τζάκι. Εκεί ο αρχηγός της οικογένειας τη σταυρώνει τρεις φορές και χύνει πάνω της λαδόκρασο, ψάλλοντας το απολυτίκιο «Η Γέννησης σου Χριστέ...».
Η νοικοκυρά θυμιατίζει όλο το σπίτι και ένας από τους νεότερους της οικογένειας παίρνει το τουφέκι του σπιτιού και πυροβολεί από το παράθυρο στον αέρα. Τα σμπάρα (πυροβολισμός από κυνηγετικό όπλο ) συμβολίζουν την χαρμόσυνη είδηση ότι στο σπίτι αυτό γεννήθηκε ήδη ο Χριστός. Η ιεροτελεστία κρατά λίγα μόλις λεπτά και μετά αρχίζουν οι ευχές. Η κουλούρα επιστρέφει στο τραπέζι κι εκεί ο αρχηγός της οικογένειας αρχίζει να κόβει τα κομμάτια. Το πρώτο ανήκει στον Χριστό, το δεύτερο στον φτωχό, το τρίτο στο σπίτι και μετά στα μέλη της οικογένειας στα οποία διανέμεται κατά σειρά ηλικίας.
Το ενδιαφέρον όλων στρέφεται πλέον στον τυχερό του σπιτιού. Σε αυτόν δηλαδή που θα τύχει το κομμάτι με το «ύβρεμα». Αυτός θα είναι -λένε οι παραδόσεις - ο τυχερός για τους μήνες που θα ακολουθήσουν μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα. Μετά και από αυτήν τη διαδικασία ακολουθούν το δείπνο και οι οινοποσίες.
το χριστουγεννιάτικο γεύμα........... Πολπέτες - μπροκολίνες τση Σιόρας Αντζολίνας .........Σούπα Αυγολέμονο
Οι γυναίκες βάζουν στην κατσαρόλα διάφορα είδη κρέατος, αναλόγως του τι έχουν στη διάθεσή τους, όπως κότα, γαλόπουλο, ή τράγο, το αφήνουν να βράσει καλά και στη συνέχεια φτιάχνουν σούπα με ρύζι, την οποία ολοκληρώνουν λίγο πριν έρθουν όλοι για φαγητό, για το αυγολέμονο υπολογίζουν μάλιστα ένα με δύο αυγά σε κάθε έναν καλεσμένο που θα καθίσει στο τραπέζι.
Πολπέτες - μπροκολίνες τση Σιόρας Αντζολίνας
Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην Ζάκυνθο χωρίς πολπέτες με μπροκολίνες δεν υπάρχει, από τα πιο αγαπητά παραδοσιακά Ζακυνθινά φαγητά, πρόκειται για μια συνταγή με ιταλικές επιρροές και μερικές παραλλαγές για παράδειγμα πολπέτες με κιμά - τυρί - πατάτα - λαχανικών ή γεμιστές.
Αυτά τα Χριστούγεννα ας αναστήσουν το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, ας ζεστάνουν τις παγωμένες καρδιές τους και ας χαρίσουν σ' αυτούς που αγωνίζονται την ζωή που τους αξίζει.

ΓΡΙΒΑΔΙ με Πατάτες στο φούρνο 

09 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος

Υλικά:

1 kg. Γριβάδι σε φιλέτα
2 κρεμμύδια ξερά κομμένα σε φέτες
ελαιόλαδο
μαϊντανός ψιλοκομμένος
4 σκελίδες σκόρδο
1 ποτήρι άσπρο κρασί
3 πατάτες
3 κ.γ. μίγμα CHEF'S από την σειρά μπαχαρικών ΄΄ μονοπάτια των γεύσεων ΄΄
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε το Γριβάδι, το χαράζουμε ελαφρώς και το πασπαλίζουμε με το μίγμα Chef΄s ( εάν δεν έχετε χρησιμοποιήστε αλάτι, πιπέρι μαύρο, γλυκό πιπέρι κόκκινο, 1 δαφνόφυλλο, κόλιανδρο, και κύμινο στην γεύση ) τοποθετούμε στις χαρακιές τις σκελίδες σκόρδου και το βάζουμε στο ταψί.
Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε φέτες τα τσιγαρίζουμε περίπου ένα τέταρτο μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα. Ρίχνουμε το κρασί, το μαϊντανό και λίγο αλάτι και αφήνουμε να πάρουν μια βράση όλα μαζί .
Ύστερα βάζουμε τα κρεμμύδια στο ταψί μας και με το λαδάκι που ίσως περίσσεψε περιχύνουμε το Γριβάδι.
Βάζουμε τις πατάτες ανάμεσα στο ταψί. Ρίχνουμε και μισό ποτήρι νερό και το βάζουμε στο φούρνο στους 200ο C για 1 ώρα περίπου μέχρι να ψηθεί το ψάρι.

ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΠΛΑΚΙ στην ΓΑΣΤΡΑ 

09 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 

Υλικά:
2 φιλέτα τσιπούρας
2 πατάτες
1 κρεμμύδι
1 πιπεριά πράσινη
4 ώριμες Ντομάτες
μαϊντανό χοντροκομμένο
χυμό και ξύσμα από μισό λεμόνι
Ελαιόλαδο
2 κ.γ. μίγμα THALASSA από την σειρά μπαχαρικών ΄΄ μονοπάτια των γεύσεων ΄΄.
Παρασκευή:
Καθαρίστε, πλύνετε και κόψτε τα λαχανικά σε πολύ λεπτές φέτες .
Στην γάστρα δημιουργήστε μια στρώση από κρεμμύδια το χυμό με ξύσμα λεμόνι, συνεχίστε με πατάτα και τέλος τομάτα,
ρίχνοντας 1 κουταλάκι του γλυκού από το μίγμα THALASSA ( εάν δεν έχετε χρησιμοποιήστε μόνο αλάτι και πιπέρι στην γεύση ).
Δημιουργήστε μια δεύτερη στρώση ακριβώς το ίδιο και ρίξτε ελαιόλαδο, σκεπάστε με το καπάκι και τοποθετήστε το σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο C για 15΄ λεπτά.
Στη συνέχεια ρίξτε τον μαϊντανό και τοποθετήστε από επάνω τα φιλέτα τσιπούρας με το υπόλοιπο μίγμα μπαχαρικών.
Σκεπάστε πάλι με το καπάκι και μαγειρέψτε για ακόμη 10 λεπτά .  

Ψάρια 

09 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος  
Οι Ιχθύες, κοινώς Ψάρια, (λατιν. Pisces), αποτελούν μια πολύ μεγάλη και ιδιαίτερη ομοταξία των σπονδυλωτών ζώων που φέρονται προσαρμοσμένα στην υδρόβια ζωή. Ορίζονται ως η ομάδα σπονδυλωτών και χονδρωτών που δεν έχουν άκρα με δάκτυλα. Αυτός ο αρνητικός ορισμός δείχνει ότι τα ψάρια είναι μία παραφυλετική ομάδα, η οποία περλαμβάνει τις λάμπραινες, τους οστεϊχθύς και τους χονδροιχθύς. Αποτελείται από συνολικά 32.000 είδη οργανισμών.
Τα ψάρια κινούνται γενικά με πτερύγια, φέρουν λέπια και αναπνέουν με βράγχια.
Πρόκειται για ζώα ψυχρόαιμα με έντονο το φαινόμενο της ποικιλοθερμίας. Βρίσκονται σχεδόν σε κάθε υδάτινο οικοσύστημα, από τα βουνά μέχρι τις αβύσσους.
Από τα απολιθώματα που έχουν βρεθεί φέρονται να ήταν τα πρώτα σπονδυλωτά που υπολογίζεται ότι έκαναν την εμφάνισή τους πριν από 400 εκατομμύρια χρόνια. Πρώτα γνωστά ζώα που έμοιαζαν με ψάρια ήταν τα οστρακόδερμα. Σήμερα φέρονται αναγνωρισμένα περισσότερα από 30.000 είδη ψαριών. Κάποια από αυτά ζουν στο αλμυρό νερό και κάποια άλλα στο γλυκό χαρακτηριζόμενα αντίστοιχα, καθώς και άλλα κοντά στην επιφάνεια του νερού, (αφρόψαρα), άλλα κοντά σε βράχους, (πετρόψαρα), και άλλα στο βυθό, (βαθύβια ή αβυσσαία).
Πολλά από αυτά αποτελούν σήμερα σημαντικότατες πηγές διατροφής στον κόσμο με πρώτης τάξεως θρεπτικά συστατικά όπως ζωικές πρωτεΐνες, λίπη, βιταμίνες καθώς και πολλά άλλα πολύτιμα στοιχεία για την ανθρώπινη υγεία. Σήμερα το ψάρεμα έχει αναχθεί σε βιομηχανική κλίμακα παγκοσμίως με χρησιμοποίηση αεροπλάνων, ραντάρ και σόναρ (εντοπισμό με υπερήχους). Ένα μέρος των αλιευμάτων καταναλίσκονται φρέσκα, ένα άλλο μέρος διακινούνται κατεψυγμένα ή σε κονσέρβες ή ακόμα συντηρούμενα (παστά ή καπνιστά), ενώ κάποια είδη ψαριών υπόκεινται σε ειδική επεξεργασία και μετατρέπονται ανάλογα με ξήρανση ή κονιοποίηση σε ψαράλευρα ή για παραγωγή βιταμινών ή διαφόρων ελαίων (π.χ. μουρουνέλαιο).
Τα περισσότερα είδη των ψαριών γεννούν τα αυγά τους στις ακτές και τα μικρά μένουν αρκετό καιρό εκεί πριν φύγουν για τα βαθιά νερά και την ανοικτή θάλασσα. Όταν βγαίνουν από τα αυγά τους, το ένστικτο τους τα κρατά μέσα στις κοιλότητες και τις σχισμές των βράχων, όπου μπορούν εύκολα να κρυφτούν για να προστατευτούν από τα μεγαλύτερα ζώα. Η ακτή με τις κοιλότητες, τους εδραίους οργανισμούς, τα φύκια, είναι ένας ασφαλής χώρος που προστατεύει σημαντικά τα απειράριθμα αυγά και τα νεογέννητα. Από εδώ ξεκινάει συνήθως ο κόσμος των ψαριών για να πλημμυρίσει τα πελάγη. Πέρα από την εξόντωση που θα υποστεί ένας μεγάλος αριθμός από τους φυσικούς εχθρούς τους, δέχονται συχνά εδώ την επίδραση των ρύπων που έρχονται από τοπικές πηγές ρύπανσης της στεριάς και των πετρελαιοειδών που φέρνουν τα κύματα και τα ρεύματα στην ακτή. Ξέρουμε ότι από τα εκατομμύρια αυτά ψάρια, θα επιζήσει και θα μεγαλώσει ένας σχετικά μικρός αριθμός και φυσικά ένας πολύ μικρότερος αριθμός θα φτάσει στο τραπέζι των ανθρώπων.
Στην Ελλάδα τα ψάρια που ψαρεύουμε και χρησιμοποιούμε στo τραπέζι μας είναι:
Ψάρια αλμυρού νερού ( Θάλασσα ):
Η γόπα: Είναι μεσαίου μεγέθους ψάρι (100-400 gr), Η συναγρίδα: φτάσει και τα οκτώ κιλά. Ο αστακός: το βάρος από 500 έως 2.000 gr. Το σαλάχι, Η γαρίδα, Το μπαρμπούνι: μεσαίου μεγέθους (150-300 gr.).Ο σπάρος, Ο σκορπιός, Η σμέρνα: το βάρος του γύρω στα 15 κιλά. Το μουγγρί, Η ζαργάνα, Η αθερίνα, Η δράκαινα, Η τσιπούρα, Η τούνα, Η μουρμούρα, Το Γοφάρι: Φθάνει στα 2 μέτρα και στα 50 κιλά. Το λαυράκι: Φτάνει σε μέγεθος το 1 μέτρο μήκος και 12 κιλά βάρος.Το μελανούρι, Το Κεφάλι, Η Γλώσσα, Ο Λούτσος: Φτάνει το 1.50 μέτρο. Ο Γαύρος, Ο Παντελής, Το Χταπόδι. κ.α.
Ψάρια γλυκού νερού ( λίμνες ):
Ένα μεγάλο ποσοστό των ψαριών επέλεξαν για μόνιμη κατοικία τις λίμνες και τους ποταμούς και με την ονομασία «είδη του γλυκού νερού», ξεχώρισαν σαφώς τις ζωές τους από τα «είδη του αλμυρού νερού», αλλά και από τα «ευρύαλα είδη» που διαβιούν σε αλμυρά, υφάλμυρα και γλυκά νερά.
Τα είδη του γλυκού νερού είναι το γριβάδι, το τσιρώνι, η πεταλούδα, η μπριάνα και ο γουλιανός.
Στα εσωτερικά νερά της χώρας μας έχουν καταγραφεί περίπου 164 είδη ψαριών, εκ των οποίων τα 117 ζουν αποκλειστικά στα γλυκά νερά, ενώ τα 24 είναι ευρύαλα είδη, μπορούν δηλαδή να διαβιώσουν και σε νερά με αυξημένη αλατότητα, ή να πραγματοποιούν αναπαραγωγικές ή τροφικές μετακινήσεις από/και προς τη θάλασσα.
Από τα είδη του γλυκού νερού, τα 50 είναι ενδημικά της Ελλάδας και των νότιων περιοχών των γειτονικών χωρών, ζουν δηλαδή μόνο σ' αυτή την περιοχή και πουθενά αλλού στον κόσμο.
Σήμερα στην συνταγή θα μαγειρέψουμε μαζί ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΠΛΑΚΙ στην ΓΑΣΤΡΑ και ΓΡΙΒΑΔΙ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ.

Ζακυνθινό παστίτσιο

02 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος  
Υλικά:
2 kg. μοσχαρίσιο κρέας σπάλα κομμένο σε μερίδες
50gr.. ελαιόλαδο
500 gr. μακαρόνια χοντρά με τρύπα
2 ξερά κρεμμύδια πολύ ψιλοκομμένα
100 ml. κόκκινο κρασί
6 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 ξυλάκι κανέλα
3 γαρίφαλα
8 ώριμες τριμμένες ντομάτες
150 gr. ντόπιο ζακυνθινό τριμμένο ( λαδοτύρι )
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και ροδίζουμε το κρέας.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι να τσιγαριστεί για λίγα λεπτά, ρίχνουμε το σκόρδο.
Ανακατεύουμε καλά και σβήνουμε με το κρασί. Αφού εξατμιστεί όλο το υγρό, τότε προσθέτουμε τις ντομάτες. Βάζουμε τα μυρωδικά σε τούλι, το δένουμε και το ρίχνουμε στο φαγητό.
Σκεπάζουμε και σιγοβράζουμε το κρέας μέχρι να μαλακώσει καλά. Εάν πιει όλο τα υγρά του και δούμε ότι δεν έχει ψηθεί συμπληρώνουμε λίγο νερό. Το κρέας πρέπει να μείνει με μια παχιά σάλτσα.
Βράζουμε τα μακαρόνια σε αλατισμένο νερό και τα στραγγίζουμε, σε πυρίμαχο ταψάκι στρώνουμε μία στρώση μακαρόνια, μία κρέας και σάλτσα, και τέλος μία στρώση τυρί.
Επαναλαμβάνουμε: μακαρόνια, κρέας, σάλτσα και τελειώνουμε πάλι με το τυρί. Το παστίτσιο ραγού είναι έτοιμο! Αν θέλουμε, το ροδίζουμε για λίγα λεπτά στο γκριλ να λιώσει το τυρί. Το κόβουμε σε κομμάτια όπως το κανονικό παστίτσιο και το σερβίρουμε με σπάτουλα για να μη διαλύεται.
Μια άλλη πολύ ωραία και νόστιμη παραλλαγή που αρέσει σε εμένα είναι: στο ταψάκι μας να ρίξουμε μια στρώση μπεσαμέλ από επάνω και το τελείωμα με Ντόπιο τυρί, θα δέσει καλύτερα και τα παιδιά θα το ευχαριστηθούν.

Ποιό κρέας είναι καλύτερο;

02 / 12 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Ποιο κομμάτι κρέατος είναι κατάλληλο για βραστό, ποιο για κοκκινιστό και ποιο για τηγάνι;
Αν δεν γνωρίζετε ποιο κρέας είναι το καλύτερο για το φαγητό που ετοιμάζουμε κάθε φορά, το κείμενο που ακολουθεί σας ενδιαφέρει.Όλοι έχουμε φάει γίδα, τηγανιά ή χοιρινό σούπα; Μάλλον όχι, γιατί λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε ότι η γίδα είναι σκληρή και κάνει για βραστή, ενώ το χοιρινό δεν είναι και το καταλληλότερο για σούπα. Γιατί όμως δεν ενδείκνυται κάθε κρέας για όλους τους τρόπους μαγειρέματος; Αλήθεια, ξέρετε να επιλέγετε το σωστό κομμάτι κρέατος για να το μαγειρέψετε με τον τρόπο που έχετε κατά νου;
Τα κομμάτια του κρέατος:
Το κάθε σφάγιο χωρίζεται σε κομμάτια. Το κάθε κομμάτι ανήκει σε κάποια κατηγορία, οι δε κατηγορίες είναι 4 βασικές (A, B, Γ, Δ).
H κατάταξη των κομματιών του κρέατος σε κατηγορίες γίνεται ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε λίπος, χόνδρους και κόκαλο.
Το κάθε κομμάτι, εκτός του ότι έχει διαφορετική τιμή, όσο μεγαλύτερη είναι η κατηγορία, τόσο πιο φτηνό είναι το κομμάτι, ενδείκνυται και για διαφορετικό μαγείρεμα.
H κατηγοριοποίηση αφορά την κοπή του σφάγιου του μοσχαριού, αλλά ισχύει με μικρές διαφοροποιήσεις και για τα υπόλοιπα ζώα - αρνί, κατσίκι, χοιρινό.
Βραστό:
Όταν βράζουμε ένα κομμάτι κρέατος με σκοπό να το κάνουμε σούπα, μπορούμε να παρατείνουμε το βρασμό όσο θέλουμε, προσθέτοντας απλώς λίγο περισσότερο νερό. Για το λόγο αυτό, βράζουμε συνήθως τα σκληρά κρέατα, όπως είναι η γίδα, το πρόβειο ή το βοδινό.
Κατάλληλα μέρη του ζώου για βραστό: Σπάλα, μηρός, λάπα, ποντίκι, σβέρκος, στήθος, στηθοπλευρές, κότσι.
Ψητό στο φούρνο:
Ψητά στο φούρνο κάνουμε τα τρυφερά μέρη του ζώου, που μπορούν να ψηθούν ακόμη και στους 180 βαθμούς χωρίς να κοπούν σε μερίδες. Ψητά στο φούρνο συνηθίζουμε να κάνουμε το κατσικάκι, το αρνάκι και το γουρουνόπουλο (αρνάκι με πατάτες, αρνάκι ή κατσικάκι στο λαδόχαρτο, γουρουνόπουλο, κλέφτικο κ.ά.). Ψητό φαγητό στο φούρνο είναι επίσης το γιουβέτσι, που, κατ' εξαίρεση, γίνεται με το κρέας κομμένο σε μερίδες.
Κατάλληλα μέρη του ζώου για ψητά στο φούρνο: Kιλότο, σπάλα, μηρός.
Ψητά σχάρας:
Τα πλέον κατάλληλα κρέατα για ψητά στη σχάρα ή στο γκριλ (μπριζόλες, παϊδάκια, σουβλάκι, κοντοσούβλι κ.ά.) είναι το αρνάκι, το κατσικάκι και το χοιρινό. Για σχάρας προτιμάμε συνήθως τις μπριζόλες που είναι λιπαρές, για να στραγγίσουν στο ψήσιμο.
Κατάλληλα μέρη του ζώου για ψητά σχάρας: Μπριζόλες, παϊδάκια, κόντρα φιλέτο, κιλότο.
Τηγανητό:
Τηγανητό (τηγανιά, σνίτσελ κ.ά.) γίνεται κυρίως το χοιρινό, για το λόγο ότι περιέχει πολύ κολλαγόνο. Το κολλαγόνο είναι μια πρωτεΐνη που έχει την ιδιότητα να στερεοποιείται στις υψηλές θερμοκρασίες τηγανίσματος. Όταν στερεοποιηθεί το κολλαγόνο, το κρέας φαίνεται ξεροψημένο εξωτερικά και στο εσωτερικό του είναι ζουμερό.
Κατάλληλα μέρη του ζώου για τηγανητό: Kιλότο, μπον φιλέ, ψαρονέφρι, μπριζόλες.
Kιμά:
Για κιμά προσφέρονται κυρίως το μοσχάρι και το χοιρινό. Αυτά τα ζώα έχουν πολύ μυϊκό ιστό και βγάζουν εύκολα κιμά.
Κατάλληλα μέρη του ζώου για κιμά: Σπάλα, νουά, μηρός, λάπα.
Kατσαρόλα:
Για μαγείρεμα στην κατσαρόλα (φρικασέ, κοκκινιστό, λεμονάτο, χοιρινό με σέλινο κ.ά.) ενδείκνυται το κρέας σε μερίδες που δεν έχουν πολύ λίπος, γιατί, όταν το μαγειρεύουμε, προσθέτουμε εμείς λάδι στο τσιγάρισμα.
Κατσαρόλας γίνεται το αρνάκι, το κατσικάκι, το μοσχάρι και το χοιρινό. Κατάλληλα μέρη του ζώου για κατσαρόλας:
Kιλότο, κόντρα φιλέτο, μπον φιλέ, σπάλα, νουά, ουρά μπουτιού, μηρός, στρογγυλό, τρανς, σβέρκος.
Εμείς σήμερα θα χρησιμοποιήσουμε σπάλα μοσχαρίσια για την συνταγή μας το ΄΄ Ζακυνθινό Παστίτσιο ΄΄.

Σουτζουκάκια

25 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος

Υλικά:για τα κιοφτεδάκια:
500 gr. κιμά μοσχαρίσιο
200 gr. κιμά αρνίσιο
300 gr. κιμά χοιρινό
4 χοντρές φέτες ψωμί μπαγιάτικο χωρίς κόρα
3 σκελίδες σκόρδο
1 ποτήρι κρασιού Μαυροδάφνη
4 αβγά
100 gr. βούτυρο
2 κρεμμύδια τριμμένα
1 κουταλιά της σούπας ξύδι
1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
40 gr. αλεύρι
Αλάτι & πιπέρι στην γεύση
για τη σάλτσα:
1 kg. τομάτες
3 κουταλιές της σούπας αλεύρι
1 ποτήρι Μαυροδάφνη
1 φύλλο δάφνης
2 κουταλάκια του γλυκού κανέλα
χλιαρό νερό
ελαιόλαδο
λίγο ζάχαρη
Αλάτι & πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή για τα κιοφτεδάκια:
Βάζουμε τον κιμά σε λεκάνη και μουλιάζουμε το ψωμί με ένα ποτήρι Μαυροδάφνη, αφού έχει μουλιάσει το ψωμί, το στύβουμε καλά και το βάζουμε στον κιμά. Ψιλοκόβουμε και προσθέτουμε το μαϊντανό στο μείγμα.
Σ' ένα τηγάνι βάζουμε ½ κουταλιά της σούπας βούτυρο με λίγο ελαιόλαδο και ρίχνουμε το κύμινο σε χαμηλή φωτιά για 2 λεπτά μέχρι ν' αρχίσει να βγάζει το άρωμα του.
Έπειτα λιώνουμε τα σκόρδα σε γουδί (ή σε μούλτι) με μια πρέζα αλάτι και τα ρίχνουμε μαζί με το κρεμμύδι στο τηγάνι.
Τα γυρίζουμε ελαφρώς. Όταν το κρεμμύδι πάρει γυαλάδα ρίχνουμε μια πρέζα ζάχαρη και 2 κουταλιές της σούπας Μαυροδάφνη από αυτή που μουλιάσαμε το ψωμί. Κλείνουμε τη φωτιά και αφήνουμε για 3 λεπτά να εξατμιστεί το αλκοόλ.
Ρίχνουμε το μείγμα του κρεμμυδιού μέσα στον κιμά, προσθέτουμε τα αβγά, το ξύδι, αλάτι και πιπέρι.
Ζυμώνουμε πολύ καλά το μείγμα, κλείνουμε με μεμβράνη τη λεκάνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 30΄.
Το κάνουμε αυτό για να σφίξει ο κιμάς και να βγάλουν τα αρώματα τους τα μυρωδικά.
Παρασκευή για τη σάλτσα:
Τρίβουμε τις ντομάτες στο τρίφτη και τις κρατάμε σ' ένα μπολ. Στο τηγάνι που κάναμε το μείγμα με το κρεμμύδι, ρίχνουμε 3 κουταλιές της σούπας αλεύρι και το ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να ξανθύνει. Όταν είναι έτοιμο και μοσχομυρίζει καβουρδισμένο, ρίχνουμε 1 ποτήρι Μαυροδάφνη. Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να γίνει σάλτσα και τότε προσθέτουμε τη τομάτα, μια πρέζα αλάτι, λίγο νερό χλιαρό και το αφήνουμε να σιγοβράσει για 10΄, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 150 ° C. Παίρνουμε ένα ταψί ώστε να χωράει τα σουτζουκάκια, ρίχνουμε τη σάλτσα, την κανέλα, λίγο λάδι, αλατοπίπερο και λίγο χλιαρό νερό. Βάζουμε το ταψί με τη σάλτσα στο φούρνο.
Τελείωμα:
Συνεχίζουμε με τον κιμά που έχουμε βάλει στο ψυγείο, αρχίζουμε να πλάθουμε σε μακρόστενα σουτζουκάκια, βουτώντας τα χέρια κάθε φορά στο υπόλοιπο κρασί που μούλιασε το ψωμί.
Αφού είναι έτοιμα πλασμένα, ρολάρουμε πάνω σε αλεύρι τα σουτζουκάκια, να παναριστούν καλά.
Στο τηγάνι βάζουμε το βούτυρο με ελαιόλαδο και αρχίζουμε να τηγανίζουμε ελαφρά σε μέτρια φωτιά απ' όλες τις πλευρές, μέχρι να κάνουν μια ροδοκόκκινη κρούστα.
Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και βουτάμε τα σουτζουκάκια μας μέσα.
Τα ψήνουμε για περίπου 30', ενώ κάθε τόσο ανοίγουμε το φούρνο και τα λούζουμε με τη σάλτσα.
Μ' αυτό τον τρόπο γίνονται ζουμερά, αφράτα και γευστικά.
Μπορούμε αφού τηγανίσουμε χοντροκομμένες πατάτες και πράσινες πιπεριές κέρατο να τα προσθέσουμε στο ταψί μας μαζί με τα σουτζουκάκια και να τα ψήσουμε όλα μαζί.

Σουτσουκάκια 

25 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος

Τα σουτζουκάκια είναι πικάντικα κεφτεδάκια, πιο μακρουλά που τηγανίζονται και μετά μαγειρεύονται σε σάλτσα.
Η λέξη σουτζουκάκια προέρχεται από την τουρκική λέξη σουτζούκ - και την κατάληξη «άκι» που σημαίνει μικρό. Όποτε η ετοιμολογία τους «είναι μικρό λουκάνικο».
Η Ελληνική παρέμβαση στα Σουτσουκάκια ήταν πως αντί τον κιμά να τον κλείνουν μέσα σε ιστό εντέρου για να γίνει λουκάνικο, τον κράταγαν σκέτο και τον έπλαθαν σε μικρά μακρόστενα κιοφτεδάκια τελειώνοντας το φαγητό με παχιά, μυρωδάτη σάλτσα.
Η Τούρκικη λέξη για το κατά τ' άλλα Ελληνικότατο φαγητό είναι «İzmir köfte» δηλαδή κεφτές από τη Σμύρνη.
Αυτό δε σημαίνει ότι επειδή έχουν τούρκικη ονομασία το φαγητό είναι τουρκικής προέλευσης, επειδή στη Wikipedia βιάζονται να βαφτίσουν πολλά πράγματα τουρκικά. 
Φυσικό είναι μετά από σχεδόν 500 χρόνια σκλαβιάς να περάσουν και τούρκικες λέξεις στο λεξιλόγιό τους. Στις αρχές του 20ου αιώνα, η Σμύρνη ήταν μια κοσμοπολίτικη πόλη με το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της να είναι Έλληνες, οι οποίοι διέπρεπαν στο εμπόριο, κυρίως καπνών και ήταν ξακουστή για την κουζίνα της.
Η τοποθεσία της είναι στα ανατολικά παράλια του Αιγαίου, απέναντι από τη Χίο.
Μετά την εισβολή του τουρκικού στρατού στη Σμύρνη, το 1922 ολόκληρος ο ελληνικός πληθυσμός εκδιώχθηκε άγρια και αναγκάστηκαν να διαφύγουν πρώτα στην Ελλάδα και μετά σε άλλες χώρες. 
Οι εκτοπισμένοι Σμυρναίοι Μικρασιάτες δεν έφεραν μαζί τους μόνο τα ήθη και τα έθιμά τους αλλά και τη νοστιμότατη μαγειρική τους. 
Τα σουτζουκάκια είναι ένα από τα πολλά υπέροχα φαγητά τους το οποίο είναι πολύ δημοφιλές σε όλα τα σπίτια και τις ταβέρνες.
Εκείνα τα χρόνια χρησιμοποιούσαν Κιμά μόνο από Μοσχάρι και Αρνί διότι υπήρχαν αλλόθρησκοι στη Σμύρνη και οι καλές νοικοκυρές μοίραζαν πάντα φαγητό στη γειτονιά.
Την συνταγή που θα σας δώσω σήμερα την έχω τροποποίηση στον Κιμά με Μοσχάρι - Χοιρινό και Αρνί.
Για όσους είναι σε δίαιτα αντί να τηγανίσετε τα σουτζουκάκια μπορείτε να τα φτιάξετε με τον ίδιο τρόπο αλλά αντί να τα τηγανίσετε μπορείτε να τα ψήσετε στο φούρνο στους 180ο C για 30΄.Δεν χρειάζεται να πάρουν χρώμα, απλώς να σφίξουν λίγο και μετά θα συνεχίσετε το μαγείρεμα στη σάλτσα. Θα στρώσετε λαδόκολλα στο ταψί για να μη χρειαστείτε να λαδώσετε το ταψί.

Φασολάδα με Χοιρινό

18 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 

Υλικά:
400 gr. φασόλια λευκά μεγάλα
500 gr. χοιρινό μπούτι (με την πέτσα και το λίπος)
1 χωριάτικο λουκάνικο
150 gr. μπέικον
2 κρεμμύδια ξερά
4 σκελίδες σκόρδο
3 κλωναράκια μαϊντανό
3-4 κλωναράκια σέλινο
1 κουταλιά της σούπας τοματοπολτέ
2 ντομάτες
1 καρότο
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
250 ml. λευκό κρασί
2 φύλλα δάφνης
Πάπρικα γλυκιά
Μαντζουράνα
Θυμάρι
Αλάτι & πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Μουλιάζουμε τα φασόλια αποβραδίς.
Βάζουμε τα φασόλια να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν ελαφρά και τα στραγγίζουμε.
Αφαιρούμε το λίπος από το χοιρινό, το κρατάμε στην άκρη και κόβουμε το κρέας σε μέγεθος καρυδιού.
Ψιλοκόβουμε το μπέικον και τα κρεμμύδια. Κόβουμε τα λουκάνικα σε χοντρές ροδέλες. Σε ένα τηγάνι βάζουμε το χοιρινό λίπος και το δέρμα, αφήνουμε να κάψει και να βγάλει το λίπος του.
Εκεί μέσα σωτάρουμε το χοιρινό, μεταφέρουμε τα κομμάτια του κρέατος, χωρίς το λίπος και το δέρμα σε ένα σκεύος.
Αφαιρούμε τα κομμάτια λίπους και το δέρμα και σωτάρουμε το μπέικον, τα κρεμμύδια, το καρότο και τα σκόρδα ολόκληρα. Σβήνουμε με κρασί, περιμένουμε 2-3 λεπτά να εξατμιστεί και προσθέτουμε τον πελτέ, τις ντομάτες, την ζάχαρη, το θυμάρι, την μαντζουράνα, την δάφνη, τα πιπέρια, το αλάτι, ½ φλιτζάνι νερό και βράζουμε για 2 λεπτά.
Σε πλατιά και βαθιά κατσαρόλα προσθέτουμε το μισό ελαιόλαδο κάνουμε μία στρώση με την μισή ποσότητα των κρεάτων, συνεχίζουμε με μισή στρώση φασόλια, κρέας και τέλος τα φασόλια, αλατοπιπερερώνουμε ελαφρά σε κάθε στρώση.
Περιχύνουμε με την σάλτσα, το ελαιόλαδο και τέλος προσθέτουμε τα λουκάνικα. Ρίχνουμε περίπου 1½ φλιτζάνι νερό, θα το υπολογίζουμε ανάλογα με τα υγρά που έχει βγάλει η σάλτσα.
Σιγοβράζουμε, σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να μελώσει η σάλτσα και να μαλακώσουν τα υλικά, αν χρειαστεί προσθέτουμε επιπλέον υγρά.
Σιγοβράζουμε μέχρι να μελώσει το φαγητό μας και να έχει ελάχιστη σάλτσα.

Φασολάδα Το εθνικό μας φαγητό 

18 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 

Ποιό είναι το εθνικό μας φαγητό, που μεγάλωσε γενιές και γενιές; Η φασολάδα.
Απαραίτητο συνοδευτικό,ελιές και σπιτικό κρασί.
Οι άνθρωποι της επαρχίας, τα παλιότερα χρόνια περισσότερο, τη συνόδευαν και με ωμό κρεμμύδι, που το «στούμπαγαν» με το χέρι και το αλάτιζαν.
Ο χειμώνας και η φασολάδα πάνε παρέα... πιασμένοι χέρι χέρι θα έλεγα!
Ένα από τα πιο αγαπημένα όσπρια κι ένα παραδοσιακό πιάτο ή καλύτερα πολλές παραλλαγές του παραδοσιακού πιάτου, όταν ο Έλληνας ακούει τη λέξη φασολάδα αμέσως σκέφτεται ένα πιάτο αχνιστή σούπα, μια φέτα ψωμί και κάτι συνοδευτικό όπως ελιές, τυρί, πίκλες, αντζούγιες, καπνιστή ρέγγα!
Εξάλλου τί περισσότερο να ζητήσει κάποιος μια κρύα μέρα όπως κι αν είναι αυτή... με βροχή, με χιόνι ακόμα και με ήλιο με ...δόντια, που λέγαμε όταν ήμασταν μικρά!
Πέρα όμως από τον παραδοσιακό χαρακτήρα του πιάτου, η φασολάδα έχει και πολλά άλλα πλεονεκτήματα! Είναι ένα καθαρά χορτοφαγικό πιάτο με πολλές βιταμίνες και μεγάλη θρεπτική αξία ιδανικό για μικρούς και μεγάλους που όμως πολύ εύκολα δέχεται και κάποιο είδος κρέατος ή αλλαντικού. Είναι ένα πιάτο με ένα προϊόν καθαρά ελληνικό και μάλιστα με διάφορες ποικιλίες και μεγέθη κάτι που διαφοροποιεί και το τελικό γευστικό αποτέλεσμα.
Αν και είναι ένα πιάτο πολύ εύκολο, παρ' όλα αυτά έχει και η φασολάδα τα μυστικά της... όπως, ας πούμε, ότι τα φασόλια της νέας σοδειάς συνήθως είναι πιο βραστερά (βράζουν πιο εύκολα) από τα παλιότερα αν και πάντα παίζει ρόλο το μικροκλίμα και το έδαφος της περιοχής απ' όπου κατάγονται. Ένα άλλο μυστικό είναι να μην προσθέτουμε το αλάτι από την αρχή αλλά λίγο πριν το τέλος όπως επίσης το να μοιράζουμε το ελαιόλαδο που θα προσθέσουμε σε δύο δόσεις... την μία την βάζουμε στη αρχή του βρασμού και την άλλη μαζί με το αλάτι λίγο πριν το τέλος. Τα φασόλια είτε τα μουσκεύουμε σε χλιαρό νερό για 3 ώρες και μετά τα βράζουμε, είτε τα βράζουμε για λίγο και χύνουμε το πρώτο νερό για να είναι πιο εύπεπτα και να βράσουν πιο εύκολα. Με το δεύτερο τρόπο έχουμε το μειονέκτημα ότι χάνονται κάποιες υδατοδιαλυτές βιταμίνες τους αλλά γίνονται πολύ λιγότερο ενοχλητικά για το έντερο και το στομάχι.
Η φασολάδα μπορεί να γίνει λευκή ή κόκκινη. Και οι δύο παραλλαγές ξεκινούν από την ίδια βάση και αφού τα φασόλια βράσουν για λίγο, προσθέτουμε τη ντομάτα.

Παραδοσιακή Ελληνική Φασολάδα
Υλικά:
500 gr. φασόλια χονδρά
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
3 καρότα
Σέλινο
1 ποτήρι νερού τοματοχυμός
100 gr. ελαιόλαδο
Αλάτι & πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:

Μουσκεύετε τα φασόλια για 12 ώρες σε κρύο νερό. Ξεπλένετε. Τα βάζετε στην κατσαρόλα και μόλις πάρουν βράση, αλλάζετε το νερό με άλλο βραστό νερό. Προσθέτετε τα κρεμμύδια, το σέλινο, τα καρότα σε φέτες και τα βράζετε για 1 ώρα σε σιγανή φωτιά. Προσθέτετε τον τοματοχυμό, το λάδι, αλάτι, πιπέρι και συνεχίζετε μέχρι να χυλώσουν.

11 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος

Λουκάνικο στην Λαδόκολλα 

Υλικά:

2 λουκάνικα με πράσο

2 σκελίδες σκόρδο

2 πιπεριές πράσινες κέρατο

1 πιπεριά κόκκινη κέρατο

2 πατάτες

6 ντοματίνια

200 gr. τυρί φέτα ή Ντόπιο ( λαδοτύρι )

Ρίγανη

Αλάτι & πιπέρι στην γεύση

Παρασκευή:

Κόβουμε το λουκάνικο σε κομμάτια, τις πατάτες σε κύβους, την πιπεριά κέρατο σε μικρές ροδέλες και τα ντοματίνια ολόκληρα. Τοποθετούμε όλα τα υλικά στην λαδόκολλα. Προσθέτουμε την ρίγανη, αλάτι και πιπέρι και από επάνω το τυρί. Δένουμε την λαδόκολλα την λαδώνουμε εξωτερικά και σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο C ψήνουμε για περίπου 1 ½ ώρα.

11 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 

Φτιάχνουμε το δικό μας Σπιτικό λουκάνικο

Υλικά:
1 kg. χοιρινή - πανσέτα
200 gr πράσο
30 gr αλάτι
1 κ.γ. ρίγανη & θυμάρι
3 σκελίδες σκόρδο
από μια πρέζα
μαύρο πιπέρι - μπαχάρι, κύμινο, πάπρικα γλυκιά
Παρασκευή:
Η αναλογία λίπους προς κρέας πρέπει να είναι στο 25%.
Το λίπος μας καθορίζει πόσο ζουμερό θα είναι το λουκάνικο.
Περνάμε όλα τα υλικά μας από την μηχανή του κιμά εάν δεν έχουμε μπορούμε να ζητήσουμε από τον χασάπη μας να μας τα περάσει από την μηχανή και να του ζητήσουμε να μας δώσει αντεράκια χοιρινά.
Εάν δεν έχουμε μηχανή μπορούμε τα ψιλοκόψουμε όλα μας τα υλικά με ένα πάρα πολύ καλό μαχαίρι, και σιγά σιγά να τα περάσουμε στο αντεράκι μας αφού πρώτα το έχουμε πλύνει πολύ καλά 

11 / 11 / 2016 Αξιώτης Παράσχος 
Λουκάνικο
Η παρασκευή λουκάνικων είναι μια πολύ παλιά τεχνική παραγωγής και συντήρησης. Τα λουκάνικα αποτελούνται από αλεσμένο κρέας (και άλλα μέρη του ζώου), λίπος, μυρωδικά, βότανα, μπαχαρικά, συντηρητικά και άλλα συστατικά τα οποία τοποθετούνται σε μια μεμβράνη και διατηρούνται είτε βραστά είτε καπνιστά. Κατά παράδοση η μεμβράνη αυτή προέρχεται από τα έντερα των ζώων. Οι παραγωγοί λουκάνικων χρησιμοποιούν κρέας και διάφορα μέρη του ζώου που είναι για κατανάλωση όπως όργανα, αίμα και λίπος και επιτρέπουν τη διατήρηση κρέατος το οποίο δεν θα καταναλωθεί άμεσα.
Ιστορία
Τα λουκάνικα είναι από τα πιο παλιά έτοιμα φαγητά. Πιστεύεται ότι τα λουκάνικα εφευρέθηκαν από τους Σουμέριους το 3000 π.Χ.. Το Κινέζικο λουκάνικο το οποίο περιελάμβανε κρέας αρνιού και κατσίκας αναφέρεται για πρώτη φορά το 589 π.Χ.. Ο Όμηρος αναφέρει ένα είδος λουκάνικου στην Οδύσσεια, ενώ στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα λουκάνικα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους.
Είναι γνωστή η σημασία που απέδιδαν οι πρόγονοί μας στις γευστικές απολαύσεις και το καλό φαγητό αλλά και το ότι περίπου όλα ξεκίνησαν κατά κάποιον τρόπο από εδώ! Πώς λοιπόν θα μπορούσαν να μην γνωρίζουν τα αλλαντικά;
Όπως φανερώνουν συγκεκριμένες φράσεις του μάγειρα στον Αθήναιο ή τα κείμενα του Απίκιου, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν μεγάλοι λάτρεις των εντοσθίων και είχαν μάλιστα δημιουργήσει τις δικές τους συνταγές και μεθόδους παρασκευής λουκάνικων από πολύ νωρίς - πολύ πριν οι Ρωμαίοι αναλάβουν να διαδώσουν σε ολόκληρη την Ευρώπη τη γεύση και την τέχνη της αλλαντοποιΐας.
Αν κρίνουμε από τα κείμενα αυτά - και λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη τον 37ο κανόνα της εν Λαοδικεία Συνόδου των Βυζαντινών χρόνων, που απαγορεύει την κατανάλωση της «αιματίας», θεωρώντας την χρήση αίματος ειδωλολατρικό γαστρονομικό κατάλοιπο - θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως τα αλλαντικά των αρχαίων Ελλήνων θα πρέπει να έμοιαζαν λιγότερο με τα σύγχρονα λουκάνικα ή σαλάμια και περισσότερο με τις «ομαθιές» ή «αιματιές» που μέχρι και πριν λίγα χρόνια φτιάχνονταν την περίοδο των Χριστουγέννων σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας (Κρήτη, Κέρκυρα, Πελοπόννησο) με ψιλοκομμένο χοιρινό κρέας, πληγούρι (ή ρύζι), ξύδι και χοιρινό αίμα.
Κάθε έθνος έχει το δικό του χαρακτηριστικό είδος λουκάνικου, χρησιμοποιώντας κρέας και διάφορα συστατικά του τόπου προέλευσης. Το κρέας που χρησιμοποιείται για την παρασκευή λουκάνικου είναι συνήθως χοιρινό. Επίσης χρησιμοποιείται το βοδινό, το αρνί, η γαλοπούλα, το κοτόπουλο ή και κυνήγι. Το λουκάνικο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σε σάντουιτς, είτε με τη μορφή χοτ-ντογκ, είτε ακόμη τυλιγμένο σε τορτίγια. Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί ως συστατικό σε διάφορα πιάτα, να καταναλωθεί σε πίτσα, ομελέτα, να ψηθεί στα κάρβουνα και να συνοδεύσει την μπίρα.
Τα λουκάνικα συνήθως είναι έτοιμα προς κατανάλωση. Μπορούν να παραχθούν από κόκκινο κρέας, πουλερικά ή συνδυασμό τους.
Τα λουκάνικα μπορούν να ταξινομηθούν με διάφορους τρόπους, όπως από το είδος του κρέατος που έχει χρησιμοποιηθεί και τα διάφορα συστατικά του ή από τον τρόπο παρασκευής τους.Τα βραστά λουκάνικα, τα οποία φτιάχνονται από φρέσκο κρέας και μετά βράζονται. Καταναλώνονται είτε άμεσα είτε καταψύχονται. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα λουκάνικα από συκώτι.
Τα βραστά καπνιστά λουκάνικα, τα οποία πρώτα βράζουν και μετά καπνίζονται ή καπνίζονται ενώ μαγειρεύονται. Τρώγονται ζεστά ή κρύα αλλά διατηρούνται στο ψυγείο. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει η μορταδέλα.
Τα φρέσκα λουκάνικα, τα οποία φτιάχνονται από κρέας και καταψύχονται, ενώ πρέπει να μαγειρευτούν πριν φαγωθούν.
Τα αποξηραμένα λουκάνικα, τα οποία φτιάχνονται από φρέσκο κρέας και μετά αποξηραίνονται. Τρώγονται συνήθως κρύα και διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το σαλάμι και το πεπερόνι. Τα αποξηραμένα λουκάνικα δεν μαγειρεύονται. Χρησιμοποιείται συνήθως αλάτι και μια κατηγορία βακτηρίων, τα οποία ανακατεύονται με το αλεσμένο κρέας. Ακολουθεί η ζύμωση και μετά η αποξήρανση. Τα οξέα που παράγονται κατά τη ζύμωση και η έλλειψη υγρασίας φαίνεται ότι συντελούν στο θάνατο των παθογόνων μικροβίων. 
Έτρωγαν λουκάνικα οι αρχαίοι Έλληνες;

Τύποι λουκάνικου
Κάθε έθνος έχει το δικό του χαρακτηριστικό είδος λουκάνικου, χρησιμοποιώντας κρέας και διάφορα συστατικά του τόπου προέλευσης. Το κρέας που χρησιμοποιείται για την παρασκευή λουκάνικου είναι συνήθως χοιρινό. Επίσης χρησιμοποιείται το βοδινό, το αρνί, η γαλοπούλα, το κοτόπουλο ή και κυνήγι. Το λουκάνικο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σε σάντουιτς, είτε με τη μορφή χοτ-ντογκ, είτε ακόμη τυλιγμένο σε τορτίγια. Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί ως συστατικό σε διάφορα πιάτα, να καταναλωθεί σε πίτσα, ομελέτα, να ψηθεί στα κάρβουνα και να συνοδεύσει την μπίρα.
Τα λουκάνικα συνήθως είναι έτοιμα προς κατανάλωση. Μπορούν να παραχθούν από κόκκινο κρέας, πουλερικά ή συνδυασμό τους.
Τα λουκάνικα μπορούν να ταξινομηθούν με διάφορους τρόπους, όπως από το είδος του κρέατος που έχει χρησιμοποιηθεί και τα διάφορα συστατικά του ή από τον τρόπο παρασκευής τους.Τα βραστά λουκάνικα, τα οποία φτιάχνονται από φρέσκο κρέας και μετά βράζονται. Καταναλώνονται είτε άμεσα είτε καταψύχονται. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα λουκάνικα από συκώτι.
Τα βραστά καπνιστά λουκάνικα, τα οποία πρώτα βράζουν και μετά καπνίζονται ή καπνίζονται ενώ μαγειρεύονται. Τρώγονται ζεστά ή κρύα αλλά διατηρούνται στο ψυγείο. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει η μορταδέλα.
Τα φρέσκα λουκάνικα, τα οποία φτιάχνονται από κρέας και καταψύχονται, ενώ πρέπει να μαγειρευτούν πριν φαγωθούν.
Τα αποξηραμένα λουκάνικα, τα οποία φτιάχνονται από φρέσκο κρέας και μετά αποξηραίνονται. Τρώγονται συνήθως κρύα και διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το σαλάμι και το πεπερόνι. Τα αποξηραμένα λουκάνικα δεν μαγειρεύονται. Χρησιμοποιείται συνήθως αλάτι και μια κατηγορία βακτηρίων, τα οποία ανακατεύονται με το αλεσμένο κρέας. Ακολουθεί η ζύμωση και μετά η αποξήρανση. Τα οξέα που παράγονται κατά τη ζύμωση και η έλλειψη υγρασίας φαίνεται ότι συντελούν στο θάνατο των παθογόνων μικροβίων.

Νοέμβριος

30 Ημερών. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό novem = 9 γιατί ήταν ο 9ος μήνας.

Οι Ρωμαίοι τον είχαν αφιερώσει στον Ποσειδώνα και γιόρταζαν τα Ποσειδώνια.
Ο λαός τον αποκαλεί Βροχάρη (γιατί πέφτουν πολλές βροχές), Χαμένο (γιατί έχει τις μικρότερες σε διάρκεια ημέρες), Ανακατεμένο (από τον άστατο καιρό), Σκιγιάτης (σκιά, νύχτα), Κρασομηνάς (επειδή τότε άνοιγαν τα καινούρια κρασιά), Αντριάς (του Αγ. Ανδρέα), Αϊ-Ταξιάρχης, Αρχαγγελίτης ή Αρχαγγελιάτης και Σποριάς (μιας κι είναι ο καταλληλότερος μήνας για τη σπορά των σιτηρών).
Τον μήνα Νοέμβριο στα νοικοκυριά γίνονται σιγά-σιγά οι πρώτες προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Οι αγρότες συνεχίζουν και τελειώνουν αυτόν τον μήνα την σπορά των δημητριακών και των οσπρίων.
Οργώνουν και λιπαίνουν τα χωράφια τους που είτε θα αφήσουν για αγρανάπαυση, είτε θα χρησιμοποιήσουν την άνοιξη για σπορά.
Οι αμπελουργοί ξελακώνουν τα αμπέλια, ενώ οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν τις κυψέλες στις χειμερινές τους θέσεις.
Ο Νοέμβρης φυσικά είναι και ο μήνας που μαζεύονται οι ελιές και στα ελαιοτριβεία βγαίνει το πολύτιμο και απαραίτητο σε όλους μας ελαιόλαδο.
Η 11η Νοεμβρίου είχε ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς μιας και εκείνη την ημέρα παρατηρούσαν τον καιρό και ανάλογα με αυτόν έκαναν προγνώσεις για τις καιρικές συνθήκες των επομένων ημερών ή μηνών.
Για παράδειγμα αν εκείνη τη μέρα ο ουρανός δεν έχει σύννεφα, θα ακολουθήσει ένας ήπιος χειμώνας.
Αν έχει σύννεφα, ο χειμώνας θα είναι βαρύς.
Τέλος, αν εκείνη τη μέρα φυσά θα συνεχίσει ο αέρας μέχρι και την παραμονή των Θεοφανείων.

το καλάθι του Νοεμβρίου
θέλω να εφιερώσο την συνταγή που ακολουθή στον  Σύλλογο Αμπελιωνιτών που διοργανώσε τη γιορτή Κάστανου στην Αμπελιώνα. Η γιορτή πραγματοποιηθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Αμπελιώνας «Θόδωρος Αγγελόπουλος» 
το Σάββατο, 26 Οκτωβρίου 2013, στις 11 το πρωί. 
Τιμούμε τη φύση και τα αγαθά που μας προσφέρει. 

Σας καλούμε να γνωρίσετε το πανέμορφο φυσικό τοπίο της περιοχής.

Σύλλογος Αμπελιωνιτών 
Κάστανο:
Τα κάστανα δεν κατατάσσονται ακριβώς στους ξηρούς καρπούς κυρίως γιατί δεν τρώγονται ξερά, αλλά φρέσκα και μαγειρεμένα. Μπορεί να σας φανεί παράξενο, αλλά οι ειδικοί λένε ότι πρόκειται για είδος που κατατάσσεται στα φρούτα. Όπως και να έχει πάντως πρόκειται για έναν καρπό πολύτιμο για τον οργανισμό μας, αφού εκτός από νοστιμιά έχει πολλά ακόμα να του προσφέρει.
Σε αντίθεση με άλλους καρπούς τα κάστανα περιέχουν πολύ λίγα λιπαρά. Είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες. Είναι πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α, β-καροτένιου, καλίου και φυλλικού οξέως. Το τελευταίο παίζει θεμελιώδη ρόλο στην πρόληψη εμφάνισης νευρολογικών παθήσεων του εμβρύου κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξής του.
Έχει επίσης, αξιοσημείωτες ποσότητες φυτικών ινών. Περιέχουν περίπου 11 gr. φυτικών ινών ανά 100 gr.
Οι φυτικές ίνες βοηθούν στη μείωση των επιπέδων της χοληστερίνης στο αίμα.
Μπορείτε να τα απολαύσετε σκέτα βραστά ή ψητά, αλλά μπορούν να αποτελέσουν και ένα σημαντικό υλικό σε πολλές συνταγές μαγειρικής. Βάλτε τα στη γέμιση της γαλοπούλας ή του κοτόπουλου, αλλά και σε ένα υπέροχο ριζότο με σταφίδες και κάστανα. Χρησιμοποιούνται επίσης, για την παρασκευή γλυκών όπως μαρόν γλασέ (βραστά κάστανα εμποτισμένα σε σιρόπι), μαρόν ντεγκιζέ (κάστανα βρασμένα επικαλυμμένα με σοκολάτα) ή μον μπλαν ( κάστανα πουρέ με βανίλια και σαντιγί). Σε διάφορες περιοχές της Ασίας τα κάστανα γίνονται και αλεύρι.
Αυτή την περίοδο τα κάστανα βρίσκονται στους πάγκους της αγοράς. Θα υπάρχουν όλο αυτό το μήνα μέχρι και τον Ιανουάριο. Επιλέξτε φρέσκα κάστανα γιατί δεν κρατάνε πολύ, δυστυχώς χαλάνε γρήγορα επειδή είναι πλούσια σε άμυλο και έχουν ελάχιστα λιπαρά. Ένας τρόπος να διαπιστώσετε αν είναι φρέσκα ανοίξτε ένα με δύο και ελέγξτε αν η ψίχα τους είναι βαριά, σκληρή και ανοιχτόχρωμη. Παρατηρήστε επίσης, να μην υπάρχουν σημάδια μούχλας. Για να τα διατηρήσετε φρέσκα για λίγες εβδομάδες, βάλτε τα σε πλαστική σακούλα τροφίμων κλείστε τα αεροστεγώς και βάλτε τα στο ψυγείο.

Αξιώτης Παράσχος 04 / 11 / 2016

Γλυκιά Καστανόπιτα

Υλικά:
250 gr. κάστανα, βρασμένα και ελαφρώς λιωμένα
100 gr. τριμμένα καρύδια
100 gr. ζάχαρη κρυσταλλική
100 gr. φρυγανιά τριμμένη
100 gr. καλαμποκέλαιο
100 gr. γάλα εβαπορέ
50 gr. κονιάκ
50 gr. Νερό
5 αυγά
2 φακελάκια μπέικιν πάουενερ
1 κουταλιά της σούπας κανέλλα
Για το Σιρόπι
2 ποτήρια νερό
1 ποτήρια ζάχαρη

Παρασκευή:
Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη μέχρι να ασπρίζουν και τα ασπράδι χωριστά σε μαρέγκα.
Στο μείγμα αυγών και ζάχαρης ρίχνουμε το κονιάκ.
Κατόπιν το καλαμποκέλαιο, το γάλα, και όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Στο τέλος ρίχνουμε την μαρέγκα ανακατεύοντας απαλά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180ο C.
Ρίχνουμε το μείγμα σε λαδωμένη στρογγυλή φόρμα και το ψήνουμε για 45΄ περίπου.
Αφού το βγάλουμε και κρυώσει, ρίχνουμε το σιρόπι ζεστό το οποίο το έχουμε βράσει για 7΄ περιμένουμε να κρυώσει καλά.
Γυρίζουμε την Καστανόπιτα σε μεγάλο πιάτο Γαρνίρουμε με ολόκληρα κάστα βρασμένα με ζάχαρη άχνη και κομματάκια σοκολάτας υγείας.

Αξιώτης Παράσχος   27 / 10 / 2016

Σύνχρονη Συνταγή ΄΄ Αρνάκι Κλέφτικο ΄΄
Υλικά:
1 μπουτάκι Αρνίσιο περίπου 2 kg.
500 gr. Πατάτες
1 Κρεμμύδι
4 Σκελίδες Σκόρδο
2 Λεμόνια
Ελαιόλαδο
Ρίγανη
Αλάτι - Πιπέρι στην γεύση
Δενδρολίβανο

Προαιρετικά: φέτα ή κεφαλογραβιέρα

Παρασκευή:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς C.
Πλένουμε τις πατάτες και ξεφλουδίζουμε τα κρεμμύδια, έπειτα κόβουμε και τα δύο σαν μπουκίτσες.
Αναμιγνύουμε τα σκόρδα, τις πατάτες και τα κρεμμύδια σε ένα μεγάλο μπολ.
Σε ένα μικρό μπολάκι αναμιγνύουμε το αλάτι, το πιπέρι την ρίγανη και το Δεντρολίβανο.
Ετοιμάζουμε τη λαδόκολλα για το μπουτάκι.
Τοποθετούμε το μίγμα λαχανικών που έχουμε ετοιμάσει στο κέντρο της λαδόκολλας και από επάνω το μπουτάκι.
Προαιρετικά εάν θέλουμε μπορούμε δίπλα στο Μπουτάκι να προσθέσουμε το τυρί.
Αλείφουμε το μπουτάκι με ελαιόλαδο, σε όλη του την επιφάνεια.
Πασπαλίζουμε με το μίγμα των μυρωδικών.
Τυλίγουμε σε άλλες 2 λαδόκολλες διπλώνουμε το κάτω μέρος και το δένουμε με σπάγκο.
Μαζεύουμε τη λαδόκολλα γύρω από το κόκαλο και δένουμε σφικτά.
Βάζουμε τα πουγκί σε ταψί με το κόκαλο προς τα πάνω.
Ψήνουμε για 1 ½ ώρα στους 160΄C.
Ψήνουμε για άλλη 1 ώρα, μέχρι το κρέας να γίνει τρυφερό και να ξεκολλάει από το κόκκαλο.

H ιστορία του Κλέφτικου

Πριν από πεντακόσια περίπου χρόνια πολλοί φτωχοί αγρότες κρύβονταν στα βουνά κυνηγημένοι από τις αρχές επειδή δεν δέχονταν την κατοχή των ξένων Οθωμανών και την αυθαιρεσία των πλούσιων γαιοκτημόνων.
Δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους και τα χρέη τους κι έτσι για να επιβιώσουν έκλεβαν κανένα κατσίκι η ζούσαν από την φιλοξενία των συμπατριωτών τους που τους προσέφεραν τροφή.
Για να ψήσουν λοιπόν την τροφή τους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους διώκτες τους έπρεπε να κρύψουν τον καπνό και την μυρωδιά του ψημένου κρέατος.
Ακόμη η συνεχής μετακίνηση, δεν τους επέτρεπε να μείνουν για ώρες στο ίδιο μέρος και να επιβλέψουν το ψήσιμο. Έτσι έσκαβαν ένα λάκο στο χώμα έβαζαν φωτιά και μετά σκέπαζαν με χώμα και κλαδιά την θράκα. Έβαζαν το αρνί η το κατσίκι επάνω και μετά πάλι κλαδιά και χώμα.
Σ'αυτή την γήινη στάμνα σιγοψηνόταν το κρέας με χοντροκομμένα κομμάτια κεφαλοτύρι για πολλές ώρες παίρνοντας την μυρωδιά των φύλλων κουμαριάς, δάφνης και χαρουπιάς καθώς και τα αρώματα της ρίγανης και του θυμαριού, της λεμονιάς και του άγριου σκόρδου.
Μετά από ώρες επέστρεφαν, ξεσκέπαζαν τον λάκο και απολάμβαναν το φαγητό των κλεφτών, το «κλέφτικο».
Σήμερα πεντακόσια χρόνια μετά σας προσφέρουμε το κλέφτικο με όλα τα αρώματά του κλεισμένα σε σκληρό σκούρο χαρτί.
Προσθέτουμε σπόρους σιναπιού (μουστάρδας) πατάτα καρότο πιπεριά και κρεμμυδάκι για να δώσουμε μια νότα πολυτέλειας στο πιάτο σας, ζουμερό, μυρωδάτο και γευστικό.

Παλιά Συνταγή για το Αρνί Κλέφτικο:
Έχουμε ένα μεγάλο αρνί βάρους 16 - 20 kg. περίπου.
Ανοίγουμε στο χώμα μεγάλο λάκκο για να χωρά με άνεση το αρνί και τον καίμε καλά.
Αφού καεί καλά ο λάκκος, αφαιρούμε όλα τα κάρβουνα απ' αυτόν και τοποθετούμε το αρνί ασφαλισμένο μέσα στο τομάρι του. Εξυπακούεται ότι έχουμε βάλει αλάτι και πιπέρι στο εσωτερικό του και το έχουμε ράψει καλά.
Σκεπάζουμε καλά με το χώμα το αρνί και κλείνουμε τον λάκκο και από πάνω τοποθετούμε κάρβουνα που καίνε συνέχεια. Φροντίζουμε μάλιστα ώστε κάποιοι από την παρέα μας να συντηρούν διαρκώς τη φωτιά που πρέπει να είναι σε όλη της τη διάρκεια μικρή.Έπειτα από 24 ώρες ανοίγουμε τον λάκκο και βγάζουμε το αρνί

Αξιώτης Παράσχος 27 / 10 / 2016

Αξιώτης Παράσχος 21 / 10 / 2016
Ζυμωτό Ψωμί με προζύμι
Υλικά:
250 gr. έτοιμο προζύμι
250 gr. αλεύρι σκληρό
100 gr. αλεύρι ολικής άλεσης
600 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
50 gr. καλαμποκάλευρο
Αλάτι
Σουσάμι προαιρετικά

Παρασκευή:
Το ζύμωμα
Σε μια μεγάλη λεκάνη κοσκινίζουμε όλα τα άλευρα.
Κάνουμε μία λακκούβα και προσθέτουμε το προζύμι, αλάτι περίπου 2 κουταλιές της σούπας και 2 φλιτζάνια χλιαρό νερό. Ξεκινάμε να ζυμώνουμε, προσθέτουμε όσο επιπλέον χλιαρό νερό χρειαστεί μέχρι να κάνουμε μία ελαστική μαλακή ζύμη που θα ξεκολλάει από τα χέρια μας.
Χωρίζουμε το ζυμάρι σε 3 κομμάτια.
Το πλάσιμο
Αν θέλουμε να κάνουμε φρατζόλες Πλάθουμε το ζυμάρι σε μακρόστενες φρατζόλες και τις ακουμπάμε απλώνουμε σε πετσέτα λινή ή βαμβακερή την οποία έχουμε στρώσει σε μακρόστενη φόρμα και έχουμε πασπαλίσει με μπόλικο σουσάμι.
Πλάθουμε το ζυμάρι σε στρογγυλά καρβελάκια, σε στρογγυλό μικρό ταψί στρώνουμε πετσέτα λινή ή βαμβακερή, πασπαλίζουμε προαιρετικά με μπόλικο σουσάμι και τοποθετούμε το καρβέλι.
Σκεπάζουμε με τραπεζομάντηλο και από πάνω καλύπτουμε με κουβέρτα για να φουσκώσει η ζύμη.
Αφήνουμε δύο περίπου ώρες να "φουσκώσει" το ζυμάρι.
Το ψήσιμο
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200°.
Πασπαλίζουμε ένα αντικολλητικό ταψί με λίγο αλεύρι, πιάνουμε με τα δύο χέρια την πετσέτα και με απότομη κίνηση αναποδογυρίζουμε στο ταψί, τοποθετώντας τα καρβέλια ή τις φρατζόλες με το σουσάμι από την πάνω πλευρά.
Χαράζουμε την επιφάνεια απαλά με ένα μαχαιράκι.
Ψήνουμε για 1 ώρα στους 180ο ή αν το θέλουμε πιο τραγανό το αφήνουμε 10΄ ακόμη. 

21 / 10 / 2016
H ιστορία του ψωμιού
Η ιστορία του ψωμιού ξεκινάει πριν από 30.000 χρόνια στην Ευρώπη. Το πρώτο ψωμί που φτιάχτηκε πιθανόν να ήταν μια εκδοχή πάστας σιτηρών, φτιαγμένης από καβουρδισμένους και αλεσμένους κόκκους δημητριακών και νερό, και μπορεί να προέκυψε τυχαία κατά το μαγείρεμα ή και σκόπιμα μετά από πειραματισμό με αλεύρι ολικής αλέσεως και νερό. Το πιο πιθανό είναι να ήταν άζυμο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα δημητριακά ήταν μια από τις πολλές πηγές τροφίμων, καθώς η δίαιτα των Ευρωπαίων βασιζόταν κυρίως σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Τα δημητριακά και το ψωμί έγιναν βασική τροφή στη Νεολιθική εποχή, περίπου 10.000 χρόνια πριν, όταν το σιτάρι και το κριθάρι ήταν ανάμεσα στα πρώτα φυτά που καλλιεργήθηκαν.
Για πολλές γενιές το άσπρο ψωμί προτιμούνταν από τους πλούσιους, ενώ οι φτωχοί έτρωγαν μαύρο (ολικής αλέσεως) ψωμί. Όμως, στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες τα πράγματα αντιστράφηκαν στα τέλη του 20ου αι., με το ψωμί ολικής αλέσεως να προτιμάται, εξαιτίας της υψηλής διατροφικής του αξίας, σε αντίθεση με το άσπρο που συνδέθηκε με άγνοια για τη διατροφή.
Στη σύγχρονη εποχή, η βιομηχανοποίηση του ψησίματος του ψωμιού αποτέλεσε ένα καθοριστικό βήμα για τη δημιουργία του σύγχρονου κόσμου.
Στην Ελλάδα
Από αρχαία κείμενα προκύπτει ότι οι Έλληνες προσέφεραν άρτους στους θεούς, στους οποίους ονόμαζαν θειαγόνους άρτους. Στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα, κατά την εορτή των θεσμοφορίων, προσφερόταν στη θεά μεγάλος άρτος από τον οποίο η συγκεκριμένη γιορτή ονομαζόταν μεγαλάρτια.
Πώς θα το φτιάξουμε:
Βάζουμε σε ένα μπολ 150 gr. αλεύρι σκληρό, προσθέτουμε σιγά-σιγά λίγο ζεστό νερό και θα το δουλέψουμε με τα χέρια μας μέχρι να γίνει ένα ζυμαράκι απαλό. Το κάνουμε μπάλα, το λαδώνουμε εξωτερικά και το αφήνουμε μέσα στο μπολ σκεπασμένο κάπου μέσα στο σπίτι.
Την επομένη προσθέτουμε 30-40 gr. αλεύρι, λίγο ζεστό νερό και θα το ξαναπλάσουμε μέχρι να ξαναγίνει ένα ζυμάρι μαλακό, το λαδώνουμε εξωτερικά, το σκεπάζουμε και το ξαναφήνουμε. Τη τρίτη μέρα ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. Τη τέταρτη μέρα όταν θα είναι φουσκωμένο, αν δεν είναι κάνουμε πάλι την ίδια διαδικασία και σίγουρα θα φουσκώσει την επομένη.
Μόλις δούμε πως φούσκωσε είναι έτοιμο. Κόβοντάς το με τα δάκτυλα θα δούμε μέσα του πως είναι γεμάτο μικροσκοπικές τρυπίτσες. Είναι οι μύκητες που αναπτύσσονται μέσα του. Αν το αφήσετε δύο μέρες ακόμα θα είναι τέλειο, αν και είδη είναι μια χαρά για χρήση.
Η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε από τη Νοτιοδυτική Ασία στην Ευρώπη, τη Βόρειο Αφρική και την Ινδική χερσόνησο και έδωσε τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γίνουν αγρότες και όχι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες.
Η εμφάνιση του ψωμιού με προζύμι τοποθετείται κατά πάσα πιθανότητα πάλι σε προϊστορικούς χρόνους, όμως οι πρώτες μαρτυρίες εντοπίζονται στην αρχαία Αίγυπτο. Στην αρχαιότητα, η ιδέα ενός αυτοτελούς φούρνου που θα μπορούσε να προθερμανθεί, έχοντας μια πόρτα για πρόσβαση, φαίνεται να ήταν ελληνική. Στην αρχαία Ελλάδα το ψωμί ήταν κριθαρένιο. Ο Σόλων είχε δηλώσει πως το σταρένιο ψωμί θα μπορούσε να ψηθεί μόνο σε μέρες γιορτής. Τον 5ο αι. π.Χ. μπορούσε κανείς να αγοράσει ψωμί στην Αθήνα από αρτοποιείο, ενώ στη Ρώμη, οι Έλληνες αρτοποιοί έκαναν την εμφάνισή τους τον 2ο αι. π.Χ., όταν η Μικρά Ασία πέρασε στη Ρωμαϊκή κυριαρχία. Η σημασία του ψωμιού στη διατροφή αντανακλάται και από το όνομα του υπόλοιπου γεύματος: ὄψον , δηλαδή συνοδεία ψωμιού, όποια κι αν ήταν αυτή. Στο Μεσαίωνα, στην Ευρώπη, το ψωμί αποτελούσε όχι μόνο βασική τροφή, αλλά και μέρους του σερβίτσιου. Πιο συγκεκριμένα, ένα κομμάτι μπαγιάτικο ψωμί χρησιμοποιούταν σαν απορροφητικό πιάτο, που κατά την ολοκλήρωση του γεύματος μπορούσε να φαγωθεί, να δοθεί στους φτωχούς ή να ταϊστεί στα σκυλιά. Μόλις τον 15ο αι. άρχισε να αντικαθίσταται από ξύλινες πιατέλες.
Ο Otto Frederick Rohwedder θεωρείται ο πατέρας του ψωμιού σε φέτες (1912), ο οποίος κατάφερε το 1928 να εφεύρει μια μηχανή που τεμάχιζε και τύλιγε το ψωμί σε συσκευασία.
Μια άλλη σημαντική αλλαγή συνέβη το 1961, με την ανάπτυξη της μεθόδου Chorleywood, που χρησιμοποιούσε την έντονη μηχανική επεξεργασία της ζύμης για να μειώσει δραματικά την περίοδο της ζύμωσης και τον χρόνο που απαιτείται για να παραχθεί μια φραντζόλα, σε βάρος όμως της γεύσης και της θρεπτικής αξίας. Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιείται πλέον ευρέως σε μεγάλα εργοστάσια παγκοσμίως.
Οι Έλληνες ναυτικοί και έμποροι έφεραν το αιγυπτιακό αλεύρι στην Ελλάδα, όπου άρχισε και το ψήσιμο του ψωμιού. Περισσότερο δημοφιλές ήταν το λευκό ψωμί και μεταξύ των πόλεων υπήρχε πολύ έντονος ανταγωνισμός για το καλύτερο ψωμί. Η Αθήνα «καμάρωνε» για τον Θεάριο, τον καλύτερο αρτοποιό της, το όνομα του οποίου βρισκόταν στα γραπτά πολλών συγγραφέων.
Αρτοποιεία εμφανίστηκαν κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ανάμεσα στις πολλές ποιότητες ψωμιού που παρασκευάζονταν στην αρχαία Ελλάδα ήταν ο ζυμίτης, από αλεύρι, νερό και προζύμι, ο άζυμος, από αλεύρι και νερό, ο σιμιγδαλίτης, από λεπτότατο αλεύρι προερχόμενο από καλής ποιότητας σιτάρι κλπ.
Στο γερμανικό Μουσείο Ψωμιού που λειτουργεί στην πόλη Ουλμ, τα ωραιότερα εκθέματα είναι τέσσερα ελληνικά ειδώλια του 5ου αιώνα π.Χ., προερχόμενα από τη Βοιωτία, με γυναικείες μορφές. Στα ειδώλια εικονίζεται το άλεσμα του σταριού σε γουδί, το πλάσιμο της ζύμης, το ψήσιμο του ψωμιού και οι άρτοι έτοιμοι προς πώληση και βρώση.
Προζύμι
Πώς θα το φτιάξουμε:
Βάζουμε σε ένα μπολ 150 gr. αλεύρι σκληρό, προσθέτουμε σιγά-σιγά λίγο ζεστό νερό και θα το δουλέψουμε με τα χέρια μας μέχρι να γίνει ένα ζυμαράκι απαλό. Το κάνουμε μπάλα, το λαδώνουμε εξωτερικά και το αφήνουμε μέσα στο μπολ σκεπασμένο κάπου μέσα στο σπίτι.
Την επομένη προσθέτουμε 30-40 gr. αλεύρι, λίγο ζεστό νερό και θα το ξαναπλάσουμε μέχρι να ξαναγίνει ένα ζυμάρι μαλακό, το λαδώνουμε εξωτερικά, το σκεπάζουμε και το ξαναφήνουμε. Τη τρίτη μέρα ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. Τη τέταρτη μέρα όταν θα είναι φουσκωμένο, αν δεν είναι κάνουμε πάλι την ίδια διαδικασία και σίγουρα θα φουσκώσει την επομένη.
Μόλις δούμε πως φούσκωσε είναι έτοιμο. Κόβοντάς το με τα δάκτυλα θα δούμε μέσα του πως είναι γεμάτο μικροσκοπικές τρυπίτσες. Είναι οι μύκητες που αναπτύσσονται μέσα του. Αν το αφήσετε δύο μέρες ακόμα θα είναι τέλειο, αν και είδη είναι μια χαρά για χρήση.
Αξιώτης Παράσχος 

Αξιώτης Παράσχος 14 / 10 / 2016
Αρνί ΚΟΤΣΙ με πουρές Γλυκοπατάτας
Υλικά:
1 Κότσι Αρνίσιο περίπου 350 - 400 gr.
150 ml. κόκκινο κρασί
100 gr. Φασολάκια φρέσκα
Λίγο μαϊντανό για γαρνιτούρα
Υλικά για τη μαρινάδα:
100ml. μαυροδάφνη
10 τεμ. Πιπέρι σε κόκκους
5 τεμ. Μπαχάρι σε κόκκους
1 φρ. κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1 τομάτα κόκκινη
½ κ.γ. Κύμινο
½ κ.γ. Πάπρικα
2 σκ. σκόρδο
1 φύλλα δάφνης
Αλάτι - Ελαιόλαδο
Υλικά για τον πουρέ:
200 gr. πατάτες
250 gr. γλυκοπατάτες
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Προσθέτουμε όλα τα υλικά της μαρινάδας σε μπολ και μαρινάρουμε το κότσι για 12 ώρες σκεπασμένο στο ψυγείο μας.
Το βάζουμε σε γάστρα μαζί με τη μαρινάδα του, τα 150 ml. κόκκινο κρασί και 2 φλ. νερό, ψήνουμε για 1 ½ με 2 ώρες σκεπασμένο στους 180°C ανάλογα το βάρος του κρέατος.
Σε μια κατσαρόλα προσθέτουμε όλα τα υλικά για τον πουρέ βράζουμε έως οι πατάτες μπορούμε να τις λιώσουμε με ένα πιρούνι, πολτοποιούμε καλά με ένα πιρούνι μέχρι να πάρουμε ένα ομοιογενές μίγμα, προσθέτοντας λίγο ζουμί από το κρέας.Σερβίρουμε και γαρνίρουμε με ελαφρός βρασμένα με φρέσκα πράσινα ή κόκκινα φασολάκια.
Αξιώτης Παράσχος 

Αρνί - Κότσι

Μυρωδάτο, λαχταριστό με την ξεροψημένη πέτσα του ή και βραστό σε αχνιστή σούπα, το αρνάκι κυριαρχεί στην ελληνική κουζίνα. Ειδικά την ημέρα του Πάσχα, είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής... Για πολλούς έχει το πιο νόστιμο και καθαρό κρέας, χωρίς λίπη και τοξίνες. Βέβαια, δεν λείπουν και εκείνοι που ούτε καν το δοκιμάζουν λόγω της έντονης γεύσης του. Όπως και να έχει, το αρνί πρωταγωνιστεί στο παραδοσιακό ελληνικό τραπέζι, είτε στα κυριακάτικα οικογενειακά γεύματα, είτε σε εξαιρετικές περιστάσεις (γάμους) και μεγάλες γιορτές (Πάσχα).
Η μαγειρική του είναι σχετικά εύκολη, προϋποθέτει όμως, να έχει προηγηθεί η σωστή αγορά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ως καταναλωτές πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με την ποιότητα του κρέατος που αγοράζουμε (να ελέγχουμε το χρώμα, τη σκληρότητα κ.α.) και να γνωρίζουμε πώς μαγειρεύεται καλύτερα το κάθε κομμάτι από το αρνί (λ.χ.: τα παϊδάκια γίνονται καλύτερα ψητά κτλ.).
Μερικές βασικές αρχές για την αγορά: Τι εξετάζουμε πριν την αγορά;
Όπως και με το βοδινό κρέας, η γεύση του αρνιού βελτιώνεται εντυπωσιακά, αν παραμείνει για τουλάχιστον μια εβδομάδα κρεμασμένο για να σιτέψει. Συνεπώς προτιμήστε κάποιον κρεοπώλη της εμπιστοσύνης σας που δεν θα σας κοροϊδέψει, αλλά θα φροντίσει να σας περιποιηθεί.
Κνήμη - Κότσι: Η κνήμη χρησιμοποιείται για αργό ψήσιμο ή για μαγείρεμα σε κατσαρόλα. Είναι πιο γνωστή ως κότσι και μάλιστα έχει μεγάλη ζήτηση λόγω της ξεχωριστής της γεύσης. Σερβίρεται με το κόκκαλο που προσθέτει ιδιαίτερη γεύση. Χρειάζεται πολλές ώρες αργό μαγείρεμα για να μαλακώσει το κρέας του και να αρχίσει να διαχωρίζεται από το κόκαλο.
Αξιώτης Παράσχος 14 / 10 / 2016 

Γλυκοπατάτες

Κατά έναν περίεργο τρόπο δεν τρώμε γλυκοπατάτες στην Ελλάδα. Προτιμούμε τις κανονικές, λευκόσαρκες. Είναι μια πηγή απόλαυσης και βιταμινών που χάνουμε. Αυτή η ηδονική, απολαυστική λιχουδιά, που μπροστά της η λευκή πατάτα είναι απλώς ...οδοντόκρεμα, είναι κάτι που αξίζει να δοκιμάσετε.
Υπάρχουν γλυκοπατάτες σε κάθε σούπερ μάρκετ (εισαγωγής και ελληνικές) και σε βιολογικές λαϊκές, ελληνικές.
Υπάρχουν σε πολλά χρώματα: Πορτοκαλί, σκούρο και ανοιχτό, λευκόχρωμες και κιτρινωπές. Όποιες και να πάρετε, είναι βόμβες γεύσης και βιταμινών. Καροτένιο, βιταμίνες C, D, B6, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο. Πιστέψτε με, φάτε συχνά γλυκοπατάτες, μπρόκολο και αβοκάντο και θα δείτε μεγάλη αλλαγή στο δέρμα, στην υγεία και στην φυσική σας κατάσταση.
Ιδέες: Γλυκοπατάτες βραστές στον ατμό - Γλυκοπατάτες τηγανητές - Γλυκοπατάτες ψητές, σε ροδέλες με τη φλούδα - Γλυκοπατάτες στο φούρνο - Γλυκοπατάτες σε γλυκά - Γλυκοπατάτες λυωμένες σε σούπα - Γλυκοπατάτες ψητές ολόκληρες - Γλυκοπατάτες πουρέ.
Ιστορία:
Οι γλυκοπατάτες, επιστημονικά γνωστές και ως Ipomoea batatas, έχουν τις ρίζες τους στις τροπικές περιοχές του Νέου Κόσμου και η πρώτη επίσημη καταγραφή τους χρονολογείται από το 750 π.Χ. στα αρχεία του Περού. 
Στην Ευρώπη φαίνεται ότι έφτασε μετά από την εξερεύνηση της Αμερικής από τον Κολόμβο. Συγκεκριμένα, ο διάσημος εξερευνητής έφερε τη γλυκοπατάτα στην Αγγλία από το νησί του Αγίου Θωμά, στα τέλη του 1400.
Η λατινογενής ονομασία τους ήταν batatas που τελικά έγινε patata στα ισπανικά, στα γαλλικά patae, και potato στα αγγλικά.
Μάλιστα, εκείνη την περίοδο, ο όρος πατάτα αναφερόταν αποκλειστικά στην γλυκοπατάτα, και όχι στη κλασσική λευκή πατάτα όπως έχει επικρατήσει στις μέρες μας. Γύρω στο 1740, το πρώτο συνθετικό γλυκό- προστέθηκε στη λέξη πατάτα προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τις λευκές πατάτες που έφεραν στην Αμερική οι Ιρλανδοί μετανάστες. Σήμερα καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική, Αφρική και στα νησιά του Ειρηνικού.
Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή γλυκοπατάτας στον κόσμο. Ακολουθούν η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Ουγκάντα και η Νότια Αφρική.Στην Ελλάδα καλλιεργείται σε μικρή έκταση στα νησιά και στην Πελοπόννησο.
Αξιώτης Παράσχος 14 / 10 / 2016 

Αγκινάρες με Κουκιά για 4 άτομα
Υλικά:
8 φρέσκες αγκινάρες καθαρισμένες
250 gr. φρέσκα κουκιά
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
2 καρότα σε φέτες
250 gr. αρακά
1 πράσο σε ροδέλες
4 κλωνάρια φρέσκο άνηθο
2 λεμόνια
50 gr. ελαιόλαδο
1 κ.σ αλεύρι
1 λίτρο νερό
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ετοιμάζουμε τα λαχανικά: Σε κατσαρόλα και μέτρια φωτιά βάζουμε το λάδι να κάψει και ρίχνουμε τα κρεμμυδάκια να τσιγαριστούν.
Προσθέτετε τις ροδέλες από το καρότο και το πράσο και μόλις αρχίσουν να μαραίνονται προσθέτουμε τα καθαρισμένα κουκιά τον αρακά και τις αγκινάρες. Προσθέτετε το νερό και σκεπάζουμε να σιγοβράσει στο σύνολο για 25΄ ανάλογα με το πόσο τρυφερές είναι οι αγκινάρες, βράζουμε μέχρι να δούμε ότι οι αγκινάρες είναι σχεδόν έτοιμες.
Βγάζουμε λίγο ζουμί από την κατσαρόλα μας σε ένα μπολ και διαλύουμε το αλεύρι μέχρι να ομογενοποιηθεί και το ξαναρίχνουμε στη κατσαρόλα, ανακατεύουμε και προσθέτουμε τον άνηθο το αλάτι το πιπέρι και ζουμί από ένα λεμόνι.
Αφήνουμε να βράσουν για άλλα 5΄ ώστε να δέσει η σάλτσα.
Πως Καθαρίζουμε Φρέσκιες Αγκινάρες:
Ξεκινάμε προσεκτικά, καλύτερα φορώντας γάντια, γιατί τα φύλλα τρυπάνε και βάφουν τα χέρια, αφαιρούμε περιμετρικά, τα εξωτερικά φύλλα της αγκινάρας. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο, γύρω - γύρω, μέχρι να φτάσουμε στα μαλακά φύλλα.
Όταν φτάσουμε στο ανοιχτόχρωμο μέρος της αγκινάρας, σταματάμε το ξεφλούδισμα.
Αφαιρούμε το σκληρό μέρος του κοτσανιού.
Κόβουμε την αγκινάρα στη μέση και κρατάμε το κομμάτι προς το κοτσάνι.
Μία - μία αγκινάρα που καθαρίζουμε και ώσπου να τις καθαρίσουμε όλες και να τις μαγειρέψουμε, τις βάζουμε σε μπολ με νερό και χυμό ενός λεμονιού, για να μην μαυρίσουν.
Μπορούμε να τις μαγειρέψουμε και να τις φάμε, σαν κυρίως φαγητό, ή σαν συνοδευτικό, στην κατσαρόλα, ή στο φούρνο, με τα φύλλα τους, αλλά και χωρίς αυτά.
Αυτό που πρέπει να προσέχουμε όταν αγοράζουμε αγκινάρες, είναι να μην είναι πολύ μεγάλες, ώστε να είναι τρυφερές.
Όταν οι αγκινάρες είναι τρυφερές (έχουν κοπεί από το φυτό στην ώρα τους), είναι σφιχτές, αλλά όχι ξερές, τα εσωτερικά τους φύλλα είναι πολύ μαλακά (οι άκρες τους τρώγονται και ωμές) και εσωτερικά δεν έχουν χνούδι.
Όσο περισσότερο χνούδι έχει η αγκινάρα στο κέντρο της, τόσο σκληρότερη είναι, σε αυτήν την περίπτωση, αφαιρούμε όλα τα φύλλα, ξύνουμε και καθαρίζουμε το χνούδι και κρατάμε μόνο τη βάση.

Αξιώτης Παράσχος 07 / 10 / 2016 

Αξιώτης Παράσχος 07 / 10 / 2016  

Τροφές του Οκτωβρίου που πρέπει να μπουν στο πιάτο σας
Φρέσκα, μυρωδάτα, χρωματιστά και υγιεινά φρούτα και λαχανικά εποχής περιμένουν να μπουν στη διατροφή σας και να σας χαρίσουν τα οφέλη τους.
Ο Οκτώβρης δεν σημαίνει μόνο πρωτοβρόχια, φθινόπωρο, ψύχρα και μελαγχολία. Σημαίνει και φρέσκα, νόστιμα και πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά που βρίσκονται στην εποχή τους, είναι γεμάτα οφέλη και μπορούν να εμπλουτίσουν τη διατροφή μας και την υγεία μας.
Αντί, λοιπόν, να ψάχνετε αφορμή να κλειστείτε μέσα σε κάθε υποψία βροχής και να καταβροχθίζετε σοκολάτες και διάφορες άλλες τροφές... παρηγοριάς, δοκιμάστε λίγη φρεσκάδα εποχής και νιώστε τη νοστιμιά και τα οφέλη της.
Καρότα: πηγή βιταμίνης Α
Μια καλή επιλογή για σνακ, σαλάτες, αλλά και στο φαγητό, τα καρότα βρίσκονται στην εποχή τους, είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, φυτικές ίνες, κάλιο, βιταμίνη C και Κ και ωφελούν το ανοσοποιητικό, την όραση, το πεπτικό, ενώ διώχνουν και τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια χάρη στη βιταμίνη Κ. Προτιμήστε τα ωμά κι αν τα μαγειρέψετε, μαγειρέψτε τα ελαφρά, για να διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα θρεπτικά συστατικά τους.

Αγκινάρες: οι παρεξηγημένες Παρ' όλο που βρίσκονται στη μεγαλύτερη ακμή τους Μάρτιο με Μάιο, οι αγκινάρες πιάνουν και μια... φθινοπωρινή ακμή μέσα στον Οκτώβριο. Αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C και φυτικών ινών, ενώ η καρδιά τους είναι ιδιαιτέρως πλούσια σε αντιοξειδωτικά, συν του ότι έχουν λίγες θερμίδες και βοηθούν στη δίαιτα. Δοκιμάστε τες στον ατμό, προσθέστε τες στη σαλάτα και απολαύστε τα οφέλη τους.

Παντζάρι: χρώμα και οφέλη σε όλο τους το μεγαλείο

Το πλούσιο χρώμα του παντζαριού είναι ένα πολύ καλό σημάδι για τα οφέλη του, αφού η βουλγαξανθίνη που του δίνει το χρώμα αυτό, είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, παρόμοιες με αυτές του ροδιού και των μύρτιλων. Ψήστε το, κάντε το πουρέ ή προσθέστε το ωμό στη σαλάτα σας για περισσότερα οφέλη.

Λάχανο: δίνει άλλο νόημα στη σαλάτα
Τώρα που χορτάσατε τις χωριάτικες με τις ντομάτες και τα κρεμμύδια, ήρθε η ώρα να βάλετε λίγο λάχανο στη σαλάτα σας. Αποτελεί μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης C, φυτικών ινών και καλίου, τονώνοντας το ανοσοποιητικό και ευεργετώντας το πεπτικό και όπως και το μπρόκολο, υποστηρίζεται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες. Εκτός από τη σαλάτα, μπορείτε να το προσθέσετε σε σάντουιτς ή στο μπέργκερ σας.

Κουνουπίδι: διατροφική αξία στα ύψη
Πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη C, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο και φυτικές ίνες, το κουνουπίδι κερδίζει αξιωματικά μια θέση στη λίστα με τις υπερτροφές του μήνα. Οι αντικαρκινικές του ιδιότητες το κάνουν ακόμα πιο δημοφιλές, ενώ αποτελεί ισχυρό όπλο στην τόνωση του ανοσοποιητικού. Μαγειρέψτε το όσο το δυνατόν λιγότερο και για να σώσετε τις θρεπτικές του ουσίες και για να γλιτώσετε τη... μυρωδιά.

Γλυκοπατάτες: ώρα να τις βάλετε στη διατροφή σας
Τα οφέλη της, είναι σημαντικά και αξίζει να μπει και στη δική σας κουζίνα. Περιέχει σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, ενώ είναι πλούσια σε βιταμίνες (Β6, C, D, A). Παρ' όλο που τη βρίσκουμε όλο το χρόνο, η ακμή της ξεκινά τον Οκτώβρη. Δοκιμάστε γλυκοπατάτες ψητές ή σε πουρέ και τονώστε τον οργανισμό σας, καταπολεμώντας -μεταξύ άλλων- και τις φλεγμονές του παχέος εντέρου.


Μιλφέιγ (mille-feuille )

Υλικά σφολιάτας:
500 gr. αλεύρι σκληρό 55%
200 gr. βούτυρο αγελάδος σε θερμοκρασία δωματίου
200 gr. βούτυρο αγελάδος παγωμένο
200 gr. νερό παγωμένο
20 gr. αλάτι
Υλικά για κρέμα πατισερί:
700 gr. γάλα φρέσκο 4%
300 gr. κρέμα γάλακτος 35%
250 gr. ζάχαρη
1 βανιλίνη σε κάψουλα
80 gr. νισεστές
3 ολόκληρα αυγά και
3 κρόκους
50 gr. λικέρ με άρωμα πορτοκαλιού
Για την σφολιάτα:
Τα ζυμώνουμε όλα μαζί εκτός του παγωμένου βουτύρου. Τυλίγουμε την ζύμη με μία μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο να ξεκουραστεί για μισή ώρα.
Παίρνουμε το παγωμένο βούτυρο και το χτυπάμε με τον πλάστη μας να το κάνουμε πιο λεπτό.
Βγάζουμε από το ψυγείο την ζύμη. Με τον πλάστη ανοίγουμε από την μέση προς τις 4 άκρες με προσοχή στην μέση να μείνει πιο παχιά η ζύμη. Τοποθετούμε το παγωμένο βούτυρο στο κέντρο και κλείνουμε με την ζύμη από παντού με προσοχή να μην φαίνεται από πουθενά το βούτυρο. Χτυπάμε στο κέντρο για να κάνουμε την ζύμη πιο λεπτή και έπειτα την ανοίγουμε 3 φορές το πλάτος της. Την βάζουμε μπροστά μας από την πιο λεπτή μεριά σε πλάτος.
Δημιουργούμε έναν φάκελο, δηλαδή παίρνουμε πρώτα την μία άκρη και την τοποθετούμε στο κέντρο και μετά παίρνουμε και την άλλη άκρη και την βάζουμε από πάνω.
Το αφήνουμε να ξεκουραστεί μισή ώρα τυλιγμένο με μια μεμβράνη και αφού ξεκουραστεί την βάζουμε στο πλάι με την μεγάλη πλευρά μπροστά μας και την ανοίγουμε.
Αυτό το κάνουμε τέσσερις φορές συνολικά αλλά προσέχουμε να μην ξεχάσουμε ανάμεσα σε κάθε φορά ότι πρέπει να αφήνουμε να ξεκουραστεί.
Ανοίγουμε φύλλο και το τοποθετούμε σε ένα αντικολλητικό ταψί. Κόβουμε τα περισσεύματα την ζύμης με ένα μαχαίρι για να είναι ορθογώνιο και να μην ξεφεύγει και το τρυπάμε με ένα πιρουνάκι σχεδόν παντού.
Το ψήνουμε στους 180ο μέχρι να ροδίσει.
Για την κρέμα πατισερί
Βράζουμε το γάλα την κρέμα γάλακτος και την βανίλια.
Σε ένα μπολ βάζουμε ζάχαρη και τα αυγά και χτυπάμε μέχρι να ασπρίσουν.
Ρίχνουμε το νισεστέ και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να αφρατέψει.
Ρίχνουμε σιγά σιγά το μείγμα με το γάλα σε αυτό με τα αυγά και ταυτόχρονα ανακατεύουμε για ένα λεπτό περίπου.
Σουρώνουμε το μείγμα πίσω στην κατσαρόλα και το βράζουμε έως ότου να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.
Το βάζουμε στο ψυγείο και αφού κρυώσει βάζουμε μέσα το λικέρ και ανακατεύουμε.
Παρασκευή:
Σε ένα ταψάκι βάζουμε μία στρώση σφολιάτας κομμένα στη μέση.
Στη συνέχεια στρώνουμε την κρέμα.
Μετά βάζουμε άλλη μία στρώση με σφολιάτας κομμένα στη μέση και συνεχίζουμε για άλλη μια φορά.
Γαρνίρουμε με τριμμένα σφολιάτα και ζάχαρη άχνη.
Αξιώτης Παράσχος 30 / 09 / 2016  

Μιλφέιγ (mille-feuille ) 

Αξιώτης Παράσχος 30 / 09 / 2016  
To μιλφέιγ προέρχεται από τη γαλλική λέξη mille-feuille που σημαίνει "χίλια (1000) φύλλα" και είναι ένα γλυκό γαλλικής προέλευσης. Πρώτη φορά αναφέρθηκε στο βιβλίο Cuisinier François του François Pierre de La Varennein το 1651 και αργότερα βελτιώθηκε από τη Marie-Antoine Carême στα τέλη του 180υ αιώνα.
Η ονομασία "χίλια φύλλα" αναφέρεται στον αρχικό τρόπο παρασκευής της σφολιάτας, με πολλαπλά διπλώματα προκειμένου να επιτευχθεί ο μεγάλος αριθμός στρώσεων.
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι με κάθε δίπλωμα στη μέση (απλώνοντας πάλι την ζύμη) διπλασιάζεται ο αριθμός στρώσεων, αρκούν μόνο 10 διπλώματα για 1024 στρώσεις (2 εις την 10η).
Η παραλλαγή της ονομασίας σε "πάστα του Ναπολέοντα" (Napoleon) πιθανά προέρχεται από το γαλλικό επίθετο "napolitain", το οποίο αναφέρεται στην ιταλική πόλη Νάπολη (Naples).
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν το γλυκό με τον αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέων Α' (Ναπολέων Βοναπάρτης).
Στην Γαλλία, το Napoléon είναι ένα μιλφέιγ με γέμιση πάστας γεύσης αμυγδάλου.
Στην Αγγλία και στην Αυστραλία ενδέχεται να το συναντήσουμε με την ονομασία "vanilla slice" ή "cream slice" ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν και αλμυρές εκδοχές του μιλφέιγ με γέμιση από τυρί, σπανάκι, ή πέστο.
Παραδοσιακά, το μιλφέιγ αποτελείται από 3 στρώσεις σφολιάτας οι οποίες εναλλάσονται με κρέμα ζαχαροπλαστικής και κάποιες άλλες φορές με κρέμα κακάο, σαντιγύ ή και μαρμελάδα.
Την επιφάνειά του τη γαρνίρουμε με τριμμένα φύλλα σφολιάτας, ζάχαρη άχνη, κακάο σε σκόνη ή ξηρούς καρπούς (π.χ. αμύγδαλα χωρίς τη φλούδα, λεπτοκομμένα σε φέτες "φιλέ").
Πολλά εστιατόρια προσφέρουν στο μενού τους ευφάνταστες παραλλαγές του κλασικού μιλφέιγ.
Μια εντυπωσιακή εκδοχή του, το "σπαστό μιλφέιγ", σερβίρεται με σπασμένα τραγανά κομματάκια σφολιάτας ανάμεσα σε κρέμα βανίλιας συνοδευόμενο από παγωτό βανίλιας και σοκολάτας. Μια ίσως ακόμα καλύτερη και πλούσια σε γεύσεις παραλλαγή, είναι ένα μιλφέιγ χωρίς τα 1000 φύλλα (είπαμε όλα είναι θέμα παραλλαγών και φαντασίας), αλλά με υπέροχες τραγανές φλωρεντίνες, κρέμα και βερίκοκο γλυκό ψιλοκομμένο...

Κακαβιά
Υλικά:
1 ψάρι μέχρι 1 kg. Σφυρίδα ή σκορπίνα
200 gr. καραβίδες
200 gr. γαρίδες
200 gr. μύδια με κέλυφος
150 gr. κρεμμύδια
150 gr. πατάτες
100 gr. τομάτες ολόκληρες
2 λεμόνια
150 ml ελαιόλαδο
φύλλο δάφνης
1 ρίζα σέλινο
4 καρότα
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
200 gr. θαλασσινό νερό (αν μαγειρεύουμε το φαγητό κοντά στη θάλασσα)
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε καλά τα ψάρια από τα λέπια και τα εντόσθια.
Βάζουμε τα καρότα τα κρεμμύδια και τις πατάτες σε μια μεγάλη κατσαρόλα και τα βράζουμε για 15΄,
προσθέτουμε τις τομάτες και το σέλινο, βράζουμε για επιπλέον 20΄ μέχρι να μαλακώσουν πολύ όλα τα υλικά.
Σουρώνουμε τα λαχανικά ώστε να πέσει όλο το ζουμί μέσα στην κατσαρόλα, βάζουμε το μεγάλο ψάρι, τις γαρίδες, τις καραβίδες, τα μύδια και το ελαιόλαδο το θαλασσινό νερό εάν δεν έχουμε προσθέτουμε 200 gr νερό. Βράζουμε για μια ώρα τουλάχιστον.
Προσθέτουμε το χυμό από τα λεμόνια μέσα στο ζουμί της σούπας, το δαφνόφυλλο, το αλάτι εάν χρειάζεται και το πιπέρι.
Αφήνουμε το φαγητό για άλλα 15΄ και ήμαστε έτοιμοι να σερβίρουμε μαζί με τα λαχανικά.
Αξιώτης Παράσχος 23 / 09 / 2016

η σούπα του ψαρά


Αξιώτης Παράσχος 23 / 09 / 2016 
Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι διαδικασία παρασκευής της σούπας ήταν το πρώτο είδος μαγειρικής πού πραγματοποιήθηκε στην ιστορία του ανθρώπου. Ένα πιάτο σούπα έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε όσους το καταναλώνουν διότι εξαφανίζει το αίσθημα της πείνας και αναζωογονεί τον οργανισμό.
Μπορούμε να θυμηθούμε πολλές στιγμές στην ιστορία όπου ένα πιάτο σούπα έπαιξε τον ρόλο του. Ο «Αθηναίος» μας θυμίζει το απόσπασμα από τον Ιππία του Πλάτωνος όπου ο Σωκράτης χρησιμοποιεί τη σούπα ως παράδειγμα για να περιπαίξει το νεαρό Ιππία για τις απόψεις του περί ομορφιάς, το τεστ της σούπας του Ναυάρχου Νεύτωνα για να διαπιστώσει εάν κάποιος ήταν μέλος του πληρώματός του, το επεισόδιο κατά το οποίο ο Λουδοβίκος ο δέκατος τέταρτος λούζει με σούπα τον αδελφό του, αλλά και τη δήθεν δηλητηριασμένη σούπα που προσέφερε σ' ένα επίσημο δείπνο.
Η Κακαβιά η Ελληνική.
Στην Ελλάδα η ψαρόσουπα και μάλιστα η «κακαβιά» ξεκίνησε να παρασκευάζεται πάνω στα ψαροκάικα. Καθώς οι ψαράδες έλειπαν για ψάρεμα πολλές ημέρες, έπαιρναν μαζί τους ένα σακί πατάτες, νερό, λάδι, παξιμάδια, στην καλύτερη περίπτωση μερικά κρεμμύδια κι αυτό ήταν όλο. Ξεκινούσαν για ψάρεμα.
Η διαδικασία της προετοιμασίας για τη σούπα απλή, μία μεγάλη κατσαρόλα στην οποία ετοιμαζόταν η περιβόητη κακαβιά. Πατάτες, νερό, λάδι, κρεμμύδι - πολλές φορές ξεβλασταρωμένο μετά την πολυήμερη παραμονή του στο αμπάρι - και ψάρια.
Όχι όμως τα καλά, τα εμπορεύσιμα, αλλά τα «Μουρντάρικα», εκείνα δηλαδή πού έχουν τη μικρότερη εμπορική αξία. Πέρκες, Χάνους, Γύλους, χειλούδες, σκορπίδια, καπονάκια, ότι δηλαδή μικρό και φαινομενικά «άχρηστο» το έριχναν στην κατσαρόλα και παρασκεύαζαν μια πεντανόστιμη ψαρόσουπα, την «Κακαβιά».
Για την επιτυχία όμως αυτού του εξαίρετου εδέσματος χρειάζεται η κατάλληλη δοσολογία και τεχνική.
Οι ψαράδες χρησιμοποιούσαν και «ξινό» - αν είχαν μαζί τους. Εμείς μπορούμε να στύψουμε όσο λεμόνι μας αρέσει, αν κι εμείς την προτιμάμε άνευ...
Για να προσλάβει μια ξεχωριστή νοστιμιά η κακαβιά μας μπορούμε να προσθέσουμε δυο - τρία μπαρμπουνάκια .
Για περισσότερο «ψαχνό» στη σούπα, μπορούμε να προσθέσουμε ένα κομμάτι σφυρίδα, ή στείρα, ή ότι άλλο χοντρό ψάρι έχουμε.
Η Μπουγιαμπέσα η Γαλλική.
H γαλλική εκδοχή της ελληνικής κακαβιάς. Σύμφωνα με ένα μύθο η Αφροδίτη, που όταν ήθελε ήταν σπουδαία μαγείρισσα, τάιζε σούπα τον άντρα της για να έχει την ησυχία της. Σύμφωνα με άλλο μύθο την επινόησε μια ηγουμένη ως γεύμα της Παρασκευής.
Η αλήθεια είναι πάντα απλή. Αρχικά, ξεκίνησε σα φαγητό των ψαράδων το 600π.κ.ε στην Μασσαλία. Καθώς ξεδιάλεγαν τα ψάρια που προορίζονταν για πούλημα, συνήθιζαν να κρατούν στην άκρη μερικά είδη ψαριού κατώτερης διαλογής που δεν μπορούσαν να πουληθούν γι' αυτούς και την οικογένειά τους. Τα έβραζαν σε θαλασσινό νερό με μάραθο και σκόρδο. Το διαφορετικό σε αυτή τη σούπα είναι ότι τα υλικά της δεν βράζουν όλα μαζί. Το ίδιο κάνουν οι ψαράδες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Κακαβιά ή Μπουγιαμπέσα. Πρόκειται για μια μυρωδάτη ζεστή ψαρόσουπα ιδανικό φαγητό για ένα χειμωνιάτικο κυριακάτικο μεσημέρι, που βελτιώθηκε με τον καιρό και σήμερα μπορεί να περιέχει μαλακόστρακα ή να συνοδεύεται με κάποια σάλτσα (aioli: ελαφριά μαγιονέζα με σκόρδο)

΄΄ Μπορούμε Ζάκυνθος 2016 ΄΄
Το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία το
2ο Φεστιβάλ ΠΑΤΑΤΑΣ & ΝΕΡΟΚΡΕΜΜΥΔΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 2016 αλλά και το
1ο Φεστιβάλ ΠΕΠΟΝΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 2016, η 
Λέσχη Διευθυντών Αρχιμαγείρων Ελλάδος παρουσίασε στην Ανοιχτή λαϊκή Αγορά πολλές νόστιμες συνταγές, πολλοί παρευρισκόμενοι μας ζήτησαν να τους δώσουμε την συνταγή ΤΗΓΑΝΙΤΟ ΦΕΤΩΤΟ ΠΕΠΟΝΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ, σε αυτό το τεύχος του Περιοδικού Στιγμές όπως υποσχεθήκαμε το δημοσιεύουμε. 
Αύριο στις 18:00 στην εκπομπή ΄΄ Στα μονοπάτια των γεύσεων ΄΄ από το Ionian TV το Φετωτό πεπόνι Ζακύνθου ( Παλαιά παραδοσιακή ποικιλία με φανταστική γεύση ).

Τηγανητό φετωτό πεπόνι Ζακύνθου

Υλικά για το κουρκούτι:
150 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 gr. κορν φλάουρ
3 αβγά
10 gr. µπέικιν πάουντερ
Τους σπόρους από 1 λουβί βανίλιας
Υλικά για το πανάρισμα:
100 gr. Αλεύρι
2 Αυγά
Για το τηγάνισμα:
1 Πεπόνι Ζακυνθινό όχι πολύ γινωμένο, κομμένο σε μικρούς κύβους ή σε μικρά μπαλάκια
Ηλιέλαιο για το τηγάνισμα
Παρασκευή:
για το κουρκούτι :
Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά και τα ανακατεύουμε πολύ καλά ώστε να γίνει ένα κουρκούτι όχι πολύ σφιχτό.
Αφήνουμε το κουρκούτι για 30΄ να ξεκουραστεί.
Για το πανάρισμα:
Σε ένα μπόλ χτυπάμε τα 2 αυγά με λίγο νερό.
Σε ένα άλλο μπόλ βάζουμε το Αλεύρι
Καθαρίζουμε το Πεπόνι και το κόβουμε σε μικρά κυβάκια ή με το ιδικό εργαλείο σε μικρά μπαλάκια.
Για το τηγάνισμα:
Ρίχνουµε το ηλιέλαιο σε ένα βαθύ σκεύος τηγάνι ή Φριτέζα, σε δυνατή φωτιά έως ότου κάψει. Περνάµε τα κομματάκια από το πεπόνι ένα - ένα σε μακριές οδοντογλυφίδες, στην συνέχεια περνάμε τα πεπονάκια με την οδοντογλυφίδα πρώτα από το αλεύρι μετά από το αυγό και στο τέλος από το κουρκούτι και τηγανίζουµε µέχρι να αποκτήσει χρυσαφί χρώµα.
Αποσύρουµε από το τηγάνι και αφήνουµε το πεπόνι για µερικά λεπτά σε απορροφητικό χαρτί. Σερβίρουµε µε παγωτό ή με πραλίνα φουντουκιού η ακόμα και με λίγο άχνη από επάνω, ο καλύτερος πάντως συνδυασμός είναι η πρέντζα Ζακύνθου ( τυρί ) με μέλι.

Πεπόνι
Φρούτα υπάρχουν άγουρα, ώριμα και υπερώριμα -φυσικά, ανάλογα με την εποχή στην οποία βρίσκονται- αλλά υπάρχει κι ένα φρούτο που είναι πάντοτε ώριμο!
Με το δίκιο σας θα μου πείτε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο· αδύνατο στη φύση, όχι όμως στη γλώσσα.
Εννοώ ότι υπάρχει ένα φρούτο που το ίδιο του το όνομα δηλώνει απλώς ότι είναι ώριμο. Είναι το πεπόνι.
Στα νέα ελληνικά το λέμε πεπόνι, στην ελληνιστική εποχή ήταν πεπόνιον, υποκοριστικό του αρχαίου πέπων· η αρχική σημασία της λέξης πέπων είναι ακριβώς «ώριμος καρπός».
Προέρχεται από το ρήμα πέσσω που σημαίνει ψήνω, ωριμάζω, αλλά και χωνεύω - και η πέψη από εκεί προέρχεται. Αρχικά το πέπων έπαιζε ρόλο επιθέτου στα αρχαία, μια και η πλήρης ονομασία ήταν «σίκυος πέπων» (στον Ιπποκράτη). Πρέπει να πούμε ότι καθόλου βέβαιοι δεν είμαστε τι είδους ώριμος καρπός ήταν αυτός ο «σίκυος» της κλασικής εποχής, ωστόσο από τα αρχαιολογικά ευρήματα προκύπτει ότι τα πεπόνια ήταν γνωστά κατά την αρχαιότητα στην Ελλάδα.
Κάποια στιγμή το επίθετο «πέπων» ουσιαστικοποιήθηκε και έμεινε μόνο του. Ο Φρύνιχος, ο συντηρητικός αττικιστής δάσκαλος του 2ου αιώνα μ.Χ., συμβούλευε τους μαθητές του να μην χρησιμοποιούν τη λέξη «πέπων» προκειμένου να αναφερθούν στον συγκεκριμένο καρπό, τον σίκυο, διότι πέπων είναι ο οποιοσδήποτε ώριμος καρπός, αλλά ήδη η γλώσσα είχε προχωρήσει αφήνοντας τον Φρύνιχο έξι αιώνες πίσω - το έχουν πάθει αυτό πολλοί δάσκαλοι ανά τους αιώνες...
Τα πεπόνια στα αγγλικά και στα γαλλικά λέγονται melon, λέξη που ανάγεται στο λατινικό melo, σύντμηση του melopepo, το οποίο είναι δάνειο από το ελληνικόμηλοπέπων. Ποιος ακριβώς καρπός ήταν το melopepo και πάλι δεν ξέρουμε, ίσως κάποιο κολοκυθοειδές. Σύμφωνα με τα περισσότερα λεξικά, ο μηλοπέπων των δικών μας αρχαίων ήταν το πεπόνι, αλλά ο Γεννάδιος στο Φυτολογικό λεξικό του λέει ότι οι μηλοπέπονες του Διοσκουρίδη και του Γαληνού πιθανόν ήταν καρπούζια. Δεν αποκλείεται η ίδια λέξη να χρησιμοποιήθηκε και για τα δυο φρούτα, θα έλεγα. Κατά τον Dalby, ο μηλοπέπων ήταν το πεπόνι, ή κάποια ποικιλία του, αν και ορισμένες περιγραφές ταιριάζουν και στα καρπούζια. Γενικά, να παρατηρήσω ότι με την κακή συνήθεια που είχαν οι αρχαίοι να χρησιμοποιούν ίδιες λέξεις για διαφορετικούς καρπούς, δεν ξέρουμε ποιες αναφορές στα κείμενα αφορούν αγγούρια, ποιες κολοκύθια, ποιες καρπούζια και ποιες πεπόνια.
Πάντως, στα βυζαντινά κείμενα υπάρχουν πολλές αναφορές σε πεπόνια, στον δε Πωρικολόγο, το σατιρικό κείμενο του 13ου-14ου αιώνα, διαβάζουμε ότι ο πέπωνεχλεμπονίασεν. Όσο κι αν φαίνεται απίθανο, η «μάγκικη» λέξη «χλεμπονιάζω» (απ' όπου και ο χαρακτηρισμός «χλεμπονιάρης», που τον χρησιμοποιούσε συχνά ο Τσιφόρος) είναι στην πραγματικότητα βυζαντινή, άλλωστε χλεμπόνα είναι το υπερώριμο αγγούρι ή πεπόνι ή κολοκύθι που έχει πάρει αρρωστημένο, χλωμό χρώμα.

09 / 09 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Executive Chef

Ταρτάκια με σταφύλια

για 10 Ταρτάκια
Υλικά:
Για τη ζύμη:
80 γραμμ. ζάχαρη, άχνη
150 γραμμ. βούτυρο ή μαργαρίνη, σε κύβους
250 γραμμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Για την κρέμα:
400 gr. γάλα, πλήρες
100 gr. κρέμα γάλακτος, 35% λιπαρά
100 gr. ζάχαρη
50 gr. κορν φλάουρ
1 αυγό ολόκληρο
4 κρόκοι αυγών
1 λοβός βανίλιας, σχισμένος κάθετα στη μέση
ρώγες σταφυλιού, πλυμένες και περασμένες λίγο από τον φούρνο
ζάχαρη άχνη για πασπάλισμα προαιρετικά
Παρασκευή:
Ζύμη:
Βάζουμε τα υλικά στο μίξερ και τα χτυπάμε σε μεσαία ταχύτητα μέχρι να γίνουν μια σφιχτή ζύμη.
Την αφήνουμε για 2 ώρες στο ψυγείο.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160ο.
Απλώνουμε τη ζύμη σε φύλλο πάχους 3 χιλ. και τη στρώνουμε σε φορμάκια διαμέτρου 10 εκ. τρυπάμε το ζυμάρι μας και ψήνουμε για 20΄.
Μόλις κρυώσουν τα ξεφορμάρουμε.
Κρέμα:
Ζεσταίνουμε σε δυνατή φωτιά το γάλα με την κρέμα και τους σπόρους της βανίλιας.
Σε μπολ ανακατεύουμε τη ζάχαρη με το κορν φλάουρ, έπειτα το αυγό και τους κρόκους.
Μόλις πάρει βράση το μείγμα του γάλακτος, παίρνουμε λίγο με μια κουτάλα, το ρίχνουμε στο μείγμα των αυγών και ανακατεύουμε για να ισορροπήσει η θερμοκρασία τους.
Αδειάζουμε και το υπόλοιπο μείγμα των αυγών μέσα.
Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να δέσει η κρέμα.
Τη μεταφέρουμε σε άλλο σκεύος και τη σκεπάζουμε με λαδόκολλα. 
Μόλις κρυώσει τη χτυπάμε με το σύρμα να γίνει λεία και γεμίζουμε τις τάρτες μας.

Σεπτέμβριος 

02 / 09 / 2016
Ο Σεπτέμβριος είναι ο ένατος μήνας του ισχύοντος Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών.
Η λέξη Σεπτέμβριος, September στα λατινικά, προέρχεται από το αριθμητικό septem (σέπτεμ=επτά), καθώς ήταν ο έβδομος μήνας του αρχαίου δεκάμηνου ρωμαϊκού ημερολογίου.
Αργότερα, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, ο Σεπτέμβριος μετακινήθηκε στην ένατη θέση, χωρίς όμως να αλλάξει η ονομασία του.
Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος, θέλοντας να κολακέψει τον αυτοκράτορα Τιβέριο , αποφάσισε να δώσει το όνομά του στον μήνα Σεπτέμβριο.
Αυτός σοφά ποιών αρνήθηκε, επειδή υποστήριξε ότι οι συχνές αλλαγές στις ονομασίες των μηνών μόνο σύγχυση προκαλούν.
Τον Σεπτέμβριο στη Ρώμη τελούνταν μεγάλες γιορτές, όπως τα Καπιτώλια και τα Ρωμαία ή Ρωμαϊκοί Αγώνες (Ludi Romani) προς τιμή του Δία (κάτι σαν Ολυμπιακοί Αγώνες των Ρωμαίων).
Την 1η Σεπτεμβρίου προσδιοριζόταν ο ετήσιος φόρος που έπρεπε να καταβάλουν οι Ρωμαίοι πολίτες (indictio), εξού και Ινδικτιών, που στο Βυζάντιο γιορταζόταν ως Πρωτοχρονιά και συνέπιπτε με το νέο εκκλησιαστικό έτος.
Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Σεπτέμβριος αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μεταγειτνιώνα και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Βοηδρομιώνα.
Δεσπόζουσα γιορτή στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην Ελευσίνα ήταν τα Ελευσίνια, με τα περιώνυμα Μυστήρια (Ελευσίνια Μυστήρια).
Η 1η Σεπτεμβρίου θεωρείται η Ημέρα του Χρονογράφου, καθώς πιστεύεται ότι ο Χάρος γράφει όσους θα πεθάνουν κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Για να ξορκίσουν τον Χάροντα, οι νοικοκυραίοι σπάνε ένα ρόδι στην είσοδο του σπιτιού τους.
Ο Σεπτέμβριος έχει διάφορες ονομασίες στο λαϊκό καλεντάρι:
Χινόπωρος, επειδή θεωρείται ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου.
Ορτυκολόγος, λόγω του περάσματος των ορτυκιών που αποδημούν νότια.
Τρυγητής, λόγω του τρύγου, που είναι η κύρια αγροτική απασχόληση το μήνα αυτό.Σταυρίτης, από τη μεγάλη εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.

Αξιώτης Παράσχος 

02 / 09 / 2016    Αξιώτης Παράσχος  Executive Chef
Ψαρονέφρι με σταφύλια
Υλικά:
1 μεγάλο ψαρονέφρι
150 gr. ρώγες σταφυλιού της αρεσκείας σας
2 σκελίδες σκόρδο
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
30 gr. ελαιόλαδο
Λίγο δεντρολίβανο
50 gr. λευκό κρασί
ρίγανη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Κόβουμε το ψαρονέφρι λοξές φέτες, τις μισές ρώγες των σταφυλιών στη μέση και τα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα.
Αλατοπιπερώνουμε τις φέτες του κρέατος και τις σοτάρουμε με τα κρεμμυδάκια το σκόρδο και το ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά.
Αφού πάρει χρώμα το ψαρονέφρι μας και από τις δύο πλευρές, ρίχνουμε τα σταφύλια και το δεντρολίβανο.
Σβήνουμε το κρασί και το αφήνουμε σε μέτρια φωτιά για 10΄ μέχρι να πήξει η σάλτσα.
Για εμένα είναι καλύτερα να αφήσετε ολόκληρο το ψαρονέφρι σας αλλά και τα σταφύλια, το ψαρονέφρι θα είναι ωραίο ζουμερό και τα σταφύλια θα μείνουν τραγάνα.

17 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Executive Chef

Ζακυνθινό Κουνέλι γεμιστό
Υλικά
1 κουνέλι ολόκληρο μαζί με τα εντόσθια
1 φλιτζάνι του καφέ ρύζι
70 gr. Λαδωτήρι
70 gr. Γραβιέρα λαδιού
7 σκελίδες σκόρδο
λίγη ρίγανη, αλάτι και πιπέρι
πατάτες
λεμόνι-λάδι
βελόνα και κλωστή

Εκτέλεση
Αλείφετε με τα χέρια σας το κουνέλι με λάδι αλάτι πιπέρι ρίγανη.
Στην συνέχεια σοτάρουμε σε ένα τηγάνι το ρύζι, τα εντόσθια, το Λαδωτήρι, την Γραβιέρα, την ρίγανη, το σκόρδο, λίγο αλάτι-πιπέρι και μετά βάζετε το μείγμα μέσα στο κουνέλι με ένα κουτάλι.
Το ράβουμε με κλωστή ώστε να μην μπορεί η γέμιση να βγει έξω.
Καθαρίζουμε τις πατάτες τις κόβουμε και τις βάζουμε στο ταψί αφού πρώτα τις έχουμε αλατίσει.
Βάζουμε και το κουνέλι, ρίχνουμε νερό, λεμόνι, λάδι
Ψήνετε στους 200°C για 1 ώρα περίπου.

Ζάκυνθος - Γαστρονομία

Στα ορεινά χωριά, από τον Κοιλιωμένο μέχρι τον Άγιο Λέοντα και από τη Λούχα μέχρι την Αγία Μαρίνα, θα βρείτε οικογενειακά ταβερνάκια και παραδοσιακά καφενεία κάτω από τα πλατάνια και τις κληματαριές και θα γευτείτε ζακυνθινό γεμιστό κουνέλι, μοσχαρίσιο ή αρνίσιο καβουρμά, παπατόλι ( μοσχαρίσιο κότσι ) και σοφιγαδούρα ( ζακυνθινή παραλλαγή του κοκκινιστού με πρόβιο κρέας, σκόρδο, ξίδι και κεφαλογραβιέρα ), λαδοτύρι, χειροποίητα παστέλια και φριτούρες ( σιμιγδαλένιες τηγανίτες ) καθώς επίσης και ντόπιο φρουτώδες πολυποικιλιακό κρασί Βερντέα.
Ζάκυνθος σε γαλάζιο φόντο
΄΄ Η Ζάκυνθος που γνώρισα, αυτή που αγάπησα και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην ψυχή μου, είναι εκεί. Απλώνεται αγέρωχη στο πέλαγος του Ιονίου και με περιμένει κάθε χρόνο να τη γευτώ.
Ν' ακούσω το κύμα που σκάει, πότε απαλά και πότε με ένταση, στις ήρεμες γλυκές αμμουδιές της ΄΄.
Φωτεινή Δάρρα
Μετά την αγροτουριστική «επανάσταση» που άρχισε πριν από μια δεκαετία, η Ζάκυνθος ζει μια δεύτερη άνοιξη φρεσκάροντας την ξενοδοχειακή και εστιατορική υποδομή της με νέες ενδιαφέρουσες προτάσεις που ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα ένα από τα ομορφότερα νησιά του Ιονίου με επιλογές για όλους.
Νησί μοναδικά προικισμένο από τη φύση, αλλά ταυτισμένο παλιότερα με το μαζικό τουρισμό, η Ζάκυνθος βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε φουλ ανανεωτική διάθεση. Κάνοντας μια μελετημένη στροφή στην παράδοση, επενδύει στον αγροτουρισμό, ξαναθυμάται την ντόπια κουζίνα, εξελίσσεται ακολουθώντας τις νέες τάσεις της γαστρονομίας και υποδέχεται 5* ξενοδοχειακές μονάδες, διακοσμημένες σε καθαρές γραμμές και γήινους τόνους και πολυτελώς εξοπλισμένες, καταπράσινος κήπος με πισίνες που ενώνεται οπτικά με το γαλάζιο της θάλασσας, περιτριγυρισμένα από ελαιώνες και αμπέλια, που σε προσκαλούν για αγροτουριστικές δραστηριότητες ή απλώς για χαλάρωση μέσα στη φύση
Ξενοδοχεία δίπλα στη θάλασσα που διαθέτουν από τα καλύτερα κέντρα καταδύσεων, εστιατόρια με δυνατή μεσογειακή κουζίνα υψηλών προδιαγραφών, με εξαιρετική αισθητική, σε χρώματα που σε χαλαρώνουν.
Απόλαυση στο πράσινο
Από τον Λαγανά και το Αργάσι μέχρι το βόρειο και νοτιοδυτικό τμήμα, με τους μπαξέδες, τις αμπελόστρατες και τους ελαιώνες, η Ζάκυνθος έχει προτάσεις για όλους, δημιουργώντας μια εξαιρετική γέφυρα ανάμεσα στη φύση και τη δράση.
Αν θέλετε πάντως να γνωρίσετε την αυθεντική της ψυχή, θα πρέπει να έχετε μέρες να αφιερώσετε.
Θα πρέπει να ακολουθήσετε, ας πούμε, την άγρια αλλά γοητευτική ορεινή διαδρομή μέχρι τις Βολίμες, μέσα από χωριά με πέτρινα σπίτια και πολύχρωμες αυλές, όπως το Κοιλιωμένο και ο Άγιος Λέοντας.
Γύρω από τις Βολίμες είναι πολλά: Μία βουτιά στον κουκλίστικο βοτσαλωτό Άγιο Νικόλαο, η κατάβαση για κολύμπι στα εξωτικά και μοναχικά Ξύγκια, τον πέτρινο φάρο Κοριθίου για να απολαύσετε την εντυπωσιακή θέα που φτάνει μέχρι την Κεφαλονιά, από εκεί φεύγουν και καραβάκια για την πιο πολυφωτογραφημένη παραλία του νησιού, το Ναυάγιο, και τις μοναδικές Γαλάζιες Σπηλιές.
Από την ήρεμη παραλία Λίμνη Κερίου που προσφέρεται για να νοικιάσετε βαρκάκι που θα σας πάει στο Μαραθονήσι, το καταφύγιο της καρέτα-καρέτα, και στις τριγύρω γαλαζοπράσινες σπηλιές, ανεβείτε στο ορεινό Κερί με τα στενά δρομάκια και τα πέτρινα σπίτια.
Μετά το χωριό βρίσκεται ο Φάρος Κεριού, χτισμένος στην άκρη ενός απόκρημνου βράχου, έτοιμος να σας προσφέρει ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα...
Στο Βασιλικό, που είναι γεμάτος αμμουδιές, στην περιοχή του Κοιλιωμένου, είναι κρυμμένος ένας κολπίσκος με ζαφειρένια νερά, το Πόρτο Λιμνιώνας.
Γεμάτη όμορφες εικόνες είναι η πόλη της Ζακύνθου, με την κουκλίστικη πλατεία του Άγιου Μάρκου, τους πεζόδρομους με τα σοκάκια, τις βενετσιάνικες καμάρες και το γραφικό λιμάνι. Σίγουρα αξίζει να ανεβείτε μέχρι την Μπόχαλη, στην κορυφή του ακρωτηρίου της Ζακύνθου, με τα παλιά αρχοντικά, το ενετικό κάστρο και την πανοραμική θέα στο λιμάνι.
΄΄ Στα μονοπάτια των γεύσεων ΄΄
Γεύσεις και προϊόντα ΄΄ Στιγμές & Πανδαισία γεύσεων ΄΄ με άρωμα παράδοσης
Στη Ζάκυνθο τρως καλά.
Τοπικά πιάτα, όπως η σοφιγαδούρα - οι πορπέτες - τον κρασάτο κόκορα και το φρέσκο ψάρι, Μπουγαρίνια, γραντούκα και φιορουντένα, αρώματα πρωτόγνωρα και χαρακτηριστικά. Παύλος, σκιαδόπουλο, γουστολίδι γεύσεις διαφορετικές, μάντολες και παστέλια γλυκίσματα μιας άλλης εποχής και πολλά ακόμα που ευωδιάζουν μουσικά και γευστικά στο καταπράσινο νησί του Ιονίου.
Η Ζάκυνθος είναι ένας προορισμός που τα έχει όλα, καταγάλανα νερά, περιποιημένα μποστάνια, απλωμένα λιόδεντρα και τοπική κουζίνα που ξυπνά ωραίες γευστικές μνήμες. Θέλει όμως να έχεις τη διάθεση να τα ψάξεις και να παραβλέψεις το εύκολο και τουριστικό κομμάτι.
Σε αυτή την αναζήτηση το βλέμμα χάνεται ανάμεσα στα πυκνά αμπέλια που εναλλάσσονται, με τις καρποφόρες ελιές και τα σμαραγδένια νερά.
Σε κάθε στάση τα χωριά είναι σαν να είναι βγαλμένα από παλιές γκραβούρες με αρχοντικά και κήπους γεμάτους μπουγαρίνια.
Ανάμεσα στα στενά δρομάκια τους είναι κρυμμένοι μικροί και παλιοί γευστικοί θησαυροί, φούρνοι που ζυμώνουν από τον προηγούμενο αιώνα, εργαστήρια με γλυκά, οικογενειακά πατητήρια και οινοποιεία, παλιά ελαιοτριβεία και καλλιέργειες σταφίδας.
Στα εστιατόρια σερβίρονται πιάτα που μυρίζουν παράδοση συνοδευόμενα από τα αγαθά του τόπου και στα ζαχαροπλαστεία προτείνονται τοπικά γλυκά.
Μαγειρευτά γεμάτα αρώματα και νοστιμιά
Το δυνατό σημείο της Ζακυνθινής κουζίνας είναι τα σπιτικά φαγητά.
Σε όλο το νησί μπορείς να ευχαριστηθείς έντονα πιάτα με πρωταγωνιστές το κόκορα κρασάτο ή κοκκινιστό με μακαρούνες, το κουνέλι στιβάδο που είναι πλέον διάσημο σαν Ζακυνθινό στιφάδο, τη φοβερή σκορδαλιά, τα καλομαγειρεμένα μπουτρίδια που αποτελούν την τοπική παραλλαγή του μπριάμ, το χαρακτηριστικό σκορδοστούπι μελιτζάνας, την σοφιγαδούρα, δηλαδή το κοκκινιστό πρόβειο ή κατσικίσιο κρέας, και το αρωματικό σγατζέτο από τις αντεριές αρνιών ή κατσικιών τυλιγμένες με ειδικό τρόπο.
Η μοναδικότητα σε αυτά τα πιάτα που είναι κοινά και σε άλλες περιοχές είναι τα υλικά που τα συνοδεύουν στο τρόπο μαγειρέματος τους.
Για παράδειγμα στο ζακυνθινό στιβάδο όλο το μυστικό είναι στα τοπικά νεροκρέμυδα, στο κόκορα οι πινελιές στη σάλτσα από το τριμμένο λαδοτύρι και στη σοφιγαδούρα η πληθωρική γραβιέρα.
Τα γλυκίσματα που μένουν στο χρόνο.
Δεν γίνεται να φύγεις από το νησί χωρίς να δοκιμάσεις ή να πάρει μαζί σου τις μάντολες, τα παστέλια, το μαντολάτο και την φιτούρα.
Το μανταλάτο περιλαμβάνει ασπράδι αβγών, μέλι, ζάχαρη και αμύγδαλο.
Σε ένα καζάνι βράζει το ντόπιο μέλι επί μια ώρα και μόλις κάνει κλωστές προστίθεται το ασπράδι και ανακατεύεται καλά για 4 ώρες περίπου.
Μόλις περάσουν ρίχνονται τα καβουρδισμένα αμύγδαλα και το μίγμα τοποθετείται σε φύλλα αλευριού. Μόλις παγώσει τεμαχίζεται και είναι έτοιμο.
Το παστέλι γίνεται με σουσάμι, μέλι και αμύγδαλο ενώ η φιτούρα με σιμιγδάλι και νερό.
Ένα ακόμα γλυκό με Ζακυνθινή ταυτότητα είναι η φρυγανιά.
Είναι δροσερό, ελαφρύ, θυμίζει το εκμέκ
Λάδι, τυριά, κρασιά και νεροκρέμμυδα είναι τα τοπικά προϊόντα που οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχουν στις αποσκευές της επιστροφής.
Στη Ζάκυνθο υπάρχουν περίπου 19.000 στρέμματα αμπελώνων και κάθε σπίτι έχει το δικό του βαρελάκι.
Αξίζει η περιπλάνηση στους αμπελώνες και κυρίως η απόλαυση των κρασιών που παράγονται από ποικιλίες που αναπτύσσονται μόνο στα εδάφη του νησιού.
Οι πιο χαρακτηριστικές είναι οι λευκές Παύλος, Κάρντιναλ, Σκιαδόπουλο και Γουστολίδι και η ερυθρή Αυγουστιάτης.
Ο Παύλος έχει την μεγαλύτερη αποδοτικότητα και χαρακτηρίζεται από την υψηλή οξύτητα και το ζωηρό κιτρινοπράσινο χρώμα.
Ο Αυγουστιάτης είναι μια εξαιρετική ποικιλία με πλούσιο αρωματικό δυναμικό και πληθωρικό στόμα ικανό να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο από το χρόνο.
Από την ένωση του Παύλου του Σκιαδόπουλο και της Κάρντιναλ γεννιέται το διάσημο κρασί του νησιού η Verdea.
To όνομα της σημαίνει πράσινο και της ταιριάζει γιατί έχει υψηλή οξύτητα.
Το λάδι αποτελεί σημαντικό οικονομικό έσοδο για τη Ζάκυνθο.
Το σημαντικό όμως είναι ότι είναι εξαιρετικό αγνό και αρωματικό.
'Ένα από τα ατού του νησιού είναι τα τυροκομικά του προϊόντα.
Το Ντόπιο ( λαδοτύρι ) είναι η ναυαρχίδα και είναι πικάντικο και δυνατό, η φρέσκια γραβιέρα που είναι απαλή και φρουτώδη.
Η παλαιωμένη γραβιέρα είναι πιο δυνατή και πιπεράτη ενώ αποτελεί εξαιρετικό μεζέ για τη Verdea.
Η μουσική κυλάει στο αίμα των Ζακυνθινών.
Καντάδες, αρέκιες, όπερα, σερενάτες είναι συστατικά στοιχεία της ζακυνθινής ταυτότητας.
Αξιώτης Παράσχος

γαστρονομία και τουρισμός ή τουρισμός και γαστρονομία

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

Ένα από τα αυθεντικά πολιτιστικά στοιχεία ενός τόπου είναι η γαστρονομία. 
Οι ιδιαιτερότητες της γεύσης από την κουζίνα μίας περιοχής είναι πολλές φορές συνδεδεμένες με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας της, ενώ «αποκαλύπτουν» στοιχεία της πολιτιστικής και οικονομικής ιστορίας της.
Συγχρόνως η γεύση μοιάζει να είναι ένας τρόπος επικοινωνίας.
Ένας τρόπος να «μιλήσει» κάποιος στην καρδιά του άλλου.
Η ελληνική γαστρονομία έχει διαγράψει μια ιστορία περίπου 4.000 ετών, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που βασίζονται στα αγνά και μοναδικής ποιότητας προϊόντα της ελληνικής γης. Για την ακρίβεια, ο Αρχέστρατος ήταν εκείνος που το 330 π.Χ. έγραψε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής στην ιστορία.
Στην ελληνική διατροφική παράδοση το γευστικό αποτέλεσμα συνδυάζεται αρμονικά με την υψηλή διατροφική αξία.
Σε αντίθεση με την αντίληψη που έχουν οι τουρίστες που επισκέπτονται την χώρα μας, για την ελληνική κουζίνα, θα ανακαλύψουν ότι δεν είναι μόνο ο «μουσακάς», το «σουβλάκι» και η «χωριάτικη σαλάτα», αλλά ότι αποτελείται από μία μεγάλη ποικιλία πιάτων που μπορούν να ικανοποιήσουν πλήρως τις γαστρονομικές αναζητήσεις τόσο των κρεατοφάγων όσο και των χορτοφάγων.
Τα βασικά συστατικά
Η ελληνική κουζίνα έχει τέσσερα μυστικά: τα καλά φρέσκα συστατικά, τη σωστή χρήση των μυρωδικών (βοτάνων) και των μπαχαρικών, το διάσημο ελληνικό ελαιόλαδο και την απλότητά της.
Είναι απλά κάτι που μπορείς να βρεις, να γευτείς και να απολαύσεις μόνο στην Ελλάδα.
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Ο τουρισμός βοηθά τον άνθρωπο να ικανοποιήσει, μέσω του ταξιδιού, την έμφυτη τάση του για αναζήτηση νέων εμπειριών. Το ταξίδι όμως, εκτός από την αναψυχή που προσφέρει, φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς κόσμους και τις περισσότερες φορές, αμβλύνει και τις διαφορές τους.
Οι περισσότεροι ταξιδιώτες ύστερα από ένα ταξίδι νιώθουν πιο κοντά στον τόπο που επισκέφτηκαν και στους ανθρώπους του.
Η γαστρονομία, από την άλλη, το πιο απτό, καθημερινό και νόστιμο μέρος του πολιτισμού, στις μέρες μας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ίσως γιατί πέρα από τις μαγειρικές προτάσεις, τις συνταγές, τα προϊόντα και τις γεύσεις, οι άνθρωποι νιώθουν κάτι μαγικό να τους συνδέει όταν πίνουν και τρώνε μαζί. Ίσως να πηγάζει από τη μακρινή αρχέγονη εποχή του ανθρώπου, όταν οι στιγμές γύρω από τη φωτιά, την εστία αργότερα, δημιουργούσαν ισχυρούς δεσμούς. Η εστία ήταν η βάση για την καθημερινή επικοινωνία των ανθρώπων, για τα αγαθά της γης και της θάλασσας, για τις χαρές και τις λύπες που φέρνει η ζωή.
Η συντροφιά γύρω από ένα τραπέζι, στις αμέτρητες ανθρώπινες παραλλαγές του, συνεχίζει και σήμερα να φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά.
Επομένως, τουρισμός και γαστρονομία ή γαστρονομία και τουρισμός, μεταξύ πολλών άλλων, συμβάλλουν, τελικά, στο να έρθουν πιο κοντά οι άνθρωποι, και αυτό ίσως προσθέτει ένα μικρό λιθαράκι στο να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος...
Η σχέση της γαστρονομίας με τον τουρισμό, είναι αρκετά σύνθετη, καθώς το φαγητό, εμπλέκεται στην ταξιδιωτική εμπειρία με διαφόρους τρόπους.
12 / 08 / 2016     Αξιώτης Παράσχος 

Κρασί
Για να θυμηθεί Ο Πατέρας Δούκας.
Ναι, εκείνο το «δικό μας» κρασί που έφτιαχνε ο παππούς, με τα αγνά υλικά, με μούστο που αγόραζε από το καρβουνιάρικο, στο βαρελάκι του στην αυλή, χωρίς συντηρητικά...αγνό.
Κίνηση στην γειτονιά εκείνα τα χρόνια τέτοιες ημέρες...
Είχαμε βλέπεις δίπλα ακριβώς στο Σπίτι μας, το καρβουνιάρικο του μπάρμπα Νίκου ( Γρουσούζη ).
Η σούστα με το άλογο....η αποθήκη με τα βαρέλια με το κρασί...δίπλα η άλλη με τα κάρβουνα και έξω στην αυλή το μεγάλο ξύλινο ψυγείο που έβαζε τις κολώνες με τον πάγο.
Μπροστά από τα βαρέλια κανα δυό τσίγκινα στρογγυλά τραπέζια με καρέκλες για εκλεκτούς πελάτες όπως έλεγε τους κρασοπατέρες που ήταν όμως και "χημικοί" του για την ποιότητα του κρασιού.
Έβγαζε τα βαρέλια στο πεζοδρόμιο για ξύσιμο με την ξύστρα και πλύσιμο καλό για να βάλει τις νέες μουστιές.
Κάθε χρόνο αγόραζε από τον ίδιο αγρότη...
Πού να χωρέσει ο μπάρμπα Νίκος μέσα στο πλαγιασμένο βαρέλι για να το ξύσει.
Η μαρίδα της γειτονιάς θα βοηθούσε λόγω μεγέθους και φυσικά θα έπαιρνε το χαρτζιλίκι της για να το δώσει στον ψιλικατζή για καραμέλες...χαπαχούπες...σοκολάτες....γκαζάκια.
Οι κρασοπατέρες έκαναν εμφάνιση την ημέρα που ερχότανε το φορτηγό με τον μούστο για να απολαύσουν το θέαμα και να ευχηθούν για την καλή ρετσίνα αλλά και να συμβουλεύσουν τον μπάρμπα Νίκο.
Καταλάβαιναν με την πρώτη γουλιά για την κατάχρηση ζάχαρης και γύψου που θα είχε γίνει προκειμένου να ετοιμαστεί πριν την ώρα της η ρετσίνα και ανοίξουν τα γιοματάρια.
Υπήρχε ανταγωνισμός μεγάλος για το ποιός θα άνοιγε πρώτος το γιοματάρι.
Ήταν έθιμο με τον ερχομό του μούστου στην γειτονιά να μοιράζει η καρβουρνιάρισα στις γειτόνισσες μούστο για να φτιάξουν μουσταλευριά.
Φυσικά στα σπίτια των Μικρασιατών υπήρχε συνωστισμός για τους γνωστούς λόγους.
Η κουζίνα τους ήταν άπιαστη και φυσικά η μουσταλευριά δεν ήταν ίδια με τις άλλες.
Αξέχαστη η μυρουδιά στις αυλές τέτοιες ημέρες. 

12 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος

κρασί

Το κρασί γίνεται στο αμπέλι! 

Αξιώτης Παράσχος
Αξιώτης Παράσχος

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Στάφυλος ήταν γιος του Διονύσου και της Αριάδνης.Σε άλλο μύθο ο Στάφυλος ήταν βοσκός του βασιλέα της Αιτωλίας Οινέα.Καθώς έβοσκε τις κατσίκες του, παρατήρησε ότι μια από αυτές τρώγοντας συνέχεια ένα συγκεκριμένο καρπό πάχαινε περισσότερο από τις άλλες.Μάζεψε τότε αρκετούς και τους πρόσφερε στον βασιλιά του.Εκείνος παρασκεύασε ένα χυμό τον οποίο ονόμασε "οίνο", στον δε καρπό έδωσε το όνομα του βοσκού του (σταφύλι).Σύμφωνα με τον Κλέαρχο τον Σολέα, ο πρώτος που ανακάλυψε την τέχνη της οινοποιίας ήταν ο Μάρωνας, ο γιος του Ευάνθη, τον οποίο τιμούσαν στη Μαρώνεια της Θράκης.Τα πρώτα δείγματα αμπελοκαλλιέργειας στον ελλαδικό χώρο έχουν βρεθεί στην ανατολική Μακεδονία.Κοντά στις Κρηνίδες της Καβάλας βρέθηκαν σπόροι σταφυλιού που ανάγονται στα τέλη της προϊστορικής περιόδου.Η πιο σημαντική στιγμή του χρόνου για τη δουλειά των αμπελουργών και των οινοποιών είναι αναμφισβήτητα η ωρίμαση και ο τρύγος του σταφυλιού. Το τσαμπί του σταφυλιού συγκρατείται από το βλαστό του φυτού με το κοτσάνι, ενώ οι ρώγες αποτελούνται από το φλοιό, τη σάρκα και τα κουκούτσια.Κάθε ένα από αυτά τα μέρη έχει διαφορετική χημική σύσταση και η διαδικασία της ωρίμασης το επηρεάζει διαφορετικά και με διαφορετικούς ρυθμούς:Στο φλοιό περιέχονται χρωματικές και αρωματικές ουσίες, καθώς και ταννίνες.Στη σάρκα αποθηκεύεται το νερό, αλλά κυρίως τα σάκχαρα, τα οξέα, τα ανόργανα άλατα και οι βιταμίνες.Τα κουκούτσια είναι πλούσια σε μάλλον στυφές ταννίνες και κυρίως πικρά έλαια.Το κοτσάνι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ταννίνες, οι οποίες είναι συνήθως έντονα στυφές και ξερές.Τα σταφύλια όσο ωριμάζουν αποκτούν χρώμα και γλυκύτητα.Η ώρα της ωρίμασης και του τρύγου του σταφυλιού έχουν φτάσει όταν οι ρώγες αποκτήσουν το επιθυμητό χρώμα και άρωμα, καθώς και την κατάλληλη αναλογία σακχάρων και οξέων. Πρόκειται για την «τεχνολογική ωριμότητα», που αντιστοιχεί στη στιγμή κατά την οποία το σταφύλι μιας ποικιλίας δίνει γλεύκος με κατάλληλη χημική σύσταση, για τον τύπο κρασιού που πρόκειται να παραχθεί. Όλα αυτά διαπιστώνονται από τους ελέγχους που γίνονται σε αντιπροσωπευτικά δείγματα, κατά την περίοδο της ωρίμασης και του τρύγου του σταφυλιού. Όσο ο τρύγος διαρκεί, τα σταφύλια συλλέγονται προσεκτικά, με τα χέρια (όπως γίνεται σχεδόν παντού στην Ελλάδα) ή μηχανικά και μεταφέρονται στο οινοποιείο χωρίς χρονοτριβή. Πρέπει να φθάσουν όσο το δυνατό συντομότερα και ακαταπόνητα στον τόπο παραλαβής τους, αφού έτσι διασφαλίζεται η ποιότητα του κρασιού που θα παραχθεί.ΖάκυνθοςΣτο νότιο τμήμα του Ιονίου πελάγους, η ζώνη του ΠΓΕ Ζάκυνθος είναι τα όρια του ομώνυμου νησιού.Τα αμπέλια πρέπει να είναι σε υψόμετρο άνω των 20μ.Το γνωστότερο κρασί της Ζακύνθου είναι η παραδοσιακή Βερντέα Ζακύνθου, που είναι πλέον οίνος ΠΓΕ.Όμως, στη Ζάκυνθο, εκτός των λευκών ποικιλιών που συμμετέχουν στην παραγωγή της Βερντέα, καλλιεργούνται και πολλές άλλες λευκές και ερυθρές γηγενείς και εν πολλοίς, σπάνιες ποικιλίες αμπέλου, όπως η μοσχατέλλα, το μυγδάλι και κυρίως ο αυγουστιάτης, που είναι η χαρακτηριστική και πολλά υποσχόμενη ερυθρή ποικιλία του νησιού.Έτσι, με την ονομασία ΠΓΕ Ζάκυνθος, που θεσπίστηκε στα τέλη του 2010, αποκτά ταυτότητα η σημαντική -πέραν της Βερντέα- οινική παραγωγή της Ζακύνθου.

Ποικιλίες

Ασπρούδες,Βιολεντό,Γουστολίδι (αυγουστολίδι, βοστίλιδας),Κορίθι,Κουτσουμπέλι,Λαγόρθι,Μοσχατέλλα (μοσχαρδίνια),Μυγδάλι,Παύλος,Ροδίτης,Ρομπόλα,Σαββατιανό,Σκιαδόπουλο,Φιλέρι,Αυγουστιάτης,Κατσακούλιας,Μαυροδάφνη,Σκυλοπνίχτης, Καμπερνέ Σοβινιόν.

12 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

12 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

Συκώτι με κόκκινο κρασί

Υλικά:
4 μοσχαρίσια συκώτια
2 κ. σ. ελαιόλαδο
1 φλ. κόκκινο καλό κρασί
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε μικρά κομμάτια
1/2 φλ. ζεστό νερό
ρίγανη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τα φιλέτα συκωτιού και σε κατσαρόλα που έχει ζεστάνει το λάδι τα τσιγαρίζουμε μαζί με το κρεμμύδι, για περίπου 4΄ από την κάθε πλευρά.
Σβήνουμε με το κρασί.
Αλατοπιπερώνουμε.
Χαμηλώνουμε την φωτιά.
Μόλις πιει το κρασί, προσθέτουμε το νερό και την ρίγανη και ψήνουμε για άλλα 5΄.
Σερβίρουμε και γαρνίρουμε με φυλλαράκια Δυόσμου.

Κοτόπουλο με λευκό κρασί & σκόρδο
Υλικά:
4 φιλέτα κοτόπουλο
2 κρεμμύδια ξερά
3 ντομάτες ψιλοκομμένες
12 σκελίδες σκόρδο
2 ποτήρια λευκό κρασί
1/2 κ.γ ρίγανη
50 gr. ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα στο λάδι.
Προσθέτουμε τα κομμάτια κοτόπουλο και τα ροδίζουμε.
Σβήνουμε με το λευκό κρασί και αμέσως ρίχνουμε τις ντομάτας.
Προσθέτουμε το αλάτι και το πιπέρι και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να είναι έτοιμο το κοτόπουλο, περίπου 20΄.
Σερβίρεται με σπανάκι - με πουρέ και λευκό κρασί.

Ο μούστος, 
ο χυμός των σταφυλιών που προκύπτει από τη σύνθλιψή τους και χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων άλλων προϊόντων, περιέχει πλήθος θρεπτικών συστατικών που είναι ωφέλιμα για την υγεία μας.
Παίρνει το χρώμα του από τις χρωστικές ουσίες του φλοιού των σταφυλιών και μπορεί να είναι λευκωπός έως ερυθρός, με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα.
Από το μούστο προκύπτει το κρασί, καθώς και άλλα παραδοσιακά προϊόντα όπως το πετιμέζι, η μουσταλευριά και το μουστοκούλουρο.

Μουσταλευριά
Υλικά:
6 ποτήρια μούστο
1 ποτήρι αλεύρι
100 gr. αμύγδαλα
2 κ. σούπας αμύγδαλα φιλέ
2 κ. γλυκού κανέλα
Παρασκευή:
Βάζουμε σε καυτό νερό τα αμύγδαλα και τα αφήνουμε για 5 λεπτά.
Καθαρίζουμε με τα χέρια το εξωτερικό περίβλημα και χτυπάμε τα αμύγδαλα στο μπλέντερ ελαφρώς, για να μειωθεί ο όγκος τους.
Βάζουμε το μούστο και το αλεύρι στη κατσαρόλα.
Ομογενοποιούμε με ένα σύρμα χειρός.
Συνεχίζουμε την ομογενοποίηση με ένα μπλέντερ χειρός.
Βράζουμε το μίγμα σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε μία κουταλιά κανέλα και ανακατεύουμε διαρκώς με το σύρμα χειρός.
Μόλις αρχίσει να κοχλάζει, η μουσταλευριά θα έχει γίνει πηχτή όπως στη φωτογραφία, τότε είναι έτοιμη.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τα αμύγδαλα (όχι τα φιλέ), ανακατεύουμε και αμέσως τοποθετούμε σε ατομικά μπολ, διαφορετικά θα κάνει κρούστα.
Προσθέτουμε κανέλα, τα αμύγδαλα φιλέ και είναι έτοιμο. Διατηρούμε στο ψυγείο.

Μουστοκούλουρα
Υλικά:
½ κούπα ελαιόλαδο
¼ κούπας χυμό πορτοκαλιού
¾ κούπας πετιμέζι
¼ κούπας ζάχαρη
½ κ. γ. σόδα
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
1 κ. γ. κανέλλα
¼ κ. γ. γαρίφαλο
½ κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
Παρασκευή:
Μέσα σε ένα μπολ βάζουμε το λάδι, το πορτοκάλι και το πετιμέζι.
Προσθέτουμε τη ζάχαρη και τα κανελλογαρίφαλα και ανακατεύουμε για 3΄ με σύρμα.
Προσθέτουμε λίγο από το αλεύρι, στο οποίο έχουμε ανακατέψει τη σόδα και το μπέικιν πάουντερ.
Συνεχίζουμε, ρίχνοντας το υπόλοιπο αλεύρι και ζυμώνουμε με το χέρι, μέχρι να έχουμε μια ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180ο. Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί σε ταψί.
Πλάθουμε κουλουράκια στο μέγεθος που θέλουμε και ψήνουμε για 15΄ στους 160ο.

Αύγουστος

Ο όγδοος μήνας του ισχύοντος Γρηγοριανού έτους, με διάρκεια 31 ημέρες.
Κατά τους αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους ονομαζόταν Sextilis, δηλαδή έκτος, επειδή κατείχε την έκτη θέση στο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο. Την ονομασία αυτή διατήρησε και αργότερα, όταν προστέθηκαν δύο ακόμη μήνες, ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, και ο Σεξτίλις κατείχε την όγδοη θέση στο δωδεκάμηνο, πλέον, ρωμαϊκό ημερολόγιο.
Το 8 π.Χ. ο Sextilis μετονομάστηκε σε Αουγκούστους (=σεβαστός), από την τιμητική προσφώνηση στον αυτοκράτορα Οκταβιανό Αύγουστο, στον οποίο αφιερώθηκε, επειδή τον μήνα αυτό ο Οκταβιανός ανήλθε για πρώτη φορά στα υψηλά αξιώματα και σημείωσε μεγάλες επιτυχίες σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο (τερματισμός Εμφυλίου Πολέμου, κατάληψη της Αιγύπτου κ.ά.).
Το 4 π.Χ. ο Οκταβιανός προσέθεσε αυθαίρετα μία επιπλέον ημέρα στον Αύγουστο, που ως τότε είχε τριάντα ημέρες, την οποία απέσπασε από τον Φεβρουάριο, ώστε να μην υστερεί σε διάρκεια από τον Ιούλιο, που ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα.
Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Αύγουστος αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Εκατομβαιώνα και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μεταγειτνιώνα.
Η Αθήνα ήταν στο πόδι για τον εορτασμό των Παναθηναίων, τη μεγαλύτερη γιορτή της πόλης προς τιμήν της θεάς Αθηνάς. Τον ίδιο μήνα η θεά της Σοφίας είχε την τιμητική της και στην εορτή των Συνοικίων.
Στην χριστιανική εποχή, ολόκληρος ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία, με τις Παρακλήσεις, τη Νηστεία, την Κοίμησή της (15 Αυγούστου), τα Μεθεόρτια, τα Εννιάμερα και την κατάθεση της Αγίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου, οπότε τελειώνει το εκκλησιαστικό έτος.
Άλλες ξεχωριστές θρησκευτικές γιορτές του μήνα είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος(6 Αυγούστου), στις 24 Αυγούστου του Αγίου Διονυσίου, μνήμη της Μετακομιδής του Ιερού Σκηνώματος από τα νησιά Στροφάδες στη Ζάκυνθο, που συνέβη το 1717 και του Αγίου Φανουρίου (27 Αυγούστου) με τις φανουρόπιτες των πιστών για την εύρεση χαμένων αντικειμένων και η μνήμη της αποτομής της τιμίας κεφαλής Ιωάννου του Προδρόμου (29 Αυγούστου), που συνοδεύεται από ημερήσια νηστεία.
Με τον Δεκαπενταύγουστο συνδέεται και ο τορπιλισμός του καταδρομικού Έλλη στο λιμάνι της Τήνου (15 Αυγούστου 1940) από το ιταλικό υποβρύχιο Ντελφίνο, που αποτέλεσε το προανάκρουσμα της επίθεσης της φασιστικής Ιταλίας κατά της χώρας μας στις 28 Οκτωβρίου 1940.
Φρούτα και λαχανικά του μήνα
«Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να'σουν δυο φορές τον χρόνο».
Πόσα μπορούμε να πούμε για τον μήνα των διακοπών! Οι καλύτερες παιδικές μας (αλλά και ενήλικες) αναμνήσεις είναι στημένες γύρω από τα μελτέμια του Αυγούστου, τα ανελέητα μεσημέρια κάτω από τη μουριά στον κήπο, τη δροσιά που ερχόταν το απομεσήμερο και το δειλινό.
Ένα πλατύ χαμόγελο, μια φέτα καρπούζι στα λιλιπούτεια χεράκια και ένα μικρό πιάτο για τα κουκούτσια, η μαμά να έχει σκαρφαλώσει στις μάντρες του χωριού να μαζέψει φραγκόσυκα, ένα λουλουδάτο μπολ της γιαγιάς γεμάτο μέχρι επάνω με φρέσκα σύκα - τόσο φρέσκα, που η σταγόνα από το γάλα τους δεν είχε προλάβει να στεγνώσει.
Η πιο ισχυρή εικόνα; Τα γεμάτα άμμο πόδια και ο ήχος των βημάτων στους χωματόδρομους, βήματα μεθυσμένα από τη θάλασσα και τον ήλιο του μεσημεριού. Κάθε όμως βήμα μας έφερνε όλο και πιο κοντά στο φαγητό! Το φαγητό μετά το μπάνιο, από τις μεγαλύτερες απολαύσεις του ελληνικού καλοκαιριού!
Καλώς όρισες Αύγουστε, σε υποδεχόμαστε στις παραλίες και στις σκιές, και γεμίζουμε το καλάθι μας με τα φρούτα και λαχανικά που μας φέρνεις!

05 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

05 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

Σαλάτα με κοτόπουλο και λαδολέμονο σταφυλιού
Υλικά:
Για τη σαλάτα
2 φιλέτα από στήθος κοτόπουλου, κομμένα σε λωρίδες των 2 εκ.
1 μικρό μαρούλι
1 σικορέ (αντίβ )
1 ματσάκι ρόκα
1/2 ξερό κρεμμύδι
1 μικρή μαραθόριζα
1/2 ματσάκι δυόσμος τα φύλλα
Λίγα καρύδια
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Για το λαδολέμονο
1/2 φλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
2½ φλιτζ. τσαγιού ρώγες λευκού σταφυλιού χωρίς κουκούτσια
3 κουταλιές χυμός λεμονιού
3 κουταλιές χυμός πορτοκαλιού
φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Για τη μαρινάδα
3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
1/2 φλιτζ. τσαγιού χυμός πορτοκαλιού
αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή:
Μαρινάδα: Βάζουμε τις λωρίδες του κοτόπουλου σε ένα ταψάκι, τις αλατοπιπερώνουμε και ραντίζουμε με το λάδι και το χυμό πορτοκαλιού. Τις ανακατεύουμε καλά, τις τακτοποιούμε στο ταψάκι σε μονή στρώση, σκεπάζουμε με διάφανη μεμβράνη και τις αφήνουμε να μαριναριστούν για όση ώρα ετοιμάζουμε τη σαλάτα.
Λαδολέμονο + ψήσιμο: Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε 1 κουταλιά από το λάδι σε δυνατή φωτιά και προσθέτουμε το σταφύλι. Σοτάρουμε για 10 δευτερόλεπτα, ανακινώντας το τηγάνι, και αποσύρουμε αμέσως. Μεταφέρουμε τις ρώγες σε ένα μπολ και τις αφήνουμε να κρυώσουν. Δουλεύουμε στο μούλτι όλα τα υπόλοιπα υλικά του λαδολέμονου και ρίχνουμε το μείγμα στο μπολ με τις ρώγες. Ανακατεύουμε και αφήνουμε στην άκρη. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180° C. Ψήνουμε το κοτόπουλο, όπως είναι με τη μαρινάδα του, για 15 λεπτά ή μέχρι να γίνει.
Σαλάτα: Χοντροκόβουμε σε ένα μπολ με το χέρι το μαρούλι, το σικορέ και τη ρόκα και τα ρίχνουμε σε μια σαλατιέρα. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και τη μαραθόριζα κομμένα σε λεπτές φέτες, το δυόσμο, το μισό λαδολέμονο (μαζί με μερικές ρώγες) και αλατοπίπερο και ανακατεύουμε. Μεταφέρουμε τη σαλάτα σε μια μεγάλη πιατέλα, προσθέτουμε τις λωρίδες του κοτόπουλου και περιχύνουμε με το υπόλοιπο λαδολέμονο.

Κοτόπουλο με σταφύλια
Υλικά:
1 ολόκληρο Κοτόπουλο ή 4 μπουτάκια
1 ½ κούπες σταφύλι κόκκινο χωρίς κουκούτσι
Φρέσκο μαϊντανό
Λίγο κόλιανδρο & ρίγανη
120 gr. Ντόπιο ( λαδοτύρι )
6 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
4 σφηνάκια ξύδι βαλσαμικό
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σε ένα τηγάνι που καίει ρίχνουμε το ελαιόλαδο και όταν κάψει προσθέτουμε το κοτόπουλο, τσιγαρίζουμε μέχρι να πάρει ένα χρυσοκόκκινο χρώμα από όλες τις πλευρές.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα ανακατεύοντας συνέχεια μέχρι να μαλακώσουν.
Σβήνουμε με το βαλσαμικό ξύδι και βράζουμε μέχρι να αρχίζουν να σιροπιάζουν τα υγρά μας.
Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε τα σταφύλια, συνεχίζουμε να μαγειρεύουμε μέχρι να «μελώσουν» τα σταφύλια μας.
Λίγο πριν αφαιρέσουμε το φαγητό από την φωτιά προσθέτουμε το τυρί.
Σερβίρουμε το φαγητό μας ζεστό με φρέσκο μαϊντανό.

Γλυκό Κουταλιού Σταφύλι
Υλικά:
1 kg. ρώγες σταφυλιού σουλτανίνα
800 gr. ζάχαρη
150 ml. νερό
1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού
1 κάψουλα βανιλλίνης
Παρασκευή:
Διαλέγουμε σφιχτές και καθαρές ρώγες σταφυλιού.
Τις πλένουμε πολύ καλά και τις αφήνουμε να στραγγίσουν.
Σε μια κατσαρόλα κάνουμε εναλλάξ στρώσεις τις ρώγες με την ζάχαρη.
Τοποθετούμε την κατσαρόλα στο ψυγείο για τουλάχιστον 6-8 ώρες, έτσι τα σταφύλια θα «βγάλουν» όλα τους τα υγρά και θα υγροποιηθεί η ζάχαρη.
Βάζουμε σε χαμηλή φωτιά το γλυκό και προσθέτουμε το νερό.
Βράζουμε το γλυκό, χωρίς να το ανακατεύουμε και ξαφρίζουμε όταν χρειαστεί.
Σιγοβράζουμε το γλυκό για τουλάχιστον 35-40 λεπτά μέχρι να δέσει το σιρόπι.
Κατεβάζουμε από την φωτιά.
Προσθέτουμε την βανίλια και τον χυμό λεμονιού, ανακατεύοντας ελαφρά.
Βρέχουμε μία λινή πετσέτα και την στύβουμε πολύ καλά, δεν πρέπει να έχει σταγόνα νερό.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και την κουνάμε.
Αυτήν την διαδικασία την εφαρμόζουμε 4-5 φορές.
Αυτό το κάνουμε για να μείνει το σταφύλι στρογγυλό και να μη ζαχαρώσει.
Μοιράζουμε το γλυκό σε αποστειρωμένα βάζα.
Αφήνουμε να κρυώσει και το αποθηκεύουμε, σε δροσερό μέρος.

Η Ιστορία της Γαλοπούλας

Φαίνεται πως η γαλοπούλα ήταν το πρώτο πτηνό που εξημερώθηκε στη Μεσοαμερική μεταξύ 300 και 100 π.Χ. από τους Μάγια της προκλασικής περιόδου.
Στο Μεξικό, όπου μέχρι σήμερα διατηρεί περίοπτη θέση στην τοπική γαστρονομία, ακούει στο όνομα guajolote.
Οι Ευρωπαίοι κάνουν την πρώτη γνωριμία τους με το εν λόγω πτηνό όταν οι Ισπανοί κονκισταδόρες (κατακτητές) επιστρέφουν στην Ευρώπη φέρνοντας μαζί τους τις ινδικές κότες ή ινδικά κοκόρια όπως τα έλεγαν.
Η γαλοπούλα (Gallopavo Meleagris) έχει καθιερωθεί ως χριστουγεννιάτικο φαγητό ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα.
Μέχρι τότε, η κότα, η χήνα, η πάπια ακόμα και ο κύκνος αποτελούσαν αγαπημένες γαστριμαργικές επιλογές των Ισπανών, των Άγγλων και των Γάλλων για την ημέρα των Χριστουγέννων.
Ωστόσο, το μέγεθος της γαλοπούλας την έκανε αμέσως ελκυστική και ιδανική για οικογενειακά γεύματα.
Προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική και οι πρώτοι Ευρωπαίοι που την αντίκρισαν ήταν οι Ισπανοί κατακτητές το 1500, οι οποίοι την ονόμασαν πουλί των Ινδιών -Ινδιάνο, αφού πίστευαν ότι η Αμερική όπου έφτασαν ήταν οι Ινδίες!
Το πρόβλημα της ...ιθαγένειας
Κατά ένα περίεργο λόγο, διάφοροι λαοί της δίνουν συνήθως ονόματα που αφορούν άλλους λαούς!
Για τους Έλληνες είναι «γάλος» ή «γαλοπούλα», αλλά και «ινδιάνος».
Γάλος, όχι από το «Γαλλία» αλλά από το «gallo-pavo», που σημαίνει πετεινός - παγώνι
Για τους Γάλλους είναι «dinde», από το «poule d'Inde», δηλαδή πουλάδα Ινδίας.
Για τους Αγγλο-Αμερικάνους είναι «turkey», από Τουρκία
Για τους Τούρκους δεν είναι βέβαια ...Τούρκος αλλά «hindi», από Ινδία
Για τους Πορτογάλους είναι «peru», από Περού
Για τους Άραβες είναι «ντικ ρούμι», που σημαίνει πετεινός ρωμιός!
Για τους Βούλγαρους είναι «μισίρκα» από την τουρκική λέξη Μισίρι, δηλαδή Αίγυπτος
Για τους Ολλανδούς : «καλκόεν», από Καλκούτα (Ινδία)
Για τους Πολωνούς : «ιντίκ», από Ινδία
Στην Κύπρο λέγεται γαλούϊν, από το γαλούδι, υποκοριστικό του γάλος
Ιστορίες παρεξηγήσεων...
Αναφέρεται επίσης και η αναστάτωση στο Ελληνικό Προξενείο της Ν. Υόρκης την ημέρα των Ευχαριστιών, όταν πρωί - πρωί τηλεφώνησε ένας υπάλληλος (με ...ελλειπή γνώση αγγλικών προφανώς) και ξύπνησε τον Πρόξενο λέγοντάς του, ότι οι New York Times γράφουν, πως σφάχτηκαν ...65.000 turkeys!
Στις Σέρρες των τελευταίων χρόνων της οθωμανικής κατοχής ο πρόξενος της Ελλάδας Αντώνης Σαχτούρης, ένα απόγευμα προτού φύγει από το προξενείο παράγγειλε «να σφάξουν το γάλο», έχοντας κατά νου να κάνει το τραπέζι σε φίλους με μια γαλοπούλα που του είχαν στείλει δώρο.
Όμως οι Σερραίοι τότε την γαλοπούλα την ονόμαζαν μισίρκα, όπως και οι Βούλγαροι.
Άρα δεν κατάλαβαν τι τους ζήτησε ο πρόξενος. Κατάλαβαν κάτι άλλο.
Όταν επέστρεψε από τη δουλειά του, του είπαν ότι δε μπόρεσαν να κάνουν τίποτε με το γάλο.
Θύμωσε ο Σαχτούρης. Μα μια τέτοια εύκολη δουλειά δεν μπορούσαν να κάνουν; «Είχε πολύ κόσμο στο Σαράι», του απάντησαν. «Τι δουλειά είχε ό γάλος στο Σαράι», αναρωτήθηκε ευλόγως ο Σαχτούρης. «Ηταν ντουναμάς», δηλαδή η μεγάλη γιορτή του Σουλτάνου και υπήρχε πολύς κόσμος.
Τότε λύθηκε ή παρεξήγηση. Οι Σερραίοι, που δεν ήξεραν τη λέξη «γάλος», αφού τον αποκαλούσαν «μισίρκα», νόμισαν πως ο πρόξενος τους είχε παραγγείλει να ...σφάξουν ένα Γάλλο αξιωματικό του οθωμανικού στρατού,
ο οποίος είχε μπει στο μάτι των Ελλήνων από άλλες φορές, επειδή ήταν φανατικός βουλγαρόφιλος και μισέλληνας!
Ευτυχώς λόγω της εορτής, γλύτωσε ο Γάλλος και αποφεύχθηκε διπλωματικό επεισόδιο...

01 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

01 / 08 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

Γαλοπούλα στη Γάστρα 
Υλικά:
1 μπούτι γαλοπούλας (χωρίς πέτσα)
4 πατάτες κομμένες σε μέτρια προς μικρά κομμάτια
4 κρεμμύδια
4 σκελίδες σκόρδου περασμένες από την πρέσα
2 κολοκυθάκια μικρά
2 μελιτζάνες
2 πιπεριές Φλωρίνης
50 gr. ελαιόλαδο
50 gr. Μουστάρδα
χυμό και ξύσμα από 2 λεμόνια
ρίγανη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τις μελιτζάνες. Τις κόβουμε σε φέτες, τις αλατίζουμε και αφήνουμε στο σουρωτήρι να ξεπικρίσουν.
Καθαρίζουμε τις πατάτες τις πλένουμε τις κόβουμε και τις τοποθετούμε στη γάστρα.
Καθαρίζουμε τα κολοκυθάκια και τα κρεμμύδια τα κόβουμε και τα προσθέτουμε και αυτά στην γάστρα.
Πλένουμε πολύ καλά τη γαλοπούλα και την τοποθετούμε σε ένα πιάτο με μπόλικο ξύδι μέχρι να ετοιμάσουμε τα λαχανικά
Χτυπάμε σε ένα μιξεράκι τη μουστάρδα, το ελαιόλαδο, το χυμό από τα λεμόνια, το σκόρδο, αλάτι, πιπέρι, και ρίγανη.
Περιχύνουμε τα λαχανικά μας και ανακατεύουμε πολύ καλά να πάει παντού.
Τοποθετούμε πάνω από τα λαχανικά μας την Γαλοπούλα.
Προσθέτουμε λίγο νερό και αλατοπιπερώνουμε την γαλοπούλα.
Ψήνουμε στους 220ο για 30 λεπτά και στη συνέχεια ανοίγουμε το καπάκι και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα περίπου 20΄.

Γαλοπούλα στο Τηγάνι με Ρετσίνα
Υλικά:
2 φιλέτα γαλοπούλα χωρίς πέτσα κομμένα σε κομμάτια
1 κρεμμύδι κομμένο σε φέτες
350 gr. κρεμμυδάκια μικρά στιφάδου
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένη
1 κίτρινη πιπεριά κομμένη σε λωρίδες
50 gr. ελαιόλαδο
100 gr. ρετσίνα
χυμό από 2 λεμόνια
θυμάρι φρέσκο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε και αλατοπιπερώνουμε την Γαλοπούλα απ' όλες τις μεριές
Σε ενα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε πάρα πολύ καλά το ελαιόλαδο
και τηγανίζουμε το κρέας για 4-5 λεπτά μέχρι να ροδίσει από όλες τις μεριές.
Όταν γίνει το κρέας χαμηλώνουμε τη φωτιά και ρίχνουμε στο τηγάνι το κρεμμύδι τα κρεμμυδάκια το σκόρδο και την πιπεριά και ανακατεύουμε μέχρι να μαλακώσουν ελαφρά τα λαχανικά.
Ρίχνουμε μέσα στο τηγάνι τη ρετσίνα ανακατεύουμε και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράζει για 3΄ μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ.
Ρίχνουμε το λεμόνι και το θυμάρι ανακατεύουμε και συνεχίζουμε το μαγείρεμα για 6΄ ακόμα.
Σερβίρουμε το φαγητό ζεστό συνοδεία με πατάτες τηγανητές και μια σαλάτα εποχής

Γαλοπούλα με λαχανικά
Υλικά:
½ γαλοπούλα ή 2 μπούτια
2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1 πιπεριά πράσινη ψιλοκομμένη
1 καρότο ψιλοκομμένο
4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 κουτ. σούπας ντοματοπελτέ
1 κρασοπότηρο κρασί άσπρο
1 πρέζα γαρύφαλλο τριμμένο
1 πρέζα μοσχοκάρυδο
1 πρέζα κανέλλα
½ φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
¼ κουτ. γλυκού ζάχαρη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
500 gr. μακαρόνια Ν°3
2 κουτ. σούπας Ελαιόλαδο
λαδογραβιέρα τριμμένη
Παρασκευή:
Πλένουμε καλά τη γαλοπούλα
Σε μια κατσαρόλα, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, βάζουμε το λάδι και μόλις ζεσταθεί, τσιγαρίζουμε απ' τη μια μεριά τη γαλοπούλα.
Έπειτα τη γυρίζουμε από την άλλη, ρίχνουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα, μέχρι να γυαλίσει το κρεμμύδι και να ροδίσει η γαλοπούλα.
Ακολούθως σβήνουμε με το κρασί, κι όταν εξατμιστεί, προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και ρίχνουμε τόσο ζεστό νερό, όσο να σκεπάζει καλά τη γαλοπούλα.
Μόλις αρχίσει ο βρασμός, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό και μαγειρεύουμε για 1½ ώρα περίπου, (ανάλογα με το μέγεθος του πουλερικού), μέχρι να βράσει η γαλοπούλα και να δέσει η σάλτσα της.
Κατά τη διάρκεια του βρασίματος ελέγχουμε, κι αν χρειαστεί νερό, προσθέσουμε.
Για τα μακαρόνια:
Σε αλατισμένο νερό που βράζει, ρίχνουμε τα μακαρόνια και τα βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας.
Όταν είναι έτοιμα τα σουρώνουμε.
Στην κατσαρόλα που τα βράσαμε, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο, ρίχνουμε μέσα τα στραγγισμένα μακαρόνια και τ᾿ ανακατεύουμε καλά.
Τα σερβίρουμε ζεστά σε μια πιατέλα ή πυρέξ, ρίχνουμε λίγο τυρί και τοποθετούμε από πάνω τα κομμάτια της γαλοπούλας.
Περιχύνουμε με μπόλικη σάλτσα και τριμμένη λαδογραβιέρα.

Η Ιστορία του Βακαλάου ή Μπακαλιάρου

« Βίκινγκς.....................

Ο μπακαλιάρος ή βακαλάος πιο εξευγενισμένα, πρωτοεμφανίστηκε γύρω στο 800 μ.χ., όταν οι Βίκινγκς τον ανακάλυψαν στα νερά της νησιωτικής συστάδας Λόφοτεν.
Το εμπόριο του βακαλάου άνθισε, όμως, την εποχή τον Μεσαίωνα από τους Βάσκους ψαράδες, οι οποίοι τον έφεραν στη λεκάνη της Μεσογείου.
Αυτοί ευθύνονται και για το πάστωμά του, μέθοδο που βρήκαν για να τον διατηρούν στα μακρινά τους ταξίδια.
Λέγεται μάλιστα ότι ψάχνοντας για ψαρότοπους μπακαλιάρου, οι Βάσκοι έπεσαν τυχαία πάνω στις ακτές του Καναδά, πριν ανακαλύψει ο Κολόμβος την Αμερική.
Επίσημα πάντως στο τραπέζι των Ευρωπαίων μπήκε τον 15ο αιώνα, όπου έγινε δημοφιλές πιάτο τόσο λόγω της νοστιμιάς του, όσο και λόγω της οικονομικής τιμής του.
Στην Ελλάδα λένε ότι τον έφεραν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλασσαν με σταφίδες.
Μπορεί να είθισται να τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου, αλλά γνωρίζουμε το γιατί;
Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής μόνο δύο φορές επιτρέπεται το ψάρι.
Η μία είναι η Κυριακή των Βαϊων και η άλλη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου.
Πώς όμως φτάσαμε να τρώμε μπακαλιάρο του Ευαγγελισμού;
Οι λόγοι που καθιέρωσαν τον μπακαλιάρο στο τραπέζι της 25ης Μαρτίου ήταν καθαρά οικονομικοί και πρακτικοί.
Έπειδή η ενδοχώρα δεν μπορούσε να προμηθεύεται φρέσκα ψάρια με την ευκολία που μπορούσαν τα νησιά και οι παράκτιες περιοχές, ο παστός μπακαλιάρος, που μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, ήταν η καλύτερη λύση.
Επιπλέον, η φθηνή τιμή του τον έκαναν ιδιαίτερα προσιτό στα κατώτερα στρώματα, γεγονός που ανέβασε στα ύψη τη δημοφιλία του.
Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος ήταν η πιο εύκολη και οικονομική λύση για τους πολυάριθμους πιστούς, που τον έβρισκαν ακόμα και στα πιο μικρά μπακάλικα.
Με τον καιρό, η συνήθεια αυτή έγινε έθιμο που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Η επιτυχία του μαγειρέματος είναι στο σωστό ξαλμύρισμα.
Το ξαλμύρισμα πρέπει να γίνεται στο ψυγείο με κρύο νερό, και σε αναλογία 1 κιλό βακαλάος προς 3-4 κιλά αλατισμένο νερό, σαν να ξεπαγώνει στο φυσικό του περιβάλλον.
Αλλάζουμε το νερό 3-4 φορές την ημέρα.Το μαγείρεμα πρέπει να είναι ολιγόλεπτο, διαφορετικά θα στεγνώνει το κρέας και χάνεται η νοστιμιά του. Μικρά κομμάτια στον φούρνο θέλουν 12-14 λεπτά, μεγάλα κομμάτια στον φούρνο περίπου 20 λεπτά και τηγανητός πρέπει να έχει κάψει το λάδι και ο χρόνος τηγανίσματος να μην υπερβεί τα 10 λεπτά.Ο ξαλμυρισμένος μπακαλιάρος, αφού μαριναριστεί για ένα βράδυ, τρώγεται και ωμός.
Αγοράζουμε φύλλα μπακαλιάρου με λευκό κρέας, παχιά σάρκα και καλοσχηματισμένη, με ελαφριά λάμψη από το αλάτι.

22 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

22 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

Μπακαλιάρος σκορδαλιά
Υλικά:
Για τον μπακαλιάρο
1 kg. μπακαλιάρο παστό, ξαλμυρισμένο
1 ποτήρι μπίρα
1αυγό κι 1 ασπράδι
1 ποτήρι (περίπου) αλεύρι, κοσκινισμένο
λίγο αλάτι (προσοχή, γιατί ο μπακαλιάρος είναι αλμυρός)
πιπέρι
αρκετό ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Για τη σκορδαλιά
6 πατάτες
6 σκελίδες σκόρδο
Χυμός 1/2 λεμονιού
3 κουταλιές της σούπας ξύδι
1 ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξαλμύρισμα μπακαλιάρου:
Αγοράστε χοντρά φιλέτα μπακαλιάρου (τα χοντρά φιλέτα, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ξαλμυρίζουν πιο εύκολα εφόσον συνήθως είναι πιο αφράτα).
Αφαιρέστε από την προηγούμενη μέρα την πέτσα και κόψτε το ψάρι σε τετράγωνα κομμάτια.
Βάλτε τον μπακαλιάρο σε ένα μπολ με αρκετό νερό, το οποίο θα αλλάζετε κάθε 3-4 ώρες περίπου.
Ο μπακαλιάρος χρειάζεται από 12-24 ώρες ξαλμύρισμα.
Όσο πιο συχνά αλλάζετε το νερό τόσο πιο γρήγορα θα ξαλμυριστεί.
Αφού ξαλμυριστεί (δοκιμάστε ένα πολύ μικρό κομματάκι για να βεβαιωθείτε), αφήστε τα κομμάτια σε χαρτί κουζίνας ώστε να στραγγίσουν πολύ καλά από τα νερά πριν τηγανίσετε.
Κοιτάξτε καλά κι αφαιρέστε τυχόν κόκαλα που μπορεί να έχουν μείνει πάνω στα φιλέτα σας.
Για το κουρκούτι:
Χτυπήστε τα ασπράδια των αυγών σε μαρέγκα.
Χτυπήστε τον κρόκο του αυγού μαζί με τη μπύρα (αν δεν έχετε μπύρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κι ανθρακούχο νερό).
Ανακατέψτε το μίγμα της μπύρας σιγά σιγά με το αλεύρι (το οποίο ρίχνετε λίγο λίγο μέχρι να έχετε ένα μέτριο χυλό, ούτε σφιχτό ούτε αραιό).
Ρίχνετε λίγο αλάτι και αρκετό πιπεράκι και προσθέτετε τέλος την μαρέγκα, την οποία ανακατεύετε απαλά μέχρι να ενσωματωθεί με το μίγμα σας.
Αφήνετε το χυλό στο ψυγείο για τουλάχιστον 30 λεπτά πριν το χρησιμοποιήσετε.
Πριν τον χρησιμοποιήσετε ανακατεύετε και πάλι και βουτάτε μέσα ένα-ένα τα κομμάτια του μπακαλιάρου.
Αφήνετε να στραγγίσει το πολύ κουρκούτι και τα ρίχνετε μέσα σε βαθύ τηγάνι (ή κατσαρόλα) που έχετε ζεστάνει πολύ το ελαιόλαδο.
Αφήνετε για λίγα λεπτά μέχρι να ροδίσουν γύρω-γύρω.
Τα βγάζετε και τα αφήνετε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας ώστε να φύγει το πολύ λάδι.
Για τη σκορδαλιά:
Καθαρίστε τις πατάτες και βράστε τις σε λίγο νερό.
Καθαρίστε τις σκελίδες (αν θέλετε να έχει λιγότερη ένταση η σκορδαλιά αφαιρέστε τις φύτρες) και βάλτε τις σε ένα πολυμίξερ μαζί με τις πατάτες ώστε να πολτοποιηθούν.
Στη συνέχεια ρίχνετε αλάτι, το χυμό λεμονιού και το ξύδι.
Το ελαιόλαδο το ρίχνετε λίγο λίγο και συνεχόμενα καθώς χτυπάτε το μείγμα. Μόλις η σκορδαλιά αποκτήσει μια ομοιόμορφη υφή είναι έτοιμη.

Mπακαλιάρος πλακί στο φούρνο
Υλικά:
1 φύλλο μπακαλιάρο περίπου 1 kg. παστό, ξαλμυρισμένο
5 μέτριες πατάτες
3 μεγάλα ξερά κρεμμύδια
2 πολύχρωμες πιπεριές
10 ελιές
1 κούπα ελαιόλαδο
6 ντομάτες τριμμένες
1 κουταλιά πελτέ
4 σκελίδες σκόρδο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Αν ο μπακαλιάρος μας θέλει ξαρμύρισμα τον ξαρμυρίζουμε όπως περιγράφεται πιο πάνω.
Καθαρίζουμε από τα λέπια τα κομμάτια του, αλλά δεν χρειάζεται να βγάλουμε την πέτσα (αν δεν μας αρέσει την αφαιρούμε στο πιάτο ή στο σερβίρισμα).
Κόβουμε σε φέτες τα κρεμμύδια και τα βάζουμε μαζί με το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα να μαραθούν ελαφρά .
Προσθέτουμε τα σκόρδα και λίγο νεράκι για να μη τσιγαριστούν και βαρύνουν το φαγητό μας.
Αφού βράσουν 10΄ προσθέτουμε τις ντομάτες και μετά από λίγο το μαϊντανό.
Αλατίζουμε ελάχιστα (γιατί πάντα ο μπακαλιάρος κρατά αλάτι) και προσθέτουμε το πιπέρι.
Αφήνουμε να βράσουν άλλα 10-15 λεπτά. Ωστόσο, καθαρίζουμε τις πατάτες, τις πλένουμε και τις κόβουμε σε στρογγυλές φέτες πάχους 1-1,5 cm .
Τις αλατίζουμε ελάχιστα και τις στρώνουμε σε ταψάκι (σε μια στρώση κατά προτίμηση) .
Απλώνουμε πάνω τους το μπακαλιάρο και περιχύνουμε με τη σάλτσα.
Προσθέτουμε αρκετό νεράκι, να είναι στο ίδιο ύψος σχεδόν με τις πατάτες ώστε να έχουν αρκετά υγρά οι πατάτες μας για να βράσουν. Βάζουμε το φαγητό μας στο φούρνο, στους 200ο , στην πρώτη θέση της σχάρας από την κάτω μεριά του φούρνου. Αφήνουμε να ψήνεται μέχρι να μαλακώσουν οι πατάτες και να μελώσει η σάλτσα.
Αν χρειαστεί κι άλλο νεράκι προσθέτουμε λίγο ακόμη.
Σε περίπου 90΄ ανάλογα με το φούρνο είναι έτοιμο.

Μπακαλιάρος με χόρτα
Υλικά:
1 φύλλο μπακαλιάρο περίπου 1 kg. παστό, ξαλμυρισμένο
750γρ. χόρτα, σέσκουλα, καυκαλήθρες, μυρώνια, λάπαθα κ.α.
8 κρεμμυδάκια φρέσκα, σε ροδέλες
2 πράσα, σε ροδέλες
½ φλιτζάνι σταφίδες
4 Ντομάτες ψιλοκομμένες
1 κουτ. σούπας ντοματοπελτέ
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 κουτ. σούπας πάπρικα
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξεπλένετε τον μπακαλιάρο με κρύο νερό και τον κόβετε σε κομμάτια μετρίου μεγέθους.
Καθαρίζετε και πλένετε τα χόρτα, τα στραγγίζετε και μετά τα κόβετε σε χοντρά κομμάτια.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνετε το μισό ελαιόλαδο και μαραίνετε τα χόρτα σε χαμηλή φωτιά. Προσθέτετε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και το πράσο. Όταν μαλακώσουν αρκετά, προσθέτετε τις ντομάτες και τον πελτέ αραιωμένο σε ένα φλιτζάνι νερό.
Ρίχνετε την πάπρικα και αλατοπιπερώνετε.
Αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και μεταφέρετε το μίγμα σε ένα ταψί φούρνου.
Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180°C.
Στριμώχνετε ανάμεσα στα χόρτα τα κομμάτια του μπακαλιάρου και ρίχνετε τις σταφίδες από πάνω. Περιχύνετε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και ψήνετε το φαγητό στο φούρνο για 40΄.

Χταπόδι

«Ήταν τα πρώτα νοήμονα όντα στον πλανήτη μας» δήλωσε ο νομπελίστας ερευνητής Σίντνεϊ Μπρένερ.
Η ανάγνωση του DNA αποκαλύπτει ότι το χταπόδι έχει περίπου 10.000 περισσότερα γονίδια από τον άνθρωπο (33.000 έναντι 23.000), ενώ εμφανίζει σημαντικές γενετικές διαφορές με τα κεφαλόποδα και τα άλλα συγγενικά ασπόνδυλα, σε σχέση με τα οποία διαθέτει γονιδίωμα έως έξι φορές μεγαλύτερο.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ιαπωνία, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Ντάνιελ Ρόκσαρ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να ολοκληρώσουν το δύσκολο έργο τους.
Το χταπόδι έχει μια μακρά εξελικτική ιστορία 400 εκατομμυρίων ετών (εμφανίστηκε περίπου 230 εκατ. χρόνια πριν από τα θηλαστικά), πράγμα που αντανακλάται στο περίπλοκο γονιδίωμά του.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν εκατοντάδες πρωτότυπα γονίδια, τα οποία δεν έχουν αντίστοιχο σε άλλα ζώα.
Μεταξύ άλλων, το χταπόδι έχει τρεις καρδιές, διαθέτει μεγάλα μάτια-κάμερες και «έξυπνα» πλοκάμια γεμάτα νευρωνικά κύτταρα (σαν μίνι-εγκεφάλους), ενώ είναι ικανό να αναγεννά τα άκρα του, όταν αυτά κοπούν.
Μπορεί ακόμη να αλλάζει χρώμα και εμφάνιση κατά βούληση, προσαρμοζόμενο στο περιβάλλον του, μια ικανότητα καμουφλάζ που έχει εμπνεύσει πολλές σύγχρονες τεχνολογίες, όπως τα μαλακά και εύκαμπτα ρομπότ. Οι «μεταμφιέσεις» αυτές γίνονται δυνατές χάρη και στην εντυπωσιακή νοημοσύνη του.
Το χταπόδι ανήκει στα οκτάποδα, τάξη των κεφαλοπόδων.
Στα κεφαλόποδα ανήκουν και άλλα αρπακτικά μαλάκια, όπως τα καλαμάρια, οι σουπιές και οι ναυτίλοι.
Η ονομασία του είδους προέρχεται από τη θέση των ποδιών γύρω από το στόμα.
Στην αρχή είχαν εξωτερικό κέλυφος σαν το ναυτίλο, που με τον καιρό απέβαλαν καθώς αποκτούσαν μεγαλύτερη ευκινησία. Το χταπόδι επιπλέον, προχωρώντας περισσότερο στην εξελικτική κλίμακα, απέβαλε και το εσωτερικό όστρακο που διαθέτουν τα καλαμάρια και οι σουπιές, το άνοιγμα των πλοκαμιών του φτάνει τα 2 μέτρα στο κοινό χταπόδι, έως τα 10 μέτρα στογιγαντιαίο χταπόδι του Ειρηνικού ωκεανού.
Το συνηθισμένο χταπόδι της Μεσογείου (Octapus vulgaris) είναι μοναχικό και ζει στο βυθό από τις ακτές έως και στα 100 μέτρα βάθος. Συνήθως κρύβεται μέσα σε τρύπες βράχων και πολλές φορές φράζει την είσοδο της φωλιάς του με πετραδάκια που μαζεύει με τα πλοκάμια του.
Ένα δείγμα της θαυμαστής φυσιολογίας των οκταπόδων είναι ο μηχανισμός της κίνησής τους. Το χταπόδι εκτοξεύει νερό από ένα χόνδρινο σωληνοειδή αγωγό που βρίσκεται στη βάση του κεφαλιού του και έτσι κινείται προς τα πίσω με μεγάλη ταχύτητα. Όταν βρίσκεται σε κίνδυνο συνδυάζει την εκτόξευση αυτή μ' ένα παραπέτασμα μελανιού που αφήνει πίσω του για να μπερδέψει τον εχθρό.
Τα χταπόδια έχουν μια σχετικά σύντομη διάρκεια ζωής, και μερικά είδη ζουν για τόσο λίγα όπως έξι μήνες.
Μεγαλύτερα είδη, όπως Βόρειο ειρηνικό γιγαντιαίο χταπόδι, μπορέστε να ζήσετε μέχρι και πέντε έτη εάν δεν αναπαράγουν. Εντούτοις, η αναπαραγωγή είναι μια αιτία του θανάτου: τα αρσενικά μπορούν μόνο να ζήσουν για μερικούς μήνες μετά από να ζευγαρώσουν, και τα θηλυκά πεθαίνουν αμέσως μετά από την πόρτα αυγών τους, γιατί ξοδεύουν σχεδόν όλο το χρόνο τους φροντίζοντας για τα αυγά τους.
Μυστικά για νόστιμο χταπόδι
Το γνωστό θαλασσινό αποτελεί ιδανικό κυρίως πιάτο αλλά και ορεκτικό, ειδικά αυτή την περίοδο, πώς να το διαχειριστείτε σωστά για να έχετε ένα άκρως γευστικό αποτέλεσμα.
Ο πρωταγωνιστής της κουζίνας μπαίνει δημιουργικά σε σαλάτες, πάει πολύ με το κρασί, ταιριάζει ιδανικά με κόκκινη σάλτσα και κρεμμύδια, μεταμορφώνεται σε... κεφτέ και ό,τι άλλο βάλει ο νους. Πολλοί το αποφεύγουν επειδή φοβούνται πως ίσως βγει σκληρό ή γιατί θεωρούν ότι είναι δύσκολο να το καθαρίσουν. Δείτε πώς να αποφύγετε τις παγίδες, από τη στιγμή που θα το αγοράσετε μέχρι και την ώρα που θα μοσχοβολήσει ολόκληρη η κουζίνα.
Ξεπάγωμα: Αν το χταπόδι είναι κατεψυγμένο, καλό είναι να το επαναφέρετε σε θερμοκρασία δωματίου όσο το δυνατόν πιο φυσικά. Βγάλτε το από την κατάψυξη στη συντήρηση από το προηγούμενο βράδυ και το επόμενο πρωί αφήστε το σε ένα μπολ στον πάγκο της κουζίνας, χωρίς όμως να προσθέσετε νερό.
Καθάρισμα: Πιθανότατα δεν θα χρειαστεί να χτυπήσετε το χταπόδι στα... βράχια ή στον πάγκο της κουζίνας, αφού θα το έχει κάνει ο ιχθυοπώλης για εσάς. Θα πρέπει όμως να το καθαρίσετε προσεκτικά. Ξεκινήστε από το σημείο στο οποίο συναντιούνται τα οκτώ πλοκάμια και η κουκούλα. Εκεί βρίσκεται ένα κόκαλο, το γνωστό «δόντι». Αφαιρέστε το προσεκτικά και προχωρήστε στη σακούλα. Χαράξτε την κατά μήκος και αδειάστε την από τα εντόσθια. Κάντε το ίδιο με τα μάτια και έπειτα πλύνετε καλά.
Βράσιμο: Το μόνο που χρειάζεστε για να βράσετε το χταπόδι είναι μια μεγάλη κατσαρόλα και λίγο ξίδι ή ελάχιστο κρασί. Το βάζετε ολόκληρο και μαγειρεύετε σε πολύ σιγανή φωτιά. Για να ελέγξετε αν είναι έτοιμο, το τσιμπάτε ελαφρά με ένα πιρούνι, ενώ δεν προσθέτετε ούτε αλάτι ούτε νερό. Για ένα κιλό υπολογίστε περίπου 40' μαγείρεμα. Επειδή το 70% περίπου της σύστασής του είναι νερό, ο όγκος του θα μειωθεί αρκετά μετά το βράσιμο.Ψήσιμο: Κόβετε τα πλοκάμια του χταποδιού στα δύο, ξεχωρίζοντας το χοντρό από το λεπτό μέρος, ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα. Λαδώνετε ελαφρώς τα κομμάτια και τα ψήνετε σε κάρβουνα (ή στο γκριλ) σε μέτρια θερμοκρασία για 10' περίπου από κάθε πλευρά.
Γευστική... συντήρηση: Για να διατηρήσετε το χταπόδι (ιδιαίτερα εάν είναι βραστό) για αρκετές ημέρες (μία εβδομάδα τουλάχιστον), κόψτε το σε κομμάτια, προσθέστε ξίδι και καλύψτε το με λάδι. Για έξτρα γεύση μπορείτε να βάλετε λίγη ρίγανη και φρεσκοτριμμένο πιπέρι (κόκκινο, λευκό, μαύρο, πράσινο). Φυλάξτε το σε γυάλινο δοχείο στο ψυγείο.

15 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

15 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

Χταπόδι κρασάτο
Υλικά:
2 kg. χταπόδι
4 σκελίδες σκόρδου
2 ξερά κρεμμύδια, περασμένα από τον τρίφτη
4 κόκκινες ντομάτες περασμένες από τον τρίφτη
2 φύλλα δάφνης
3 κλωνάρια θυμάρι,
100 gr. ελαιόλαδο
Ρίγανη
150 ml λευκό ξηρό κρασί
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε στο λάδι, σε μέτρια φωτιά, τα κρεμμύδια και το σκόρδο για 4΄.
Ρίχνουμε τα πλοκάμια και την κουκούλα του χταποδιού και τα σοτάρουμε όλα μαζί.
Σβήνουμε με το άσπρο κρασί και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από το αλάτι και το θυμάρι.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και δεν θα χρειαστεί να προσθέσουμε καθόλου νερό, αφού ούτως ή άλλως και το χταπόδι θα βγάλει τα δικά του πεντανόστιμα υγρά και μέσα σε αυτά θα μαγειρευτεί.
Αφήνουμε το χταπόδι να βράσει σε πολύ χαμηλή φωτιά για περίπου 1 ώρα.
Ελέγχουμε αν έχει μαλακώσει, δυναμώνουμε τη φωτιά και μαγειρεύουμε μέχρι να δέσει η σάλτσα.
Μόλις δέσει η σάλτσα, βγάζουμε το χταπόδι σε πιατέλα και πασπαλίζουμε με το θυμάρι και εάν χρειάζεται λίγο αλάτι.

Χταπόδι στιφάδο
Υλικά:
2 kg. χταπόδι
1 kg. κρεμμύδια μικρά για στιφάδο
4 σκελίδες σκόρδο
8 ντομάτες κόκκινες
1 πατάτα κομμένη
120 gr. ελαιόλαδο
50 gr. ξύδι
δαφνόφυλλα
δεντρολίβανο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά το χταπόδι. Το κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια.
Καθαρίζουμε τα κρεμμυδάκια και τα κρατάμε ολόκληρα.
Βράζουμε το χταπόδι με λίγο νερό και το ξύδι σε σκεπασμένη κατσαρόλα, σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να μαλακώσει και να "χάσει" το νερό του.
Ψιλοκόβουμε τις ντομάτες και το σκόρδο και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα με το χταπόδι.
Προσθέτουμε τα καθαρισμένα κρεμμύδακια, την πατάτα, τα δαφνόφυλλα, το δεντρολίβανο, το αλάτι, το πιπέρι και το λάδι και βράζουμε, μέχρι να μείνει το φαγητό με την σάλτσα του.

Χταπόδι με πάστα
Υλικά:
1 χταπόδι περίπου 2 kg. 
100 gr. ελαιόλαδο 
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
5 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
3 σκελίδες σκόρδου, ψιλοκομμένες
1 πακέτο linguine ή μακαρόνι της αρεσκείας σας
½ ποτήρι λευκό ξηρό κρασί
5 φλιτζ. νερό
1 φλιτζ. από τον ζωμό του χταποδιού
½ φλιτζ. πράσινες ελιές, ξαλμυρισμένες, σε φετάκια
1 ματσάκι μαϊντανό, ψιλοκομμένο
1/3 ματσάκι άνηθο, ψιλοκομμένο
ξύσμα από 1 λεμόνι
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Αφήνουμε την κατσαρόλα να ζεσταθεί σε δυνατή φωτιά. Μόλις κάψει καλά, βάζουμε μέσα το χταπόδι ολόκληρο. Θα αρχίσει αμέσως να βγάζει υγρά στα οποία θα βράσει. 
Χαμηλώνουμε τη φωτιά στο ελάχιστο και σκεπάζουμε με το καπάκι της κατσαρόλας.
Αφήνουμε το χταπόδι να βγάλει τα υγρά του για περίπου 20 λεπτά και αποσύρουμε από την φωτιά.
Βγάζουμε το χταπόδι από την κατσαρόλα, περνάμε το ζουμί του από ψιλό σουρωτήρι και κρατάμε 1 φλιτζάνι ζωμό.
Κόβουμε τα πλοκάμια σε μικρά κομμάτια. Κόβουμε την κουκούλα στη μέση, αφαιρούμε τις εσωτερικές μεμβράνες και την ψιλοκόβουμε.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το μισό ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα κρεμμύδια, ξερά και φρέσκα, και το σκόρδο σε μέτρια φωτιά, μέχρι να γυαλίζουν αλλά να μην αλλάξουν χρώμα.
Προσθέτουμε το linguine και ανακατεύουμε.
Ρίχνουμε το χταπόδι, το φέρνουμε 1-2 βόλτες και σβήνουμε με το κρασί. Αφήνουμε το αλκοόλ να εξατμιστεί για περίπου 4-5 λεπτά.
Προσθέτουμε 2 φλιτζ. νερό, αλάτι, πιπέρι, χαμηλώνουμε τη φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς με μια ξύλινη κουτάλα.
Μόλις το linguine απορροφήσει την πρώτη δόση νερού και αρχίσει να φουσκώνει, προσθέτουμε κι άλλα 3 φλιτζ. νερό. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα απαλά, πάντα σε χαμηλή φωτιά.
Αφού απορροφήσει το linguine το νερό και αρχίσει να μελώνει προσθέτουμε τον ζωμό του χταποδιού.
Προσθέτουμε τις ελιές, τον μαϊντανό, τον άνηθο και το ξύσμα λεμονιού.
Ανακατεύουμε απαλά, σε πιατέλα και το ραντίζουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο.

Χταπόδι ξυδάτο
Υλικά:
1 χταπόδι περίπου 1 kg.
½ φλιτζάνι ξύδι
1 κ.γ κόκκοι πιπεριού
1 κ.γ. κόκκοι μπαχάρι
2 δαφνόφυλλα
1/3 του φλιτζανιού ξύδι
½ κ.γ θυμάρι ξερό
½ κ.γ ρίγανη
Ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Βάζουμε το χταπόδι χωρίς καθόλου νερό στην κατσαρόλα να βγάλει τα υγρά του.
Αφού βγάλει τα ζουμιά του προσθέτουμε το ξύδι και τα μπαχαρικά.
Αφήνουμε το χταπόδι να μαλακώσει καλά σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά.
Κόβουμε το χταπόδι σε κομμάτια και αλατίζουμε εάν χρειάζεται.
Βάζουμε το χταπόδι σε μπολ μαζί με το ξύδι το λάδι, το πιπέρι και τα υπόλοιπα αρωματικά.
Το αφήνουμε σκεπασμένο στο ψυγείο για τουλάχιστον μια μέρα.

Πως να ψήσεις χταπόδι στα κάρβουνα
Διαλέγουμε ένα μεγάλο μέγεθος χταποδιού, δηλαδή γύρω στο 2 kg.
Αφού το καθαρίσουμε και το πλύνουμε, κόβουμε κάθε πλοκάμι σε δύο μέρη, στο πάνω (το πιο χοντρό) και στο κάτω, που είναι λεπτότερο και θα ψηθεί πιο γρήγορα.
Τις πολύ λεπτές άκρες κάτω - κάτω τις πετάμε γιατί θα καούν.
Δεν βράζουμε το χταπόδι για να μαλακώσει, γιατί του αφαιρούμε γεύση.
Άλλωστε, δεν χρειάζεται να είναι τελείως μαλακό, γιατί θα χάσει στο ψήσιμο την ωραία κρουστή του υφή.
Το λαδώνουμε ελαφρώς και το βάζουμε να ψηθεί.
Ιδανικά θα πρέπει να σιγοψηθεί σε χαμηλή φωτιά για αρκετή ώρα 25΄.
Για να το πετύχουμε, φροντίζουμε η θράκα να μην είναι πολύ δυνατή, για να μην αρπάξει γρήγορα το χταπόδι, ή ανεβάζουμε τη σχάρα στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση από τα κάρβουνα.
Γυρνάμε τα πλοκάμια να ψηθούν από όλες τις μεριές. Τα λεπτότερα κομμάτια θα ψηθούν πιο γρήγορα γι' αυτό προσέχουμε να τα βγάλουμε πιο νωρίς από τη φωτιά.
Για να νιώθουμε το χταπόδι μαλακό στο στόμα, το μυστικό είναι να το κόψουμε, αφού ψηθεί, σε λεπτές φέτες. Από πάνω μπορούμε να το περιχύσουμε με ένα ωραίο λαδόξιδο.

Τα φρούτα και τα λαχανικά του Ιουλίου

Καταγράφουμε φρούτα και λαχανικά του Ιουλίου.

Δεύτερος μήνας του καλοκαιριού, ο Ιούλιος έφθασε για να μας χαρίσει κι αυτός με τη σειρά του ό,τι πιο φρέσκο, ζουμερό και γευστικό έχει να προσφέρει η ελληνική γη. Εκτός από τα φρούτα και τα λαχανικά που βρίσκουμε ακόμα στα ράφια και τους πάγκους των παραγωγών, βάλτε στη λίστα των αγορών σας και τα φρέσκα του Ιουλίου και δημιουργήστε τις καλύτερες καλοκαιρινές συνταγές.
Φρούτα
Βερίκοκα - Βύσσινο - Καρπούζι - Κεράσια - Νεκταρίνια - Μούσμουλα - Πεπόνι - Ροδάκινα.
Λαχανικά
Αγγούρι - Άνηθος - Αρακάς - Βλίτα - Καλαμπόκι - Κολοκύθια - Μαϊντανός - Μάραθος - Μελιτζάνα - Μπάμιες - Ντομάτα - Παντζάρια - Πατάτες - Πιπεριά - Ραδίκια - Ραπανάκια - Ρόκα - Σέλινο - Σέσκουλα - Φασολάκια.
Ο Ιούλιος, μας φέρνει φρέσκα και λαχταριστά φρούτα και λαχανικά για να δροσιστούμε τον καλοκαιρινό αυτό μήνα.
Αχλάδια, Μπορούμε να τα κάνουμε χυμό με μπόλικο πάγο και να απολαύσουμε το απόγευμα, αφήνοντας τον οργανισμό μας να απορροφήσει όλα τα οφέλη του φρούτου.
Η σωστή διατροφή θέλει 5 μερίδες φρούτα και λαχανικά τη μέρα.
Δίνει πολλές βιταμίνες, ενέργεια, τονώνει το ανοσοποιητικό, φροντίζει την υγεία του εντέρου και προλαμβάνει την υψηλή αρτηριακή πίεση.
Κάτι που ίσως μπορεί να μην γνωρίζετε για τα Δαμάσκηνα, είναι το πολύ υψηλό τους ποσοστό σε σίδηρο! Παράλληλα, δίνουν ενέργεια, κάνουν καλό στην καρδιά και στην υγεία του εντέρου. Μήπως να τα κάνουμε μαρμελάδα;
Ήρθε επιτέλους και η εποχή του αγαπημένου μας Σταφυλιού. Η απόλαυση μεγαλώνει αν το μαζεύουμε από την αυλή μας, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουμε και τα πολλά του οφέλη: κάλιο, βιταμίνες, προστασία της καρδιάς, προστασία από λοιμώξεις, με υψηλή αντιφλεγμονώδη και αντιαλλεργική δράση.
Σύκο! Με μέλι και καρύδια, αποξηραμένο ή φρέσκο, σηματοδοτεί καλοκαιρινές διακοπές και μας δίνει βιταμίνες, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, νάτριο, κάλιο κ.ά. Ταιριάζει και με γιαούρτι, και μέσα στη σαλάτα, και φροντίζει την υγεία της καρδιάς, του εντέρου, βοηθώντας και στον έλεγχο του βάρους.

01 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F.

08 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F


Γιουβέτσι με λαχανικά

Υλικά:
500 gr. Ριγκατόνι
1 μέτριο κολοκυθάκι κομμένο σε κύβους
1 μεγάλο καρότο χοντροκομμένο
1 κόκκινη πιπεριά σε κύβους
1 μελιτζάνα σε κύβους
2 μεγάλα μανιτάρια φρέσκα
1 πράσο σε ροδέλες
1 κρεμμύδι σε φέτες
1 ντομάτα σε κύβους
2 σκελίδες σκόρδο σε φέτες
χυμό από 3 ντομάτες
ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Αλατίζουμε τις μελιτζάνες, το κολοκυθάκι και τα μανιτάρια και τα αφήνουμε για μία ώρα σε σουρωτήρι.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε όλα τα λαχανικά.
Προσθέτουμε το κριθαράκι και ανακατεύουμε για μερικά λεπτά.
Ρίχνουμε το χυμό ντομάτας, νερό, αλάτι και πιπέρι.
Ανακατεύουμε και αδειάζουμε το φαγητό σε πυρέξ η άλλο ταψί και ψήνουμε στους 200° μέχρι να μαλακώσει το κριθαράκι και να πάρει το φαγητό μας χρώμα.
Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με Λαδοτύρι.

Μελιτζάνες ρολάκια με φρέσκα λαχανικά

Υλικά:
1 kg. Μελιτζάνες
2 Καρότα τριμμένα στον τρίφτη
2 Πιπεριές Φλωρίνης κομμένες
2 Καρότα τριμμένα στον τρίφτη
2 Πιπεριές Φλωρίνης κομμένες
150 gr. λαδογραβιέρα τριμμένη
150
150 gr. φέτα
2 Αυγά
1 Κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 Ντομάτες κόκκινες κομμένες καρέ
Ελαιόλαδο
Μαϊντανός
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τις μελιτζάνες, τις κόβουμε κάθετα σε λεπτές φέτες και τις αφήνουμε σε αλατισμένο νερό για 1/2 ώρα. Στην συνέχεια τις στραγγίζουμε καλά και τις τηγανίζουμε σε ελαιόλαδο η τις περνάμε από την ψησταριά μας.
Τις αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας.
Σε ένα άλλο τηγάνι βάζουμε λίγο ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σοτάρουμε λίγο το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, προσθέτουμε τις πιπεριές, τις σοτάρουμε, το καρότο τριμμένο και τέλος τις ντομάτες.
Αλατοπιπερώνουμε και κατεβάζουμε από την φωτιά.
Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά, μαζί με την θρυμματισμένη στο χέρι φέτα και την μισή λαδογραβιέρα. Προσθέτουμε το μείγμα αυγού στην γέμιση που έχει κρυώσει κι ανακατεύουμε.
Γεμίζουμε κάθε λεπτή φέτα μελιτζάνας με την γέμιση και την τυλίγουμε σε ρολό.
Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία για όλες τις φέτες.
Τις στρώνουμε σε ένα πυρέξ, πασπαλίζουμε με το κασέρι που κρατήσαμε και τις ψήνουμε στους 180ο για 15΄ μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς και να λιώσει το τυρί.
Αφήνουμε λίγο να κρυώσουν, στολίζουμε με μαϊντανό και τις απολαμβάνουμε.

Κεφτεδάκια γαλοπούλας
Υλικά:
500 gr κιμά γαλοπούλας
3 κόκκινες πιπεριές
2 καρότα
λίγο μαϊντανό
1 σκελίδα σκόρδο
ελαιόλαδο
2 μανιτάρια
τριμμένη λαδογραβιέρα
2 αυγά
τριμμένη φρυγανιά
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Αλατοπιπερώνουμε τον κιμά και τον κρατάμε στην άκρη.
Πλένουμε πολύ καλά τις πιπεριές και τα καρότα και τα καθαρίζουμε.
Ρίχνουμε στο μίξερ τις πιπεριές, τα καρότα, το μαϊντανό, το σκόρδο και τα μανιτάρια και τα πολτοποιούμε.
Ρίχνουμε στον κιμά το πολτοποιημένο μίγμα και προσθέτουμε το ελαιόλαδο, τη γραβιέρα, τα αυγά, λίγο ακόμη αλάτι και πιπέρι.
Πλάθουμε το μίγμα για και φροντίζουμε να δημιουργηθεί μια ομογενοποιημένη μάζα.
Τέλος, προσθέτουμε την τριμμένη φρυγανιά και πλάθουμε.
Πλάθουμε τα κεφτεδάκια και τα ψήνουμε.
Σερβίρονται ζεστά. Προσθέστε παρθένο ελαιόλαδο από πάνω.

Μαρμελάδα δαμάσκηνο
Υλικά:
2 kg. δαμάσκηνα
1 κούπα νερό
1 kg. ζάχαρη
1 βανίλια άρωμα
2 κ.σ χυμός λεμονιού
Παρασκευή:
Πλένουμε τα δαμάσκηνα και τους αφαιρούμε τα κουκούτσια.
Τα βάζουμε σε κατσαρόλα με το νερό και τα βράζουμε για 40 λεπτά περίπου να μαλακώσουν.
Αν θέλουμε η μαρμελάδα να έχει κομμάτια φρούτου την αφήνουμε όπως έχει, διαφορετικά περνάμε μέρος των φρούτων ή όλα απ το μπλέντερ να γίνουν πολτός, και προσθέτουμε τη ζάχαρη.
Βράζουμε την μαρμελάδα σε δυνατή φωτιά ανακατεύοντας με ένα ξύλινο κουτάλι για να μην κολλήσει μέχρι να δέσει (προσοχή να μην δέσει πολύ) προς το τέλος προσθέτουμε το άρωμα και το χυμό λεμονιού.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά αφαιρούμε τυχόν αφρό που έχει σχηματιστεί στην επιφάνεια.
Μόλις κρυώσει τη βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
Διατηρείται στο ψυγείο για 1 χρόνο.

Καρπούζι γλυκό
Υλικά:
1 kg. καθαρισμένη φλούδα καρπουζιού (το άσπρο μέρος)
800
800 gr. ζάχαρη
2 φλυτζ. τσαγιού νερό
100
2 φλυτζ. τσαγιού νερό
100 gr. αμύγδαλα καβουρντισμένα
1 κλωνάρι αρμπαρόριζα
2 ½ λεμόνια το χυμό τους
1 κλωνάρι αρμπαρόριζα
2 ½ λεμόνια το χυμό τους
Παρασκευή:
Αφού φάμε το καρπούζι μας, καλά παγωμένο, μαζεύουμε τις φλούδες.
Αφού πλύνουμε τις φλούδες, τις κόβουμε σε μεγάλα κυδωνάτα κομμάτια και τα βάζουμε σε λεκάνη με νερό, που μέσα έχουμε στύψει τα 2 λεμόνια για 1 ώρα.
Στη συνέχεια, τα ξεπλένουμε, τα σουρώνουμε και τα στραγγίζουμε καλά.
Τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα μαζί με τη ζάχαρη, προσθέτουμε το νερό και τα βράζουμε σε μέτρια φωτιά, για 10΄, ξαφρίζοντας τον αφρό που θα βγάλει.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και την αφήνουμε για 24 ώρες.
Την επόμενη μέρα, ξαναβράζουμε πάλι το γλυκό, σε δυνατή φωτιά, μέχρι να «δέσει» το σιρόπι.
Λίγο πριν το τέλος, προσθέτουμε τ᾿ αμύγδαλα, την αρμπαρόριζα για το άρωμα και το χυμό από το μισό λεμόνι για να μη μας ζαχαρώσει το γλυκό, αλλά και για αντισηπτικό και συντηρητικό.
Το βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα κάνοντας κονσερβοποίηση και το αφήνουμε να κρυώσει.Για το Σιρόπι:
Αν το σιρόπι μας φανεί άδετο, αφαιρούμε τα καρπούζια και βράζουμε σε δυνατή φωτιά να πήξει.
Αν μας φανεί σφιχτό, προσθέτουμε λίγο νεράκι ακόμη.Για τα καβουρντισμένα αμύγδαλα:
Σ᾿ ένα κατσαρολάκι βράζουμε νερό και ρίχνουμε τ᾿ αμύγδαλα μέσα, για 1΄ - 2΄ λεπτά.
Τα σουρώνουμε, τα ξεπλένουμε με άφθονο νερό και με τα χέρια μας τα ξεφλουδίζουμε.
Τα ξεπλένουμε και πάλι, τ᾿αφήνουμε να στεγνώσουν και έπειτα τ᾿ απλώνουμε σ᾿ ένα ταψάκι και τα ψήνουμε για 10΄ στους 200°C μέχρι να ροδίσουν.

Κολοκύθια

Η ιστορία
Κολοκύθια, τα αγαπημένα του καλοκαιριού
Με καταγωγή από την Κεντρική και Νότια Αμερική, το κολοκύθι είναι ξαδερφάκι του αγγουριού και του πεπονιού.
Στο Μεξικό έχουν βρεθεί σπόροι ηλικίας περίπου 7000 ετών ενώ αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της διατροφής των Ινδιάνων.
Πέρασε στην Ευρώπη από τους Ισπανούς κατακτητές και ίσως και το Χριστόφορο Κολόμβο και αγαπήθηκε από όλους σχεδόν τους λαούς μέχρι να φτάσει στη Βόρεια Αμερική με τα πρώτα μεταναστευτικά κύματα του 20ου αιώνα.
Και εκεί κέρδισε μια θέση στο καθημερινό τραπέζι, τόσο που κάθε χρόνο τον Αύγουστο πραγματοποιείται τριήμερο φεστιβάλ κολοκυθιού στο Οχάιο των ΗΠΑ.
Bραστά, τηγανιτά, ωμά στις σαλάτες, γεμιστά ή τριμμένα στις πίτες και στους κεφτέδες, τα κολοκύθια αποτελούν μια ήρεμη δύναμη και σταθερή αξία στην κουζίνα μας...
Διατροφική αξία
Τα κολοκυθάκια αποτελούν εξαιρετική πηγή χαλκού και μαγγανίου, ενώ είναι πλούσια σε μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, βιταμίνες A, B12 και C και διαιτητικές ίνες. Είναι πολύ χαμηλά σε λιπαρά και έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωσή τους βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου και των καρδιακών παθήσεων.
Η κολοκυθιά ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών και καλλιεργείται ως εδώδιμο.
Βασικά διακρίνουμε δύο είδη του φυτού.
Την κολοκύνθη την κοινή που η λατινική της ονομασία είναι Cucurbita pepo L. η οποία καλλιεργείται για τους καρπούς της, τα πράσινα κολοκυθάκια και την Κολοκύνθη η μείζων - Cucurbita maxima Duch η οποία παράγει τα μεγάλα κόκκινα κολοκύθια, ή γνωστή μας γλυκοκολοκύθια.
Υπάρχουν αναρίθμητες ποικιλίες της γλυκοκολοκύθας και μερικές από αυτές καλλιεργούνται ως διακοσμητικές, γιατί οι καρποί της μοιάζουν με σαρίκι και για τον λόγο αυτό ονομάζονται σαρικόμορφες.
Οι Κολοκυθιές είναι μεγάλα ποώδη φυτά, ετήσια, με βλαστούς γωνιώδεις, τριχωτούς που έρπουν ή αναρριχώνται.
Η κοινή κολοκυθιά έχει μεγάλα παλαμοειδή, τριχωτά, βαθιά σχισμένα φύλλα, έλλοβα με μεγάλους μίσχους.
Τα φύλλα της γλυκοκολοκύθας είναι στρογγυλά σε σχήμα νεφρού.
Τα άνθη είναι μεγάλα, με ζωηρό κίτρινο χρώμα, μονογενή και εδώδιμα.
Τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερους μίσχους.
Τα πράσινα κολοκυθάκια τρώγονται κυρίως μαγειρεμένα.
Η γλυκοκολοκύθα μπορεί να φτάσει και τα 60 κιλά και έχει σάρκα υποκίτρινη έως κοκκινωπή, γλυκίζουσα, ενώ τα σπέρματα που περιέχει είναι λευκοί σπόροι, ωοειδείς, πεπλατυσμένοι που χρησιμοποιούνται ως πασατέμπος.
Ανθίζει από τον Ιούνιο έως και τον Αύγουστο.
Οι σπόροι ωριμάζουν από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο.
Από το Κολοκύθι χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς κυρίως οι ώριμοι σπόροι και κατά δεύτερο λόγο το σαρκώδες μέρος του καρπού και τα άνθη.
Οι σπόροι αφαιρούνται από το εσωτερικό της γλυκοκολοκύθας που πρέπει να συλλεχτεί στα τέλη του καλοκαιριού.
Σίγουρα τα έχετε δοκιμάσει κάποιο καλοκαίρι τηγανιτά με κουρκούτι ή χωρίς, βραστά ως σαλάτα, σε μπριάμ ή γεμιστά με κιμά, ρύζι και αβγολέμονο.
Στη Γαλλία τρώνε το ratatouille, ένα μπριάμ κατσαρόλας, ενώ στην Τουρκία τα προτιμούν τηγανιτά με συνοδεία γιαουρτιού. Στην Αίγυπτο τα μαγειρεύουν με σάλτσα ντομάτας, κρεμμύδι και σκόρδο και στην Ισπανία τα κάνουν φυσικά τορτίγια (ομελέτα). Τρώγεται κάλλιστα και ωμό, ειδικά σε σαλάτα με φακές και κάποιο ελαφρύ τυρί.
Κι αν αυτά δεν είναι αρκετά, τότε δοκιμάστε τους κολοκυθανθούς τηγανιτούς με κουρκούτι μπίρας ή γεμιστούς με φέτα.

01 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F 

01 / 07 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F
Kολοκυθοκεφτέδες
Υλικά:
30 κολοκυθοανθοί καθαροί, ψιλοκομμένοι
1 κολοκυθάκι κομμένο σε πολύ μικρά κυβάκια
1 κρεμμυδάκι φρέσκο σε λεπτές ροδέλες
1 αβγό ελαφρά χτυπημένο
2-3 κ.σ. γεμάτες, αλεύρι
1 ματσάκι άνηθο
1/2 ματσάκι μαϊντανό 6 φυλλαράκια δυόσμο ψιλοκομμένα
λαδογραβιέρα τριμμένη
ελαιόλαδο για τηγάνισμα
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τους ανθούς των κολοκυθιών και τους αφήνουμε να στραγγίξουν καλά και να στεγνώσουν.
Σε μπολ βάζουμε όλα τα λαχανικά, το αβγό και το αλεύρι και αναμιγνύουμε όλα τα υλικά καλά.
Σε τηγάνι και μέτρια προς δυνατή φωτιά ζεσταίνουμε καλά το ελαιόλαδο.
Χρησιμοποιώντας 2 κουτάλια, παίρνουμε 1 κ.σ. από το μείγμα με το ένα και την μορφοποιούμε μεταφέροντάς την στο άλλο ώστε να έχει ένα κάπως οβάλ σχήμα.
Αδειάζουμε με προσοχή στο καυτό λάδι τις γεμάτες κουταλιές, 8 τη φορά, ώστε η θερμοκρασία του λαδιού να μην πέφτει ξαφνικά πολύ.
Τηγανίζουμε για 2΄ περίπου κάθε πλευρά, γυρίζοντας τους κολοκυθοκεφτέδες 1 ή 2 φορές, μέχρι να πάρουν ένα ωραίο χρυσοκαφετί χρώμα και να είναι τραγανοί.
Τους βγάζουμε σε χαρτί κουζίνας να στραγγίξουν και συνεχίζουμε το τηγάνισμα με το υπόλοιπο μείγμα, με τον ίδιο τρόπο.

Kολοκυθοανθοί γεμιστοί
Υλικά:
16 κολοκυθοανθοί
200 gr. φρέσκο σπανάκι καθαρισμένο και χοντροκομμένο
250
250 gr. ανθότυρο
6 κ.σ. βασιλικό, ψιλοκομμένο
5 κ.σ. Ντόπιο ( λαδοτύρι ) τριμμένο
3 αβγά
6 κ.σ. βασιλικό, ψιλοκομμένο
5 κ.σ. Ντόπιο ( λαδοτύρι ) τριμμένο
3 αβγά
ελαιόλαδο για τηγάνισμα
1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη
Αλάτι - πιπέρι και μοσχοκάρυδο στην γεύση
Παρασκευή:
Τους ξεπλένουμε καλά, τα ζωύφια λατρεύουν το εσωτερικό τους, τους στραγγίζουμε με προσοχή.
Δεν πρέπει να σπάσουν.
Βάζουμε το σπανάκι στην κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά για 7 λεπτά να μαραθεί και να φύγουν τα υγρά του. Ανακατεύουμε μερικές φορές. Αποσύρουμε και αφήνουμε να κρυώσει.
Σε μπολ βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από το 1 αβγό και ανακατεύουμε το μίγμα καλά.
Γεμίζουμε με αυτό έναν -έναν τους κολοκυθοανθούς κατά τα 3/4 περίπου, χρησιμοποιώντας ένα μικρό κουτάλι.
Ζεσταίνουμε καλά το λάδι, μέτρια προς δυνατή φωτιά.
Κτυπάμε το άλλο αβγό και αλείφουμε με αυτό τους κολοκυθοανθούς παντού.
Τους τοποθετούμε στο καυτό λάδι και τους τηγανίζετε 2 λεπτά περίπου συνολικά, γυρνώντας τους με προσοχή ώστε να ροδίσουν και οι 4 πλευρές.
Τους μεταφέρετε με τρυπητή κουτάλα σε χαρτί κουζίνας να στραγγίσουν.

Μακαρόνια με κολοκύθι
Υλικά:
500 gr. μακαρόνια 
1 ½
1 ½ kg. κολοκύθια τριμμένα στο χοντρό τρίφτη
3 μικρά κολοκύθια σε λεπτές ροδέλες
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
100 gr. Λαδογραβιέρα 
150 ml. ελαιόλαδο
100
150 ml. ελαιόλαδο
100 gr. κουκουνάρια
5 φύλλα βασιλικού σε λεπτές λωρίδες
5 φύλλα βασιλικού σε λεπτές λωρίδες
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Βράζουμε τα μακαρόνια σε μπόλικο αλατισμένο νερό σύμφωνα με το χρόνο που γράφει το πακέτο.
Τα σουρώνουμε κρατώντας 1 φλ. από το νερό που έβρασαν.
Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε καλά το μισό λάδι και προσθέτουμε το κρεμμύδι.
Σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά για 3 λεπτά να μαραθεί.
Ρίχνουμε τα κολοκύθια και τα κουκουνάρια.
Σοτάρουμε για 4΄, προσθέτετε την Λαδογραβιέρα, αλάτι και πιπέρι, ανακατεύουμε και αποσύρουμε από την φωτιά.
Αδειάζουμε τα κολοκύθια στα μακαρόνια και προσθέτουμε σταδιακά το υπόλοιπο ελαιόλαδο και λίγο από το νερό ανακατεύοντας.
Μεταφέρουμε τα μακαρόνια με κολοκύθι σε πιατέλα και πασπαλίζουμε με τα φυλλαράκια βασιλικού.

Κολοκυθάκια γεμιστά
Με αυτήν την συνταγή, θέλω να ευχαριστήσω την μητέρα μου που κάθε φορά που επέστρεφα στο πατρικό είχα μια μεγάλη αγκαλιά αλλά και τα αγαπημένα μου κολοκυθάκια με αυγολέμονο, έχω να πω ότι ο καλύτερος Chef στον κόσμο να μας φτιάξει το πιο νόστιμο αλλά και το πιο ακριβό φαγητό, ένα είναι σίγουρο ότι για τον κάθε έναν από εμάς ο καλύτερος Chef ήταν και θα είναι το πιάτο της αγαπημένης Μητέρας ΄΄ Μανούλα σ΄αγαπώ ΄΄
Υλικά:
12 κολοκύθια μέτρια
350 gr. μοσχαρίσιο κιμά
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
4 φρέσκα κρεμμυδάκια
μαϊντανό ψιλοκομμένο
άνηθο ψιλοκομμένο
δυόσμο ψιλοκομμένο
½ κούπα ρύζι νυχάκι
100 gr. ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Για το αυγολέμονο:
2 αυγά
2 κουταλάκια κορν φλάουρ
Το χυμό δύο λεμονιών
Παρασκευή:
Πλένουμε τα κολοκυθάκια.
Όσα είναι πολύ μεγάλα τα κόβουμε στα δύο.
Από τη μια μεριά κόβουμε μια μικρή φετούλα για σκέπασμα και τα ανοίγουμε προσεκτικά χωρίς να τα τρυπήσουμε.
Κρατάμε το υλικό που βγάζουμε από το εσωτερικό τους.
Αναμειγνύουμε τον κιμά με τα κρεμμύδια ψιλοκομμένα τα φρέσκα, τριμμένα στον τρίφτη το ξερό.
Προσθέτουμε τον μαϊντανό τον άνηθο το δυόσμο, το λάδι και το ρύζι.
Ζυμώνουμε καλά το μείγμα να αναμειχθούν οι μυρωδιές και οι γεύσεις...
Γεμίζουμε τα κολοκύθια και τα τοποθετούμε όρθια σε κατσαρόλα μεγάλη.
Προσθέτουμε λίγο νερό και αλατοπιπερώνουμε, σκεπάζουμε και σε μέτρια φωτιά τα αφήνουμε για μια ώρα περίπου.
Για το Αυγολέμονο:
Διαλύουμε το κορν φλάουρ σε μισή κούπα κρύο νερό και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα.
Μόλις αρχίσει να πήζει, αποσύρουμε από τη μάτι την κατσαρόλα για να μην πιάσει.
Χτυπάμε τα αυγά και προσθέτουμε το χυμό λεμονιού λίγο λίγο.
Προσθέτουμε λίγο από το ζουμί στο μείγμα των αυγών χτυπώντας τα.
Αδειάζουμε το αυγολέμονο στην κατσαρόλα και την ξαναβάζουμε να πάρει μια μικρή βράση.
Σερβίρουμε τα κολοκυθάκια
tips: εάν μας περίσσεψε γέμιση μπορούμε μαζί να τυλίξουμε και μερικά αμπελόφυλλα

΄΄ Αρίδα ΄΄ Κολοκύθα γλυκό του κουταλιού
Υλικά:
1 kg κολοκύθα γλυκιά (σάρκα καθαρισμένη και κομμένη στο σχήμα της αρεσκείας σας)
2-3 κουταλιές της σούπας ασβέστης (από αυτόν που ασβεστώνουμε!)
1 kg ζάχαρη και 3/4 ποτήρι νερό για το σιρόπι( διότι η κολοκύθα βγάζει το δικό της)
1 κλωναράκι αμπαρόριζα, ένα ξυλάκι κανέλας ή ένα στικ βανίλιας αν προτιμάτε
προαιρετικά λίγα αμύγδαλα ωμά καθαρισμένα
χυμό μισού λεμονιού
Αρίδα.....τι είναι η αρίδα;
Είναι ένα εργαλείο που κόβει σαν ελατήριο.
Που θα τη βρείτε; Αν δεν έχει ο παππούς ή ο πατέρας σας, μπορεί κάποιος γείτονας...αν δεν βρείτε...θα κόψετε την κολοκύθα σε χοντρά, μακρόστενα κομμάτια (σαν χοντροκομμένες πατάτες τηγανιτές) ή αν έχετε διάθεση και υπομονή θα την κάνετε μπαλίτσες με το ειδικό εξάρτημα.
Παρασκευή:
Αραιώνουμε σε μια λεκανίτσα με νερό τον ασβέστη και ρίχνουμε μέσα τα κομμάτια της κολοκύθας για 6 ώρες. Προσοχή να καλύπτονται από το μίγμα.
Ο ασβέστης κάνει την κολοκύθα τραγανή από έξω αλλά θέλει την προσοχή του στο ξέβγαλμα.
Ξεπλένουμε τα κομμάτια της κολοκύθας με χλιαρό νερό πολύ καλά και τα βράζουμε 3 νερά και πετάμε το νερό.
Δεν θέλουμε να βράσει το γλυκό αλλά να το καθαρίσουμε από τον ασβέστη.
Βγάζουμε την κολοκύθα και την αφήνουμε να σουρώσει.
Σε άλλη κατσαρόλα ετοιμάζουμε το σιρόπι μόνο τη ζάχαρη και το νερό τόσο, ώστε αν στάξει μια σταγονίτσα να παραμένει συμπαγής και να μη διαλύεται.
Στη συνέχεια προσθέτουμε τα κομμάτια της κολοκύθας και το αφήνουμε να πάρει μια βράση.
Το βγάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε σε δροσερό σημείο σκεπασμένο για 2 μέρες.
Ξεκουράζεται η κολοκύθα, βγάζει και το ζουμάκι της και έτσι όπως είναι η κατσαρόλα την ξαναβάζουμε στη φωτιά και ξαναβράζουμε προσθέτοντας το χυμό λεμονιού την αμπαρόριζα και την κανέλα και στο τέλος το αμυγδαλάκι.
Μπορεί να μη σας αρέσει η ιδέα του ασβέστη, όμως το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικό, τραγανό γλυκό του κουταλιού που από την πρώτη δαγκωνίτσα αισθάνεσαι αυτή την τραγανή κρούστα να σπάει και να σου γεμίζει το στόμα με το τρυφερό, ζουμερό και σωστά σιροπιασμένο εσωτερικό.
Αφού κρυώσει το φυλάτε σε γυάλινα βάζα, αν δεν καλυφθεί από το σιρόπι φτιάξτε και άλλο και καλύψτε το.

Ντομάτα

Η ιστορία της Ντομάτας
Η ταπεινή ντομάτα θεωρείται ως βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής: βασικό λαχανικό στη χωριάτικη σαλάτα, η ντομάτα αποτελεί τη βάση για όλα τα κοκκινιστά φαγητά και τις σάλτσες, ένα παρεξηγημένο ζαρζαβατικό επί σειρά αιώνων.
Οι ντομάτες προέρχονται από τη Νότιο Αμερική και συγκεκριμένα την Κορδιλιέρα των Άνδεων, η οποία εκτείνεται από το Περού και τον Ισημερινό έως τη Βολιβία και το Περού.
Οι ιθαγενείς πληθυσμοί έτρωγαν ντομάτες, αλλά δεν υπάρχουν αρχαιολογικά στοιχεία που να δείχνουν την καλλιέργειά τους κατά οποιονδήποτε τρόπο.
Οι ιστορικοί εικάζουν ότι τα ζώα έτρωγαν επίσης αυτές τις άγριες ντομάτες και ότι συνέβαλαν στην εξάπλωσή τους 3000 χιλιόμετρα βορειότερα, στην Κεντρική Αμερική.
Ήταν οι Αζτέκοι, πολιτισμός που προηγήθηκε των Μάγιας, οι οποίοι πρώτοι έφαγαν, καλλιέργησαν και ονομάτισαν την ντομάτα. Την αποκάλεσαν «τομάτλ» ή «ξτομάτλ». Η επιστημονική ονομασία της ντομάτας είναι «Lycopersicon esculentum» η οποία σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «βρώσιμο λυκοροδάκινο».
Το 1520, ο ισπανός Κονκισταδόρας Ερνάν Κορτέζ είδε τις ντομάτες σε μια υπαίθρια αγορά και μετέφερε σπόρους στην Ισπανία.
Από εκεί κατέληξαν στη Νάπολη της νότιας Ιταλίας, πόλη που τότε τελούσε υπό ισπανική κατοχή, όπου απέκτησαν και την κακή τους φήμη.
Σημειώνεται ότι μαζί με τις ντομάτες μεταφέρθηκαν στον Παλαιό Κόσμο τον 16ο αιώνα οι πατάτες, οι μελιτζάνες, οι πιπεριές και ο καπνός.
Οι πρώτοι βοτανολόγοι πίστευαν ότι το φυτό ανήκε στην οικογένεια των solanacaea, όπως και το ναρκωτικό λουλούδι μπελαντόνα. Ένα λήμμα από μια πρώιμη περιγραφή της ντομάτας την περιγράφει ως «νέο φυτό πιο ευχάριστο στην όραση απ΄ότι στη γεύση ή την όσφρηση, διότι η βρώση του προκαλεί παράκρουση και εμετό».
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι πουριτανοί χριστιανοί θεωρούσαν ότι οι ντομάτες είχαν αισθησιακή εμφάνιση και ως εκ τούτου ήταν κακές.
Έπρεπε να φτάσουμε στα 1820 για να αποκατασταθεί η φήμη της ντομάτας στο δυτικό κόσμο. Τότε, ο περιηγητής Συνταγματάρχης Ρόμπερτ Γκίμπον Τζόνσον συνέλεξε σπόρους ντομάτας από όλο τον κόσμο και ενθάρρυνε αμερικανούς αγρότες να τους καλλιεργήσουν.
Για να διαψεύσει τις φήμες περί δηλητηριώδους δράσης της ντομάτας, ο Τζόνσον δήλωσε δημοσίως ότι θα φάει ένα ολόκληρο καλάθι στα σκαλιά του δικαστηρίου του Σάλεμ της Μασσαχουσσέτης. Προς έκπληξη όλων, ο Τζόνσον επιβίωσε και η ντομάτα έκανε ένα νέο ξεκίνημα μέχρι που το 1835 είχαν αναχθεί σε βασικό συστατικό της αμερικανικής διατροφής. Ακόμα και τότε τα βιβλία μαγειρικής συνιστούσαν το μαγείρεμά τους επί τουλάχιστον τρεις ώρες πριν την κατανάλωση.
Πλέον οι ντομάτες θεωρούνται άριστη πηγή λυκοπενίου και πλούσια πηγή καλίου και βιταμίνης Α. Περιέχουν επίσης βοταμίνη C, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
Οι γενετικές μεταλλάξεις
Μια από τις ποικιλίες που έφερε ο Κορτέζ στην Ευρώπη έδινε γιγάντιους καρπούς, γνωστούς σήμερα ως τομάτα beefcake.
Η ντομάτα που έτρωγαν στις Άνδεις δεν μοιάζει και πολύ με αυτή που τρώμε σήμερα λόγω της μετάλλαξης του λαχανικού από τους Αζτέκους με μια σειρά διασταυρώσεων καρπών που είχαν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά.
Μια νέα μελέτη ερευνητών του αμερικανικού Εργαστηρίου Κολντ Σπρινγκ Χάρμπορ που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Genetics» αποκαλύπτει το μυστικό του μεγάλου μεγέθους της ντομάτας beefcake: αυτό οφείλεται στην υπερπαραγωγή βλαστικών κυττάρων.
Το μέγεθος του καρπού και πολλά ακόμα χαρακτηριστικά των φυτών ρυθμίζονται από το μερίστωμα, τον ιστό από τον οποίο μεγαλώνουν οι άκρες των βλαστών. Η μελέτη αποκάλυψε την ύπαρξη ενός μηχανισμού ανάδρασης, στον οποίο ένα γονίδιο διεγείρει την παραγωγή βλαστικών κυττάρων ενώ το άλλο την επιβραδύνει.
Η μείωση της δραστηριότητας του ανασταλτικού μηχανισμού είναι αυτή που γιγάντωσε την ποικιλία beefcake.
Το ανασταλτικό γονίδιο κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη (CLAVATA3) που συνδέεται στην επιφάνεια των κυττάρων-στόχων όπως το κλειδί στην κλειδαριά.
Για να λειτουργήσει κανονικά η πρωτεΐνη πρέπει να έχουν συνδεθεί πάνω της τρία μόρια σακχάρου.
Αν ο αριθμός αυτός μειωθεί, η ανασταλτική πρωτεΐνη δεν λειτουργεί αποτελεσματικά και τα βλαστικά κύτταρα αυξάνονται.
Επιβίωσε χάρη στη φροντίδα των καλλιεργητών
Στη φύση, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο φυτό, αφού η υπερπαραγωγή βλαστικών κυττάρων μπορεί αυξήσει το μήκος των καρπών, αλλά να τους κάνει αδύναμους.
Επιπλέον, το φυτό χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να παράξει τους γιγάντιους καρπούς του.
Σε συνθήκες καλλιέργειας, όμως, η ανθρώπινη φροντίδα εξασφαλίζει την επιβίωση της ποικιλίας.
Η παρέμβαση σε αυτόν τον μηχανισμό ρύθμισης του μεριστώματος ήταν μία μόνο από τις γενετικές αλλαγές που έδωσαν τις εκατοντάδες ποικιλίες τομάτας που απολαμβάνουμε σήμερα. Το σημαντικό όμως είναι ότι οι πρωτεΐνες CLAVATA που αναστέλλουν την παραγωγή βλαστικών κυττάρων υπάρχουν σε όλα τα φυτά.
Δυνητικά, ο μηχανισμός αυτός θα μπορούσε να ρυθμιστεί και σε άλλα φρούτα ώστε αυτά να λάβουν επιθυμητά χαρακτηριστικά άλλα από αυτά που τους δίνει η φύση.
Οι ποικιλίες
Υπάρχουν περίπου 1200 ποικιλίες ντομάτας.
Οι ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες ντομάτας είναι:
Nτομάτα Βραυρώνας, «Μπατάλα», ντομάτα καρδιά βουβαλιού, ντομάτα μαύρη, ντοματάκια Χίου, ντοματάκια μαύρα, ντοματάκια άσπρα, ντοματάκια κίτρινα αχλαδόσχημα. Ας δούμε μερικές βασικές:
Oxheart (Καρδιά βουβαλιού): Παράγουν πολύ μεγάλες, ροζ, σε σχήμα καρδιάς του βουβαλιού ντομάτες, βάρους από 400 έως 900 γραμμάρια. Η γεύση της είναι σταθερή και σαρκώδης, με λίγους σπόρους και ήπια γεύση.
Βραυρώνα ή Μπατάλα: Οι καρποί της συγκεκριμένης ποικιλίας είναι μεγαλύτεροι από τις συνηθισμένες ντομάτες, το σχήμα τους είναι ακανόνιστο και το κυριότερο είναι ασύγκριτα νοστιμότεροι από τις υπόλοιπες ποικιλίες. Οι καρποί αυτής της ποικιλίας είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στη μεταφορά.
Ace 55: είναι μεσαίου μεγέθους κόκκινες τομάτες με λεπτή φλοίδα και γλυκιά γεύση.
Έχουν πολύ καλή αντίσταση στις ασθένειες και είναι ανθεκτικές στο σκάσιμο και στα χτυπήματα.
Αντέχει στις άνυνδρες, άγονες και ξηρές περιοχές και είναι ευρέως διαδεδομένη στην περιοχή της νότιας Μεσογείου και στην χώρα μας. Είναι πολύ καλή γι' αυτούς που δεν τους αρέσει η όξινη γεύση της τομάτας.
Χρησιμοποιείται κυρίως σε σαλάτες αλλά και σε γεμιστά.
Ντοματίνια:
Τα γνωστά μας cherry (μικρά και στρογγυλά), καθώς και τα moro (μικρά ντοματίνια σε σχήμα βελανιδιού) τα οποία είναι πολύ νόστιμα και γευστικά και έχουν συνεχή καρποφορία. Καλλιεργούνται τα τελευταία 4 χρόνια στην Ελλάδα.
Pomodoro:
Υπάρχουν και οι pomodoro ντομάτες που ενδείκνυνται για σάλτσα ντομάτας. Οι παραδοσιακές ποικιλίες Pomodoro - Roma και Pomodoro - San marzano καλλιεργούνται παραδοσιακά σε όλη την Ελλάδα.
Nero (μαύρη ντομάτα):
Η μαύρη ντομάτα καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά το 2012 στη Κρήτη και έρχεται να κατακτήσει νοικοκυριά, gourmet εστιατόρια και μεγάλα ξενοδοχεία της. Νέα ντομάτα χρώματος μαύρου, είναι υβρίδιο, νόστιμη και πρωτότυπη! Μπορείτε αυτή τη χρονική περίοδο να βρείτε αυτό το είδος μαύρης ντομάτας.
24 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

24 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F  
Σάλτσα ντομάτας για ζυμαρικά
Υλικά:
100 gr. ελαιόλαδο 
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 καρότο ψιλοκομμένο
5 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
12 μέτριες ντομάτες, κομμένες σε κύβους
3 φύλλα δάφνης
1 κ.γ. πάπρικα γλυκιά
1 κ.γ. μπούκοβο
2 κ.σ. φρέσκο βασιλικό ψιλοκομμένο
2 κ.γ. ζάχαρη
250 gr. λευκό κρασί
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα, προσθέτουμε το κρεμμύδι, το καρότο, το σκόρδο και σοτάρουμε για λίγα λεπτά μέχρι να μαραθούν.
Προσθέτουμε τις ντομάτες, τα φύλλα δάφνης, τα μπαχαρικά, αλάτι, πιπέρι και τη ζάχαρη και σοτάρουμε για 5΄, μέχρι να μαραθούν ελαφρώς οι ντομάτες.
Σβήνουμε με το κρασί, αφήνουμε να εξατμιστεί για 2΄, στη συνέχεια χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε τη σάλτσα να μαγειρευτεί για 30΄ περίπου, μέχρι να δέσει.
Προσθέτουμε τον βασιλικό 5 λεπτά πριν τελειώσει το μαγείρεμα.

Για τους μικρούς μας φίλους Σπιτική κέτσαπ
Υλικά:
( για 1 lt. )
2 ½ κιλά ώριμες ντομάτες καθαρισμένες
2 ½ κιλά ώριμες ντομάτες καθαρισμένες
1 ξινόμηλο χωρίς φλούδα και κουκούτσια
2 σκελίδες σκόρδο
200 gr. ζάχαρη
2 κ.γ. αλάτι
6 γαρίφαλα
8 κόκκους μπαχάρι
1 κ.γ. τζίντζερ τριμμένο
500 gr. ξίδι λευκό
50 gr. μέλι
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Κόβουμε τις ντομάτες, το μήλο και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα, μαζί με τα σκόρδα, τη ζάχαρη, το αλάτι, το πιπέρι, τα γαρίφαλα, το μπαχάρι, το τζίντζερ, το ξίδι και το μέλι.
Αφήνουμε να πάρουν μια βράση και στη συνέχεια χαμηλώνουμε τη φωτιά και τα αφήνουμε να μαγειρευτούν για 20 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσουν οι ντομάτες, το μήλο και τα σκόρδα.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε ένα μπλέντερ, το πολτοποιούμε και στη συνέχεια το περνάμε από μια πολύ ψιλή σήτα.
Ξαναβάζουμε το μείγμα στην κατσαρόλα και το αφήνουμε να μαγειρευτεί για άλλα 25 λεπτά περίπου, μέχρι η κέτσαπ να πήξει.
Όσο την αφήνουμε στη φωτιά, τόσο πιο πηχτή θα γίνει.

Καγιανάς
Υλικά:
5 αυγά
5 μεγάλες ντομάτες ώριμες
½ πιπεριά πράσινη ψιλοκομμένη
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
50 gr. φέτα
40 gr. Ντόπιο 
50 gr. ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τις ντομάτες, αφαιρούμε τη φλούδα και τα σπόρια και τις ψιλοκόβουμε.
Σε ένα βαθύ τηγάνι ρίχνουμε τις ψιλοκομμένες ντομάτες, την πιπεριά, το σκόρδο, το λάδι και αλατοπιπερώνουμε στην γεύση.
Ανακατεύουμε τακτικά, να μην μας κολλήσει.
Αφήνουμε τη σάλτσα να σιγοβράσει για περίπου 10΄, μέχρι να πιει τα υγρά της.
Όταν πιεί τα υγρά, τρίβουμε τη φέτα με τα χέρια στο τηγάνι, ρίχνουμε το λαδοτύρι και ανακατεύουμε.
Χτυπάμε τα αυγά και τα ρίχνουμε στη σάλτσα.
Ανακατεύουμε μέχρι να πήξουν τ᾿ αυγά, να ψηθούν και σερβίρουμε.

Ντομάτες γεμιστές
Υλικά:
8 ντομάτες ώριμες
250 gr. ρύζι γλασέ
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
100 gr. ελαιόλαδο
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο
1 κ.γ. ρίγανη
1 κ.γ. ζάχαρη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε τις ντομάτες, τις πλένουμε εξωτερικά, κόβουμε ένα οριζόντιο κομμάτι από την κάτω πλευρά τους και αδειάζουμε τη σάρκα τους με κουταλάκι.
Την σάρκα τους την κρατάμε και την περνάμε από μπλέντερ.
Σε κατσαρόλα βάζουμε το μισό λάδι να ζεσταθεί και σοτάρουμε το κρεμμύδι.
Μόλις μαραθεί προσθέτουμε τις σάρκες από τις ντομάτες (εκτός από 1 φλιτζ. που θα χρησιμοποιήσουμε αργότερα), τα μπαχαρικά και τη ζάχαρη.
Αφήνουμε να σιγοβράσουν για 10 λεπτά σε μέτρια θερμοκρασία.
Πλένουμε το ρύζι και το προσθέτουμε στη κατσαρόλα.
Ανακατεύουμε για να μην κολλήσει και προσθέτουμε και τον μαϊντανό και τον δυόσμο.
Σιγοβράζουμε τη φάρσα για 5 λεπτά και αποσύρουμε από την φωτιά.
Γεμίζουμε τις ντομάτες (όχι μέχρι πάνω, γιατί το ρύζι διογκώνεται κατά το ψήσιμο) και τις βάζουμε σε ταψί. Αλατίζουμε από πάνω και περιχύνουμε με το υπόλοιπο λάδι και 1 φλιτζ. ντομάτα που κρατήσαμε.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 °.
Βάζουμε λίγο νεράκι στο ταψί και το τοποθετούμε στο φούρνο.
Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 180 ° και ψήνουμε για περίπου 1 ½ ώρα.
Σερβίρουμε ζεστά αλλά και κρύα.

Ντοματάκι γλυκό του κουταλιού
Υλικά:
(για 1 kg. )
400 gr. ντοματάκια «βελανίδια» 
250 gr. ζάχαρη 
150 gr. νερό 
100 gr. χυμό πορτοκάλι
1 κ.σ. μέλι
2 ξύλα κανέλας 
1 κ.σ. μέλι
2 ξύλα κανέλας
1 φασόλι βανίλιας
¼ κ.γ. μαστίχα σκόνη
χυμό μισού λεμονιού
Παρασκευή:
Πλένουμε τα ντοματίνια, τα ρίχνουμε σε νερό που βράζει και τα αφήνουμε για 1-2 λεπτά.
Βγάζουμε τα ντοματίνια από το βραστό νερό και τα βάζουμε σε νερό με πάγο.
Στη συνέχεια τα ξεφλουδίζουμε και τα αφήνουμε στην άκρη.
Χαράζουμε τη βανίλια στη μέση και με ένα μαχαίρι βγάζουμε τους σπόρους και τα κρατάμε στην άκρη και τα δυο.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα τη ζάχαρη, το νερό, το χυμό πορτοκάλι, το μέλι, την κανέλα, το χυμό λεμόνι, τη μαστίχα και το φασόλι βανίλιας μαζί με τους σπόρους.
Αφήνουμε να πάρουν μια βράση και στη συνέχεια χαμηλώνουμε τη φωτιά και τα αφήνουμε να μαγειρευτούν για 10 λεπτά περίπου. Προσθέτουμε τα ντοματίνια και τα αφήνουμε να βράσουν για 25 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσουν.
Κλείνουμε την κατσαρόλα, την κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε τα ντοματάκια στο σιρόπι όλο το βράδυ.
Ελέγχουμε την πυκνότητα του σιροπιού την επόμενη μέρα. Αν χρειαστεί, το βράζουμε για λίγα λεπτά ακόμα να δέσει αν είναι αραιό ή το αραιώνουμε με λίγο νερό και το αφήνουμε να πάρει μια βράση αν είναι σφιχτό.

Μελιτζάνα 

Η ιστορία της Μελιτζάνας
Η "Solanum Melongena", ευρύτερα γνωστή ως μελιτζάνα, είναι ένα πολυετές φυτό, που στη βοτανολογία μάλιστα κατατάσσεται στα φρούτα και ανήκει στην οικογένεια των Στρυχνοειδών.
Η ιστορία της ξεκινά από την αρχαιότητα, την 2η περίπου χιλιετία προ Χριστού στις περιοχές της Ασίας, με του βοτανολόγους να υποστηρίζουν ότι πρωτοεμφανίστηκε στην Ινδία και στη συνέχεια στην Κίνα.
Η έλευσή της στην Ευρώπη έγινε κατά πάσα πιθανότητα μέσω των Αραβικών χωρών, ενώ στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι έφτασε τον 12ο με 14ο αιώνα.
Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να καταφέρει η μελιτζάνα να κάνει την είσοδο της στην ευρωπαϊκή κουζίνα, καθώς η πικρή της γεύση απέτρεπε του Ευρωπαίους από το να την εντάξουν στις διατροφικές τους συνήθειες.
Αρχικά μάλιστα, η καλλιέργεια της περιορίστηκε για διακοσμητική και μόνο χρήση.
Πλέον, και ειδικά στις μεσογειακές χώρες, αποτελεί βασικό συστατικό της καλοκαιρινής κουζίνας.
Η μελιτζάνα όμως έχει πολλά "πρόσωπα" και χρώματα.
Κάθε χώρα σχεδόν διαθέτει και από ένα διαφορετικό είδος.
Στην Αμερική για παράδειγμα, οι πιο δημοφιλείς μελιτζάνες είναι λευκές, ενώ στην Ασία κυκλοφορούν μελιτζάνες πράσινου και κίτρινου χρώματος.
Οι ποικιλίες
Στη χώρα μας, η πιο διαδεδομένη είναι η τσακώνικη μελιτζάνα.
Έχει ανοιχτό μοβ χρώμα με λευκές ρίγες και η γνήσια φυτρώνει μόνο στο Λεωνίδιο Αρκαδίας και στη γύρω περιοχή.
Είναι γνωστές για τη γλυκιά γεύση τους, ενώ φημίζεται και για χρήση της στη ζαχαροπλαστική.
Βρίσκεται ανάμεσα στα 317 ευρωπαϊκά προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης.
Επίσης γνωστές είναι οι λευκές μελιτζάνες Σαντορίνης.
Έχουν μικρό μέγεθος και δεν περιέχουν καθόλου σπόρια, γεγονός που τις κάνει ιδανικές στην παρασκευή μελιτζανοσαλάτας. Τέλος, γνωστές ποικιλίες είναι αυτές του Λαγκαδά και της Σύρου.
Αυτές του Λαγκαδά ξεχωρίσουν για το μαύρο χρώμα τους και το μακρόστενο σχήμα, ενώ αντίθετα της Σύρου είναι πιο χοντρές και αρκετά μεγαλύτερες.
Εκτός όμως από την πολύ ωραία γεύση, η μελιτζάνα έχει πολλά να προσφέρει και στην υγεία μας.
Βοηθάει πολύ στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου, αφού δεν επιτρέπει την υπεροξείδωση των λιπών των εγκεφαλικών κυττάρων, ενώ παράλληλα θεωρείται πλούσια σε μαγνήσιο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β.
Επιπλέον, επιτελεί καρδιοπροστατευτικό ρόλο, μειώνοντας τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και διεγείρει τη λειτουργία του συκωτιού, των εντέρων και των νεφρών.
Στη μαγειρική, οι μελιτζάνες μπορούν να γίνουν είτε τηγανιτές, είτε στο φούρνο μαζί με άλλα λαχανικά, είτε ακόμα και ψητές.
Μπορεί κανείς να τις γεμίσει με τυρί ή ρύζι, ενώ είναι απαραίτητη σε φαγητά όπως ο μουσακάς, τα παπουτσάκια και το ιμάμ μπαιλντί.
Σημαντική προϋπόθεση είναι το μούλιασμα τους σε νερό και αλάτι, ώστε να γλυκίσει ο πικρός φλοιός τους.
Το καλοκαίρι είναι η ιδανική περίοδος για την καλλιέργειά της, αφού το φυτό είναι πολύ ευαίσθητο στο κρύο.  
17 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

17 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F 
Λουκουμάδες
Υλικά:
8 μελιτζάνες χωρίς σπόρους
200 gr. αλεύρι
0,5 L. μπύρα
2 σκελ. σκόρδο
30 gr. ελαιόλαδο
σπορέλαιο για τηγάνισμα
αλάτι χοντρό
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξεφλουδίζουμε τις μελιτζάνες και τις κόβουμε σε μικρά κομματάκια.
Τις ανακατεύουμε με το χοντρό αλάτι και τις αφήνουμε σε σουρωτήρι για ½ ώρα.
Ετοιμάζουμε το κουρκούτι, ανακατεύοντας, την μπύρα, το αλεύρι, το σκόρδο, το ελαιόλαδο και αλάτι πιπέρι στην γεύση.
Ξεπλένουμε καλά τις μελιτζάνες τις στύβουμε πολύ καλά και τις ανακατεύουμε με το κουρκούτι.
Σε τηγάνι με μπόλικο καυτό λάδι μοιράζουμε το μείγμα μας με κουτάλι σε στρογγυλά μπαλάκια.
Τηγανίζουμε, γυρίζοντας τους "λουκουμάδες" μας μέχρι να πάρουν χρώμα.
Βγάζουμε τους "λουκουμάδες" σε πιάτο με χαρτί κουζίνας και σερβίρουμε.

Μπουρεκάκια
Υλικά:
1 μελιτζάνα
1 κρεμμύδι
1 τομάτα
1/4 φλ. νερό
2 ασπράδια αβγού
1 κρόκο αβγού
100 gr. φρυγανιά
1 κ.σ. ζάχαρη
1 κ.σ. σκόρδο
1 σέλινο
λάδι
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξεφλουδίζουμε τη μελιτζάνα και την κόβουμε σε κύβους.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το τσιγαρίζουμε ελαφρώς
Βάζουμε την τομάτα, τη μελιτζάνα και το κρεμμύδι σε κατσαρόλα με το νερό και ανακατεύουμε ελαφρώς.
Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και μυρωδικά, ανακατεύουμε και αφήνουμε να βράσει σε χαμηλή φωτιά για ½ ώρα, μέχρι να πιει σχεδόν όλο το ζουμί του.
Όταν κρυώσει, προσθέτουμε τα ασπράδια του αβγού και ανακατεύουμε
Βάζουμε μια κουταλιά γέμιση στον κρόκο αβγού αφού πρώτα τον έχουμε χτυπήσει με λίγο νεράκι και τυλίγουμε μέσα στην φρυγανιά, φτιάχνοντας ένα μπουρέκι 10 εκ.
Ψήνουμε στο φούρνο στους 160ο , μέχρι να ροδίσει.

Παπουτσάκια
Υλικά:
10 μελιτζάνες
1/2 κιλό κιμάς
1 κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
4 ώριμες ντομάτες
Μπεσαμέλ ( besamel )
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Για την μπεσαμέλ:
½ φλ. αλεύρι
1 κ.σ. βούτυρο ή μαργαρίνη
1 χούφτα τριμμένο τυρί της αρεσκείας μας
1½ φλ. γάλα
Μοσχοκάρυδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Για την μπεσαμέλ
Σ' ένα κατσαρολάκι λιώνουμε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά και ανακατεύοντας συνεχώς μ' ένα σύρμα, προσθέτοντας και το αλεύρι.
Ανακατεύουμε γύρω στα 2', ώσπου το αλεύρι να πάρει ένα χρυσό χρώμα.
Προσθέτουμε σιγά-σιγά το γάλα, χωρίς να σταματάμε να ανακατεύουμε με το σύρμα.
Όταν αρχίσει να πήζει η μπεσαμέλ, ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι και μοσχοκάρυδο και ανακατεύουμε ξανά χαμηλώνοντας τη φωτιά.
Την κάνουμε όσο σφιχτή θέλουμε εμείς, ανάλογα με το αν θα προσθέσουμε περισσότερο ή λιγότερο γάλα.
Το μυστικό είναι το καλό ανακάτεμα για να μην σβολιάσει.
Όταν την βγάλουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε μέσα το τυρί και ανακατεύουμε να πάει παντού!
Για τα Παπουτσάκια
Κόβουμε τις μελιτζάνες στη μέση αφαιρώντας τις άκρες και μέρος από τη σάρκα.
Τις αφήνουμε για μισή ώρα με αλάτι σε ένα σουρωτήρι για να ξεπικρίσουν.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει.
Προσθέτουμε τον κιμά, το αλάτι, το πιπέρι και τις ντομάτες μαζί με ένα φλιτζάνι νερό και αφήνουμε να βράσει.
Προς το τέλος προσθέτουμε και την ψίχα της μελιτζάνας στο μείγμα μας.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180°.
Τηγανίζουμε τις μελιτζάνες ελαφρώς και τις στραγγίζουμε από το επιπλέον λάδι.
Τοποθετούμε τις μελιτζάνες σε ένα ταψί το οποίο έχουμε καλύψει καλά με λάδι.
Γεμίζουμε κάθε μία με το μείγμα του κιμά.
Περιχύνουμε με μία-μιαμιση κουταλιά μπεσαμέλ και ψήνουμε στο φούρνο για ½ ώρα.

Τουρσί
Υλικά:
1 ½ kg. μικρές μελιτζάνες
4 φλιτζάνια δυνατό κόκκινο ή λευκό ξίδι (όχι μπαλσάμικο)
κοτσάνια σέλινου
4 καρότα κομμένα σε μικρούς κύβους
8 ψιλοκομμένες σκελίδες σκόρδου
κόκκοι μαύρου πιπεριού 
1 φλιτζανι ψιλοκομμένος μαϊντανός
ελαιόλαδο
Αλάτι
4 φλιτζάνια δυνατό κόκκινο ή λευκό ξίδι (όχι μπαλσάμικο)
κοτσάνια σέλινου
4 καρότα κομμένα σε μικρούς κύβους
8 ψιλοκομμένες σκελίδες σκόρδου
κόκκοι μαύρου πιπεριού
1 φλιτζανι ψιλοκομμένος μαϊντανός
ελαιόλαδο
Αλάτι
Παρασκευή:
Αφαιρούμε τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες χαράσσοντάς τις κατά μήκος σε 2-3 σημεία.
Βάζουμε να βράσουν 1 φλιτζάνι ξίδι, 2-3 κουταλιές της σούπας αλάτι και αρκετό ώστε να καλύπτονται εξ ολοκλήρου οι μελιτζάνες.
Ρίχνουμε μέσα τις μελιτζάνες και σιγοβράζετε για 3-5 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν.
Βγάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, ξεπλένουμε κι έπειτα τις στραγγίζουμε και τις αφήνουμε να κρυώσουν.
Ρίχνουμε τα κοτσάνια του σέλινου σε νερό που βράζει για 1-2 λεπτά, ίσα-ίσα μέχρι να μαλακώσουν.
Έπειτα, τα σουρώνουμε και κόβουμε τα κοτσάνια σε λωρίδες (σαν ένα καλαμάκι στο πάχος).
Ανακατεύουμε τα καρότα, το σκόρδο, το πιπέρι και το μαϊντανό.
Με το μείγμα αυτό γεμίζουμε προσεκτικά τις εγκοπές που έχουμε ανοίξει σε καθεμία από τις μελιτζάνες, τις οποίες τυλίγουμε σφιχτά με τα κοτσάνια από το σέλινο.
Τις τοποθετούμε στη συνέχεια σε όρθια θέση σε ένα μεγάλο αεροστεγές και αποστειρωμένο βάζο και τις καλύπτουμε με τα 3 εναπομείναντα φλιτζάνια ξιδιού.
Χύνουμε τέλος, αρκετό λάδι έτσι ώστε να σχηματισθεί πάνω-πάνω ένα στρώμα πάχους 4 εκ.
Το φυλάσσουμε σε δροσερό μέρος για 1-2 εβδομάδες πριν αρχίσουμε να τρώμε τις μελιτζάνες.

Hunkar-begendi
Υλικά:
1 ½ kg. μπούτι αρνιού, κομμένο σε μικρούς κύβους
3 μελιτζάνες
3 ντομάτες, αποφλοιωμένες και πολτοποιημένες
1 κουταλιά σούπας γλυκιά πάπρικα
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
50
3 μελιτζάνες
3 ντομάτες, αποφλοιωμένες και πολτοποιημένες
1 κουταλιά σούπας γλυκιά πάπρικα
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
50 gr. Ελαιόλαδο 
1 πρέζα ζάχαρη
1 κουταλιά σούπας ρίγανη
1 πρέζα ζάχαρη
1 κουταλιά σούπας ρίγανη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Για την κρέμα μελιτζάνας
1 ποτήρι γάλα
100 gr. ελαιόλαδο
2 κουταλιές σούπας γεμάτες αλεύρι
100 γρ. κασέρι τριμμένο
μοσχοκάρυδο
50
2 κουταλιές σούπας γεμάτες αλεύρι
100 γρ. κασέρι τριμμένο
μοσχοκάρυδο
50 gr. κρέμα γάλακτος
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Pοδίζουμε το κρεμμύδι με το ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε το κρέας ανακατεύντας καλά, για να ροδίσουν όλα τα κομμάτια.
Σβήνουμε με τον πολτό της ντομάτας.
Προσθέτουμε μισό ποτήρι νερό, πιπέρι και ζάχαρη και ψήνουμε το κρέας σε μέτρια φωτιά, μέχρι να μαλακώσει και να μείνει λίγη σάλτσα.Ψήνουμε τις μελιτζάνες στα κάρβουνα ή στο γκαζάκι αφήνουμε να κρυώσουν και τις πολτοποιούμε.
Σε μία κατσαρόλα ροδίζουμε το αλεύρι με το ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε το γάλα και ανακατεύουμε συνέχεια, προσέχοντας να μη σβολιάσει.
Όταν πήξει η κρέμα, προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, τις πολτοποιημένες μελιτζάνες την κρέμα γάλακτος και τρίμμα από μοσχοκάρυδο.Σερβίρουμε ζεστό  

10 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F
Πατατόπιτα
Υλικά:
1.300 gr. πατάτες καθαρισμένες και κομμένες
500 gr. μανιτάρια κομμένα σε φέτες
6 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα
50 gr. ελαιόλαδο
100 gr. γιαούρτι
2 αυγά
τυρί γραβιέρα τριμμένη
μοσχοκάρυδο ( προαιρετικά )
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Βράζουμε τις πατάτες σε μπόλικο αλατισμένο νερό για μισή ώρα και τις στραγγίζουμε.
Τις λιώνουμε με το εργαλείο του πουρέ μαζί με λίγο ελαιόλαδο, το μισό γιαούρτι, λίγο μοσχοκάρυδο, πιπέρι και αλάτι.
Σε μεγάλο τηγάνι βάζουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα μανιτάρια μαζί με τα κρεμμυδάκια.
Τα ανακατεύουμε, τα αλατίζουμε και τα ψήνουμε μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά τους.
Παίρνουμε μια φόρμα και στρώνουμε τον πουρέ και τα μανιτάρια στο κέντρο.
Χτυπάμε τα αυγά μαζί με το υπόλοιπο γιαούρτι, προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και μοσχοκάρυδο και περιχύνουμε τα μανιτάρια.
Πασπαλίζουμε όλη την επιφάνεια με το τυρί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο για 30΄.

Soufflé πατάτας
Υλικά:
600 gr. πατάτες
250 ml γάλα
80 gr. βούτυρο
3 αυγά
100 gr. τριμμένη γραβιέρα
μοσχοκάρυδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξεφλουδίζουμε τις πατάτες και τις ξεπλένουμε.
Τις βάζουμε σε κατσαρόλα με κρύο νερό και τις βράζουμε, μέχρι το σημείο που τις τρυπούμε άνετα με το πιρούνι αλλά δεν έχουν μαλακώσει εντελώς, όπως τις θέλουμε για τον πουρέ.
Με τη βοήθεια ενός πιρουνιού ή με το μηχάνημα του πουρέ, τις λιώνουμε.
Βάζουμε στις λιωμένες πατάτες το βούτυρο και ανακατεύουμε καλά.
Διαχωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια.
Προσθέτουμε τους κρόκους με τις λιωμένες πατάτες και ανακατεύουμε καλά.
Προσθέτουμε το γάλα ζεστό και λίγο-λίγο, ανακατεύοντας για να το ενσωματώσουμε καλά στον πουρέ πατάτας,
Προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο.
Ανακατεύουμε καλά να πάρουμε ένα ομοιογενές μείγμα.
Αλατοπιπερώνουμε.
Κτυπάμε τα ασπράδια, να γίνουν σταθερή μαρέγκα.
Τα ενώνουμε σταδιακά στις πατάτες, όπου με απαλές κινήσεις το ενσωματώνουμε στον πουρέ.
Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι ή μία φόρμα και γεμίζουμε με το μείγμα μας μέχρι τα ¾ πασπαλίζουμε με το τυρί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο Φούρνο στους 180ο για 25΄ περίπου.

Πατατοσαλάτα
Υλικά:
7 μέτριες πατάτες
1 μικρή πράσινη πιπεριά
1 πιπεριά Φλωρίνης
3 φρέσκα κρεμμυδάκια
Μαϊντανό ψιλοκομμένο
καλαμπόκι
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
200 gr. γιαούρτι στραγγιστό
100 gr. μαγιονέζα
30 gr. μουστάρδα
Αλάτι
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε και πλένουμε τις πατάτες.
Τις βράζουμε σε αλατισμένο νερό μέχρι να βράσουν.
Στραγγίζουμε καλά και αφού κρυώσουν λίγο τις κόβουμε σε κομμάτια, τις βάζουμε στην σαλατιέρα και αλατοπιπερώνουμε.
Προσθέτουμε τις πιπεριές κομμένες σε μικρά κομμάτια, τα κρεμμυδάκια σε ροδέλες, το καλαμπόκι και τον μαϊντανό ψιλοκομμένο.
Ανακατεύουμε τα υλικά.
Φτιάχνουμε την σος αναμειγνύοντας όλα τα υλικά το γιαούρτι την μαγιονέζα την μουστάρδα και λίγο αλάτι.
Αναμιγνύουμε την σος στην σαλάτα και την αφήνουμε για λίγη ώρα στο ψυγείο.

Κροκέτες πατάτας
Υλικά:
500 gr. πατάτες
150 gr. ζαμπόν ψιλοκομμένο
2 αυγά
30 gr. κεφαλογραβιέρα τριμμένη
30 gr. φρυγανιά τριμμένη
100 ml λάδι
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε πολύ καλά τις πατάτες θα τις βράσουμε μαζί με τη φλούδα τους, τις βάζουμε σε μία κατσαρόλα, τις σκεπάζουμε με νερό και τις βράζουμε για 25΄ μετά που θα αρχίσει ο βρασμός.
Προσθέτουμε λίγο αλάτι μόνο προς το τέλος του χρόνου.
Κόβουμε το ζαμπόν σε μικρά κυβάκια.
Με μία τρυπητή κουτάλα αφαιρούμε τις πατάτες από το καυτό νερό, τις βάζουμε σε σουρωτήρι και τις αφήνουμε να κρυώσουν ελαφρά τις ξεφλουδίζουμε, τις περνάμε από την μηχανή του πουρέ και τις βάζουμε σε ένα μπολ, μαζί με το ένα από τα αυγά, την τριμμένη κεφαλογραβιέρα, μία κουταλιά τριμμένη φρυγανιά και τα κομμένα σε κυβάκια κομματάκια του ζαμπόν.
Ανακατεύουμε καλά να πάνε τα πρόσθετα υλικά, παντού και ομοιόμορφα. μέσα στον πουρέ της πατάτας, αλατίζοντας ελαφρά.
Βάζουμε την υπόλοιπη φρυγανιά σε ένα επίπεδο πιάτο.
Κτυπούμε το δεύτερο αυγό, σε ένα βαθύ πιάτο αυτό.
Φτιάχνουμε μπαλίτσες ή το σχήμα που θέλουμε εμείς από τον πουρέ πατάτας και τις περνούμε πρώτα από το κτυπημένο αυγό και στη συνέχεια από την φρυγανιά, πριν να τις ρίξουμε στο τηγάνι με το λάδι που το έχουμε ζεστάνει καλά, για να τηγανισθούν, λίγες την φορά, γυρίζοντας από όλες τις πλευρές με τη βοήθεια μιας σπάτουλας.
Βγάζοντάς τες από το λάδι, αφήνουμε τις κροκέτες μας σε ένα πιάτο με χαρτί κουζίνας για να αποβάλουν το περιττό λάδι.

Πατάτες με τραχανά
Υλικά:
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 καρότο
1 πράσο
7 πατάτες κομμένες
2 μεγάλες ώριμες τομάτες ψιλοκομμένες
πελτές
100 gr. τραχανά
100 gr. ελαιόλαδο
μπαχάρι
λίγο κανέλα
50 gr. φλιτζάνι λευκό κρασί
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σοτάρουμε το κρεμμύδι με το ελαιόλαδο, τα καρότα κομμένα σε φετούλες, το πράσο, και τις πατάτες.
Σβήνουμε με ΤΟ λευκό κρασί, συνεχίζουμε προσθέτοντας την ψιλοκομμένη τομάτα και τον πελτέ.
Μετά προσθέτουμε το ανάλογο νερό αρκετό να καλύψει τις πατάτες.
Αφού δούμε ότι οι πατάτες μας είναι σχεδόν έτοιμες προσθέτουμε στην κατσαρόλα μας τον τραχανά αφήνουμε να πάρει μια βράση και ανακατεύουμε το φαγητό μόνο κουνώντας την κατσαρόλα, χωρίς κουτάλα, για να μην μας λιώσουν οι πατάτες.
Πρέπει όταν θα πέσει ο τραχανάς μέσα στην κατσαρόλα να έχει αρκετή σάλτσα, για να μπορεί να " τραβήξει " ο τραχανάς και να φουσκώσει.
Αν δεν έχει απλά προσθέτουμε λίγο νερό. Αφού πάρει την πρώτη βράση λοιπόν, κλείνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να δέσει.

Πατάτα

Η ιστορία της πατάτας
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι ιθαγενείς Αμερικανοί, που ζούσαν στην οροσειρά των Άνδεων, γνώριζαν την πατάτα περίπου 4.000 χρόνια πριν ο γευστικός αυτός βολβός ξετρελάνει τους Ευρωπαίους.
Την αποκαλούσαν με διάφορα ονόματα και σε ορισμένες, μάλιστα, περιοχές αποτελούσε βασικό συστατικό της καθημερινής διατροφής τους.
Σύμφωνα με έναν δημοφιλή θρύλο, ο πρώτος που εισήγαγε την πατάτα στην Ευρώπη ήταν ο σερ Γουόλτερ Ράλεϊ, χρηματοδότης πολλών υπερατλαντικών αποστολών.
Λέγεται, μάλιστα, ότι ο ίδιος είχε φυτέψει την πρώτη πατάτα στο κτήμα του, στην πόλη Κορν της Ιρλανδίας.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία γραπτή απόδειξη που να επαληθεύει τη θεωρία αυτή.
Πιο τεκμηριωμένη ιστορικά είναι η θεωρία που θέλει ως πρωτοπόρο τον σερ Φράνσις Ντρέικ.
Σύμφωνα με αυτή, ο Ντρέικ, επιστρέφοντας το 1586 στην Αγγλία, έπειτα από μία μάχη με τους Ισπανούς στην Καραϊβική, έκανε μια στάση στην Κολομβία για προμήθειες.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν καπνός και πατάτες.
Κατά μια τρίτη θεωρία, ο πρώτος βολβός πατάτας ξεβράστηκε στις ακτές της Ιρλανδίας, μαζί με τα συντρίμμια της Ισπανικής Αρμάδας, το 1588.
Πάντως, η πρώτη γραπτή μαρτυρία για την εισαγωγή πατάτας στην Ευρώπη είναι μία απόδειξη με ημερομηνία 28 Νοεμβρίου 1567 ενός εξαγωγέα πατάτας από τα Κανάρια Νησιά προς έναν έμπορο της Αμβέρσας.
Ανεξαρτήτου προελεύσεως, η πατάτα προσέλκυσε από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον των αγροτών, που διαπίστωσαν ότι η καλλιέργειά της ήταν πολύ ευκολότερη και παρείχε πολύ μεγαλύτερη σοδειά απ' ότι το σιτάρι και η βρόμη. 
Μέχρι το 1650 είχε κυριαρχήσει στη διατροφή των Ιρλανδών και είχε αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τις καλλιέργειες σίτου.
Οι ιρλανδοί άποικοι ήταν και οι πρώτοι που καλλιέργησαν την πατάτα στη Βόρεια Αμερική, στην περιοχή Λόντοντερι του Νιου Χαμσάιρ, το 1719.
Έως το τέλος του 18ου αιώνα, το νέο προϊόν είχε γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές και στη Γαλλία, με την υποστήριξη του Αντουάν Ογκίστ Παρμαντιέ, ενός από τους αυλικούς του βασιλιά Λουδοβίκου του 15ου.
Πιο επιφυλακτικοί, οι Ρώσοι, αρχικώς αποκαλούσαν τις πατάτες (γεώμηλα) ως «τα μήλα του διαβόλου», πιθανότατα εξαιτίας του γεγονότος ότι αναπτύσσονταν κάτω από την επιφάνεια της γης.
Στην Ελλάδα, ο πρώτος που επεδίωξε την εισαγωγή της πατάτας ήταν ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Ο ίδιος την είχε δοκιμάσει κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Ευρώπη κι έκρινε ότι θα ήταν μια θρεπτική βασική τροφή για ένα φτωχό λαό.
Όταν εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, προσπάθησε να δώσει πατάτες στους χωρικούς, που φιλύποπτοι και συντηρητικοί όπως ήταν τις πέταξαν.
Ο Καποδίστριας, όμως, ήξερε πολύ καλά τους συμπατριώτες του και μιμούμενος το Φρειδερίκο το Μέγα της Πρωσίας και τον Παρμαντιέ της Γαλλίας, που είχαν μεταχειριστεί παρόμοια κόλπα περιέφραξε το μέρος όπου ήταν αποθηκευμένες οι πατάτες κι έβαλε σκοπούς να τις φυλάνε μέρα νύχτα. 
Μέσα σε μια εβδομάδα δεν είχε μείνει ούτε μια πατάτα... 
10 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

03 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος 
Μακαρονόπιτα Χωριάτικη
Υλικά:
300 gr. φέτα
150 gr. Τυρί Ντόπιο Ζακύνθου ( λαδοτύρι )
7 αυγά
1 πακέτο μακαρόνια Νο 5
2 φύλλα κρούστας χωριάτικα
300 gr. μπέικον
Ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Βράζετε τα μακαρόνια
Χτυπάτε τα αυγά
Σε ένα μπωλ ανακατεύετε τα μακαρόνια, τα αυγά και το τυρί 
Αλατοπιπερώνετε
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180 C
Λαδώνετε το ταψί
Απλώνετε τα δύο φύλλα, αλειμμένα με λάδι
Ρίχνετε τα μακαρόνια και απλώνετε
Σκεπάζετε με το μπέικον
Ψήνετε για 45 λεπτά

Κοτόπιτα
Υλικά:
1 κοτόπουλο
50 gr. Ελαιόλαδο
100 gr. τυρί τριμμένο τις αρεσκείας σας
3 αυγά
5 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1 πράσο
Λίγο Άνηθο
2 φύλλα Σφολιάτας
μοσχοκάρυδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξεκοκαλίστε το κοτόπουλο και το κόβετε σε κομμάτια 
Βάζετε τα κομμάτια μέσα σε μία κατσαρόλα να βράσουν 
Προσθέτετε τα κρεμμύδια
Αλατοπιπερώνετε
Όταν βράσει βγάζετε την κότα και αφήνετε το ζουμί με τα κρεμμύδια και το πράσο
να βράσει και να πυκνώσει ανακατεύοντας
Αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά
Αφαιρείτε από τα κομμάτια του κοτόπουλου την πέτσα και ψιλοκόβετε σε κομματάκια
Τα ρίχνετε πίσω στη κατσαρόλα με τον χυλό
Προσθέτετε το τυρί, τα αυγά, το μοσχοκάρυδο
Ανακατεύετε να γίνουν μία ενιαία μάζα.
Παίρνετε ένα ταψάκι και το αλείφετε με το ελαιόλαδο 
Στρώνετε το ένα φύλλο Σφολιάτας
Αδειάζετε τη γέμιση σε όλη την επιφάνεια του ταψιού 
Στρώνετε από πάνω το άλλο φύλλο Σφολιάτας
Αλείφετε με ελαιόλαδο και την τρυπάτε σε πολλά σημεία με ένα πιρούνι
για να μην φουσκώσει.
Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο για 40΄ περίπου.

Πίτα με ψάρι
Υλικά:
1 φλιτζάνι αρακά βρασμένο
2 καρότα βραστά ψιλοκομμένα
2 πατάτες βραστές ψιλοκομμένες
ελαιόλαδο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
500 gr. φύλλο κρούστας
500 gr. ψάρι φιλέτο της αρεσκείας σας
2 φρέσκα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Στρώνετε τα μισά φύλλα στο ταψί, προσέχοντας κάθε φορά που στρώνετε ένα φύλλο να το αλείφετε με ελαιόλαδο. 
Κόβετε το ψάρι σε μικρά κομμάτια και το ανακατεύετε με όλα τα υπόλοιπα υλικά μαζί, αλατοπιπερώνετε και στρώνετε πάνω από τα φύλλα.
Τελειώνετε και με τα υπόλοιπα φύλλα, αλείφοντας με ελαιόλαδο το καθένα
Ψήνετε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο για 50΄ περίπου στους 180ο

Πίτα με Τραχανά
Υλικά:
500 gr. φύλλο
100 gr. Ελαιόλαδο
15 αυγά
200 gr. φέτα
100 gr. Λαδογραβιέρα Ζακύνθου
3 φλυτζάνια τραχανά γλυκό
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Χτυπάτε τα αυγά και τα προσθέτετε στο τραχανά 
Θρυμματίζετε τη φέτα, την Λαδογραβιέρα και προσθέτετε στον τραχανά
Ανακατεύετε πάρα πολύ καλά
Αλατοπιπερώνετε
αλείφετε το ταψί με ελαιόλαδο
Απλώνετε τα μισά φύλλα αφού πάντα ανάμεσα από το καθένα τα βρέχετε με ελαιόλαδο
Φροντίστε να καλύπτετε όλο το ταψί με τα φύλλα
Ρίχνετε το μείγμα και το απλώνετε προσεχτικά να μην σχιστεί το φύλλο από κάτω
Απλώνετε τα υπόλοιπα φύλλα από επάνω και ανάμεσα αλείφετε πάλι με ελαιόλαδο
Γυρίζετε τα φύλλα που περισσεύουν έξω από το ταψί προς τα μέσα
Κόβετε πολύ προσεχτικά την πίτα σε κομμάτια και ραντίζετε με νερό
Ψήνετε 45΄ σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο

Πίτα με Μανιτάρια
Υλικά:
1 kg. Μανιτάρια διάφορα της αρεσκείας σας
2 φύλλα σφολιάτας
250 gr. κεφαλοτύρι
250 gr. λαδογραβιέρα Ζακύνθου
250 gr. γιαούρτι
50 gr. κρασί λευκό
3 αυγά
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο
μαϊντανός
άνηθος
ελαιόλαδο
πιπέρι
Παρασκευή:
Τρίβουμε τα τυριά σε ένα μπολ.
Ψιλοκόβουμε τα μανιτάρια σε μικρότερα κομματάκια, τα ξεπλένουμε και τα σουρώνουμε.
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο, τον μαϊντανό και τον άνηθο σε λίγο λάδι.
Προσθέτουμε και λίγο πιπέρι και στο τέλος σβήνουμε με το κρασί.
Χτυπάμε καλά τα αυγά.
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε καλά τα τυριά, τα αυγά και το γιαούρτι.
Έπειτα, ρίχνουμε το μείγμα με τα μανιτάρια.
Αλείφουμε ένα ταψάκι με λίγο ελαιόλαδο και τοποθετούμε το ένα φύλλο σφολιάτα.
Βάζουμε το μείγμα και έπειτα το δεύτερο φύλλο σφολιάτα, αλείφουμε με ελαιόλαδο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια

Πίτες 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΜΥΤΛΩΤΟ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΩΝΩΝ ΓΕΥΣΕΩΝ
Η πίτα έχει τη δική της ιστορία
Οι γευστικές προτιμήσεις των ελλήνων έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό σε ότι αφορά την παράδοση, πολύ περισσότερο μάλιστα στα διάφορα είδη πίτας.
Η ιστορία της φυσικά από την αρχαία Ελλάδα, όπου οι πίτες βρίσκονταν στο καθημερινό διαιτολόγιο.
Χαρακτηριστικό ήταν ένα είδος πίτας με μέλι, τυρί και λάδι και ιδιαίτερη επιτυχία είχε ο «μυτλωτός» - μια πίτα με μέλι και σκόρδο.
Η πίτα την οποία οι αρχαίοι έλληνες έτρωγαν ειδικότερα το πρωί είχε βάση το αλεύρι και το κρασί.
Άλλη χαρακτηριστική πίτα ήταν η μάζα «μάζα», ζυμωμένη με αλεύρι από κριθάρι , σίκαλη, βρώμη ή κεχρί και από διάφορα όσπρια.Στα πλούσια γεύματα των αρχαίων αθηναίων τα επιδόρπια που περιλάμβαναν φρέσκα και ξερά φρούτα, αλμυρά αμύγδαλα, τυρί, σκόρδο και κρεμμύδια τελείωναν με αλμυρές και γλυκές πίτες , τις οποίες οι συνδαιτυμόνες εκτιμούσαν ιδιαίτερα.
Οι πίτες των αρχαίων Ρωμαίων εξάλλου είχαν βάση το αλεύρι από ρύζι ή το σιμιγδάλι ζυμωμένο με αυγά, τυρί και μέλι. Αργότερα προστέθηκε κρέας ή εντόσθια ζώων.
Για τον Μεσαίωνα είναι γνωστά σχετικά λίγα πράγματα.
Ξέρουμε λόγου χάρη ότι στις νηστείες οι πίτες ήταν συχνότατες και στο καθημερινό διαιτολόγιο κυριαρχούσε η φυτική διατροφή.
Πάντως, από τότε συνδύαζαν τα λαχανικά και τα δημητριακά ως σούπα ή πίτα.
Σήμερα οι τυρόπιτες, οι κρεατόπιτες, οι σπανακόπιτες ή λαχανόπιτες που συνηθίζονται σε όλες τις περιοχές της χώρας μας (με φύλλο που ανοίγουν οι νοικοκυρές ή έτοιμο), όπως και τα σκαλτσούνια, το βολ ο βαν, τα σου και οι τάρτες δεν είναι παρά παραλλαγές της αρχαιότατης πίτας η οποία στην αρχική της μορφή ήταν απλή και ψηνόταν πάνω σε καυτές πέτρες ή μέσα σε ζεστή χόβολη.
Είναι απίστευτο πόσοι πολύ άνθρωποι λατρεύουν την ελληνική παραδοσιακή πίτα με χωριάτικο φύλλο και όχι μόνο. Και εάν στην Ιταλία η πίτσα είναι η εθνική ταυτότητα γεύσης, η πίτα για τους Έλληνες είναι το απόλυτο γεύμα για κάθε ώρα. Και όπως κάθε εξαιρετικό πράγμα στον κόσμο, έτσι και η πίτα έχει τα δικά της μυστικά.
Το 1ο και βασικότερο όλων είναι η ποιότητα των υλικών.
Πρέπει να είναι τα καλύτερα και φρέσκα.
Η ζύμη και το άνοιγμα του φύλλου (πόσο λεπτό θα είναι, πόσες στρώσεις θα έχει και πολλά ακόμη) είναι επίσης καθοριστικοί παράγοντες.

03 / 06 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

27 / 05 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος 
Κοτόπουλο με πιπεριές και μανιτάρια
Υλικά:
1 κοτόπουλο σε μερίδες χωρίς την πέτσα του
2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε μέτρια κομμάτια
2 πιπεριές Φλωρίνης κομμένες σε χοντρά κομμάτια
2 πράσινες πιπεριές κομμένες σε ροδέλες
500 gr. τεμαχισμένα μανιτάρια
10 ντομάτες φρέσκες κόκκινες
1 κρασοπότηρο ελαιόλαδο
λίγο κρασί για το σβήσιμο
10 ελιές
1 κουταλάκι του γλυκού γλυκιά πάπρικα
Μαϊντανό προαιρετικά
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε το κοτόπουλο και το βάζουμε να πάρει μια βράση και πετάμε το νερό.
Πλένουμε ξανά το κοτόπουλο και το αφήνουμε να στραγγίξει λίγο.
Βάζουμε το λάδι στην χύτρα και σοτάρουμε για λίγο το κρεμμύδι με τις πιπεριές και τα μανιτάρια.
Στη συνέχεια προσθέτουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου και ανακατεύουμε, ώστε να πάει το λάδι παντού.
Προσθέτουμε το αλάτι, το πιπέρι, τις ελιές και την πάπρικα και ξανά ανακατεύουμε και σβήνουμε με λίγο κρασί.
Προσθέτουμε την ντομάτα και αφήνουμε ελαφρώς να μελώσει το ζουμί.
Προσθέτουμε νερό ώστε να σκεπαστούν σχεδόν τα κομμάτια κοτόπουλου.
Αφήνουμε το φαγητό μας να βράσει για 30΄ περίπου.
Το γυρίζουμε σε ταψί και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο για άλλα 15΄.
Μπορούμε να το συνοδεύσουμε με ρυζι.

Μοσχαράκι Ραγκού
Υλικά:
500 gr. μοσχάρι
100 gr. πανσέτα χοιρινή
1 ποτήρι κρασί μαυροδάφνη
1-2 κουταλιές βαλσάμικο
2 καρότα
2 σκελίδες σκόρδο
1 ντομάτα
1 κουταλια πελτέ τοματας
1 μεγάλο κρεμμύδι
Ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Το κρέας χρειάζεται προετοιμασία μια μέρα πριν μέσα σε λάδι μαρινάρα με το κρεμμύδι, σκόρδο και βαλσάμικο.
Την επόμενη το βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μαγειρεύουμε 15΄.
Ρίχνουμε την μαυροδάφνη και την ντομάτα που έχουμε περάσει από τον τρίφτη και τον πελτέ.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο και αναποδογυρίζουμε το φαγητό σε μια γάστρα.
Θα το βάλετε στον φούρνο στους 100ο για 6 ώρες περίπου.
Προσθέτουμε τα καρότα και θα συνεχίσουμε το ψήσιμο για 30΄ ακόμη.

Λουκουμάδες με μήλα
Υλικά:
3 μήλα
3 αυγά
2 κουτ. σούπας ζάχαρη
1 κούπα γιαούρτι
1 κούπα γάλα
2 κούπες αλεύρι φαρίνα
λάδι για το τηγάνισμα
Παρασκευή:
Καθαρίζουμε τα μήλα και με το ειδικό εργαλείο και αφαιρούμε τα κουκούτσια.
Κόβουμε τα μήλα σε στρογγυλές φέτες μέτριου πάχους.
Χτυπάμε τα αβγά σε ένα μπολ και προσθέτουμε το γάλα, το γιαούρτι και τη ζάχαρη.
Συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να ενοποιηθούν τα υλικά σας.
Προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι μέχρι να ενσωματωθεί στο μείγμα και να γίνει ένας ομοιογενής χυλός.
Ζεσταίνουμε σε μια μικρή κατσαρόλα το λάδι (3 δάκτυλα περίπου) και αφού κάψει καλά, βουτάμε τις φέτες στο χυλό να σκεπαστούν καλά και τις ρίχνουμε στο καυτό λάδι.
Φροντίζουμε να μη ρίχνουμε πολλές φέτες μαζί ώστε να ψήνονται καλύτερα οι λουκουμάδες μας.
Αφού ροδίσουν από την κάτω πλευρά και φουσκώσουν, τους γυρίζουμε με τη βοήθεια τρυπητής κουτάλας, να ροδίσουν και από την άλλη πλευρά.
Τους βγάζουμε να στραγγίσουν από το περιττό λάδι σε χαρτί κουζίνας και τους σερβίρουμε αμέσως ζεστούς πασπαλίζοντας με ζάχαρη.

20 / 05 / 2016 - Αξιώτης Παράσχος Επίτιμος Πρόεδρος
Σαλάτα με Φασόλια & Ψάρι
Υλικά:
250 gr. Ψάρι γαύρο
150 gr. αλάτι χοντρό
Ξύσμα από ένα λεμόνι
Χυμό από 2 λεμόνια
200 gr. φασόλια άσπρα
2 ντομάτες
2 πιπεριές ( κόκκινη & πράσινη )
1 φρέσκο κρεμμύδι κομμένο σε λωρίδες
Ελαιόλαδο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Τοποθετήστε τα φασόλια σε νερό για να μουλιάσουν από βραδύς.
Την επομένη βάλτε τα φασόλια σε μια κατσαρόλα και βράστε τα μέχρι να μαλακώσουν, ξεπλύνετε και αφήστε τα να κρυώσουν.
Καθαρίστε τον γαύρο βγάζοντας το κεντρικό του κόκκαλο .
στρώστε το μισό αλάτι σε ταψάκι και τοποθετήστε επάνω τον γαύρο, σκεπάστε με το υπόλοιπο αλάτι.
Ψήστε τον Γαύρο σε φούρνο για 15' στους 160ο.
Βγάλτε τον Γαύρο και αφήστε τον να κρυώσει, αφαιρέστε το αλάτι και σε ένα μπολ προσθέστε το ξύσμα λεμονιού, τον χυμό και περίπου 50 gr. ελαιόλαδο.
Ψιλοκόψτε τις Ντομάτες και τις πιπεριές σε ένα μπολ προσθέστε τα φασόλια και τα φρέσκα κρεμμυδάκια ελαιόλαδο και ανακατέψτε ελαφριά ώστε να αναμιχτούν όλα τα υλικά μαζί.
Αφήστε το μπολ στο ψυγείο για 15 λεπτά περίπου, στην συνέχεια προσθέστε τον Γαύρο, ανακατέψτε απαλά για να μην σπάσετε το ψάρι και σερβίρετε.

Ψάρι στο φούρνο
Υλικά:
4 Φιλέτα ψαριού της αρεσκείας σας
3 Κρεμμύδια ξερά
4 Ντομάτες κόκκινες χωρίς τη φλούδα τους
3 Σκελίδες σκόρδο
3 Πράσινες πιπεριές
Λίγο Δεντρολίβανο
Ρίγανη
Μαϊντανό
Ελαιόλαδο
Ούζο
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Κόβουμε όλα τα λαχανικά μας σε φέτες, τις ντομάτες, τις πιπεριές, το σκόρδο και τα κρεμμύδια.
Τα βάζουμε σε ταψί και σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο, προσθέτουμε το λάδι, το αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, δεντρολίβανο τον μαϊντανό και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε και περίπου ένα σφηνάκι Ούζο τα ψήνουμε για 15΄ στους 170ο.
Προσθέτουμε μετά τα φιλέτα ψαριού και τα σκεπάζουμε με τα λαχανικά.
Ψήνουμε για άλλα 15΄ στους 180ο.
Σερβίρουμε ζεστό.

Τάρτα με φράουλες
Υλικά:
Για την κρέμα:
300 gr. γάλα φρέσκο
150 gr. κρέμα γάλακτος
80 gr. ζάχαρη κρυσταλλική
1 αυγό
3 κρόκοι αυγών
35 gr. κορν φλάουρ
1 κλωναράκι βανίλιας
500 gr. Φράουλες για το γαρνίρισμα
Για τη βάση:
300 gr. αλεύρι
200 gr. βούτυρο
100 gr. άχνη
1 αυγό
Παρασκευή:
Για τη ζύμη:
Κόβετε το βούτυρο σε κύβους και το ρίχνουμε σε λεκάνη με όλα τα υλικά, ζυμώνουμε πολύ καλά.
Την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 45΄ και την ανοίγουμε σε φύλλο, την τοποθετούμε σε φόρμα διαμέτρου περίπου 22 εκ.
Τρυπάμε τη ζύμη σε πολλά σημεία και την καλύπτουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε πάλι να ξεκουραστεί για άλλα 15΄.
Την ψήνουμε για 30΄ σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς.
Για την κρέμα.
Ζεσταίνουμε σε κατσαρόλα το γάλα, την κρέμα και τη βανίλια.
Σε άλλο σκεύος ανακατεύουμε τα αυγά, τη ζάχαρη και το κορν φλάουρ.
Όταν ζεσταθεί το γάλα, ρίχνουμε το 1/3 στο μείγμα των αυγών και ανακατεύουμε καλά.
Το ρίχνουμε στο υπόλοιπο γάλα και ανακατεύουμε.
Όταν κοχλάσει η κρέμα, την κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Την αδειάζουμε σε άλλο σκεύος και καλύπτουμε την επιφάνειά της με μεμβράνη για να μην πιάσει κρούστα. Όταν κρυώσει τελείως την χτυπάμε λιγάκι για να αφρατέψει.
Την απλώνουμε στη ζύμη όταν είναι κι αυτή εντελώς κρύα και γαρνίρουμε με τις φράουλες.

29 / 04 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Μαγειρίτσα
Η παράδοση θέλει το Μ. Σάββατο, μετά την Ανάσταση και έπειτα από τις ημέρες νηστείας, από τα ζωικά τρόφιμα, να τρώμε μαγειρίτσα.
Φτιαγμένη κυρίως με χορταρικά, είναι ό,τι πρέπει για το στομάχι, που λόγω νηστείας, απείχε τόσες μέρες από το κρέας και κάνει πιο εύκολη την προσαρμογή του οργανισμού μας.
Υλικά:
1 ολόκληρη συκωταριά αρνίσια φρέσκια
1 αντεριά
2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
10 φρέσκα κρεμμυδάκια σε ροδέλες
μαϊντανό ψιλοκομμένα
2 μεγάλα μαρούλια
μάραθο ψιλοκομμένο ή Άνηθο
1 φλυτζ. τσαγιού κρασί
1 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι στην γεύση
χυμό από 2 λεμόνια
Για το αυγολέμονο
3 αυγά
χυμό από 2 λεμόνια
Παρασκευή:
Πλένουμε τα έντερα με άφθονο νερό και πολλές φορές, μέσα - έξω.
Στη συνέχεια, διπλώνοντας την άκρη από κάθε αντεράκι, τη σπρώχνουμε προς τα μέσα με ένα λεπτό ξύλο, έτσι που να γυρίσει όλο το έντερο το μέσα - έξω.
Αφού κάνουμε το ίδιο με όλα τα έντερα, τα βάζουμε σε μια λεκάνη και τα ξαναπλένουμε, πολλές φορές.
Όταν είναι έτοιμα, τα βάζουμε σε ένα μπολ με λίγο νερό και το χυμό δύο λεμονιών και τα βάζουμε στο ψυγείο για 2 περίπου ώρες να ασπρίσουν.
Στο μεταξύ, πλένουμε πάρα πολύ καλά τη συκωταριά.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, βάζουμε τη συκωταριά, τα έντερα και νερό που να τα σκεπάζει και τα ζεματάμε για 10', φροντίζοντας να τα ξαφρίσουμε καλά.
Στη συνέχεια, τα βγάζουμε, τα πλένουμε με άφθονο κρύο νερό και ψιλοκόβουμε τη συκωταριά.
Έπειτα, ψιλοκόβουμε και τ᾿ αντεράκια, τα βάζουμε μαζί με τα συκωτάκια και τ᾿ ανακατεύουμε.
Ξεπλένουμε την κατσαρόλα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε, σε μέτρια φωτιά, τα ξερά κρεμμύδια, μαζί με τα αντεράκια ψιλοκομμένα και τη συκωταριά, τουλάχιστον για 5' και έπειτα σβήνουμε με το κρασί.
Όταν εξατμιστεί, προσθέτουμε ζεστό νερό που να τα σκεπάζει, αλατοπιπερώνουμε και μαγειρεύουμε για 30' - 40' περίπου, ανάλογα την ηλικία και το βάρος του ζώου, καθώς και το μέγεθος των κομματιών, που έχουμε κόψει τη συκωταριά.
Πλένουμε πολύ καλά τα λαχανικά μας, παίρνουμε πρώτα τα μαρούλια, τα κρατάμε όλα μαζί και τα χοντροκόβουμε.
Συνεχίζουμε κόβοντας τα κρεμμυδάκια σε ροδέλες και έπειτα ψιλοκόβουμε το μαϊντανό και το μάραθο ή τον Άνηθο. Όταν μαλακώσει η συκωταριά, ρίχνουμε τα λαχανικά μέσα στη κατσαρόλα, πιέζοντάς τα για να χωρέσουν, κι όταν "πέσουν" λίγο (μειωθεί ο όγκος τους), τ᾿ ανακατεύουμε και μισοσκεπάζουμε την κατσαρόλα.
Τ᾿ αφήνουμε να μαγειρευτούν για 30' περίπου, μέχρι να μαλακώσουν και να μείνουν με λίγο ζουμάκι.
Όταν το φαγητό μας γίνει, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο λιγότερο, βγάζουμε ½ κούπα ζουμί από την κατσαρόλα, κι ετοιμάζουμε το αυγολέμονο.
Χωρίζουμε τους κρόκους από τ᾿ ασπράδια, χτυπάμε μια σφικτή μαρέγκα, ρίχνουμε τους κρόκους έναν - έναν, συνεχίζοντας το χτύπημα, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και τέλος, σιγά - σιγά, το ζουμί από τη κατσαρόλα μας.
Περιχύνουμε με το αυγολέμονο το φαγητό, σβήνουμε τελείως τη φωτιά, κι ανακατεύουμε ελαφρά.
Αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω στο κλειστό μάτι της κουζίνας, για λίγο και εμέσως σερβίρουμε.

Σούβλισμα του Αρνιού
Τα μυστικά για το σούβλισμα του πασχαλινού Αρνιού
Το έθιμο επιτάσσει αρνί ή κατσίκι.
Σε κάθε περίπτωση ό,τι κι αν αποφασίσετε, το σφαχτό δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλο και ιδανικά
είναι να φτάνει τα 7 με 8 κιλά.
Το σφαχτό πρέπει να πλένεται και καθαρίζεται καλά με νερό και κρεμιέται τυλιγμένο με ένα μεγάλο πανί, συνήθως ένα καθαρό σεντόνι, για να μην έχει επαφή με μύγες και έντομα, ώστε να στεγνώσει και να κρυώσει. Αυτή η διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί από το μεγάλο Σάββατο.
Κυριακή του Πάσχα, νωρίς το πρωί ξεκινάει η διαδικασία σουβλίσματος.
Εργαλεία για το σούβλισμα
Σύρμα για το στερέωμα-δέσιμο του αρνιού στη σούβλα ψιλό.
Πένσα ή κόφτης για να δέσουμε το σύρμα.
Σπάγκος για το ράψιμο του αρνιού.
Χοντρή βελόνα (σακοράφα) για το ράψιμο.
Υλικά για το αρνί
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι χυμός λεμονιού
1 φλιτζάνι αλατοπίπερο με χοντρό αλάτι
Το δέσιμο του αρνιού στη σούβλα
Επειτα από τα προαναφερθέντα όλα είναι έτοιμα για να περαστεί το αρνί στη σούβλα.
Προσοχή στο να περάσουν τα πόδια σταυρωτά στη διχάλα στο τέλος της, τα οποία θα δεθούν με τον σπάγκο ελαφρά. Για να δεθούν καλύτερα, σπάστε ελαφρά τα πίσω πόδια.
Στη συνέχεια, δέστε τον λαιμό προσεκτικά σε δύο σημεία να στερεωθεί καλά πάνω στη σούβλα και τέλος, ανασηκώστε τα μπροστινά πόδια προς τα πάνω και δέσε γερά στο σημείο.
Το επόμενο βήμα είναι να δεθεί καλά η πλάτη του αρνιού, σημαντικό για να μην σπάσει το σφάγιο όσο ψήνεται. Εδώ θα χρειαστεί μια σακοράφα για το ράψιμο του αρνιού. Περάστε το σπάγκο ψηλά στη ράχη δένοντας σταυρωτά την πλάτη. Το μυστικό είναι να ακουμπήσει καλά η σπονδυλική στήλη εσωτερικά πάνω στη βέργα της σούβλας. Μετρήστε μια παλάμη και δέστε με τον ίδιο τρόπο στη μέση του σφαχτού. Ανάλογα με το βάρος του αρνιού, μπορεί να γίνει και ένα τρίτο δέσιμο πιο χαμηλά, λίγο πιο κάτω από τη νεφραμιά.
Μόλις τελειώσουμε με το στήριγμα του αρνιού στη σούβλα, αλείφουμε το αρνί μας εσωτερικά και εξωτερικά με χυμό λεμονιού και μετά με το ελεόλάδο.
Αλατοπιπερώνουμε μέσα έξω και προσθέτουμε το σκόρδο.
Το κλείσιμο δηλαδή το ράψιμο της κοιλιάς του αρνιού γίνεται στο τέλος με σπάγκο και χοντρή βελόνα (σακοράφα). Το αρνί μας είναι πλέον έτοιμο για ψήσιμο.
Σούβλισμα
Τη φωτιά για το ψήσιμο τους αρνιού μας την ανάβουμε πρωί πρωί, υπολογίζοντας μία ώρα περίπου, πριν τοποθετήσουμε το αρνί μας για να έχουν γίνει τα κάρβουνα.
Μπορούμε να φτιάξουμε ένα λάκκο διαστάσεων 1.50 x 0.80 μέτρων, βάθους 10 εκατοστών περίπου, για να ψήσουμε εκεί το αρνί μας αν δεν έχουμε έτοιμη μεγάλη ψησταριά.
Η φωτιά μας θέλει μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα στην αρχή. Το πιο συνηθισμένο λάθος είναι η πολύ φωτιά στην αρχή του ψησίματος η οποία θα δώσει αμέσως χρώμα μέσα σε 10 λεπτά.
Αν γίνει αυτό θα πρέπει να αραιώσουμε κατευθείαν την φωτιά μας για να ψηθεί το αρνί μας σωστά.
Το καλό ψήσιμο ενός μεγάλου αρνιού βάρους 12-14 κιλών γίνεται σε χαμηλή φωτιά και χρειάζεται 4 ½ με 5 ώρες. Αν είναι μικρότερο, βάρους 8-10 κιλών χρειάζεται 4 ώρες περίπου.
Αν θέλουμε το αρνί μας να είναι έτοιμο μέχρι το μεσημέρι θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στη φωτιά το αργότερο μέχρι τις 8.30 το πρωί.
Στη διάρκεια του ψησίματος συμπληρώνουμε με κάρβουνα αν χρειαστεί και αναλόγως χαμηλώνουμε την απόσταση του αρνιού με την φωτιά προς το τέλος.
Προσοχή θέλει και η κατανομή της φωτιάς, ιδιαίτερα στα πόδια και στο λαιμό που πρέπει να είναι περισσότερη, γιατί αυτά τα σημεία ψήνονται πιο δύσκολα.
Το γύρισμα στην αρχή του ψησίματος πρέπει να είναι αργό και προς το τέλος γρηγορότερο για να μην μας αρπάξει.
Η αρχική απόσταση του αρνιού από την φωτιά μας δεν πρέπει να είναι πάνω από 30 εκατοστά.
Για το ψήσιμο του αρνιού χρειαζόμαστε 10 κιλά κάρβουνα περίπου.
Το αρνί είναι έτοιμο όταν πιέζοντας τα μπροστινά πόδια η πλάτη (σπάλα) είναι μαλακή.
Αν δοκιμάζοντας με το μπούτι με ένα μαχαίρι δεν τρέχει υγρά ή αίμα, τότε το σφάγιο είναι έτοιμο να κατέβει από τη φωτιά.

Κοκορέτσι
Το κοκορέτσι είναι παραδοσιακό έδεσμα που το βρίσκουμε σε όλες τις καλές ταβέρνες και ψητοπωλεία, ενώ συνηθίζεται να υπάρχει στα πασχαλινά τραπέζια.
Υλικά:
2 συκωταριές με γλυκάδια από αρνί γάλακτος
2 κιλά έντερα από αρνί γάλακτος
4 λεμόνια
2 μπόλιες από αρνί
κόλιαντρο τριμμένο
κύμινο τριμμένο
αλάτι - πιπέρι στην γεύση
σούβλα για κοκορέτσι
μπόλικα κάρβουνα
Παρασκευή:
Καταρχήν, πρέπει να γνωρίζουμε ό,τι το κοκορέτσι χρειάζεται πολύ χρόνο για να ετοιμαστεί.
Δεν είναι τόσο το πλύσιμο των αντέρων και το πέρασμα της συκωταριάς στη σούβλα, όσο το γεγονός ότι χρειάζεται να το ετοιμάσουμε από την προηγούμενη ημέρα για να στραγγίζει το βράδυ πριν το ψήσουμε.
Πρώτα απ' όλα ετοιμάζουμε τα μπαχαρικά που είναι το άλφα και το ωμέγα.
Σε ένα μπωλ, αναμειγνύουμε μπόλικο αλάτι και φρέσκοτριμμένο πιπέρι, κόλιαντρο και λίγο κύμινο, ίσα για τη μυρωδιά.
Πλένουμε καλά τις συκωταριές και τα γλυκάδια και τα κόβουμε σε χοντροκομμένα κομμάτια.
Το μυστικό για πετυχημένο κοκορέτσι είναι να βάζουμε περισσότερα μαλακά κομμάτια (από πνευμόνι, καρδιά, νεφρά, γλυκάδια) απ'ότι συκώτια, τα οποία πικρίζουν όταν ψηθούν.
Στη συνέχεια, περιχύνουμε το μείγμα των μπαχαρικών στα κομμάτια της συκωταριάς και τα αφήνουμε στο ψυγείο.
Παράλληλα, ετοιμάζουμε τις μπόλιες και τα έντερα.
Οι μπόλιες θέλουν πέρασμα από χλιαρό νερό για να ζεσταθούν και να καθαρίσουν καλά.
Οι αντεριές (τα έντερα) είναι το δύσκολο κομμάτι, γιατί θέλουν εξονυχιστικό πλύσιμο στο εσωτερικό τους.
Τις βάζουμε κάτω από την βρύση ώστε να πέφτει νερό απευθείας μέσα τους και στη συνέχεια τις στραγγίζουμε και τις αφήνουμε σε ένα μεγάλο μπωλ με μπόλικα κομμένα λεμόνια.
Μόλις είμαστε έτοιμοι, περνάμε στη σούβλα τα γλυκάδια και τα συκώτια εναλλάξ. Από πάνω τυλίγουμε τις μπόλιες ώστε να κρατάει τα κομμάτια στη θέση τους, και όπου χρειάζεται βάζουμε οδοντογλυφίδες για να γίνει πιο σταθερό.
Έπειτα, δένουμε την μία αντεριά στο άκρο της σούβλας και την πλέκουμε σταυρώνοντας κατά μήκος του κοκορετσιού μέχρι να δούμε ότι δημιουργείται ένα παχύ αλλά σταθερό στρώμα.
Στη συνέχεια, πλέκουμε οριζόντια και δένουμε στο άλλο άκρο.
Αφήνουμε το κοκορέτσι με τη σούβλα όρθια όλο το βράδυ να στραγγίξει όλα τα νερά.
Την επόμενη ημέρα, ανάβουμε φωτιά και ετοιμάζουμε γερή θράκα από μπόλικα κάρβουνα.
Βάζουμε πάνω το κοκορέτσι αλλά ξεκινάμε το ψήσιμο από ψηλά και με αργή περιστροφή.
Όταν αρχίσει να βγάζει αφρούς από το εσωτερικό, σημαίνει ότι βράζει μέσα.
Τότε, μόλις ροδίσει και το εξωτερικό, κατεβάζουμε το κοκορέτσι μας πιο χαμηλά και συνεχίζουμε το γύρισμα πιο γρήγορα.
Πως καταλαβαίνουμε ότι το κοκορέτσι είναι έτοιμο;
Απλά, το τρυπάμε που και που με ένα πιρούνι.
Όταν πάψει να βγάζει ζουμί, το κοκορέτσι είναι έτοιμο για κόψιμο και σερβίρισμα!

Πασχαλινό τσουρέκι
Υλικά:
2.800 gr. αλεύρι
8 αυγά ολόκληρα και 2 κρόκους
2 κούπες γάλα
1.000 gr. ζάχαρη
500 gr. μαργαρίνη
1 κούπα σπορέλαιο
2 κουταλάκια αλάτι
3 βανίλιες
2 πορτοκάλια χυμό και ξύσμα
8 gr. μαχλέπι
8 gr. κακουλέ
Για το χυλό:
αλεύρι
200 γραμ. φρέσκια μαγιά
1 κούπα χλιαρό νερό
Παρασκευή:
Διαλύουμε την μαγιά με χλιαρό νερό ή γάλα και προσθέτουμε σιγά σιγά 1 κούπα αλεύρι.
Ανακατεύουμε με ένα σύρμα τον χυλό και σκεπάζουμε για 1 ώρα.
Παίρνουμε μια μεγάλη λεκάνη και βάζουμε μέσα το αλεύρι.
Κάνουμε μια λακκούβα στην μέση και προσθέτουμε τις βανίλιες, το αλάτι, το μαχλέπι, το κακουλέ και το ξύσμα από τα πορτοκάλια.
Χτυπάμε καλά στο μίξερ τα αυγά με την ζάχαρη και σταδιακά ρίχνουμε μέσα τον χυμό πορτοκαλιού.
Σε ένα κατσαρόλι λιώνουμε τη μαργαρίνη μαζί με το λάδι μας.
Μπορούμε αν θέλουμε να βάλουμε και καλό βούτυρο.
Ζεσταίνουμε το γάλα μόνο του, τόσο όσο να αντέχουν τα χέρια μας.
Ρίχνουμε μέσα στην λεκάνη με το αλεύρι την μαγιά, μετά το μείγμα με τα αυγά, το γάλα χλιαρό και από το κατσαρόλι με την μαργαρίνη το μισό και παραπάνω.
Ζυμώνουμε καλά, κυκλικά πάντα, από έξω προς τα μέσα.
Στο τέλος, ρίχνουμε και την υπόλοιπη μαργαρίνη με το λάδι από το κατσαρόλι και συνεχίζουμε για λίγο ακόμα το ζύμωμα.
Σκεπάζουμε με λαδόκολλα και τυλίγουμε με σακούλα την λεκάνη μας και από πάνω βάζουμε μια κουβέρτα, Αφήνουμε 2 ώρες να φουσκώσει η ζύμη μας.
Ανοίγουμε, ξαναζυμώνουμε και αφήνουμε ακόμα 1 ώρα να φουσκώσει.
Πλέκουμε τα τσουρέκια μας ότι σχέδιο θέλουμε και αφήνουμε να φουσκώσουν σε ζεστό μέρος, περίπου 30 λεπτά.
Χτυπάμε ένα αυγό με 1 κουταλάκι γάλα εβαπορέ και αλείφουμε τα τσουρέκια μας.
Ρίχνουμε από πάνω σουσάμι ή αμύγδαλα.
Ψήνουμε στους 170° στον αέρα, μέχρι να ροδίσουν περίπου 35 έως 45 λεπτά.
Αναλόγως το σχέδιο που θα πλάσουμε.

Χριστιανικό Πάσχα
Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους.

Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική.
Γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού.
Με τον όρο Ανάσταση αναφερόμαστε είτε στην εβδομάδα της Ανάστασης μέχρι το Σάββατο της Διακαινησίμου, είτε στην περίοδο των 50 ημερών που ακολουθούν την εορτή της Ανάστασης, όπου και η καλούμενη τελευταία ημέρα (αριθμητικά) Πεντηκοστή.
Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, λόγω της σπουδαιότητάς της, επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό ( Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο ) όσο και 50 ημέρες μετά ( περίοδος Πεντηκοσταρίου ).
Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού όπως η αφή του Αγίου Φωτός ), κατάνυξη και λαμπρότητα, και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας.Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών στο σπίτι ή έξω από την Εκκλησία, το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδηλώσεις.

Πασχαλινά αβγά
Στην Ελλάδα, τα αυγά αυτά βάφονται κατά κύριο λόγο κόκκινα (αν και δεν είναι ασυνήθιστη ποικιλία χρωμάτων ή και σχεδίων), ενώ σε άλλες χώρες τα αυγά βάφονται σε περισσότερα χρώματα, αρκετές φορές με περίτεχνα σχήματα. Τα αυγά βάφονται παραδοσιακά τη Μεγάλη Πέμπτη και αρχίζουν να καταναλώνονται την Κυριακή του Πάσχα.
Μέρος του εθίμου των πασχαλινών αυγών είναι και το τσούγκρισμα.
Πριν από την κατανάλωσή τους, ιδιαίτερα στο πασχαλινό τραπέζι, ο καθένας διαλέγει το δικό του αβγό και το τσουγκρίζει με αυτό άλλου. Όποιος έχει το αβγό που δεν έσπασε, το τσουγκρίζει στη συνέχεια με το αβγό τρίτου και ούτω καθεξής μέχρι να αναδειχθεί αυτός που έχει το πιο ισχυρό αβγό.
Βαφή των αυγών: Σήμερα κυκλοφορούν ειδικές βαφές που δίνουν έντονα ομοιόμορφα χρώματα.
Εκτός απο τις βαφές αυτές υπάρχουν και παραδοσιακοί τρόποι βαψίματος όπως με ξερά φύλλα κρεμμυδιού με τα οποία τα αυγά παίρνουν ένα ελαφρύ κεραμιδί χρώμα.
Βαφή των αυγών
Διαλέγουμε γερά αυγά αλλά δεν τα πλένουμε.
Αν τα αυγά είναι λερωμένα σε σημεία της επιφάνειάς τους, τα σκουπίζουμε ελαφρά.
Όλα αυτά γίνονται για να μην αφαιρεθεί το προστατευτικό περίβλημα που υπάρχει στα αυγά, για να τα προστατεύει από την είσοδο μικροοργανισμών στο εσωτερικό τους.
Σε κατσαρόλα ρίχνουμε νερό από τη βρύση και τοποθετούμε τα αυγά, τα οποία βρίσκονται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, μόνο σε μία στρώση, χωρίς πολλά κενά μεταξύ τους.
Φροντίζουμε τα αυγά να σκεπάζονται από νερό.
Τοποθετούμε την κατσαρόλα σε υψηλή θερμοκρασία και αφού αρχίσει το νερό να κοχλάζει έντονα, μετράμε 2 λεπτά και διακόπτουμε τη θερμοκρασία, αφήνοντας όμως την κατσαρόλα στην εστία της κουζίνας μέχρι το νερό να κρυώσει τελείως.
Διαλέγουμε βαφή αυγών που λειτουργεί σε κρύο νερό και βάφουμε τα αυγά ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία και προσέχουμε να μην αφήσουμε τα αυγά περισσότερο από τον απαιτούμενο χρόνο μέσα στο μίγμα της βαφής.
Στραγγίζουμε τα αυγά, κατά προτίμηση σε χάρτινη αυγοθήκη.
Όταν στεγνώσουν, αλείφουμε την επιφάνειά τους απαλά, με ελαιόλαδο και τα αφήνουμε πάλι να στεγνώσουν. Σε αυτό το στάδιο τα αυγά είναι έτοιμα.
Παραδοσιακοί τρόποι βαψίματος
Κάποτε οι γιαγιάδες μας δεν είχαν τις χημικές βαφές που εμείς βρίσκουμε στα ράφια των σουπερμάρκετ, αλλά τα έβρισκαν είτε στον κήπο τους είτε στην φύση.
Μερικά από αυτά τα χρώματα ή τουλάχιστον τις βάσεις για να κάνουμε αυτά τα χρώματα τα έχουμε κι εμείς καθημερινά στα χέρια μας.
Κόκκινο: Το κάτω μέρος των παντζαριών.
Αρκεί να τα βάλουμε να βράσουν μαζί με 4 τουλάχιστον ψιλοκομμένα παντζάρια και ένα φλιτζάνι του καφέ ξίδι. Νερό βάζουμε ίσα να καλυφθούν. Επίσης μπορείτε να βράσετε παντζάρια σε μεγάλη θερμοκρασία, να τα στραγγίσετε και να χρησιμοποιείστε το ζωμό τους για χρώμα με τη βοήθεια ενός πινέλου. Τα αυγά πρέπει να είναι ζεστά και βρασμένα.
Ένας άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε τα ξερά φλούδια από τα κόκκινα κρεμμύδια.
Κόκκινο - Γκρι: Μαύρα φραγκοστάφυλλα.
Γαλάζιο: Κόκκινο λάχανο.
Ανοιχτό Μπλε: τα βράζουμε με κόκκινο λάχανο.
Πράσινο: Φλούδες από φρέσκα καρύδια, σπανάκι ή μαϊντανό, θα τα βάλουμε με το ανάλογο ξίδι σε νερό όπου έχουμε πρώτα βράσει ένα κιλό περίπου σπανάκι.
Επίσης μπορείτε να βράσετε φλούδα χλωρού καρυδιού ή πολλά χλωρά φύλλα καρυδιάς σε ζεστό νερό για αρκετή ώρα και με το ζωμό που θα προκύψει να βάψετε τα βρασμένα και ζεστά αυγά.
Μωβ: Βιολέτες. Βράστε τρεις χούφτες βιολέτες στο ίδιο νερό με τα αυγά για 10-12 λεπτά περίπου.
Πορτοκαλί: Σκόνη τσίλι ή πάπρικας.
Κίτρινο: Φλούδες ξερών κρεμμυδιών.
Είναι κάπως περίπλοκο να πετύχουμε ένα κιτρινωπό χρώμα, αλλά αξίζει:
Τυλίγουμε ένα ένα τα αβγά με ξερές φλούδες κρεμμυδιού και τα βάζουμε το καθένα σε ένα κομμάτι καλτσόν δένοντάς το κόμπο, για να παραμείνουν οι φλούδες στη θέση τους.
Αν μπούμε σε αυτή τη διαδικασία, ωραίο αποτέλεσμα θα πάρουμε κι αν βάλουμε ένα φυλλαράκι σέλινο, μαϊντανό ή κάποιο άλλο ανάλογου μεγέθους, που στο τέλος θα διακοσμήσει τα αυγά μας, αφήνοντας το αποτύπωμά του. Συμπληρώνουμε το ξίδι και το αποτέλεσμα θα μας αποζημιώσει.
Πρασινοκίτρινο: Φύλλα τσουκνίδας.
Οι αναλογίες για να δημιουργήσετε τον μαγικό ζωμό - βαφή είναι: 2 - 2 1/2 λίτρα νερό, μισό φλυτζάνι ξύδι και 3-4 φλυτζάνια από το αντίστοιχο λαχανικό ή 3-4 κουταλιές μπαχαρικού.

22 / 04 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Αγκινάρες α λα πολίτα
Υλικά:
8 μέτριες, τρυφερές φρέσκες αγκινάρες
2 κουτ. σούπας αλεύρι
4 λεμόνια το χυμό από τα 3 λεμόνια
άνηθος ψιλοκομμένος
3 πατάτες σε ροδέλες
2 καρότα σε ροδέλες
8 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 φλ. Ελαιόλαδο
1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε κρύο νερό λίγο αλάτι, το αλεύρι και το χυμό από τα 2 λεμόνια.
Κόβουμε τα κοτσάνια τα καθαρίζουμε από τις ίνες και τα ρίχνουμε στο νερό.
Αφαιρούμε τα φύλλα από τις αγκινάρες και από τις καρδιές με ένα κουταλάκι ξύνουμε το χνούδι.
Τρίβουμε παντού με λεμόνι να μην μαυρίσουν και τις ρίχνουμε στην λεκάνη με το νερό.
Σε μια κατσαρόλα προσθέτουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και προσθέτουμε τις αγκινάρες με τα κοτσανάκια τους, τα κρεμμυδάκια και τα καρότα.
Αλατοπιπερώνουμε στην γεύση και σοτάρουμε για 5΄, ανακατεύοντας.
Προσθέτουμε τις πατάτες, πασπαλίζουμε το κορν φλάουρ πάνω από τα υλικά της κατσαρόλας, ανακατεύουμε και προσθέτουμε όσο νερό χρειαστεί να καλυφθούν τα υλικά. 
Όταν οι Αγκινάρες πάρουν μια βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε και μαγειρεύουμε το φαγητό για 45΄. 
Προσθέτουμε το χυμό από το ένα λεμόνι και τον άνηθο και ανακατεύουμε και αφήνουμε για 5΄ ακόμη σε χαμηλή φωτιά. Σερβίρω το φαγητό χλιαρό.

Μπάμιες
Υλικά:
500 gr. φρέσκες ή κατεψυγμένες μπάμιες
5 ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
100 gr. ελαιόλαδο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κουταλάκι ζάχαρη
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Αν οι μπάμιες είναι φρέσκες, τις καθαρίζουμε, αφαιρώντας με ένα μικρό κοφτερό μαχαίρι το κοτσάνι, μαζί με το σκληρό περίβλημα που έχει, τις πλένουμε και βουτάμε το κομμένο μέρος σε αλάτι, τις αφήνουμε για 30΄ στην συνέχεια ξεπλένουμε καλά με νερό και λίγο ξύδι.
Αν οι μπάμιες είναι κατεψυγμένες τις ξεπλένουμε απλώς με νερό και λίγο ξύδι.
Βάζουμε σε κατσαρόλα το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σοτάρουμε το κρεμμύδι.
Ρίχνουμε μέσα τις ντομάτες, το μαϊντανό, τη ζάχαρη, το πιπέρι, λίγο νερό και βράζουμε τη σάλτσα για 15΄.
Βάζουμε τις μπάμιες σε μία πήλινη γάστρα μικρή, ρίχνουμε το μίγμα με τη σάλτσα που έχουμε βράσει και ανακατεύουμε ελαφρά, σκεπάζουμε με το καπάκι.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180ο .
Βάζουμε την πήλινη γάστρα μας στον φούρνο και ψήνουμε το φαγητό, προσοχή σκεπασμένο για 30΄ περίπου, μέχρι να μαλακώσουν οι μπάμιες, χωρίς όμως να λιώσουν.

Κέικ Αμυγδάλου Νηστίσιμο
Υλικά:
2 ½ φλιτζάνι αλεύρι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 ½ φλιτζάνι φυτική μαργαρίνη
2 φλιτζάνια αμυγδαλόψιχα τριμμένη
2 κ.γ. baking powder
3 κ.σ. κονιάκ
1 φλιτζάνι χυμό πορτοκαλιού
λίγο ελαιόλαδο για τη φόρμα
Παρασκευή:
Χτυπάμε στο μίξερ τη Φυτική μαργαρίνη με τη ζάχαρη
Ρίχνουμε σιγά σιγά το χυμό πορτοκαλιού και το κονιάκ, χτυπάμε πολύ καλά το μείγμα.
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το baking powder και προσθέτουμε στο μείγμα με τη μαργαρίνη εναλλάξ το αλεύρι και το 1 φλιτζάνι αμυγδαλόψιχα.
Αλείφουμε με λάδι μια φόρμα και ρίχνουμε το μείγμα μας, από επάνω ρίχνουμε την υπόλοιπη αμυγδαλόψιχα
Ψήνουμε στους 180ο για 40 περίπου λεπτά.

15 / 04 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Ντοματοκεφτέδες
Υλικά:

4 μεγάλες ώριμες ντομάτες (με τη φλούδα)
1 φλιτζάνι του τσαγιού πουρέ πατάτας σε σκόνη
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι τριμμένο
4 φρέσκα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1 κουταλάκι του γλυκού ψιλοκομμένο μαϊντανό
1 κουταλάκι του γλυκού ψιλοκομμένο δυόσμο
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
3 κουταλιές της σούπας αλεύρι
1 ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Αλεύρι για το πανάρισμα
Παρασκευή:
Κόβουμε στη μέση τις ντομάτες και αφαιρούμε όλους τους σπόρους.
Στο μπλέντερ τοποθετούμε τις ντομάτες μέχρι να κοπούν σε πολύ μικρά κομματάκια.
Σε ένα ψιλό τρυπητό αφήνουμε τις ντομάτες μέχρι να στραγγίξει τα υγρά του.
Σε ένα μπολ αδειάζουμε τις στραγγισμένες ντομάτες και τις αναμειγνύουμε με τα κρεμμύδια, το δυόσμο τον μαϊντανό, το μπέικιν πάουντερ, το αλεύρι, τον πουρέ πατάτας, το αλάτι και το πιπέρι, προσθέτουμε τόσο αλεύρι ώστε το μίγμα να γίνει αρκετά πηχτό.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το αφήνουμε να ζεσταθεί.
Φτιάχνουμε το μείγμα καφτεδάκια και τα πανάρουμε μέσα στο αλεύρι και τηγανίζουμε με προσοχή στο λάδι. Τηγανίζουμε τους κεφτέδες μέχρι να πάρουν ένα βαθύ ρόδινο χρώμα και από τις δύο πλευρές.
Τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να τραβήξουν το λάδι τους.

Σουπιές
Υλικά:
1.000 gr. σουπιές καθαρισμένες
2 ματσάκια μάραθο χονδροκομμένο
2 ματσάκι μαϊντανό
3 κρεμμύδια ψιλοκομμένο
200 gr. κόκκινο κρασί
4 σκελίδες σκόρδο
50 gr. ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε τις σουπιές και τις κόβουμε. Όπως επίσης ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα.
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει λίγο και ρίχνουμε τα κρεμμύδια, το σκόρδο και τις σουπιές, ανακατεύοντάς τα ελαφρά για περίπου 10΄, προσθέτουμε το κρασί και το νερό.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε να βράσουν σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε τον μάραθο, το αλάτι και πιπέρι στην γεύση, τα αφήνουμε να ψηθούν όλα μαζί μέχρι να είναι μαλακές οι σουπιές και να απορροφηθεί το νερό.

Ταχινόπιτα Νηστίσιμη
Υλικά:
3 φλ. τσ. αλεύρι
2 φλ. τσ. Ταχίνι
1 φλ. τσ. ψύχα αμυγδάλου
1 φλ. τσ. ζάχαρη
1 φλ. τσ. πορτοκαλιού
1 φλ. τσ. νερό από βρασμένα κανελογαρύφαλλα
½ φλ. τσ. Κονιάκ
1 φλ. τσ. χαλβάς σε τρίμματα
1 φλ. τσ. καρύδια χοντροκοπανισμένα
½ φλ. τσ. Σταφίδες Ζακυνθινές
1 κ. κ. κανέλα και γαρύφαλλο σε σκόνη
2 κ. κ. μπέκιν πάουντερ
½ κ. κ. μαγειρική σόδα
2 κ. σ. σιμιγδάλι ψιλό
Παρασκευή:
Ανακατεύουμε το ταχίνι με τη ζάχαρη και σιγά-σιγά, προσθέτουμε το νερό, το χυμό του πορτοκαλιού κι όλα τα άλλα υλικά, εκτός από το σιμιγδάλι.
Αλείφουμε ένα ταψάκι με λίγο ταχίνι, το πασπαλίζουμε με το σιμιγδάλι και προσθέτουμε το μίγμα. Ψήνουμε την ταχινόπιτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο, για 1 ώρα περίπου, ανάλογα με το φούρνο μας.

08 / 04 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Μακαρονάδα με Μύδια & Γυαλιστερές
Υλικά:
700 gr. μύδια με το κέλυφος
300 gr. γυαλιστερές με το κέλυφος
100 gr. λευκό κρασί
500 gr. spaghetti ή Linguini
2 κονσέρβες αποφλοιωμένα ντοματάκια
50 gr. ελαιόλαδο 2 σκελίδες σκόρδο
1 μικρή καυτερή πιπεριά
100 gr. Ντοματίνια κομμένα στα τέσσερα
μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Ξύνετε τα κελύφη των μυδιών, αφαιρείτε τα «γένια» τους, τα πλένετε καλά μαζί με τις γυαλιστερές, σε ένα τηγάνι προσθέτουμε το μισό κρασί και τα αχνίζουμε για 10΄, μέχρι να ανοίξουν.
Σε ένα τηγάνι σοτάρουμε στο ελαιόλαδο το σκόρδο ψιλοκομμένο και την πιπεριά.
Ανακατεύουμε για να αρωματιστεί το λάδι και τα αφαιρούμε με μια τρυπητή κουτάλα.
Ρίχνουμε τα ντοματάκια και μαγειρεύουμε για 10΄, σβήνουμε με το υπόλοιπο κρασί και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι στην γεύση.
Παίρνουμε όσα όστρακα έχουν ανοίξει και λίγο από το ζουμί τους και τα μεταφέρουμε στο τηγάνι με την σάλτσα ντομάτας ρίχνοντας και τα κομμένα Ντοματίνια, μαγειρεύοντας για αλλά 5΄, ανακατεύοντας ελαφριά.
Αφού βράσουμε και σουρώσουμε τα ζυμαρικά τις αρεσκείας μας, τα ρίχνουμε στο τηγάνι με τη σάλτσα. Ανακατεύουμε καλά, πασπαλίζουμε με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρουμε αμέσως.

Κολοκυθόπιτα γλυκιά στριφτή
Υλικά:
Για τη ζύμη
500 gr. αλεύρι, κοσκινισμένο
50 ml χυμό πορτοκαλιού
210 ml νερό
1/3 κ. γλ. αλάτι
1 κ. γλ. ξίδι
3 κ. γλ. ζάχαρη
2 κ. σ. ελαιόλαδο
Για τη γέμιση
1.500 gr. κολοκύθα, τριμμένη στον τρίφτη
250 gr. ζάχαρη
250 gr. καρύδια χοντροκομμένα
1 φλ. φρυγανιά ή ρύζι νυχάκι
4 κ. γλ. κανέλα
2 φλ. τσ. σταφίδες Ζακύνθου
Παρασκευή:
Για τη ζύμη
Σε μια λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη ζάχαρη, το ξίδι, το ελαιόλαδο, το χυμό πορτοκαλιού και ανακατεύουμε, προσθέτουμε σιγά σιγά το νερό και ζυμώνουμε έως ότου το νερό τελειώσει κι έχουμε μια ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια.
Την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 40 λεπτά.
Για τη γέμιση
Παίρνουμε την κολοκύθα κι αφού την καθαρίσουμε και την κόψουμε σε κομμάτια και την τρίβουμε στον τρίφτη.
Την βάζουμε σε σουρωτήρι και τη στύβουμε όσο πιο πολύ μπορούμε, ώστε να βγάλει τα υγρά της, αφήνοντάς την για 2 ώρες στο σουρωτήρι.
Την βάζουμε μέσα Σε μια λεκάνη, προσθέτουμε τη ζάχαρη, τα καρύδια, την κανέλα, τις σταφίδες και την φρυγανιά ή το ρύζι και ανακατεύουμε καλά.
Φτιάχνουμε την πίτα
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180ο , κόβουμε τη ζύμη σε 6 ίσα κομμάτια.
Με το κάθε ένα από αυτά φτιάχνουμε μια μπαλίτσα και μετά την πιέζουμε με το χέρι μας κάνοντας μια πιτούλα, με τον πλάστη ανοίγουμε το φύλλο μας. Χωρίζουμε την γέμιση σε 6 μέρη, παίρνουμε την μία ποσότητα γέμισης που χωρίσαμε και το τοποθετούμε επάνω στο φύλλο, ώστε αυτό να καλύπτεται από γέμιση, απ' άκρη σ' άκρη.
Τυλίγουμε προσεκτικά και το τοποθετούμε στο κέντρο του ταψιού δημιουργώντας έναν σαλίγκαρο.
Συνεχίζουμε δεύτερο φύλλο κατά τον ίδιο τρόπο και το τυλίγουμε γύρω από τον πρώτο σαλίγκαρο!
Με τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε και τα υπόλοιπα φύλλα, το ταψί πρέπει να γεμίσει ομόκεντρους κύκλους.
Περιχύνουμε τα φύλλα με λάδιΒάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε για 45΄ ή μέχρι να έχουμε μια ολόχρυση γλυκιά πίτα.

01 / 04 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Πρωταπριλιά
Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου.
Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά.
Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια.
Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας.
Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.
Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χηρέψει γρήγορα.
Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο "ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή" όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη "ψευδολογία" παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Σαλάτα με καλαμαράκι
Υλικά:
500 gr. καλαμάρια
2 σκελίδες σκόρδο
2 κουταλιές ξίδι
1 πράσινη πιπεριά
1 κόκκινη πιπεριά
200 gr. Ντοματίνια
1 λεμόνι
50 gr. Ελιές καλαμών
ελαιόλαδο
μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Καθαρίζετε τα καλαμάρια, αφαιρείτε το κόκαλο. Τα πλένετε καλά και τα βράζετε για 1 ώρα περίπου.
Τα αφήνετε να κρυώσουν και τα κόβετε. Τα βάζετε σε ένα μπολ και προσθέτετε το αλατοπίπερο, ξίδι, λάδι, σκόρδο, τον ψιλοκομμένο μαϊντανό τα ντοματίνια τις ελιές και τις πιπεριές κομμένες σε λωρίδες.
Ανακατεύετε καλά και σερβίρετε.

Ριζότο με σουπιές και μελάνι
Υλικά:
600 gr. σουπιές
450 gr. ρύζι αρμπόριο
1 lt. ζωμός ψαριού
2 μικρά κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
1 σκελίδα σκόρδου
1 σάκο μελάνι από τις σουπιές
60 gr. λαδοτήρι
1 ποτήρι λευκό ξηρό κρασί
60 gr. βούτυρο φρέσκο
20 gr. ελαιόλαδο
Αλάτι, πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένουμε και αφαιρούμε το κόκαλο από τη σουπιά, βγάζουμε προσεκτικά το σάκο μελανιού να μην μας σπάσει γιατί θα τον χρησιμοποιήσουμε αργότερα.
Κόβουμε τις σουπιές σε μικρά κομμάτια.
Ζεσταίνουμε το λάδι και προσθέτουμε το ένα κρεμμύδι και το σκόρδο, προσθέτουμε τις σουπιές Αλατοπιπερώνουμε και ψήνουμε για 5΄ περίπου.
Σε τηγάνι προσθέτουμε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά και το υπόλοιπο το κρεμμύδι ανακατεύοντας, ζεσταίνουμε τον ζωμό και ρίχνουμε μέσα το μελάνι που έχουμε κρατήσει.
Μεγάλη προσοχή από εδώ και πέρα ώστε να μας επιτύχει το ριζότο.
Ρίχνουμε στο τηγάνι το ρύζι και ανακατεύουμε συνέχεια χωρίς να σταματήσουμε για 5΄.
Αμέσως μετά σβήνουμε με το κρασί και ανακατεύουμε συνέχεια.
Δοκιμάζουμε την γεύση και εάν χρειάζεται Αλατοπιπερώνουμε.
Μόλις το κρασί απορροφηθεί, προσθέτουμε λίγο το ζωμού.
Κάθε φορά που το ρύζι μας απορροφά το ζωμό προσθέτουμε και άλλο ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι το ρύζι να τον πιει όλο.
Σβήνουμε την φωτιά αφήνοντας το ριζότο κρεμώδες.
Πασπαλίζουμε με το λαδοτήρι, δοκιμάζουμε το ανακατεύουμε και σερβίρουμε αμέσως όσο είναι πολύ ζεστό.
Γαρνίρουμε όπως εμάς μας αρέσει με τις σουπιές ή ακόμη με γαρίδες.

Μπριάμ
Υλικά:
200 gr. μελιτζάνες
150 gr. κολοκυθάκια
150 gr. πατάτες
100 gr. κρεμμύδια
4 σκελίδες σκόρδο
250 gr. ντομάτες
100 gr. ελαιόλαδο
1 φύλλο δάφνη
μαϊντανό
Αλάτι, πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Πλένετε όλα τα λαχανικά.
Κόψετε τα όλα σε φέτες. Καθαρίστε τα σκόρδα και Προθερμάνετε το φούρνο στους 180°C.
Σε τηγάνι προσθέστε το λάδι και τηγανίστε τις μελιτζάνες τα κολοκυθάκια και τις πατάτες.
Βάλτε σε σουρωτήρι τα λαχανικά για να στραγγίσουν.
Σε ταψί ξεκινήστε να στρώνετε πρώτα τις πατάτες μετά τις μελιτζάνες τα κολοκυθάκια προσθέστε τα κρεμμύδια και τέλος τις Ντομάτες σε κάθε ενδιάμεση στρώση Αλατοπιπερώνετε.
Προσθέστε λίγο νερό την Δάφνη και το ελαιόλαδο.
Σκεπάστε το ταψί και ψήστε στο φούρνου για 25'.
Ξεσκεπάστε και συνεχίστε το ψήσιμο για άλλα 20'. 
Ψιλοκόψτε τον μαϊντανό και πριν σερβίρετε πασπαλίστε πάνω από το Μπριάμ. 

25 / 03 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Παραδοσιακό Τραπέζι Για Την 25η Μαρτίου
Το μεσημέρι της 25ης Μαρτίου επιβάλλει μάζωξη με αγαπημένα πρόσωπα και παραδοσιακά εδέσματα!
Μόλις τα παιδιά τελειώσουν την παρέλαση, όλοι γυρίζουν στο σπίτι για το παραδοσιακό τραπέζι της ημέρας Στο τραπέζι πρωταγωνιστεί ο μπακαλιάρος, το ψάρι του Ευαγγελισμού όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν, η σκορδαλιά - ή αλιάδα- αλλά και οι παντζαροσαλάτες, τα φασόλια, οι πατάτες και ο χαλβάς.

Μπακαλιάρος με σκορδαλιά
Υλικά:
+- 1.000 gr. φιλέτα υγράλατου μπακαλιάρου
150 gr. λάδι
Νερό
Για τη σκορδαλιά:
1 κιλό πατάτες με τη φλούδα τους
10 σκελίδες) σκόρδο
150 ml ελαιόλαδο
40 ml ξίδι δυνατό άσπρο
αλάτι
Για το κουρκούτι:
2 φλ. αλεύρι
1 φλ. νερό
αλάτι
Παρασκευή:
Για τον μπακαλιάρο
Βάζετε τα φιλέτα αφού πρώτα τα έχετε κόψει σε μερίδες σε μπολ και τα σκεπάζετε με κρύο νερό, τα αφήνετε 10 λεπτά και αλλάζετε το νερό, τα καλύπτετε πάλι με φρέσκο νερό και διαφανή μεμβράνη και τα βάζετε σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο. Αλλάζετε το νερό 2-3 φορές την ημέρα και δοκιμάζετε ένα κομματάκι μετά από μια μέρα.
Αν σας ικανοποιεί στο αλάτι, είναι έτοιμος. Το ξαλμύρισμα του μπακαλιάρου γίνεται σε 24 με 48 ώρες.
Καλό είναι να τον βγάλετε τη σωστή ώρα, ώστε να μην χρειαστεί να προσθέσετε αλάτι
Τον στραγγίζετε και τον βάζετε στο ψυγείο μέχρι την ώρα που θα τον τηγανίσετε.
Για την Σκορδαλιά
Βράζετε τις πατάτες με τη φλούδα για 30΄, τις καθαρίζετε και τις πολτοποιείτε. Βάζετε τα σκόρδα με λίγο αλάτι στο μπλέντερ και τα πολτοποιείτε. Σε ένα μπολ προσθέτετε τον πουρέ πατάτας το πολτοποιημένο σκόρδο και ρίχνετε σταδιακά λάδι και ξίδι, ανακατεύοντας το μείγμα να τα απορροφάει.
Ανάλογα με το ξίδι και την γεύση που προτιμάτε, μπορεί να χρειαστεί να προσθέσετε λίγη ακόμη ποσότητα από τα υλικά.
Για το κουρκούτι
Για το κουρκούτι ανακατεύετε όλα τα υλικά καλά μέχρι να έχετε ένα ομοιογενές μείγμα πηχτό.
Για το μπακαλιάρο
Αφαιρέστε από τα στεγνά φιλέτα το δέρμα τους, ξεκολλώντας το από την μια άκρη του πιο παχύ μέρους.
Με ένα τσιμπιδάκι αφαιρέστε όσα κόκκαλα μπορέσετε.
Σκουπίζετε το ψάρι και βάλετε το μέσα στο κουρκούτι να σκεπάζονται μ' αυτό.
Σε τηγάνι ζεσταίνετε καλά το λάδι, σε δυνατή φωτιά για την αρχή και μετά χαμηλώστε σε μέτρια.
Βάλτε προσεκτικά στο τηγάνι χωρίς να στραγγίζετε το κουρκούτι τα κομμάτια του ψαριού και τηγανίστε τα 2 με 3 λεπτά από κάθε πλευρά σε μέτρια φωτιά.
Πρέπει να ροδοκοκκινίσουν και μαζί να ψηθεί το ψάρι εσωτερικά.
Τοποθετήστε τα κομμάτια σε απορροφητικό χαρτί και είσαστε έτοιμοι να σερβίρετε με σαλάτες και γαρνιτούρα από Πατατοσαλάτα.

Πατατοσαλάτα
Υλικά:
4 με 5 μεγάλες πατάτες
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
ψιλοκομμένο μαϊντανό
Για την σάλτσα:
1/3 κούπας ελαιόλαδο,
¼ κούπας χυμό λεμονιού,
αλάτι- πιπέρι
Παρασκευή:
Πλύνετε καλά τις πατάτες και βάλτε τις σε κατσαρόλα με νερό που να τις σκεπάζει, για να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν.
Στραγγίξτε και ξεφλουδίστε, κόψτε σε κομματάκια και ανακατέψτε σε ένα μπολ με τα κρεμμύδια και τον μαϊντανό.
Χτυπήστε το λάδι, τον χυμό λεμονιού το αλάτι και το πιπέρι.
Ρίξε τη σάλτσα στη σαλάτα και σερβίρετε.

Φασόλια σαλάτα
Υλικά:
500 gr. φασόλια της αρεσκείας σας
1/2 φλ. ελαιόλαδο
1/4 φ. ξίδι
2 φρέσκα κρεμμυδάκια με τα φύλλα τους, ψιλοκομμένα
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 πιπεριές Φλωρίνης ψιλοκομμένες
ψιλοκομμένο μαϊντανό
Αλάτι - πιπέρι
Παρασκευή:
Βάζετε τα φασόλια σε κρύο νερό από βραδύς.
Την επομένη βάζετε να βράσουν για 5΄.
Τα στραγγίζετε και πετάτε το νερό.
Τα βράζετε με καθαρό νερό για άλλα 20΄ δοκιμάζετε εάν έχουν βράσει. Αλατίζετε την ώρα που βράζουν.
Τα στραγγίζετε και τα αφήνετε να κρυώσουν.
Τα βάζετε σε σαλατιέρα. Προσθέτετε τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια και τις πιπεριές.
Χτυπάτε το λαδόξιδο με μπόλικο αλατοπίπερο, να γίνει κρέμα.
Περιχύνετε και ανακατεύετε. Πασπαλίζετε με μπόλικο μαϊντανό.
Ανακατεύετε 2-3 φορές τη σαλάτα, να μαριναριστούν καλά τα υλικά πριν τη σερβίρετε.

Σαλάτα παντζάρι με ξινόμηλο και καρύδια
Υλικά:
3 παντζάρια μεγάλα
1 ξινόμηλο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
2 φρέσκα κρεμμυδάκια με τα φύλλα τους, ψιλοκομμένα
1 φλ. καρύδια χοντροκομμένα
Για τη σάλτσα:
3-4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
2 κ.σ. ξίδι
Αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή:
Καθαρίζετε και πλένετε τα παντζάρια. Αφού τα βράσετε τα κόβετε σε ότι σχήμα θέλετε και τα αφήνετε να στραγγίξουν. Καθαρίζετε το ξινόμηλο και το κόβετε σε μικρούς κύβους. Χτυπάτε στο μούλτι το ελαιόλαδο και το ξίδι, το αλάτι και το πιπέρι μέχρι να ενωθούν. Ανακατεύετε σε μπολ τα παντζάρια, το ξινόμηλο, το σκόρδο και τα περιχύνετε με τη βινεγκρέτ. Πασπαλίζετε με τα καρύδια και σερβίρετε.

Χαλβάς
Υλικά:
1 ποτήρι του νερού λάδι
2 ποτήρια του νερού ζάχαρη
3 ποτήρια του νερού σιμιγδάλι χοντρό
4 ποτήρια του νερού νερό
1 φλιτζάνι καρύδια χοντροκομμένα
Παρασκευή:
Βάλτε το λάδι στην κατσαρόλα, να κάψει.
Ρίξτε το σιμιγδάλι και ανακατεύστε μέχρι να πάρει αρκετά σκούρο χρώμα.
Βάλτε τη ζάχαρη και το νερό σ' ένα μπολ και ανακατέψτε.
Ρίξτε το μείγμα στο σιμιγδάλι και συνέχισε ν' ανακατεύεις μέχρι να πιει το σιρόπι και να πήξει.
Στο τέλος ρίχνεις τα καρύδια, βάζεις το μείγμα σε μια φόρμα και αφήνεις να κρυώσει καλά.

18 / 03 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

Γεμιστά

Υλικά:
5 Ντομάτες
5 Πιπεριές
2 κρεμμύδια
1 κούπα σταφίδες
1 σακουλάκι κουκουνάρι
1 1/2 κούπα ρύζι (καρολίνα)
1 κουτί κον κασέ
1 ματσάκι μαϊντανό
1 κ.σ. πελτέ
3 κ.σ. ζάχαρη
ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι
Παρασκευή:
Αδειάζουμε τις ντομάτες και τρίβουμε στο multi την ψίχα, τη ζάχαρη και τον πελτέ.
Πλένουμε καλά το ρύζι και το ανακατεύομαι με τις σταφίδες και το κουκουνάρι.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το τσιγαρίζουμε στο ελαιόλαδο.
Ψιλοκόβουμε και τον μαϊντανό και τα ρίχνουμε όλα στην κατσαρόλα για 15 λεπτά βράση.
Γεμίζουμε τα γεμιστά και λιώνουμε στο multi το κον κασέ.
Ανακατεύουμε το κον κασέ με το ρύζι που περίσσεψε από το γέμισμα και περιχύνουμε το ταψί.
Από πάνω ρίχνουμε 1 ποτήρι νερό και λίγο ελαιόλαδο.
Ψήνουμε για μία ώρα στους 180ο .

Αγκινάρες με ντομάτα

Υλικά:
600 gr. αγκινάρες
4-5 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
500 gr. ψιλοκομμένη ντομάτα
1 φλιτζάνι ζωμό λαχανικών σπιτικό
80 gr. κουκουνάρι καβουρντισμένο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι - πιπέρι
Παρασκευή:
Καθαρίζετε τις αγκινάρες, αφαιρώντας το κοτσάνι και τα σκληρά φύλλα.
Κόβετε τις σκληρές άκρες των φύλλων, βγάζετε το χνούδι από τη μέση, κόβετε τις αγκινάρες στα τέσσερα και τις τοποθετείτε σε λεκάνη με νερό και το χυμό ενός λεμονιού, για να μη μαυρίσουν.
Ζεματίζετε τις αγκινάρες για 5΄ και τις στραγγίζετε.
Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι και το σκόρδο.
Προσθέτετε την ψιλοκομμένη ντομάτα, αλάτι, πιπέρι και το ζωμό λαχανικών.
Σιγοβράζετε τη σάλτσα αυτή για 15΄.
Προσθέτετε τις αγκινάρες και συνεχίζετε το βράσιμο για 30 λεπτά ακόμη.
Στο τέλος πασπαλίζετε το φαγητό με το μαϊντανό, προσθέτετε το κουκουνάρι και ανακατεύετε. Αφήνετε το φαγητό να βράσει για 2΄ και σερβίρετε ανάλογα με την φαντασία σας.

Μυδοπίλαφο με Γαρίδες

Υλικά:
1.500 gr. μύδια φρέσκα
500 gr. Γαρίδες καθαρισμένες
1 κρεμμύδι ξερό
3 κρεμμυδάκια φρέσκα
2 Ντομάτες φρέσκες ψιλοκομμένες
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
100 ml κρασί λευκό
50 gr. ελαιόλαδο
100 gr. ρύζι καρολίνα ή μακρύκοκκο ( κίτρινο )
Αλάτι - πιπέρι
άνηθος ψιλοκομμένος
Παρασκευή:
Ξύνετε τα κελύφη των μυδιών, αφαιρείτε τα «γένια» τους και τα πλένετε καλά.
Τα αχνίζετε σε μια κατσαρόλα μαζί με το κρασί, μέχρι να ανοίξουν τα κελύφη τους.
Πετάτε όσα μύδια δεν άνοιξαν. Κρατάτε μερικά μύδια ολόκληρα για το γαρνίρισμα και από τα υπόλοιπα κρατάτε μόνο την ψίχα τους.
Φιλτράρετε το ζουμί.
Σοτάρετε στο λάδι τα κρεμμύδια τις Ντομάτες και το σκόρδο. Προσθέτετε την ψίχα των μυδιών και τις γαρίδες, το ρύζι και συμπληρώνοντας το ζουμί από το άχνισμα των μυδιών, που φυλάξατε με όσο νεράκι χρειάζεται.
Όταν το φαγητό απορροφήσει τα υγρά του και μαλακώσει το ρύζι, αλατοπιπερώνετε, προσθέτετε τον άνηθο, ανακατεύετε και κατεβάζετε απ' τη φωτιά. Σερβίρετε γαρνίροντας με τα ολόκληρα μύδια που κρατήσατε.

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή είναι χριστιανική χρονική περίοδος νηστείας. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα.
Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα.
Ονομάζεται "Σαρακοστή" γιατί περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας.
Η ονομασία "Τεσσαρακοστή" αρχικά σήμαινε την τεσσαρακοστή (40ή) ημέρα πριν το Πάσχα, γρήγορα όμως το όνομα δόθηκε σε όλη την περίοδο της νηστείας πριν το Πάσχα.
Πολλοί τοποθετούσαν και τη Μεγάλη Εβδομάδα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, οπότε ο χρόνος των σαράντα ημερών διευρυνόταν.
Ο χαρακτηρισμός "Μεγάλη" δε δίνεται για τη μεγάλη διάρκειά της, αλλά για τη σημασία της, σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού.
Η Μεγάλη Σαρακοστή αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για τη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού από την οποία και προσδιορίζεται κατ' έτος ως κινητή περίοδος.
Διαρκεί από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Εβδομάδα.
Η δε Κυριακή των Βαΐων είναι η τελευταία ημέρα της περιόδου αυτής.
Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν περιλαμβάνεται στη Σαρακοστή αν και συνεχίζεται η νηστεία που είναι ιδιαίτερα αυστηρότερη.
Στη πραγματικότητα μαζί με την εβδομάδα των Αγίων Παθών είναι πεντηκονθήμερη περίοδος.
Σε όλες τις ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής τηρείται αυστηρή νηστεία εκτός του Σαββάτου και Κυριακής, όπου γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου, επιτρέπεται δηλαδή η κατανάλωση κρασιού και λαδιού.
Στις υπόλοιπες ημέρες η νηστεία συνίσταται σε ξεροφαγία, δηλαδή σε φυτικές τροφές χωρίς έλαιο. Εξαίρεση αποτελεί:η γιορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων όπου καταλύεται το λάδι καθώς καιο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου οπότε καταλύεται το ψάρι, όποια μέρα και να γιορτασθεί.Κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα τηρείται αυστηρή νηστεία ακόμα και το Μεγάλο Σάββατο όπου είναι και το μόνο Σάββατο του έτους που, σύμφωνα με τους κανόνες της εκκλησίας, δεν καταλύεται το λάδι.Εκ της ονομασίας αυτής τα προς κατανάλωση νηστίσιμα τρόφιμα της περιόδου αυτής, αλλά και οποιαδήποτε έχουν σχέση μ΄ αυτή ονομάζονται σαρακοστιανά σε αντίθεση με τα πασχαλινά.

11 / 03 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F

13 / 03 / 2016 

Την Κυριακή της Τυροφάγου, το μεσημέρι φτιάχνουν κρέας στο φούρνο, αρνί στο φούρνο ή ξυνιστό ( λεμονάτο), ρυζόγαλο και μαντολάτο. Το βράδυ τρώνε τυριά και αυγά βραστά.

Ξυνιστό ( λεμονάτο)

Υλικά:
1,500 gr. Αρνάκι
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
¾ ποτηριού του κρασιού ελαιόλαδο
1 λεμόνι το χυμό του
1 κρασοπότηρο κρασί
αλάτι και πιπέρι
Παρασκευή:
Πλένουμε το κρέας και το κόβουμε σε μερίδες.Βάζουμε σε κατσαρόλα το λάδι να ζεσταθεί και σοτάρουμε το κρέας μέχρι να ροδίσει και από τις δύο πλευρές.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο, συνεχίζοντας το σοτάρισμα για 3' ακόμα.
Τότε το σβήνουμε με το κρασί. Όταν εξατμιστεί το κρασί, ρίχνουμε το αλάτι, το πιπέρι και το νερό τόσο που να το σκεπάζει.Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και το βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 1 ώρα περίπου, μέχρι να βράσει το κρέας, προσέχοντας μήπως χρειασθεί να προσθέσουμε λίγο νεράκι.Πριν το τέλος, ρίχνουμε το χυμό λεμόνι και συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να δέσει και να χυλώσει η σάλτσα.Η επιτυχία του φαγητού είναι να μην έχει πολλά υγρά.Συνοδέψτε το με ριζότο, ή με φρεσκοτηγανισμένες πατατούλες.

Ρυζόγαλο

Υλικά:
1 λίτρο γάλα
Ρύζι γλασσέ 250 γρ.
5 κουτ. της σούπας ζάχαρη
Κανέλλα σκόνη
Μισό καψούλι βανίλια σκόνη

Παρασκευή:

Σε ένα κατσαρολάκι, βάζετε λίγο νερό και σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύετε πολύ καλά και βράζετε το ρύζι μέχρι να μαλακώσει πολύ και ν'απορροφήσει το υγρό.

Σε μια διπλανή κατσαρόλα ζεσταίνετε το γάλα και το κατεβάζετε, μόλις πάει να πάρει βράση. Ξαναβάζετε το σκεύος με το γάλα στο μάτι της κουζίνας και σε χαμηλή τώρα φωτιά, ρίχνετε το ρύζι, και ανακατεύετε συνεχώς.

Ρίξετε την βανίλια και τη ζάχαρη, ανακατεύετε και δοκιμάζετε να δείτε εάν θέλετε το ρυζόγαλο περισσότερο γλυκό.

Συνεχίζετε το ανακάτεμα μέχρι τελικά να δέσει.

Σερβίρετε σε μικρά μπολάκια και πασπαλίζετε με τη σκόνη κανέλλας. Όταν κρυώσουν, τα βάζετε στο ψυγείο.

04 / 03 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F 

Αυτές οι Συνταγές είναι Αφιερωμένες για όλες της Γυναίκες.

Φιλέτο μοσχαριού με μανιτάρια και κρασί

Υλικά: Για 2 άτομα
2 φιλέτα μοσχαριού 180 gr. το καθένα
Αλάτι και φρέσκο τριμμένο πιπέρι
ελαιόλαδο
100 gr. φρέσκα μανιτάρια τεμαχισμένα
100 gr. ροζέ κρασί
30 ml. μπαλσάμικο
2 ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια
Παρασκευή:
Προθερμάνετε το φούρνο στους 200ο C.
Πασπαλίστε τα φιλέτα με αλάτι και πιπέρι και κατόπιν τοποθετήστε τα σε τηγάνι αφού πρώτα έχετε ρίξει λίγο ελαιόλαδο, το τηγάνι πρέπει να είναι με σιδερένιο χερούλι η σκεύος ώστε να μπορέσει μετά να μπει στον φούρνο.
Μόλις κοκκινίσουν λίγο τα φιλέτα βάλτε τα στο φούρνου για περίπου 15 λεπτά.
Εν τω μεταξύ, ρίξτε λίγο ελαιόλαδο σε ένα άλλο τηγανάκι και ψήστε τα μανιτάρια.
Προσθέστε μετά από 5 λεπτά το κρασί και το μπαλσάμικο. 
Μόλις το μείγμα είναι έτοιμο, προσθέστε αλάτι, πιπέρι και το κρεμμύδι.Περιχύστε τα φιλέτα με τα μανιτάρια που φτιάξατε και σερβίρετε.

Μια τούρτα που μας έρχεται από την Ιταλία, και θυμίζει το άνθος της μιμόζας, που είναι το σύμβολο της ημέρας της γυναίκας.....

Η μιμόζα (Acacia dalbata), είναι ένα αρκετά ψηλό δέντρο, που ανθίζει στην αρχή της άνοιξης.

Βγάζει υπέροχα κίτρινα λουλουδάκια που μοιάζουν με μικρά χνουδωτά πον-πον, είναι μαζεμένα σε τσαμπιά και έχουν ένα υπέροχο, διακριτικό άρωμα.

Η ανθοφορία της, συμπίπτει με τη γιορτή της γυναίκας!

Για τον λόγο αυτό θα σας τιμήσουμε φτιάχνοντας αυτήν την τούρτα!


Τούρτα Μιμόζα

Υλικά:
για το παντεσπάνι:

6 αυγά
225gr ζάχαρη
170gr αλεύρι
85gr βούτυρο
1 βανίλια
για την κρέμα:
½ λίτρο γάλα
4 κρόκους αυγών
150gr ζάχαρη
50gr αλεύρι
βανίλια
200ml κρέμα γάλακτος
κονσέρβα με ανανά (θα χρειαστούμε και το σιρόπι του)
ζάχαρη άχνη
Παρασκευή:
Για το παντεσπάνι:
Χτυπάμε τα αυγά με την ζάχαρη καλά.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι, το προσθέτουμε και συνεχίζουμε το χτύπημα.
Προσθέτουμε και την βανίλια και τα βάζουμε σε ταψάκι με λαδόχαρτο.
Ψήνουμε στους 180ο για 25 λεπτά περίπου.
Για την κρέμα:
Βάζουμε το γάλα να ζεσταθεί σε ένα κατσαρολάκι
Σε ένα άλλο σκεύος χτυπάμε τους κρόκους με την ζάχαρη και μετά το αλεύρι με την βανίλια.
Προσθέτουμε το ζεστό γάλα και τα χτυπάμε σε σιγανή φωτιά να γίνει η κρέμα ένα ομοιογενές μίγμα.
Κόβουμε το παντεσπάνι στη μέση.
Τα θρύμματα που θα γίνουν τα κρατάμε στην άκρη.
Στο κάτω παντεσπάνι κάνουμε ένα βαθούλωμα στο κέντρο, αφαιρώντας κι άλλα θρύμματα.
Δεν πειράζουμε τις άκρες, μόνο το κέντρο, ώστε να γίνει σαν μια θήκη όπου θα βάλουμε την κρέμα. Μετά, με το σιρόπι της κονσέρβας του ανανά, σιροπιάζουμε λίγο το παντεσπάνι.
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ και την προσθέτουμε στην κρέμα που ήδη έχουμε φτιάξει πριν και την ανακατεύουμε ελαφριά ώστε να γίνει μια κρέμα ενιαία
Βάζουμε την κρέμα στο παντεσπάνι μέσα στο βαθούλωμα που έχουμε κάνει.
Δεν βάζουμε όλη την κρέμα, κρατάμε λίγο που θα καλύψουμε μετά την τούρτα.
Την κρέμα τη βάζουμε στο βαθούλωμα να γίνει ίσια επίπεδη επιφάνεια.
Πάνω από την κρέμα βάζουμε τον ανανά από την κονσέρβα κομμένο σε μικρά κομματάκια και από πάνω προσθέτουμε το άλλο παντεσπάνι.
Απλώνουμε την υπόλοιπη κρέμα που περίσσεψε στην τούρτα και πάνω από την κρέμα βάζουμε τα θρυμματισμένα κομματάκια που είχαμε μαζέψει όταν κόβαμε το παντεσπάνι
Τέλος αχνίζουμε με ζάχαρη άχνη.

Η ευτυχία... η χαρά... η καλοσύνη... η αγάπη... η ελπίδα... η επιτυχία... η ομορφιά... Όλες γένους θηλυκού ... Όλες μοναδικές.... Χρόνια πολλά ... Στην κάθε γυναίκα ξεχωριστά!

Αξιώτης Παράσχος

08 / 03 / 2016

Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) εορτάζεται στις

8 Μαρτίου κάθε έτους.

Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου.

Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.

Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών, καθώς και να εορτάσουν τις νίκες και τα επιτεύγματα του κινήματος.

Η παγκόσμια ημέρα των γυναικών ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ.

Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της μητέρας και την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου.

Σε άλλες περιοχές, ωστόσο, παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητα των γυναικών.

Ο εορτασμός, ύστερα από πολύχρονη καθυστέρηση καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.

26 / 02 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F 

Κυριακή του Ασώτου, ΄΄ Γουρουνοκυριακή ΄΄

Γουρουνόπουλο Ψητό με Τραγανή Πέτσα

Υλικά:
1 γουρουνόπουλο ολόκληρο 6 με 8 kg.
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
5 σκελίδες σκόρδο
μυρωδικά:
φρέσκια ρίγανη και μερικά φύλλα λεμονιάς
100 gr. ελαιόλαδο
Παρασκευή:
Ετοιμάζοντας το γουρουνάκι:
Πλένετε καλά το γουρουνόπουλο ειδικά στο κεφάλι, τα ρουθούνια, στόμα, αυτιά και στην κοιλιά, βγάζετε τα εντόσθια και το σκουπίζετε με πετσέτα, καίτε τις τρίχες .
Αλατοπιπερώνετε καλά όλο το σώμα και την κοιλιά. Βάζετε στην κοιλιά τα μυρωδικά και το σκόρδο ώστε να διαπεράσουν κατά το ψήσιμο μια ελαφριά έξτρα νοστιμιά στο κρέας.
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 160°.
Ψήσιμο:
Σε ταψί απλώνετε τα φύλλα λεμονιάς και τοποθετείτε το γουρουνόπουλο.
Χαμηλώνετε τον φούρνο στους 140ο
Βάζετε το γουρουνάκι στο φούρνο στο χαμηλό ράφι και μετά από 4 ώρες περίπου αρχίζετε να τσεκάρετε την θερμοκρασία του κρέατος στο πιο βαθύ σημείο που είναι το πάνω μέρος από τα πίσω μπούτια, βυθίζοντας το θερμόμετρο μέχρι το κόκαλο του μηρού. Για να έχει ολοκληρωθεί το ψήσιμο θα πρέπει η θερμοκρασία να είναι οπωσδήποτε πάνω από 75ºC.
Μπορείτε να προσθέσετε και πατατούλες δίπλα μετά από τις πρώτες 3 ώρες και 15 λεπτά.
Αφού ψηθεί σωστά εσωτερικά ανεβάζετε τους βαθμούς στους 220°C (πάνω - κάτω ) χωρίς να αλλάξετε ράφι. Απ' αυτή τη στιγμή δεν βασίζεστε στο χρόνο, αλλά το παρακολουθείτε μετά τα πρώτα 15 λεπτά, τσεκάροντας ανά πεντάλεπτο αν η πέτσα έγινε τραγανή ακουμπώντας την με ένα μαχαίρι (χωρίς να κάνετε τρύπα, το νιώθετε από τον ήχο). Το γουρουνόπουλο πρέπει να έρθει στο τραπέζι ολόκληρο. 

Χοιρινό στη γάστρα με Ντομάτα

Υλικά:
1 μπούτι χοιρινό
1 πορτοκαλί
1 κρεμμύδι σε φέτες
3 σκελίδες σκόρδο κομμένες στα τέσσερα
6 ώριμη ντομάτα σε φέτες
100 gr. ελαιόλαδο
100 ml. λευκό ξηρό κρασί
Ρίγανη - θυμάρι
αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 kg. Πατάτες
Παρασκευή:
Πλένουμε καλά το κρέας, το τοποθετούμε στη γάστρα και το αλατοπιπερώνουμε καλά. 
Κόβουμε τις πατάτες κυδωνάτες και τις ρίχνουμε στην γάστρα, καλύπτοντας τα κενά ανάμεσα στο κρέας, σκεπάζουμε το χοιρινό με τις ντομάτες ρίχνουμε το λάδι, τη ρίγανη, το θυμάρι, το κρασί.
Αλατιπιπερώνουμε, σκεπάζουμε τη γάστρα και ψήνουμε στους 200°C στις αντιστάσεις για 1½- 2 ώρες.
Ανοίγουμε τη γάστρα και την ξαναβάζουμε στο φούρνο για λίγο χωρίς καπάκι, μέχρι να ροδίσει το κρέας και να πιεί το παραπανίσιο ζουμί.

Το τραπέζι της Τσικνοπέμπτης
Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη, ονομάζεται η Πέμπτη, της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου, της Κρεατινής, επειδή αυτήν την ημέρα, στα σπίτια όλης της Ελλάδας ψήνουν κρέας, ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά, με αποτέλεσμα ο καπνός, η τσίκνα, να σκεπάζει πόλεις και χωριά.
Από την τσίκνα που υπάρχει παντού αυτή τη μέρα, έχει πάρει και το όνομά της και λέγεται Τσικνοπέμπτη. Αυτήν τη μέρα, ξεκινούν και οι κύριες εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες και κορυφώνονται με τα Κούλουμα, την Καθαρά Δευτέρα.
Βεβαίως την τιμητική τους έχουν τα κάρβουνα και οι ψησταριές.
Αν όμως αποφασίσετε να ξεφύγετε από τα καθιερωμένα, σας έχω μερικές εναλλακτικές λύσεις.

Τα φαγητά της Τσικνοπέμπτης.
Μπιφτέκια γεμιστά με τυρί
Σουβλάκια με λουκάνικα κοτόπουλου και μπέικον
Μπριζόλες χοιρινές
Σουβλάκια λαχανικών
Λουκάνικα σουβλάκι με λαχανικά
Χοιρινό μπουτάκι κλέφτικο
Παιδάκια
Πανσέτες
Και μπορεί η μέρα να έχει το κρέας για πρωταγωνιστή, όμως κρέας χωρίς ορεκτικά και σαλάτες,
δεν γίνεται!
Ορεκτικά και Σαλάτες
Τζατζίκι
Παντζαροσαλάτα με γιαούρτι και καρύδια
Σαλάτα λάχανο με καρότο
Μαρούλια σαλάτα
Μελιτζανοσαλάτα
Πατατοσαλάτα
Τέλος για να ολοκληρωθεί το τραπέζι μας, οπωσδήποτε πατάτες τηγανιτές και απαραίτητα καψαλισμένο ψωμί.
Το έθιμο αυτό, μας έρχεται από τα βάθη των αιώνων, χωρίς όμως να γνωρίζουμε την ακριβή προέλευσή του.
Εικάζεται πάντως, ότι μάλλον προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που παρέμειναν ζωντανές μετά την έλευση του Χριστιανισμού.
Για μας η Τσικνοπέμπτη, είναι μια μεγάλη γιορτή που όλοι περιμένουν.
Σε κάθε γειτονιά, στα πεζοδρόμια, στις γωνίες, στα σχολεία, στις δημόσιες κι ιδιωτικές υπηρεσίες, παντού.
Αρκεί μια βόλτα από το πρωί στην πόλη μας, για να βιώσει κανείς, την αυθεντικότητα του εθίμου, να μεθύσει με τις μυρωδιές της τσίκνας και του κρασιού, να γευτεί τις ψητές λιχουδιές και να ξεφαντώσει με τους χορούς και τις μουσικές.
Όλοι ψήνουν και προσφέρουν στους περαστικούς μεζέδες, όλοι γελάνε και χορεύουν. 
Παντού αυτοσχέδιες ψησταριές, όλη η πόλη μια υπαίθρια γιορτή.  

Καλή Σαρακοστή

Ευχαριστούμε Θερμά

την Αγγελική Ξανθάκη

Εμείς η Λέσχη Διευθυντών Αρχιμαγείρων Ελλάδος Ευχαριστούμε Θερμά 

την Αγγελική Ξανθάκη

Λάτρης της Ζακυνθινής Κουζίνας που μας επέτρεψε να δημοσιεύσουμε το άρθρο της, με όλο το σεβασμό προς εκείνη για την υπέροχη δουλεία που κάνει.

Αγγελική σε ευχαριστούμε
Αξιώτης Παράσχος

Φαγητά στη Ζάκυνθο κατά την περίοδο της Αποκριάς

21 / 02 / 2016 Τελώνου και Φαρισαίου, ξεκινάει το τριώδιο και μέχρι την Κυριακή της Τυρινής, ακολουθούν τρεις βδομάδες. Στη Ζάκυνθο, όπως και σε άλλα μέρη στην υπόλοιπη Ελλάδα, είχαν και έχουν κάποια έθιμα ως προς τα φαγητά που φτιάχνονται αυτό τον καιρό, αλλά και ως προς τον τρόπο που γιορτάζεται η Αποκριά.
Κάποια από τα έθιμα τα τηρούν ακόμα, κάποια όχι.
Τις πρώτες δύο εβδομάδες, εδώ έτρωγαν κρέας, κυρίως χοιρινό, ενώ την εβδομάδα που ακολουθεί την Κυριακή της Τυρινής, αποκρεύανε και έτρωγαν φαγητά με κύριο συστατικό το γάλα, ψάρι, κρέμες και ρυζόγαλο.
Κάθε Κυριακή έχει και διαφορετικό όνομα ανάλογα με το φαγητό που έτρωγαν.Άρχιζαν από την Κυριακή των γιδών 
21 / 02 / 2016 (Τελώνου και Φαρισαίου). Εκείνη την εβδομάδα έτρωγαν κατσικίσιο κρέας συνήθως μαγειρεμένο με σκόρδα χλωρά.
28 / 02 / 2016 Την Κυριακή του Ασώτου,
τη λεγόμενη και Γουρουνοκυριακή, τρώνε χοιρινό στο φούρνο, έθιμο που το συναντάμε και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα.
Τρώνε λοιπόν γουρουνόπουλο ψητό με πατάτες στο φούρνο ή μαγειρεμένο με κόκκινη σάλτσα.
Στις μέρες μας, την Κυριακή του Ασώτου, δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, την λεγόμενη και «Γουρουνοκυριακή», βγαίνουν στους δρόμους οι Ντελάληδες και διαλαλούν την έναρξη του Ζακυνθινού Καρναβαλιού.
Αργότερα, το απόγευμα της ίδιας μέρας ανάβουν τα φώτα της αποκριάς και ξεκινά το πρώτο γλέντι του Καρναβαλιού!
03 / 03 / 2016 Την Τσικνοπέμπτη, τρώνε αρνάκι φρικασέ με ρύζι, ψητό αρνί, πολπέτες (κεφτέδες), μαντολάτο, ρυζόγαλο. Σε μερικά χωριά της Ζακύνθου φτιάχνουν κρεατόπιτα (Μαριές, Βολίμες).
06 / 03 / 2016 Την Κυριακή των Απόκρεω, κρέας στο φούρνο, ρυζόγαλο, μαντολάτο. Την εβδομάδα που ακολουθεί έτρωγαν ψάρια, αυγά, γιαούρτια και την Κυριακή έφτιαχναν και τα ρυζόγαλα. Ιδιαίτερο γλύκισμα των Απόκρεω είναι το μαντολάτο.
13 / 03 / 2016 Την Κυριακή της Τυροφάγου, το μεσημέρι φτιάχνουν κρέας στο φούρνο, αρνί στο φούρνο ή ξινιστό (λεμονάτο), ρυζόγαλο και μαντολάτο. Το βράδυ τρώνε τυριά και αυγά βραστά.Γενικά, το διάστημα αυτό, τα γλυκά που κυριαρχούν εδώ είναι το ρυζόγαλο και το μαντολάτο.
Όλος ο κόσμος αγοράζει και κερνάει μαντολάτο.
Το δε μαντολάτο, μιας και είπα γι' αυτό, είναι φρεσκότατο, όταν σπάζοντάς το, σπάει σαν γυαλί.

Ο Τίτλος Πάει Εδώ

Προσθέστε υπότιτλο εδώ

Εδώ ξεκινά το κείμενό σας. Κάντε κλικ και αρχίστε να πληκτρολογείτε. Υσυ ατ φερρι πυτανθ ιυς θε νυμκυαμ σορρυμπιθ θε πρω δωλορε μελιορε ασυσαμ συμ ετ ιυφαρεθ ρεσυσαβο ραθιονιβυς θε παυλω λεγενδως σωνσεπθαμ ναμ ναθυμ αλιενυμ.

Ενιμ ετιαμ ωφφενδιθ ει εαμ πορρω δισερε ερυδιθι δολορες σενσιβυς πρι αν σιθ πυρθο ελιγενδι ατ κυο εξ μαγνα πλαθονεμ ιυσθο σωνσεθεθυρ νε ιυς περ πυρθο σωνφενιρε ιρασυνδια.

19 / 02 / 2016

Φιλιππίδης Νικόλαος

Μέλος της Euro-Toques Hellas

Πανσέτα χοιρινή γεμιστή με μπέικον και λαδοτύρι

Υλικά:
Μια πανσέτα χοιρινή
250 gr. Λαδοτύρι Ζακύνθου κομμένη σε λωρίδες
1 ντομάτα κομμένη σε λεπτές φέτες
2 σκελίδες σκόρδο σε φετούλες
10 φέτες μπέικον
Μουστάρδα
Χυμό από 1 λεμόνι
Αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή:
Απλώνουμε σε πάγκο την πανσέτα.Την αλατοπιπερώνουμε καλά και την αλείφουμε με μουστάρδα.
Κατόπιν στρώνουμε στην επιφάνειά της το μπέικον, το τυρί και την τομάτα.
Τυλίγουμε σφιχτά σε ρολό δένοντας καλά με σπάγκο ή μέσα σε λαδόκολλα.
Αλατοπιπερώνουμε και στην εξωτερική πλευρά του ρολού μας, καθώς και λίγη μουστάρδα.
Το βάζουμε σε μια γάστρα, χωρίς το καπάκι της, με ένα ποτήρι νερό και το χυμό του λεμονιού.
Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, σε αέρα, στους 150ο C για 4 ώρες.
Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, θα το γυρίσετε μια φορά για να πάρει χρώμα και η άλλη πλευρά.
Όταν ψηθεί, βγάλτε το από το φούρνο, και σερβίρετε.

ΜΙΛΦΕΙΓ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΒΑΝΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΡΟΥΤΑ

ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΑΜΕΛΩΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ ΚΡΟΥΣΤΑΣ

Υλικά:
3 φύλλα κρούστας
νερό
ζάχαρη άχνη
Παρασκευή:
Σε λαδόκολλα τοποθετούμε το 1 φύλλο κρούστας, ραντίζουμε με το νερό και την ζάχαρη, επαναλαμβάνουμε την διαδικασία και στα 3 φύλλα.
Κόβουμε τα φύλλα σε διάμετρο 12x5.
Σκεπάζουμε με άλλη μια λαδόκολλα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο για 7 λεπτά.
Το ξεσκεπάζουμε και ψήνουμε για άλλο 1 λεπτό.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ ΒΑΝΙΛΙΑΣ

Υλικά:
1 lt. γάλα
250 gr. ζάχαρη
1 βανίλια stick
ξύσμα απο 1 lime
10 κρόκοι
50 gr. αλεύρι κοσκινισμένο

Παρασκευή:
Βράζουμε το γάλα με την ζάχαρη την βανίλια και το lime.
Στον κάδο του μίξερ χτυπάμε τα αυγά με το αλεύρι και το cornflour.
Προσθέτουμε σιγά σιγά λίγο από το ζεστό γάλα στα αυγά και μετά πάλι όλο μέσα στην κατσαρόλα.
Ανακατεύουμε εώς ότου έχουμε 1 σφιχτή κρέμα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΡΟΎΤΑ
Υλικά:

220 gr.κόκκινα φρούτα
1 σφηνάκι ρούμι
125 gr. ζάχαρη
30 gr. βούτυρο
5 gr. άνθος αλατιού
χυμό και ξύσμα απο 1 λάιμ

Παρασκευή:
Σε αντικολλητικό τηγάνι τοποθετούμε όλα τα υλικά και σιγοβράζουμε εώς ότου μαλακώσουν τα φρούτα.Περνάμε την σάλτσα απο μίξερ χειρός και αποθηκεύουμε.
ΣΤΗΣΙΜΟ:
Tραβάμε με ένα κουτάλι μια γραμμή στον πιάτο με την σάλτσα από κόκκινα φρούτα.
Έπειτα στήνουμε εναλλάξ φύλλο κρέμα.Γαρνίρουμε με φρέσκα κόκκινα φρούτα

12 / 02 / 2016
Αξιώτης Παράσχος
Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F 

Saint Valentine 

΄΄ Προστάτης των ερωτευμένων ΄΄
Γλυκός Πειρασμός Αγάπης

Δύο Καρδιές = 1

Υλικά για το Παντεσπάνη:
170 gr. βούτυρο
150 gr. ζάχαρη
50 gr. μέλι
2 Βανίλιες
6 Αυγά
150 gr. αλέυρι
75 gr. αλεσμένο φουντούκι
50 gr. Κακάο (σκόνη)
Παρασκευή για το Παντεσπάνη:
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με την ζάχαρη, το μέλι, τις βανίλιες και τα αυγά.
Ρίχνουμε μέσα το φουντούκι, το κακάο, το αλεύρι και χτυπάμε για ακόμη λίγο. Βουτυρώνουμε μια φόρμα στενόμακρη ή στρογγυλή ή σε φορμάκια μικρής καρδιάς.
Αδειάζουμε μέσα το μείγμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180c για 40 λεπτά περίπου.
Πριν αρχίσουμε να το κόβουμε, πρέπει να κρυώσει ελαφρά.
Εάν το έχουμε βάλει σε φόρμα το κόβουμε σε σχήμα μικρής καρδιάς.
Υλικά για την Κρέμα Πατισερί (Creme Patissiere):
180 gr. αυγά
125 gr. ζάχαρη
25 gr. corn flour
25 gr. αλεύρι μαλακό
250 ml κρέμα γάλακτος 35%
300 ml γάλα φρέσκο πλήρες
50 gr. βούτυρο
1 βανίλια
Παρασκευή για Κρέμα Πατισερί (Creme Patissiere):
Βάζουμε σε κατσαρόλα το γάλα, την κρέμα γάλακτος, τη βανίλια και τη ζάχαρη.
Ζεσταίνουμε το μείγμα σε μέτρια φωτιά, χωρίς να ανακατέψουμε, φροντίζοντας να φτάσει τους 60 C (δηλαδή να είναι αρκετά ζεστό, αλλά να μην φτάσει σε σημείο βρασμού).
Τοποθετούμε σε μεγάλο μπολ τα αυγά, το αλεύρι και το corn flour.
Ανακατεύουμε το μείγμα, χρησιμοποιώντας φουέ (σύρμα χειρός) μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Ρίχνουμε το μισό μείγμα από το κατσαρολάκι στο μπολ σιγά - σιγά και ανακατεύουμε ταυτόχρονα, ζωηρά, μέχρι την ομογενοποίησή του.
Αδειάζουμε το περιεχόμενο του μπολ πίσω στην κατσαρόλα και βράζουμε την κρέμα, ανακατεύοντας με φουέ, σε μέτρια προς δυνατή θερμοκρασία, μέχρι να σφίξει.
Αποσύρουμε την κρέμα από τη φωτιά και προσθέτουμε το βούτυρο.
Ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να πάρουμε μια λεία, γυαλιστερή κρέμα πατισερί. Αδειάζουμε το περιεχόμενο σε ρηχό σκεύος και καλύπτουμε την επιφάνεια της κρέμας με μεμβράνη κατάλληλη για τρόφιμα, φροντίζοντας να εφάπτεται σε αυτήν.
Αφήνουμε την κρέμα της ζαχαροπλαστικής να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος προτού την τοποθετήσουμε στο ψυγείο.
Υλικάγια Γκανάζ φράουλας:
100 gr. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
300 gr. σοκολάτα φραουλα
Παρασκευή για Γκανάζ φράουλας:
Ζεσταίνουμε την κρέμα γάλακτος σε σημείο βρασμού. Σπάμε την σοκολάτα σε κομμάτια, ρίχνουμε πάνω την κρέμα και αφήνουμε για 2 λεπτά.
Μετά ανακατεύουμε με ένα κουτάλι, μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
Υλικά για το σιροπι:
100 gr. ζαχαρη
200 ml. νερο
1 κουταλια κονιακ
Παρασκευή για το σιρόπι:
Βράζουμε το νερό με την ζάχαρη και το κονιάκ για 10'.
Συναρμολόγηση:
Kόβουμε τις καρδούλες οριζοντίως σε τρεις κομμάτια ίδιου πάχους.
Βάζουμε την πρώτη σε ένα δίσκο και σιροπιάζουμε, αμέσως μετά απλώνουμε μια στρώση από την κρέμα πατισερί και επαναλαμβάνουμε άλλη μια φορά τη διαδικασία.
Τελειώνουμε με την τελευταία καρδούλα που απλώς την σιροπιάζουμε, αυτό το συνεχίζουμε σε όλες τις καρδούλες που θέλουμε να φτιάξουμε.
Βάζουμε τον δίσκο μας με τις καρδούλες στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα, να κρυώσει καλά.
Μετά την 1 ώρα απλώνουμε στην επιφάνεια και τα πλαϊνά σε όλες τις πάστες την υπόλοιπη κρέμα.
Γαρνίρουμε με το Γκανάζ φράουλας ή με ολόκληρες φρέσκες φράουλες, προαιρετικά πασπαλίζουμε με καρύδα 
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

05 / 02 / 2016

Ζέρβας Χρήστος

Μέλος της Executive Chefs Club of Greece & 

Euro-Toques Hellas

Κουνελάκι στο φούρνο με κριθαράκι

Υλικά:
1 κουνέλι κομμένο σε μικρά κομμάτια
3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 σκελίδες σκόρδο ολόκληρες
4 τριμμένες μεγάλες ώριμες ντομάτες
100 gr. Ελαιόλαδο
500 gr. κριθαράκι χοντρό
150 gr. κόκκινο κρασί
2 γαρύφαλλα
2 φύλλα δάφνης
Αλάτι - πιπέρι στην γεύση
Παρασκευή:
Σε ένα μεγάλο μπολ φτιάχνετε μια Μαρινάδα, δηλαδή βάζετε το κρασί, το μισό λάδι, τη δάφνη, τα γαρύφαλλα το Αλάτι και το πιπέρι.
Προσθέτετε το κουνέλι και το αφήνετε στη μαρινάδα για ένα βράδυ.
Την επομένη στραγγίζετε το κουνέλι σε ένα τρυπητό και κρατάτε τη μαρινάδα.
Σε μια κατσαρόλα βάζετε το υπόλοιπο λάδι, τα κρεμμύδια και το σκόρδο να τσιγαριστούν ελαφρά. Βάζετε και το κουνέλι να σωταριστεί και αυτό.
Σβήνετε με την μαρινάδα του που έχετε κρατήσει.
Προσθέστε την ντομάτα και 2 φλιτζάνια νερό και το αφήνετε να ψηθεί, μέχρι να είναι σχεδόν έτοιμο.
Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180ο.
Τοποθετήστε το κουνέλι σε ένα ταψί και προσθέστε νερό, αν χρειάζεται.
Ρίξτε το κριθαράκι, ανακατέψτε το λιγάκι και βάλτε το στο φούρνο.
Αφήνετε να σιγοψηθεί το φαγητό.Όταν ψηθεί, βγάλτε το από το φούρνο, πασπαλίστε με τυρί της αρεσκείας σας και σερβίρετε.

Pancakes με Σοκολάτα

Υλικά:
50 gr. βούτυρο
2 αυγά
100 gr. ζάχαρη
100 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι
1 κουταλιά κονιάκ
100 gr. γάλα
100 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα λιωμένη
λίγο λάδι για το τηγάνισμα
χλιαρό νερό όσο πάρει

Παρασκευή:
Λιώνουμε την κουβερτούρα.
Σε ένα μπολ, ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί (εκτός του νερού) και την μισή λιωμένη κουβερτούρα και ανακατεύουμε με το σύρμα απαλά.
Ρίχνουμε μισό φλυτζάνι του τσαγιού νερό χλιαρό ( εάν χρειαζετε προσθέτουμε και άλλο νερό) .
Συνεχίζουμε το ανακάτεμα, μέχρι να γίνει ένας ομοιόμορφος χυλός.
Βάζουμε το τηγάνι στη φωτιά και αφήνουμε να κάψει.
Ρίχνουμε το λάδι. Όταν ζεσταθεί, με ένα μεγάλο κουτάλι ρίχνουμε το μείγμα σε κουταλιές.
Τηγανίζουμε τα pancakes και από τις δύο πλευρές, μέχρι να ροδίσουν και αποκτήσουν καστανό χρώμα.
Τέλος προσθέτουμε από επάνω την υπόλοιπη σοκολάτα.

28 / 01 / 2016

Σίμοτας Θεόδωρος

Διευθυντής Γραφείου Πάτρας 

Quiche Lorraine με σπανάκι και μπέικον

Υλικά:
Ζύμη:
280 gr.. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
130 gr. βούτυρο από το ψυγείο και κομμένο σε μικρά κομματάκια
1 κρόκος αυγού
5 κουταλιές σούπας παγωμένο νερό
Γέμιση:
300 gr. μπέικον κομμένο σε μικρά κομμάτια
200 gr. σπανάκι πλυμένο, καλά στραγγισμένο και κομμένο
50 gr. ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι
100 gr. γιαούρτη
4 αυγά
100 ml κρέμα γάλακτος
200 gr. τριμμένο κεφαλοτύρι
Αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή:
Ζύμη:
Σε λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι και προσθέτουμε το βούτυρο.
Δουλεύουμε το μείγμα με τα δάχτυλα μέχρι να γίνει σαν ψίχουλα, προσθέτουμε τον κρόκο και το νερό και ζυμώνουμε. Τυλίγουμε τη ζύμη με μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα.
Ανοίγουμε τη ζύμη με πλάστη και την τοποθετούμε σε ταρτιέρα 26 εκ.
Τρυπάμε με πιρούνι την ζύμη και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180oC για 10 λεπτά.
Γέμιση:
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι μαζί με το ελαιόλαδο και προσθέτουμε το μπέικον, ρίχνουμε τα μανιτάρια, αφήνουμε για 5-6 λεπτά και προσθέτουμε το σπανάκι, αλάτι και πιπέρι.
ρίχνουμε τη γέμιση στην ταρτιέρα, χτυπάμε τα αυγά μαζί με το γιαούρτη την κρέμα γάλακτος και το τριμμένο κεφαλοτύρι αλατοπιπερώνουμε και περιχύνουμε τη γέμιση.Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190oC για περίπου 1 ώρα. 

Banoffee

Υλικά:

2 κουτιά ζαχαρούχο γάλα
250 gr. μπισκότα τύπου πτι μπερ
80 gr. βούτυρο
50 gr. χυμό μπανάνας
3 μπανάνες
500 gr. κρέμα γάλακτος
80 gr. ζάχαρη άχνη
Σοκολάτα κουβερτούρα τριμμένη

Παρασκευή:

Βάζουμεε τα κουτιά με το ζαχαρούχο γάλα σε μια κατσαρόλα και τα σκεπάζουμε με νερό, τα βράζουμε για 3 ώρες περιπου σε σιγανή φωτιά φροντίζοντας τα κουτιά να είναι συνεχώς καλυμμένα με νερό.
Σπάμε τα μπισκότα και τοποθετούμε τα σε ένα μπολ μαζί με το λιωμένο βούτυρο και το χυμό μπανάνας, ανακατεύμε καλά και στρώνουμε το μείγμα σε ένα πυρίμαχο σκεύος φτιάχνοντας έτσι μια βάση.
Ψήνουμε για 10΄ περίπου σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς τοποθετούμε το σκεύος στο ψυγείο για να κρυώσει.
Βγάζουμε τα κουτιά από την κατσαρόλα και στρώνουμε το ζαχαρούχο γάλα πάνω από την μπισκοτένια βάση, το αφήνουμε στο ψυγείο για μία ώρα, στη συνέχεια στρώνουμε τις μπανάνες τις οποίες έχουμε κόψει σε ροδέλες.
Χτυπάμε τη ζάχαρη άχνη με την κρέμα γάλακτος μέχρι να σφίξει και απλώνουμε το μείγμα πάνω από τις μπανάνες.
Το αφήνουμε στο ψυγείο για μία ώρα, τέλος πασπαλίζουμε με την κουβερτούρα. 

22 / 01 / 2016
Λαθούρος Παναγιώτης
Μέλος της Executive Pastry Chefs Club

Μηλόπιτα

Υλικά:
Ζύμη:
150 gr. βούτυρο φρέσκο
600 gr. αλεύρι
225 gr. ζάχαρη
75 gr. γάλα εβαπορέ
10 gr. μπέικιν
3 αυγά
1 βανίλια
λίγο αλάτι
Γέμιση:
1 ½ kg. Μήλα κατά προτίμηση
450 gr. ζάχαρη
λίγη κανέλα

Παρασκευή:
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο και την ζάχαρη, ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά συνεχίζουμε με το Αλεύρι μαζί με το Μπέικιν την Βανίλια και το Γάλα έως ότου γίνει μια μαλακή ζύμη.
Την αφήνουμε για 15΄ να ξεκουραστεί σκεπασμένη και στην συνέχεια την βάζουμε για 15΄ λεπτά στο ψυγείο.
Καθαρίζουμε τα μήλα μας και τα κόβουμε σε κύβους τα βάζουμε σε μπολ και προσθέτουμε την ζάχαρη και την κανέλα, ανακατεύουμε ελαφριά και συνεχίζουμε με το άνοιγμα του φύλλου.
Χωρίζουμε την ζύμη σε δύο μέρη και ανοίγουμε το κάτω φύλλο πιο μεγάλο να πιάσει και το τοίχωμα από το ταψί μας διαμέτρου 30 cm.
Αλείφουμε το ταψάκι μας με βούτυρο τοποθετούμε το κάτω φύλλο της ζύμης να πιάσει όμορφα και το τοίχωμα τρυπάμε με ένα πιρούνι όλη την επιφάνεια και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο για 5΄.
Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και στην συνέχεια βάζουμε την γέμιση.
Από το δεύτερο φύλλο κόβουμε λωρίδες 2 cm. περίπου και πλέκουμε όπως την φωτογραφία.Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, για 40΄

22 / 01 / 2016
Αλεξίου Βασιλική
A΄ Αντιπρόεδρος Women Chefs Club

Γαλέος με πράσο, καρότα και Ντομάτες

Υλικά
1 kg. γαλέο σε ροδέλες ή φιλεταρισμένος χωρίς κόκκαλα
1 ματσάκι άνηθο
1 ματσάκι κρεμμυδάκια φρέσκα
2 πράσα ψιλοκομμένα
2 ντομάτες κομμένες σε ροδέλες
4 καρότα κομμένα σε λωρίδες
200 gr. ελαιόλαδο
Πιπέρι - Αλάτι
100 gr. αλεύρι

Εκτέλεση
Πλένουμε, στραγγίζουμε τα φιλέτα γαλέου σε χαρτί κουζίνας.
Αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε ελαφρά στο λάδι.
Σοτάρουμε τα πράσα τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα καρότα, προσθέτουμε τον άνηθο, ρίχνουμε 1 φλ. νερό και σιγοβράζουμε για 20΄ περίπου να μαλακώσουν.
Πριν ψηθούν τελείως γεμίζουμε με ένα κουτάλι τα φιλέτα τα τοποθετούμε σε ταψάκι στρώνουμε από επάνω τις ροδέλες ντομάτας, αλατοπιπερώνουμε προσθέτουμε λίγο νερό και λίγο ελαιόλαδο. Βάζουμε το ταψί μας σε προθερμασμένο φούρνο για 15΄ στους 180ο, σερβίρουμε με σπυρωτό ρύζι.

15 / 01 / 2016

Λαθούρος Παναγιώτης

Μέλος της Executive Pastry Chefs Club

Σάμαλι Πολίτικο


Υλικά:
350 gr. χονδρό σιμιγδάλι
175 gr. ψιλό σιμιγδάλι
350 gr. ζάχαρη
30 gr. baking powder ανακατεμένο σε 50 gr. χυμό από πορτοκάλι
225 gr. γάλα
500 gr. γιαούρτι
1 φακελάκι κοπανισμένη μαστίχα
Σιρόπι
1 kg. ζάχαρη
500 gr. νερό
φλούδα ενός πορτοκαλιού
15 gr. χυμός λεμόνι ( μισό λεμόνι )
2 ξυλαράκια κανέλας
λιωμένο βούτυρο φυτικό για το άλειμμα


Παρασκευή:
Σε μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά πολύ καλά
Αλείφουμε με βούτυρο ένα ταψάκι 30 cm και απλώνουμε ομοιόμορφα το μείγμα
Ραντίζουμε με βούτυρο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο 200ο μέχρι να ροδίσει.
Βράζουμε όλα τα υλικά για το σιρόπι, το σιρόπι είναι έτοιμο μόλις αφρίσει
Μόλις γίνει το Σάμαλι, το αλείφουμε με πινέλο με μπόλικο βούτυρο
Σιροπιάζουμε όταν κρυώσει λίγο

15 / 01 / 2017
Αλεξίου Βασιλική

A΄ Αντιπρόεδρος Women Chefs Club

Πίτα με πράσο και Λαδοτύρι

Υλικά
2 χωριάτικα φύλλα ή 1 πακ. φύλλο κρούστας
8 μεγάλα πράσα σε ροδέλες
50 gr. ελαιόλαδο και λίγο για τα φύλλα
2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
100 gr. γάλα φρέσκο
500 gr. λαδοτύρι
100 gr. γιαούρτι
1 ματσ. άνηθο
πιπέρι

Εκτέλεση
Βάζουμε σε κατσαρόλα το λάδι. Προσθέτουμε τα πράσα και το κρεμμύδι και τα σοτάρουμε ανακατεύοντας να μαραθούν.
Όταν πιει τα υγρά του, προσθέτουμε το γιαούρτι και το γάλα, ανακατεύουμε και προσθέτουμε τον άνηθο.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τριμμένο το λαδοτύρι και το πιπέρι. Αφήνουμε τη γέμιση να γίνει χλιαρή.
Στρώνουμε τα μισά φύλλα λαδώνοντας τα ανάμεσα και στρώνουμε τη γέμιση. Βάζουμε από επάνω τα υπόλοιπα φύλλα λαδώνοντας τα και αυτά.Χαράζουμε την πίτα μας την ραντίζουμε με λίγο νεράκι και την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο 180ο μέχρι να ροδίσει.

08 / 01 / 2017

Αξιώτης Πάρις
A΄ Αντιπρόεδρος Executive Chefs Club of Greece
Τακτικό Μέλος Euro-Toques Hellas

Μοσχάρι΄΄σαν΄΄ στιφάδο με ριζότο από φαγόπυρο

Υλικά

Για το στιφάδο

1 kg. μοσχάρι ελιά
500 gr. κρεμμύδια εσαλότ ( μικρά κρεμμύδια )
2 kg. ντομάτες
2 κ. της σούπας πελτές
Αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Θυμάρι
Ελαιόλαδο
100 ml. Κονιάκ
1 πρέζα ζάχαρη
2 φύλλα δάφνης
1 αστεροειδή γλυκάνισο

Για το ριζότο
250 gr. φαγόπυρο ( μαύρο στάρι )
2 κλωνάρια σέλερυ ή σέλινο
2 κολοκύθια μέτρια
1 Φρέσκο κρεμμύδι
800 gr. Ζωμός λαχανικών
100 gr. Γραβιέρα
Αλάτι και πιπέρι στην γεύση
Ελαιόλαδο


Εκτέλεση
Για το στιφάδο
Καθαρίζουμε το κρέας από τυχόν ίνες ή λίπη και το κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια και σε μια μπασίνα ( λεκάνη ) το αλατοπιπερώνουμε.
Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια προσέχοντας να μείνουν ολόκληρα.
Ξεφλουδίζουμε τις ντομάτες, τις κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια και τις βάζουμε σε ταψί με αλάτι, πιπέρι, λίγο θυμάρι και ζάχαρη.
Τις βάζουμε στον φούρνο και αφήνουμε μέχρι να μαλακώσουν αρκετά ανακατεύοντας ελαφρώς σε τακτά διαστήματα.
Σε κατσαρόλα με δυνατή φωτιά ρίχνουμε το ελαιόλαδο, την δάφνη και θωρακίζουμε ( τσιγαρίζουμε ) καλά τα κομμάτια του κρέατος. 

Στη συνέχεια σβήνουμε με το κονιάκ, ρίχνουμε τις ντομάτες, τον πελτέ και στη συνέχεια το ζωμό λαχανικών.

Χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσει το κρέας και να δέσει η σάλτσα.

Ρίχνουμε το φρέσκο θυμάρι και δοκιμάζουμε για διορθώσεις γεύσης.

Για το ριζότο

Κόβουμε τα λαχανικά σε μέτριο μέγεθος και τα σοτάρουμε σε μια κατσαρόλα με ελαιόλαδο.

Στη συνέχεια ρίχνουμε το φαγόπυρο, τα σοτάρουμε όλα μαζί για λίγο και προσθέτουμε τον ζωμό.

Μόλις σωθούν όλα τα υγρά αποσύρουμε και γαρνίρουμε με flakes γραβιέρας.



Brownies λευκής σοκολάτας με crumble καρυδιού και σάλτσα καραμέλας


Υλικά:

Για τα Brownies

500 gr. Κουβερτούρα λευκής σοκολάτας

75 gr. Βούτυρο Φυτικό

3 αυγά

180 gr. άχνη ζάχαρη

175 gr. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

1 πρέζα αλάτι

1 κ. του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

Για τα Crumble

90 gr. βούτυρο Φυτικό

120 gr. αλεύρι

85 gr. ζάχαρη

40 gr. καρύδια

Για την Σάλτσα καραμέλας

450 gr. κρέμα γάλακτος

180 gr. ζάχαρη

90 gr.βούτυρο Φυτικό

Παρασκευή:

Για το Brownies

Λιώνουμε τα 200 gr. από την σοκολάτα με το βούτυρο μέχρι να ομοιογενοποιηθούν. Χτυπάμε τα αυγά με την ζάχαρη αρκετά και προσθέτουμε σταδιακά την λιωμένη σοκολάτα. Προσθέτουμε το αλεύρι κοσκινισμένο, την υπόλοιπη σοκολάτα σε κομματάκια, την βανίλια και το αλάτι. Ψήνουμε σε ταψί με λαδόκολλα σε προ θερμασμένο φούρνο στους 170ο για 30-35 λεπτά.

Μόλις κρυώσει το γυρνάμε ανάποδα και κόβουμε σε κομμάτια.

Για το Crumble

Αλέθουμε σε multi όλα τα υλικά εκτός από τα καρύδια. Στρώνουμε το μείγμα σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί και ψήνουμε στον φούρνο στους 170ο για 10-15 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσει και αλέθουμε ξανά μαζί με τα καρύδια.

Για την σάλτσα Καραμέλας

Ζεσταίνουμε ελαφρώς την κρέμα γάλακτος. Βάζουμε την ζάχαρη και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να γίνει καραμέλα. Ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος σταδιακά ανακατεύοντας συνεχώς. Αποσύρουμε και ρίχνουμε το βούτυρο.

Στρώνουμε όμορφα το Crumble στο πιάτο της αρεσκείας μας κόβουμε τα Brownies σε τρίγωνα κομμάτια και προσθέτουμε την Καραμέλα.

25 / 12 / 2015
Ντιμέρης Βασίλειος 

Τακτικό Μέλος Executive Chefs Club of Greece

Αντιπρόεδρος Euro-Toques Hellas

Χοιρινό μπούτι στο φούρνο

Υλικά
1 Χοιρινό μπουτάκι, με το κόκαλο και την πέτσα, περίπου 4 κιλά
4 σκελίδες σκόρδου
Για την επικάλυψη
50 gr. μέλι
Μουστάρδα
Δενδρολίβανο
αλάτι και πιπέρι
Για το ψήσιμο
½ λίτρο λευκό ξηρό κρασί
100 gr. Ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160°C.
Με ένα μαχαίρι σχίζουμε σε διάφορα σημεία το μπουτάκι και στις τομές βάζουμε λίγο πιπέρι, αλάτι και σκόρδο.
Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά για την επικάλυψη και αλείφουμε το χοιρινό.
Τυλίγουμε το μπουτάκι σε λαδόκολλα και το βάζουμε σε ένα ταψί.
Προσθέτουμε το κρασί και το Ελαιόλαδο και ψήνουμε στο φούρνο, στους 160° C, για 2 ώρες.
Αφαιρούμε τη λαδόκολλα και συνεχίζουμε το ψήσιμο για ακόμη 30 λεπτά στους 200° C.Παίρνουμε όλα τα υγρά που έχουν μείνει στο ταψί, τα περνάμε από ένα σουρωτήρι και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα να βράσουν σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να συμπυκνωθεί η σάλτσα. Σερβίρουμε τη σάλτσα σε ένα μπολ, ώστε να βάλει ο καθένας όσο θέλει.

Βασιλόπιτα

Υλικά:
500 gr. Αλεύρι
200 gr. βούτυρο φρέσκο
3 αυγά
150 gr. ζάχαρη
1 βανίλια
1 πρέζα μαστίχα κοπανισμένη
1 κ. σούπας μαχλέπι
Ξύσμα από 1 πορτοκαλί
Χυμό ένα πορτοκάλι
50 gr. Γάλα
Άχνη ζάχαρη

Παρασκευή:
Στο μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με την ζάχαρη να αφρατέψει, ρίχνουμε το μαχλέπι την μαστίχα την βανίλια και το ξύσμα πορτοκαλιού συνεχίζουμε να χτυπάμε για άλλα 5 ΄ και στην συνέχεια ρίχνουμε ένα - ένα τα 3 αυγά και σιγά σιγά το Αλεύρι το Γάλα και τον Χυμό Πορτοκάλι τα χτυπάμε για άλλα 5 ΄.
Σε μια στρογγυλή βουτυρωμένη φόρμα αδειάζουμε το μείγμα, σε κάποιο σημείο βάζουμε το φλουρί τυλιγμένο με λίγο αλουμινόχαρτο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 45 ΄.
Αφού ψηθεί την βγάζουμε και την αφήνουμε να κρυώσει, την βγάζουμε από την φόρμα και την διακοσμούμε ανάλογα με τα γούστα μας.
Μην ξεχάσετε να γράψετε επάνω το 2016 και την ευχή σας.

18 / 12 / 2015

Κασσαράς Στέφανος 
Πρόεδρος Executive Pastry Chefs Club of Greece

Κουραμπιέδες

Υλικά:
600 gr. βούτυρο φρέσκο
300 gr. Αμύγδαλο
300 gr. ζάχαρη άχνη
½ κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα βανίλια
60 gr. Μεταξά Brandy
1,200 gr. αλεύρι
Ανθόνερο
άχνη για το πασπάλισμα

Παρασκευή:
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τα 250 gr. της ζάχαρης άχνης σε δυνατή ταχύτητα το αφράτεμα του βουτύρου με της ζάχαρης απαιτεί πολύ δυνατό χτύπημα για περίπου 20 λεπτά.
Όσο περισσότερο το χτυπάμε τόσο καλύτερη θα γίνει η ζύμη. ( Όσο πιο αφράτο γίνεται το μείγμα του βουτύρου, τόσο πιο αφράτος θα γίνει ο κουραμπιές ) Χονδροκόβουμε τα αμύγδαλα αφού προηγουμένως τα έχουμε σιγοψήσει σε ένα τηγανάκι ή στον φούρνο μας.
Ρίχνουμε το αλεύρι, το μπέικιν και την βανίλια στο χτυπημένο βούτυρο σταδιακά μόλις προστεθεί το αλεύρι, πρέπει το χτύπημα να γίνεται αργά, σε χαμηλή ταχύτητα για να μην καταστραφεί η αφράτη υφή που έχει αποκτήσει το μείγμα.
Προσθέτουμε τα αμύγδαλα και στη συνέχεια το Brandy Μεταξά.
Συνεχίζουμε το χτύπημα για άλλα 10 λεπτά.
Πλάθουμε τους κουραμπιέδες σε ότι σχήμα θέλουμε.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο C για 15-20 λεπτά.
Βγάζουμε από το φούρνο, όσο είναι ζεστοί τους ραντίζουμε με Ανθόνερο και αφήνουμε να κρυώσουν πολύ καλά, τους βουτάμε στην άχνη. Τους τοποθετούμε σε μία πιατέλα σε σειρά και πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία πολλές φορές.

18 / 12 / 2015
Μάγκος Κώστας
Τακτικό Μέλος Executive Chefs Club of Greece

Γαλοπούλα γεμιστή

Υλικά
1 γαλοπούλα περίπου 4.500 με 5 kg.
300 gr. Συκωτάκια από την Γαλοπούλα ή από Κοτόπουλο
200 gr. κάστανα έτοιμα
50 gr. Κουκουνάρια
1 κρεμμύδι ξερό
50 gr. σταφίδες ξανθιές
500 gr. ρύζι κίτρινο
200 gr. Νερό
100 ml. κρασί λευκό
Αλάτι - πίπερι στην γεύση
Βούτυρο
100 ml. Ελαιόλαδο

Εκτέλεση
Σοτάρουμε το κρεμμύδι προσθέτουμε τα συκωτάκια αφού τα έχουμε πρώτα ψιλοκόψει, τσιγαρίζουμε καλά και προσθέτουμε το κουκουνάρι, σταφίδες, νερό, κάστανα, κρασί και τέλος όλο το ρύζι.
Πλένουμε καλά την γαλόπουλα και την αλείφουμε όλη μέσα έξω με το βούτυρο της αρεσκείας σας, αλατοπιπερώνουμε και γεμίζουμε την γαλοπούλα, τέλος κλείνουμε με οδοντογλυφίδες.
Βάζουμε την Γαλοπούλα σε ταψί προσθέτουμε 500 ml. Νερό και το Ελαιόλαδο, σκεπάζουμε με βρεγμένη λαδόκολλα και την βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160ο C .
Κάθε μισή ώρα βγάζουμε την γαλόπουλα και την βρέχουμε με το ζουμάκι από το ταψί μας εάν χρειαστεί προσθέτουμε νερό.
Αυτό πρέπει να συνεχιστεί έως ότου ψηθεί η Γαλοπούλα μας.
Μια ώρα πιο πριν βγάλουμε την Γαλοπούλα μας από τον φούρνο μπορούμε να ρίξουμε και πατατούλες στο ταψί μας αφού πρώτα τις αλατίσουμε.
Υπολογίστε ότι χρειάζεται περίπου 5 ώρες ( 1 ώρα για κάθε κιλό ) και η γαλοπούλα είναι έτοιμη για σερβίρισμα. Καλή σας όρεξη και Καλά Χριστούγεννα.

11 / 12 / 2015

Κασσαράς Στέφανος

Πρόεδρος Executive Pastry Chefs Club of Greece  

Μελομακάρονο ( Μελομακάρουνο ) φοινίκι στη Μικρασιατική διάλεκτο πατροπαράδοτο γλυκίσματα στη περίοδο των Χριστουγέννων


Υλικά

1 kg. ελαφρύ ελαιόλαδο
100 gr. ζάχαρη
2 ½ κ.γ μπέικην πάουντερ
2 ½ κ.γ σόδα
4 πορτοκάλια τον χυμό
4 κ.γ κανέλα
2 κ.γ γαρύφαλλο
50 gr. κονιάκ
3 kg. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Σιρόπι για τα μελομακάρονα
1 kg. μέλι
3 ποτήρια νερού ζάχαρη
1 lt. νερό
1 λεμόνι
1 πορτοκάλι την φλούδα
Βράζουμε όλα τα υλικά του σιροπιού για 5 λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει.

Εκτέλεση
Πρώτα φτιάχνουμε το σιρόπι.
Αφού φτιάξουμε το σιρόπι, ζεσταίνουμε το λάδι και το χτυπάμε με την ζάχαρη.
Προσθέτουμε το μπεικιν-παουντερ, την σόδα, το ξύσμα και τον χυμό πορτοκαλιού, το κονίακ, την κανέλλα και το γαρύφαλλο.
Προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι, φτιάχνουμε μαλακή ζύμη, να πλάθεται να μην τρίβεται (είναι πιθανόν να μην χρειαστούμε όλο το αλεύρι μας) Πλάθουμε τα μελομακάρονα στο μεγέθους που θέλουμε και τα βάζουμε στην λαμαρίνα όχι πολύ κοντά το ένα στο άλλο.Τρυπάμε όλη την επιφάνεια τους με πιρούνι . Ψήνουμε στους 200ο για μισή ώρα περίπου.βουτάμε τα μελομακάρονα καυτά σε κρύο σιρόπι, γαρνίρουμε με ψιλοκομμένη καρυδόψιχα.

11 / 12 / 2015

Μάγκος Κώστας

Τακτικό Μέλος Executive Chefs Club of Greece

Αρνάκι Μπούτι γεμιστό

Υλικά
2 kg. περίπου μπούτι αρνιού
1 συκωταριά
5 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα
100 gr. Κεφαλοτύρι κομμένο σε κύβους
1 ποτήρι λευκό κρασί
ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι
ρίγανη
δεντρολίβανο
Εκτέλεση
Βάζουμε λίγο αλατισμένο νερό σε μια κατσαρόλα και ζεματάμε την συκωταριά, την κόβουμε σε μικρά κομματάκια.
Σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια με ελαιόλαδο και προσθέτουμε τα μικρά κομματάκια από την συκωταριά.
Σβήνουμε με το κρασί, τον άνηθο και τα μπαχαρικά, σβήνουμε την φωτιά.
Ρίχνουμε Κεφαλοτύρι που έχουμε κόψη σε κύβους και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Με ένα μαχαίρι ανοίγουμε το μπούτι από μία πλευρά και αφαιρούμε το κόκαλο
( μπορούμε να πούμε στον Χασάπη μας πως ακριβώς το θέλουμε και να μας το ξεκοκαλίσει ).
Βάζουμε την γέμιση κατά μήκος και τυλίγουμε το κρέας σαν ρολό.
Το δένουμε καλά με σπάγκο, το αλατοπιπερώνουμε, το βάζουμε στο ταψί και ψήνουμε στους 180ο - 190ο βαθμούς για 1 ώρα και 30΄ περίπου.Σερβίρουμε γαρνιρισμένο με ρύζι ή πατάτες.


                04 / 12 / 2015

Βαρδακαστάνης Ιωάννης
Chef de Cuisine
Διευθυντής
Branch Office in Zakynthos

Χοιρινό με ρεβύθια

Υλικά
½ κιλό χοιρινό κρέας.
250 gr. Ρεβύθια.
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο.
1 μεγάλη ντομάτα τριμμένη.
1 ποτήρι κόκκινο κρασί.
Κύμινο
Ελαιόλαδο.
Αλάτι, Πιπέρι.
Εκτέλεση
Tσιγαρίζουμε μόνο του το κρέας, μέχρι να ασπρίσει από όλες τις πλευρές. Μετά Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα. Τα σοτάρουμε όλα μαζί για 3 περίπου λεπτά και σβήνουμε με 1 ποτήρι κόκκινο κρασί, περιμένοντας να εξατμιστεί το κρασί.
Προσθέτουμε ½ κουταλιά αλάτι και λίγο λιγότερο πιπέρι στην κατσαρόλα. Μετά βάζουμε την τριμμένη ντομάτα και προσθέτουμε το κύμινο. Βάζουμε ½ ποτήρι νερό, αφήνουμε το κρέας να βράσει με τα υπόλοιπα υλικά μαζί, για 15 λεπτά.
Βράζουμε τα ρεβύθια, τα οποία έχουμε προηγουμένως αφήσει να μουλιάσουν σε νερό για 10-12 ώρες. Υπολογίζουμε ότι χρειάζονται περίπου 20 λεπτά βράσιμο μέχρι να μαλακώσουν αρκετά.
Εφόσον έχει βράσει το κρέας και τα ρεβύθια, τότε τα να ανακατεύουμε όλα μαζί σε μία κατσαρόλα, προσθέτουμε ½ ποτήρι νερό και τα αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά ακόμα.

Κέικ κάστανο
Χρόνος Παρασκευής: 55 λεπτά
Υλικά:
3 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 φλ. ζάχαρη
200 gr. Μαργαρίνη 
5 αυγά
1 φλ.γάλα
2 βανίλιες
1 μπέικιν
25 κάστανα βρασμένα και καθαρισμένα
Εκτέλεση
Χτυπάμε την Μαργαρίνη με τη ζάχαρη μέχρι ν'ασπρίσουν.
Προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν και τις βανίλιες.
Ρίχνουμε στο μείγμα των αυγών το αλεύρι με το γάλα εναλλάξ.
Αλευρώνουμε ελαφρά τα κάστανα και τα προσθέτουμε στο μείγμα ανακατεύοντας απαλά.
Βάζουμε σε φόρμα και ψήνουμε στους 180 για περίπου 40 λεπτά.Πασπαλίζουμε με άχνη..

 

24 / 11 / 2015

           Αξιώτης Παράσχος

Επίτιμος Πρόεδρος H.E.C.F 


Αρνί με κάστανα και μέλι 

Υλικά
1,5 κιλό αρνί μπούτι
1 κιλό κάστανα καθαρισμένα, ολόκληρα
4 κουταλιές φυτικό λίπος ή βούτυρο
2 κρεμμύδια τριμμένα
1/2 ποτήρι κρασιού μπράντυ
3 κούπες νερό
1 κουταλιά της σούπας μέλι
αλάτι και πιπέρι
Εκτέλεση
Βάζουμε στην κατσαρόλα το βούτυρο να κάψει και σοτάρουμε το κρέας σε μερίδες.
Όταν το ροδίσουμε ελαφρά και από τις δύο πλευρές το βγάζουμε και σοτάρουμε το κρεμμύδι. Ξαναρίχνουμε το αρνί στην κατσαρόλα και ρίχνουμε το μπράντυ, ανακατώνουμε ελαφρά, αφήνουμε 1 λεπτό να εξατμιστεί και στη συνέχεια προσθέτουμε νερό, αλάτι και πιπέρι. Μαγειρεύουμε το φαγητό μας στη χύτρα για 30 λεπτά, από τη στιγμή που θα αρχίσει να σφυρίζει η βαλβίδα και που χαμηλώνουμε σε ένα βαθμό πριν το τέλος. Στα 30 λεπτά ξεσκεπάζουμε τη χύτρα, ρίχνουμε τα κάστανα και αφήνουμε να σιγοβράσουν με το αρνί για 15-20 λεπτά.
Αν χρειαστεί νερό, ρίχνουμε λίγο καυτό. Πριν κατεβάσουμε το φαγητό μας, περίπου 2 λεπτά, ρίχνουμε το μέλι και ανακατεύουμε καλά με ξύλινη κουτάλα. Προσοχή, δεν θέλουμε να λιώσουν τα κάστανα. Το φαγητό πρέπει να βγει με χυλωμένη σάλτσα. Αυτά ισχύουν για χύτρα. Εάν μαγειρεύουμε σε κανονική κατσαρόλα τότε αφού σοτάρουμε το κρέας και το κρεμμύδι, ρίχνουμε το μπράντυ, ανακατώνουμε και αφήνουμε 1 λεπτό να εξατμιστεί και συνέχεια ρίχνουμε το νερό, αλάτι και πιπέρι και βράζουμε για 30 λεπτά σε θερμοκρασία 1 βαθμό πριν τη μέγιστη. Παρακολουθούμε κατά το βράσιμο τα υγρά του. Όταν δούμε πως "τσιμπιέται" το κρέας ρίχνουμε τα κάστανα και σιγοβράζουμε για ακόμα τουλάχιστον 15-20 λεπτά μέχρι να γίνει το κρέας. Δε πρέπει να έχουν μείνει πολλά υγρά στο τέλος ώστε να ρίξουμε το μέλι και ανακατεύοντας να δεθεί η σάλτσα.

Tάρτα με σύκα και γιαούρτι
Χρόνος Παρασκευής: 45 λεπτά - 8 μερίδες
Υλικά:
Για τη ζύμη:
125 gr. βούτυρο
190 gr. αλεύρι
2 κουταλιές της σούπας κρύο νερό
Για τη γέμιση:
200 gr. γιαούρτι
30 gr. μέλι
2 κρόκοι αυγών
1 κουτ. του γλυκού αλεύρι σύκα μερικά γαρίφαλα (ξυλάκια)
Παρασκευή:
Για τη ζύμη
Ζυμώνουμε το βούτυρο, το αλεύρι και το νερό μέχρι να έχουμε μια ελαστική και λεία ζύμη. Την καλύπτουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο να «ξεκουραστεί». Ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο, σε μια φόρμα τάρτας, διαμέτρου 18 - 20 εκ., Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 C για 15 λεπτά. Βγάζουμε από το φούρνο και ετοιμάζουμε την γέμιση.
Για τη γέμιση:
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το γιαούρτι με το μέλι, το αλεύρι και τους κρόκους. Γεμίζουμε την προψημένη τάρτα, χαράζουμε τα σύκα στα τέσσερα και καλύπτουμε την επιφάνεια έτσι ώστε να έχουν κάποια κενά μεταξύ τους. Πασπαλίζουμε με τα γαρίφαλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160-170 C για 15 - 20 λεπτά.
Ομοσπονδία Διευθυντών Αρχιμαγείρων Ελλάδος
https://www.executivechefsclub.gr 
E-mail: info@executivechefsclub.gr  +30 27210 93844 mob: +30 6948046207 
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε